ေတာ​လည္ရာ 22 - Judson Bible in Zawgyi Version

ဗာ​လမ္​ကို​ဆ​င့္​ေခၚ​ျခင္း

¹ တစ္​ဖန္ ဣ​သ​ေရ​လ​အ​မ်ိဳး​သား​တို႔​သည္​ခ​ရီး​သြား၍ ေမာ​ဘ​လြင္​ျပင္၊ ေယာ္​ဒန္​ျမစ္​နား၊ ေယ​ရိ​ေခါ​ၿမိဳ႕​တစ္​ဖက္၌ တဲ​ေဆာက္​ၾက၏။

² အာ​ေမာ​ရိ​အ​မ်ိဳး​သား​တို႔၌​ျပဳ​ၾက​ေသာ အ​မွု​အ​လုံး​စုံ​ကို၊ ဇိ​ေဖာ္​သား ဗာ​လက္​မင္း​သိ​ျမင္​လၽွင္၊

³ ဣ​သ​ေရ​လ​အ​မ်ိဳး​သား​တို႔​သည္ မ်ား​ျပား​ေသာ​ေၾကာင့္၊ ေမာ​ဘ​ျပည္​သား​တို႔​သည္ အ​လြန္​ေၾကာက္​ရြံ့​ၾက၍၊

⁴ ႏြား​သည္ ျမက္​ပင္​ကို​လွမ္း၍​စား​သ​ကဲ့​သို႔ ဤ​အ​လုံး​အ​ရင္း​သည္ ငါ​တို႔​ပတ္​လည္၌​ရွိ​သ​မၽွ​ကို လွမ္း၍​စား​လိမ့္​မည္​ဟု ပူ​ပန္​ေသာ​စိတ္​ရွိ​လ်က္၊ မိ​ဒ်န္​ျပည္​သား အ​သက္​ႀကီး​သူ​တို႔​အား ဆို​ၾက၏။ ထို​အ​ခါ ဇိ​ေဖာ္​သား​ဗာ​လက္​သည္၊ ေမာ​ဘ​ရွင္​ဘု​ရင္​ျဖစ္​သည္​ႏွင့္၊

⁵ အ​မၼဳန္​ျပည္၌​စီး​ေသာ ျမစ္၏​အ​နား​မွာ​ရွိ​ေသာ ေပ​ေသာ္​ၿမိဳ႕​ေန ေဗာ​ရ​သား​ဗာ​လမ္​ကို ေခၚ​ပင့္​ျခင္း​ငွာ၊ သံ​တ​မန္​တို႔​ကို​ေစ​လႊတ္၍၊ အဲ​ဂု​တၱဳ​ျပည္​မွ​ေရာက္​လာ​ေသာ လူ​တစ္​မ်ိဳး​သည္ ေျမ​မ်က္​ႏွာ​ကို​ဖုံး​လႊမ္း​လ်က္ ငါ့​အ​နား၌​ေန​ရာ​ခ်​ၾက​ၿပီ။

⁶ သို႔​ျဖစ္၍၊ ႂကြ​လာ​ပါ။ ဤ​လူ​မ်ိဳး​သည္ ငါ့​ထက္​အား​ႀကီး​ေသာ​ေၾကာင့္ သူ​တို႔​ကို ငါ့​အ​ဖို႔​က်ိန္​ဆဲ​ပါ။ သို႔​ျပဳ​လၽွင္ သူ​တို႔​ကို​ငါ​တိုက္၍ ငါ့​ျပည္​မွ​ႏွင္​ထုတ္​နိုင္​ေကာင္း ႏွင္​ထုတ္​နိုင္​လိမ့္​မည္။ ကိုယ္​ေတာ္​ေကာင္း​ခ်ီး​ေပး​ေသာ​သူ​သည္ ေကာင္း​ခ်ီး​မဂၤ​လာ​ခံ​ရ​သည္​ကို​လည္း​ေကာင္း၊ ကိုယ္​ေတာ္​က်ိန္​ဆဲ​ေသာ​သူ​သည္ က်ိန္​ဆဲ​အပ္​ေသာ​သူ ျဖစ္​သည္​ကို​လည္း​ေကာင္း​ငါ​သိ​သည္​ဟု မွာ​လိုက္​ေလ၏။

