شُله رسولا 16 - Peymana Nû (Încîl)

Tîmotʼêyo hevaltîyê Pawlos û Sîlasrʼa dike

¹ Hingê Pawlos hate Dêrbê û Lîstrayê. Li wir şagirtek hebû navê wî Tîmotʼêyo, kurʼê kʼulfeteke cihûye bawermend bû, lê bavê wî yûnan bû.

² Bawermendêd Lîstrayê û Qonyayê hindava wîda qenc xeber didan.

³ Pawlos xwest wî tʼevî xwe bibe û bona wan cihûyêd wan dera girt ew sinet kir, çimkî hʼemûya jî zanibû ku bavê wî yûnan e.

⁴ Gava bajararʼa derbaz dibûn, ew tʼemîyêd ku şandîya û berpirsîyarêd Orşelîmê qirar kiribûn, didane bawermenda ku xwey kin.

⁵ Awa civîn jî bawerîyêda dişidîyan û rʼoj bi rʼoj hʼesabê wan zêde dibû.

Mekedonî xewnêda gazî Pawlos dikin

⁶ Nava sînorêd Firîgya û Galatyayêda gerʼîyan, çimkî Rʼuhʼê Pîroz nehişt ku qeza Asyayêda xebera Xwedê bêjin.

⁷ Gava nêzîkî Mîsyayê bûn, kirin ku herʼine Bîtênyayê, lê Rʼuhʼê Îsa îzin neda wan

⁸ û ber Mîsyayêva derbaz bûn berjêr çûne Troyayê.

⁹ Şev Pawlos dîtinokêda ber çʼeʼvê xwe dît, yekî mekedonî sekinî bû hîvî ji wî dikir û digot: «Were Mekedonyayê alî me bike».

¹⁰ Gava wî ew dîtinok dît, me destxweda xwest ku herʼine Mekedonyayê. Me feʼm kir, ku Xwedê me dişîne wir, wekî Mizgînîyê bidine wan.

Fîlîpyayêda Lîdya berbi Xudan vedigerʼe

¹¹ Em ji Troyayê bi gemîyê derkʼetin rʼast çûne Samotraxê, rʼoja dinê Nêyapolîsê.

¹² Ji wir jî çûne Fîlîpyayê, bajarekî neʼyîya Mekedonyayêyî eʼyan, usa jî ku bajarekî Rʼomayê ye. Wî bajarîda em çend rʼoja man.

¹³ Rʼoja şemîyê em ji dergehê bajêr derkʼetin çûne devê çʼêm, ew der çawa em difikirîn, cîyê dua bû. Me rʼûniştî tʼevî kʼulfetêd civîyayî xeber dida,

¹⁴ kʼulfeteke xwedêbawer ji bajarê Tîyatîrayê, navê wê Lîdya ku kʼincêd şîrk difirotin, guhdarî dikir. Xudan dilê wê vekir ku guh bide gotinêd Pawlos.

¹⁵ Gava ew neferêd xweva pê avê hatine nixumandinê, hîvî ji me kir û got: «Heger hûn min bawermenda Xudan hʼesab dikin, kʼerem kine mala min, li wir bimînin». Û zor li me kir em birin.

Pawlos û Sîlas bajarê Fîlîpyayêda têne girtinê

¹⁶ Carekê em diçûne cîyê duakirinê, carîk rʼastî me hat, ku rʼuhʼê kʼoçʼektîyê pêrʼa bû, evê bi wê kʼoçʼektîyê xweyêd xwerʼa pʼirʼ kʼar danî.

¹⁷ Eva pey Pawlos û me kʼetibû, dikire qîrʼîn û digot: «Ev merivana xulamêd Xwedêyê Herî Jorin in, ku werʼa bona rʼîya xilazbûnê dannasîn dikin!»

