2 Eoin 1 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

¹ An seanóir ċum na baintiġearna toġṫa agus ċum a clainne, go ḃfuil gráḋ agam dóiḃ san ḃfírinne; agus ní h‐agam‐sa aṁáin, aċt ag na daoiniḃ uile go ḃfuil eolas ar an ḃfírinne aca;

² as uċt na fírinne ċóṁnuiġeas ionnainn, agus ḃéas linn go síorraiḋe.

³ Béiḋ grása, trócaire agus síoṫċáin linn ó Ḋia an tAṫair, agus ó Íosa Críost, Mac an Aṫar, san ḃfírinne agus san ngráḋ.

⁴ Ba ṁór an gáirdeaċas do ċuir sé orm cuid ded’ ċlainn d’ḟáġáil ag siuḃal san ḃfírinne, do réir na h‐aiṫne fuaramar ó’n Aṫair.

⁵ Agus impiḋim ort anois, a ḃaintiġearna, ní mar ḃéinn ag scríoḃaḋ aiṫne nuaiḋe ċugat, aċt an aiṫne do ḃí ó ṫús againn, gráḋ do ṫaḃairt d’á ċéile.

⁶ Agus is é is gráḋ ann, siuḃal do réir a aiṫeanta. Is í seo an aiṫne, mar ċualaḃar ó ṫús, gur dual daoiḃ siuḃal d’á réir.

⁷ Óir atá a lán mealltóir imṫiġṫe amaċ san tsaoġal, naċ n‐adṁuiġeann Íosa Críost ṫáinig san gcolainn. Atá a leiṫéid seo ’n‐a ṁealltóir agus ’n‐a ainċríost.

⁸ Biḋiḋ ar ḃur n‐aire ċum naċ gcaillfiḋ siḃ a ḃfuil saoṫruiġṫe agaiḃ, aċt go ḃfaiġiḋ siḃ lán‐luaċ saoṫair.

⁹ Cibé duine ṫéiġeas ceann ar aġaiḋ agus naċ gcóṁnuiġeann i dteagasc Ċríost, ní ḟuil Dia aige: cibé duine ċóṁnuiġeas san teagasc sin atá an tAṫair agus an Mac aige.

¹⁰ Má ṫig aoinneaċ ċugaiḃ gan an teagasc so do ṫaḃairt leis, ná glacaiḋ isteaċ ’n‐ḃur dtiġ é, agus ná beannuiġiḋ ḋó:

¹¹ óir an té ḃeannuiġeas dó atá sé páirteaċ ’n‐a ḋroċ‐ġníoṁarṫaiḃ.

¹² Is mór a lán do ḃéaḋ agam le scríoḃaḋ ċugaiḃ, aċt níorḃ áil liom é do scríoḃaḋ le páipéar agus le duḃaċ; aċt atá súil agam teaċt ċugaiḃ agus laḃairt liḃ béal le béal, ċum go mbéiḋ gáirdeaċas go h‐iomlán agaiḃ.

¹³ Beannuiġeann clann do ḋeirḃṡeaṫar toġṫa ḋuit.