⁷ ေမာ​ဘ​ျပည္​သား​အ​သက္​ႀကီး​သူ​တို႔​ႏွင့္ မိ​ဒ်န္​ျပည္​သား အ​သက္​ႀကီး​သူ​တို႔​သည္ ျပဳ​စား​ျခင္း​လက္​ေဆာင္​ပါ​လ်က္ သြား၍၊ ဗာ​လမ္​ထံ​သို႔​ေရာက္​ေသာ​အ​ခါ၊ ဗာ​လက္​မင္း​စ​ကား​ကို ၾကား​ေလၽွာက္​ေလ၏။

⁸ ဗာ​လမ္​က၊ ယ​ေန႔​ည​မွာ ဤ​အ​ရပ္၌​ေန​ၾက​ပါ​ဦး။ ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​မိန္႔​ေတာ္​မူ​သည္​အ​တိုင္း ငါ​ျပန္​ေျပာ​မည္​ဟု​ဆို​လၽွင္၊ ေမာ​ဘ​အ​ရာ​ရွိ​တို႔​သည္ ဗာ​လမ္​ထံ​မွာ​ေန​ၾက၏။

⁹ ဘု​ရား​သ​ခင္​သည္ ဗာ​လမ္​ရွိ​ရာ​သို႔​လာ၍၊ သင္၌​ရွိ​ေသာ ဤ​လူ​တို႔​သည္ အ​ဘယ္​သူ​နည္း​ဟု ေမး​ေတာ္​မူ​လၽွင္၊

¹⁰ ဗာ​လမ္​က၊ ေမာ​ဘ​ရွင္​ဘု​ရင္ ဇိ​ေဖာ္​သား​ဗာ​လက္​သည္ အ​ကၽြန္ုပ္​ဆီ​သို႔ လူ​ကို​ေစ​လႊတ္၍၊

¹¹ အဲ​ဂု​တၱဳ​ျပည္​မွ ေရာက္​လာ​ေသာ​လူ​အ​မ်ား​သည္၊ ေျမ​မ်က္​ႏွာ​ကို ဖုံး​လႊမ္း​လ်က္​ေန​ၾက​ၿပီ။ သို႔​ျဖစ္၍ ႂကြ​လာ​ပါ။ ဤ​လူ​မ်ိဳး​ကို ငါ့​အ​ဖို႔​က်ိန္​ဆဲ​ပါ။ သို႔​ျပဳ​လၽွင္၊ သူ​တို႔​ကို​ငါ​တိုက္၍ ႏွင္​ထုတ္​နိုင္​ေကာင္း ႏွင္​ထုတ္​နိုင္​လိမ့္​မည္​ဟု ေခၚ​ပင့္​ေၾကာင္း​ကို၊ ဘု​ရား​သ​ခင္​အား​ေလၽွာက္​ဆို၏။

¹² ဘု​ရား​သ​ခင္​က​လည္း၊ သင္​သည္ ဤ​လူ​တို႔​ႏွင့္​အ​တူ မ​လိုက္​မ​သြား​ရ။ ထို​လူ​မ်ိဳး​ကို မ​က်ိန္​ဆဲ​ရ။ ေကာင္း​ခ်ီး​မဂၤ​လာ​ကို ခံ​ရ​ေသာ​လူ​မ်ိဳး​ျဖစ္​သည္​ဟု ဗာ​လမ္​အား​မိန္႔​ေတာ္​မူ၏။

