شُله رسولا 14 - Peymana Nû (Încîl)

Pawlos û Barnabas bajarê Qonyayêda

¹ Qonyayêda jî ev yek mîna her car qewimî: Pawlos û Barnabas kʼetine kʼinîşta cihûya, usa xeber dan, wekî eʼlaleteke giran ji cihû û necihûya bawer kirin.

² Lê cihûyêd ku bawer nekirin dilê necihûya qilqilandin û rʼakirine miqabilî bira.

³ Awa ewana gelek wext li wir man, mêrkʼîmî ser Xudan xeber didan, Xudan jî xebera kʼerema Xwe îzbat dikir, bi destêd wan nîşan û kʼeremet didane kirinê.

⁴ Lê dutîretî kʼete bajêr, hinek li alîyê cihûya bûn, hinek jî li alîyê şandîya.

⁵ Hingê hineke ji necihûya û cihûya tʼevî serwêrêd xwe qirar kirin ku wan bêhurmet kin û bidine ber kevira,

⁶ lê ew pê hʼesîyan rʼevîne Lîstrayê û Dêrbê, bajarêd Lûkayonya, usa jî dor-berêd wan.

⁷ Û li wan dera Mizgînî didan.

Pawlos û Barnabas Lîstra û Dêrbêda

⁸ Lîstrayêda yekî ji zikmakîyêda nigada şilûşeʼt rʼûniştî bû, ku tʼu cara negerʼîyabû.

⁹ Ewî jî guhdarîya Pawlos dikir, Pawlos li wî nihêrʼî û gava dît bawerîya wî bona qencbûnê heye,

¹⁰ bi dengê bilind gotê: «Rʼabe ser nigêd xwe rʼast bisekine!» Ewî jî banzda ser xwe, destpêkir gerʼîya.

¹¹ Eʼlaletê gava kirina Pawlos dît, dengê xwe hildan bi lûkayonî gotin: «Xwedê dilqê însênda hatine xwarê cem me!»

¹² Barnabasrʼa Zews gotin, Pawlosrʼa jî Hermês, çimkî xeberdanêda yê pêş ew bû.

¹³ Kʼahînê Zewsê ku pʼaristgeha wî li pêşberî bajêr bû, ga bi kʼofîyava anîne ber dergeh, xwest ku tʼevî eʼlaletê şandîyarʼa bike qurban.

¹⁴ Lê gava şandîya, Barnabas û Pawlosva ev yek bihîst, kʼincêd xwe qelaştin û rʼevîne nava eʼlaletê, kirine gazî û gotin:

¹⁵ «Eʼvdno! Hûn çima vê yekê dikin? Em jî binyatʼa xweda merîne mîna we ne, Mizgînîyê didine we, ku hûn ji wan tiştêd pʼûçʼ vegerʼin berbi Xwedêyê sax bên, Yê ku eʼrd û eʼzman, beʼr û hʼemûyêd nava wanda eʼfirandîye.

¹⁶ Ewî zemanê bihurîda hişt ku her milet rʼîya xweda herʼe.

¹⁷ Lê Xwexa Xwe bê şeʼdetî nehişt, qencî werʼa kir, ji eʼzmên baran barand, rʼez jî demsalada dane we, bi xurekva hûn tʼêr kirin û şabûn jî kire dilê we».

¹⁸ Bi van gotina wana bi zorekê eʼlalet zeft kir, ku qurbana bona wan nedin.

¹⁹ Hingê ji Entakyayê û Qonyayê cihû hatin, eʼlalet dane alîyê xwe, Pawlos dane ber kevira, ji bajêr kʼaşî der kirin, wan tʼirê mirîye.

²⁰ Lê gava şagirta dora wî girt, ew rʼabû kʼete bajêr û rʼoja dinê tʼevî Barnabas rʼabû çû Dêrbê.

Pawlos û Barnabas vedigerʼine Entakyaya qeza Sûryayê

²¹ Wana ku wî bajarîda Mizgînî dan û gelek kirine şagirt, vegerʼîyane Lîstrayê, Qonyayê û Entakyayê.

²² Dilê şagirta dişidandin û dil didane wan, ku bawerîyêda bimînin û digotin: «Gerekê em bi gelek cefakʼişandinê bikʼevine Pʼadşatîya Xwedê».

²³ Wana bona her civînekê berpirsîyar kʼifş kirin, bi rʼojî dua kirin û ew spartine wî Xudanê ku bawerîya xwe jê anîbûn.

²⁴ Ew nava Pisîdyayêrʼa derbaz bûn, paşê hatine Pamfîlyayê.

²⁵ Pergêda jî xebera Xwedê dannasîn kirin, berjêr çûne Entalyayê.

²⁶ Ji wir jî bi gemîyê çûne Entakyayê, wî cîyê ku spartî kʼerema Xwedê bibûn bona wî şixulê ku ser hevda anîn.

²⁷ Gava hatin, civîn li hev civandin û wanrʼa gilî kirin, ku Xwedê tʼevî wan çi tişt kirine û çawa dergehê bawerîyê ber necihûya jî vekir.

²⁸ Li wir gelek wext tʼevî şagirta man.