Efesî 4 - Peymana Nû (Încîl)

Em hʼemû jî bedenek in

¹ Awa ezî girtîyê bona navê Xudan, hîvî ji we dikim, ku hûn usa bijîn, çawa layîqî wê gazîyê ye, kʼîjanêrʼa hûn hatine gazîkirinê.

² Hûn bi tʼemamîya milûktîyê û şkestî, bi sebirê hʼizkirinêda li ber hev daxin.

³ Biceʼdînin, ku yektîya Rʼuhʼ pê hevgirêdana eʼdilayîyê xwey kin.

⁴ Çawa beden yek e û Rʼuhʼ yek e, hûn jî gumanekêrʼa hatine gazîkirinê.

⁵ Xudan yek e, bawerî yek e, nixumandin yek e,

⁶ Xwedê yek e, Ew Bavê hʼemûya ye, ku ser hʼemûyarʼa ye, bi hʼemûya ya Xwe dike û nava hʼemûyada ye.

⁷ Belê ji me her kesîrʼa jî kʼerem hatîye dayînê, çawa Mesîh pʼarevekir.

⁸ Bona vê yekê tê gotinê: «Gava hilkʼişîya çû jorê, hêsîr tʼevî Xwe birin û pʼêşkʼêş dane meriva».

⁹ Ev «hilkʼişîya» çi tê hʼesabê? Dixwaze bêje, ku Ew pêşda berjêrî wê dinya jêrin bû.

¹⁰ Ewê ku berjêr bû, hema Ew e, Yê ku Xwe da fêza hʼemû eʼzmana, wekî her tiştî hʼizûrîya Xweva tʼijî ke.

¹¹ Eva Ew bû, Yê ku pʼêşkʼêş dane meriva, ku hinek bibine şandî, hinek pʼêxember, hinek mizgîndar, hinek jî seʼvî û dersdar.

¹² Ewî ev yek kir, wekî cimeʼta Xwedê şixulêd xizmetkʼarîyêrʼa hazir be, bona avabûna bedena Mesîh,

¹³ hʼeta ku em hʼemû jî bigihîjine wê yekê, ku bawerîyê û Kurʼê Xwedê naskirinêda tʼifaq bin, bibine merivêd gihîştî, tʼam weke bejin-bala Mesîh.

¹⁴ Wekî usa ye ji vir şûnda em nebine mîna zarʼoka ku ji pêla virda-wêda dikʼevin û bi derewêd meriva ber bayê her hînkirinekê dikʼevin, yêd ku bi fêlbazîya dixapînin û dixalifînin.

¹⁵ Lê rʼastîyê pê hʼizkirinê bêjin, her alîyada bigihîjine sêrî, ku Mesîh e.

¹⁶ Ji Wî tʼemamîya bedenê hevva ne û hʼemû jî bi alîkʼarîya her sêvikekê hevva girêdayî ye. Û gava her pʼareke bedenê şixulê xwe dike, hʼizkirinêda xwexa digihîje û mezin dibe.

Jîyîna nûye tʼevî Mesîh çawa endemêd Bedena wî

¹⁷ Awa ez vê yekê mêrkʼîmî dibêjim û bi navê Xudan tʼemî li we dikim, ku hûn îdî tʼu cara wê rʼêda neçin, çawa pʼûtpʼarist bi fikirêd xweye pʼûçʼ diçin.

¹⁸ Ewana feʼmêd xweda şûna rʼeşva çûn û ji jîyîna Xwedê dûr kʼetine, ji dest nezanîya nava xwe û serhʼişkîya xwe.

¹⁹ Şerma rʼûyê xwe unda kirine û usa xwe dane doxînê, hʼeta ku her cûrʼe kirinêd hʼeram dikin û tʼêr nabin.

²⁰ Lê we Mesîh usa nas nekir!

²¹ Belê we bona Wî bihîstîye jî û çawa yêd pʼara Îsa, hûn wê rʼastîya nava Wîda hîn bûne.

²² De hûn xeysetê xweyî berê ji xwe dûr xin, wî merivê kevinî ku bi havijîyêd hʼilekʼarva dêrisbûyî ye

²³ û bi rʼuhʼ û fikirêd xweda nûyejîyîn bin,

²⁴ merivê nû li ser xwe wergirin, ku kirasê Xwedêda bi heqî û hʼelalîya bê qelpî xuliqî ye.

²⁵ Awa derewa ji xwe dûr xin, ji we her yek hevalê xwerʼa rʼast xeber de, çimkî em bi hevrʼa endemêd Bedena Mesîh ne.

²⁶ Heger hûn hêrs kʼevin, guna nekin, bira rʼo ser hêrsa werʼa neçe ava

²⁷ û cî nedine mîrêcin.

²⁸ Ewê ku dizîyê dike, bira îdî nedize, lê bi xûdana xweye hʼelal bi destêd xwe bixebite, ku bikaribe dest bavêje kʼetîya jî.

²⁹ Bira ji devê we qet xebereke xirab derneyê, pêştirî tiştêd ku kêrî guhdara tên û kʼarê didine wan.

³⁰ Û Rʼuhʼê Xwedêyî Pîroz neêşînin, bi Kʼîjanî hûn bona Rʼoja Azayîyê hatine morkirinê.

³¹ De bira her teʼlayî, hêrs, berzeqî, qarʼe-qarʼ û gotinêd nerʼêda ji we dûr bin tʼevî her cûrʼe kʼîn-boxîyêva.

³² Û hevrʼa şîrin û dilşewat bin, li hev bibaxşînin, çawa Xwedê bi Mesîh baxşande we.