¹³ နံ​နက္​ေရာက္​မွ၊ ဗာ​လမ္​သည္​ထ၍ သင္​တို႔​သည္ ကိုယ္​ျပည္​သို႔ ျပန္​သြား​ၾက​ပါ​ေလာ့။ သင္​တို႔​ႏွင့္​အ​တူ ငါ​လိုက္​ရ​ေသာ​အ​ခြင့္​ကို ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​ေပး​ေတာ္​မ​မူ​ဟု ဗာ​လက္​မင္း​ေစ​လႊတ္​ေသာ အ​ရာ​ရွိ​တို႔​အား ျပန္​ေျပာ​ေလ၏။

¹⁴ ထို​အ​ခါ ေမာ​ဘ​ျပည္​အ​ရာ​ရွိ​တို႔​သည္ ဗာ​လက္​မင္း​ထံ​သို႔​ျပန္​သြား၍၊ ဗာ​လမ္​သည္ ကၽြန္​ေတာ္​တို႔​ႏွင့္ အ​တူ​မ​လိုက္​လို​ပါ​ဟု ေလၽွာက္​ၾက၏။

¹⁵ တစ္​ဖန္ ဗာ​လက္​မင္း​သည္၊ အ​ရင္​ထက္​အ​ေရ​အ​တြက္​အား​ျဖင့္​မ်ား၍ အ​ရာ​အား​ျဖင့္ ဘုန္း​ႀကီး​ေသာ​မွူး​မတ္​တို႔​ကို ေစ​လႊတ္​ျပန္​သည္​အ​တိုင္း၊

¹⁶ သူ​တို႔​သည္ ဗာ​လမ္​ထံ​သို႔​ေရာက္​လာ၍ ဇိ​ေဖာ္​သား​ဗာ​လက္​မင္း​က၊ ကိုယ္​ေတာ္​သည္ ငါ့​ထံ​သို႔​မ​လာ​မည္​အ​ေၾကာင္း အ​ဘယ္​အ​ဆီး​အ​တား​မၽွ မ​ရွိ​ပါ​ေစ​ႏွင့္။

¹⁷ ငါ​သည္ ကိုယ္​ေတာ္​ကို အ​လြန္​ခ်ီး​ေျမႇာက္​မည္။ ကိုယ္​ေတာ္​ေတာင္း​သ​မၽွ​ကို ေပး​မည္။ သို႔​ျဖစ္၍​ႂကြ​လာ​ပါ။ ဤ​လူ​မ်ိဳး​ကို ငါ့​အ​ဖို႔​က်ိန္​ဆဲ​ပါ​ဟု မိန္႔​ေတာ္​မူ​ေၾကာင္း​ကို ျပန္​ေျပာ​ၾက၏။

¹⁸ ဗာ​လမ္​က​လည္း၊ ဗာ​လက္​မင္း​သည္ ေရႊ​ေငြ​ႏွင့္​ျပည့္​ေသာ မိ​မိ​နန္း​ေတာ္​ကို​ပင္ ေပး​ေသာ္​လည္း၊ ငါ​ကိုး​ကြယ္​ေသာ ဘု​ရား​သ​ခင္​ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား၏​စ​ကား​ေတာ္​ကို လြန္​က်ဴး၍ အ​မွု​အ​ႀကီး​အ​ငယ္​တစ္​စုံ​တစ္​ခု​ကို​မၽွ ငါ​မ​ျပဳ​နိုင္။

¹⁹ သို႔​ရာ​တြင္ ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​သည္ အ​ဘယ္​သို႔​ထပ္၍​မိန္႔​ေတာ္​မူ​မည္​ကို ငါ​သိ​မည္​အ​ေၾကာင္း၊ ယ​ေန႔​ည​မွာ ဤ​အ​ရပ္၌​ေန​ၾက​ပါ​ဦး​ဟု ဗာ​လက္​မင္း​ကၽြန္​တို႔​အား ျပန္​ေျပာ၏။