¹⁸ Ev yeka ewê gelek rʼoja dikir, hʼeta ku Pawlos aciz bû, vegerʼîya û wî rʼuhʼîrʼa got: «Bi navê Îsa Mesîh eʼmirî te dikim ji wê derê!» Û pêrʼa-pêrʼa ew ji wê derkʼet.

¹⁹ Gava xweyêd wê dîtin ku gumana kʼara wan hate birʼînê, Pawlos û Sîlas girtin, kʼaşî meydana bajêr cem serwêra kirin,

²⁰ ew birine ber serdarêd Rʼomayê û gotin: «Ev merivana cihû ne û bajarê me tʼevîhev dikin.

²¹ Eʼdetê usa me bajarvanêd Rʼomayê hîn dikin, ku ne merʼa cayîz e qebûl kin, ne jî bikin».

²² Eʼlaletê hʼicûmî ser wan kir, serdara jî kʼincêd ser wan qelaştin û eʼmir kirin ku wan bidine ber şiva.

²³ Pey gelek lêdanêrʼa avîtine kelê û eʼmirî serwêrê kelê kirin, ku rʼind miqatîyê wan bike.

²⁴ Ewî ku ev eʼmir stand, ew avîtine zindanê û nigêd wan qeydada şidandin.

²⁵ Nêzîkî nîvê şevê Pawlos û Sîlas dua dikirin û eşqî Xwedê distiran, girtîya jî guhê xwe danîbûne ser wan.

²⁶ Nişkêva eʼrd qayîm hʼejîya, hʼeta ku hʼîmêd kelê jî çûn-hatin, destxweda hʼemû derî vebûn, qeyd-zincîrêd hʼemûya hatine vekirinê.

²⁷ Gava serwêrê kelê hʼişyar bû û derêd kelê vekirî dîtin, şûr kʼişand ku xwe bikuje, çimkî wî tʼirê girtî rʼevîne.

²⁸ Lê Pawlos bi dengê bilind kire gazî û got: «Tʼu zîyanê nede eʼmirê xwe, em hʼemû jî vira ne!»

²⁹ Ewî çʼira xwest, rʼevî hindurʼ, lerizî xwe avîte ber Pawlos û Sîlas.

³⁰ Ew derxistin û got: «Ez xulam! Ez çi gerekê bikim ku xilaz bim?»

³¹ Wana jî got: «Bawerîya xwe Xudan Îsa bîne, tê neferêd xweva xilaz bî».

³² Hingê xebera Xudan wî û wan hʼemûyarʼa gotin, yêd ku mala wîda bûn.

³³ Hema wê şevê serwêrê kelê ew birin, birînêd wan şûştin û pêrʼa-pêrʼa ew neferêd xweva pê avê hatine nixumandinê.

³⁴ Ew anîne mala xwe, sifre li ber wan danî û tʼemamîya neferêd xweva şa bûn, ku bawerîya xwe Xwedê anîn.

³⁵ Gava sibeh safî bû, serdara zapidêd xwe şandin û gotin: «Wan meriva berʼde».

³⁶ Serwêrê kelê ev yek Pawlosrʼa got: «Serdar merî şandine wekî hûn bêne berʼdanê. Niha rʼabin bi xêr û silamet herʼin».

³⁷ Lê Pawlos wanrʼa got: «Em, bajarvanêd Rʼomayê, bê dîwan bi cimeʼtî dane ber şiva avîtine kelê! Û niha dixwazin bi dizîva me derxin? Na, ev yek nabe, bira xwexa bên me derxin».

³⁸ Zapida ev xeberana gîhandine serdara. Gava ku bihîstin ew bajarvanêd Rʼomayê ne, tirsîyan

³⁹ hatin xwe avîtine wan, paşê ew derxistin û hîvî kirin ku ji bajarê wan herʼin.

⁴⁰ Ew jî ji kelê derkʼetin çûne mala Lîdyayê, li wir xûşk-bira dîtin, dil dane wan û paşê rʼêkʼetin çûn.