²⁰ ည​အ​ခ်ိန္၌ ဘု​ရား​သ​ခင္​သည္ ဗာ​လမ္​ရွိ​ရာ​သို႔​လာ၍၊ ထို​လူ​တို႔​သည္ သင့္​ကို​ေခၚ​ျခင္း​ငွာ​လာ​လၽွင္၊ သူ​တို႔​ႏွင့္​အ​တူ ထ၍​လိုက္​ေလာ့။ သို႔​ရာ​တြင္ ငါ​မွာ​ထား​သ​မၽွ​အ​တိုင္း​သာ ျပဳ​ရ​မည္​ဟု မိန္႔​ေတာ္​မူ၏။

²¹ နံ​နက္​ေရာက္​မွ ဗာ​လမ္​ထ၍ ျမည္း​ကို​ကုန္း​ႏွီး​တင္​ၿပီး​လၽွင္၊ ေမာ​ဘ​အ​ရာ​ရွိ​တို႔​ႏွင့္​အ​တူ လိုက္​ေလ၏။

ေကာင္း​ကင္​တ​မန္​ႏွင့္​ဗာ​လမ္၏​ျမည္း

²² ထို​သို႔​လိုက္​ေသာ​ေၾကာင့္၊ ဘု​ရား​သ​ခင္​အ​မ်က္​ေတာ္​ထြက္၍၊ ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား၏ ေကာင္း​ကင္​တ​မန္​သည္ သူ႔​ကို​ဆီး​တား​ျခင္း​ငွာ လမ္း၌​ရပ္​ေန၏။ ထို​အ​ခါ ဗာ​လမ္​သည္ ျမည္း​ကို​စီး၍ ငယ္​သား​ႏွစ္​ေယာက္​ႏွင့္ သြား​စဥ္​တြင္၊

²³ ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား၏​ေကာင္း​ကင္​တ​မန္​သည္ ဓား​ကို​မိုး​လ်က္၊ လမ္း၌ ရပ္​ေန​သည္​ကို ျမည္း​သည္​ျမင္​လၽွင္၊ လမ္း​လႊဲ၍ လယ္​သို႔​ဝင္​ေလ၏။ ဗာ​လမ္​လည္း ျမည္း​ကို​လမ္း​သို႔​ျပန္​ေစ​ျခင္း​ငွာ ရိုက္​ေလ၏။

²⁴ ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား၏​ေကာင္း​ကင္​တ​မန္​သည္၊ စ​ပ်စ္​ဥ​ယ်ာဥ္​ေစာင္​ရန္း​ႏွစ္​ဘက္​စပ္​ၾကား​လမ္း၌ တစ္​ဖန္​ရပ္​ေန၏။

²⁵ ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား၏ ေကာင္း​ကင္​တ​မန္​ကို ျမည္း​သည္​ျမင္​ျပန္​ေသာ​အ​ခါ၊ ေစာင္​ရန္း​တစ္​ဖက္၌​တိုး၍ ဗာ​လမ္၏​ေျခ​ကို ဖိ​ေလ၏။ ဗာ​လမ္​လည္း တစ္​ဖန္​ရိုက္​ျပန္​ေလ၏။

²⁶ ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား၏ ေကာင္း​ကင္​တ​မန္​သည္ လြန္​သြား၍ လမ္း​တစ္​ဖက္​ဖက္​မၽွ မ​လႊဲ​နိုင္​ေအာင္ က်ဥ္း​ေျမာင္း​ေသာ​အ​ရပ္၌ ရပ္​ေန၏။

²⁷ ျမည္း​သည္​လည္း ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား၏​ေကာင္း​ကင္​တ​မန္​ကို ျမင္​ျပန္​ေသာ​အ​ခါ၊ ဗာ​လမ္​ေအာက္၌ ဝပ္​လ်က္​ေန၏။ ဗာ​လမ္​သည္​အ​မ်က္​ထြက္၍ ေတာင္​ေဝွး​ႏွင့္ ျမည္း​ကို​ရိုက္​ေလ၏။

²⁸ ထို​အ​ခါ ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​သည္ ျမည္း၏​ႏွုတ္​ကို​ဖြင့္​ေတာ္​မူ၍၊ ျမည္း​က သင္​သည္ ငါ့​ကို​သုံး​ႀကိမ္​တိုင္​ေအာင္ ရိုက္​ရ​မည္​အ​ေၾကာင္း၊ ငါ​သည္​သင္၌ အ​ဘယ္​သို႔​ျပဳ​ဘိ​သ​နည္း​ဟု ဗာ​လမ္​အား​ေမး​လၽွင္၊

²⁹ ဗာ​လမ္​က၊ သင္​သည္ ငါ့​ကို​က်ီ​စား​ပါ​သည္​တ​ကား။ ငါ၌​ဓား​ရွိ​ပါ​ေစ​ေသာ။ ဓား​ရွိ​လၽွင္ သင့္​ကို​ယ​ခု​သတ္​မည္​ဟု ျမည္း​အား​ဆို၏။

³⁰ ျမည္း​က​လည္း၊ ငါ​သည္​ယ​ေန႔​တိုင္​ေအာင္ သင္၏​အ​စီး​ကို အ​စဥ္​ခံ​ရ​ေသာ သင္၏​ျမည္း​ျဖစ္​သည္​မ​ဟုတ္​ေလာ။ သင္၌​တစ္​ခါ​မၽွ ဤ​သို႔​ငါ​ျပဳ​ဖူး​သ​ေလာ​ဟု ဗာ​လမ္​အား​ေမး​လၽွင္၊ မ​ျပဳ​ဘူး​ဟု ျပန္​ေျပာ၏။

³¹ ထို​အ​ခါ ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​သည္ ဗာ​လမ္​မ်က္​စိ​ကို​ဖြင့္​ေတာ္​မူ၍၊ ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား၏ ေကာင္း​ကင္​တ​မန္​သည္ ဓား​ကို​မိုး​လ်က္၊ လမ္း၌​ရပ္​ေန​သည္​ကို ဗာ​လမ္​သည္​ျမင္​သ​ျဖင့္ ဦး​ခ်၍​ပ်ပ္​ဝပ္​ေလ၏။

³² ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား၏ ေကာင္း​ကင္​တ​မန္​က​လည္း၊ သင္၏​ျမည္း​ကို သုံး​ႀကိမ္​တိုင္​ေအာင္ အ​ဘယ္​ေၾကာင့္​ရိုက္​သ​နည္း။ သင္​သြား​ေသာ​လမ္း​သည္ ငါ​ႏွင့္​ဆန္႔​က်င္​ဘက္​ျဖစ္​ေသာ​ေၾကာင့္၊ သင့္​ကို​ဆီး​တား​ျခင္း​ငွာ ငါ​ထြက္​လာ​ၿပီ။

³³ ျမည္း​သည္​ငါ့​ကို​ျမင္၍ သုံး​ႀကိမ္​ေရွာင္​ခဲ့​ၿပီ။ ထို​သို႔​မ​ေရွာင္​လၽွင္၊ အ​ကယ္​စင္​စစ္ သင့္​ကို​ငါ​သတ္၍ ျမည္း​ကို​အ​သက္​ခ်မ္း​သာ​ေပး​ေလ​ၿပီ​ဟု ဆို၏။

³⁴ ဗာ​လမ္​က​လည္း၊ အ​ကၽြန္ုပ္​ျပစ္​မွား​ပါ​ၿပီ။ ကိုယ္​ေတာ္​သည္ လမ္း၌ ကန္႔​လန္႔​ေန​ေတာ္​မူ​သည္​ကို အ​ကၽြန္ုပ္​မ​သိ​ပါ။ ယ​ခု​မွာ အ​လို​ေတာ္​မ​ရွိ​လၽွင္ အ​ကၽြန္ုပ္​ျပန္​သြား​ပါ​မည္​ဟု ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား၏ ေကာင္း​ကင္​တ​မန္​အား​ဆို​လၽွင္၊

³⁵ ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား၏ ေကာင္း​ကင္​တ​မန္​က၊ သူ​တို႔​ႏွင့္​အ​တူ လိုက္​ေလာ့။ သို႔​ရာ​တြင္ ငါ​မွာ​ထား​ေသာ​စ​ကား​ကို​သာ ေဟာ​ေျပာ​ရ​မည္​ဟု ဗာ​လမ္​အား မိန္႔​ေတာ္​မူ​သည္​အ​တိုင္း၊ သူ​သည္ ဗာ​လက္​မင္း၏​ကၽြန္​တို႔​ႏွင့္​အ​တူ လိုက္​သြား​ေလ၏။

ဗာ​လမ္​အား​ဗာ​လက္​ႀကိဳ​ဆို​ျခင္း

³⁶ ဗာ​လမ္​ေရာက္​ေသာ​သ​တင္း​ကို ဗာ​လက္​မင္း​ၾကား​လၽွင္၊ ခ​ရီး​ဦး​ႀကိဳ​ျပဳ​ျခင္း​ငွာ၊ ေမာ​ဘ​ျပည္​စြန္ အာ​ႏုန္​ေခ်ာင္း​နား​မွာ​ရွိ​ေသာ ၿမိဳ႕​တစ္​ၿမိဳ႕​သို႔​ထြက္​သြား၏။

³⁷ ဗာ​လက္​မင္း​က​လည္း၊ ကိုယ္​ေတာ္​ကို​ေခၚ​ပင့္​ေစ​ျခင္း​ငွာ ငါ​သည္ အ​ထပ္​ထပ္​ေစ​လႊတ္​သည္ မ​ဟုတ္​ေလာ။ အ​ဘယ္​ေၾကာင့္ ေႏွး​ပါ​သ​နည္း။ ကိုယ္​ေတာ္​ကို ငါ​ခ်ီး​ေျမႇာက္​နိုင္​သည္ မ​ဟုတ္​ေလာ​ဟု ဗာ​လမ္​အား​ဆို​လၽွင္၊

³⁸ ဗာ​လမ္​က၊ မင္း​ႀကီး​ထံ​သို႔ ငါ​လာ​ပါ​ၿပီ။ သို႔​ရာ​တြင္ ငါ​သည္​စ​ကား​တ​ခြန္း​ကို​မၽွ ေျပာ​ပိုင္​သ​ေလာ။ ငါ့​ႏွုတ္၌ ဘု​ရား​သ​ခင္​ထား​ေတာ္​မူ​ေသာ စ​ကား​ကို​သာ ငါ​ေျပာ​ပါ​မည္​ဟု ျပန္​ေျပာ​ၿပီး​မွ၊

³⁹ ဗာ​လက္​မင္း​ႏွင့္​အ​တူ​လိုက္၍ ကိ​ရ​ယႆု​ဇုတ္​ၿမိဳ႕​သို႔ ေရာက္​ၾက၏။

⁴⁰ ဗာ​လက္​မင္း​သည္​လည္း၊ သိုး​ႏြား​တို႔​ကို​ပူ​ေဇာ္၍ ဗာ​လမ္​ႏွင့္ အ​ရာ​ရွိ​တို႔​အား​ေပး​လိုက္​ေလ၏။

ဗာ​လမ္​၏​ပ​ထ​မ​ဗ်ာ​ဒိတ္

⁴¹ နက္​ျဖန္​ေန႔၌ ဗာ​လက္​မင္း​သည္ ဗာ​လမ္​ကို​ေခၚ၍ ဣ​သ​ေရ​လ​အ​မ်ိဳး​သား​အ​ေပါင္း​တို႔​ကို အ​ကုန္​အ​စင္​ျပ​ျခင္း​ငွာ ဗာ​လ​ဘု​ရား​ႏွင့္​ဆိုင္​ေသာ ကုန္း​ရိုး​ေပၚ​သို႔ ပို႔​ေဆာင္​ေလ၏။