႐ွင္မာကုခရစ္ဝင္ 10 - Judson Bible in Zawgyi Versionလင္မယားကြာရွင္းျခင္း (မ၊ ၁၉:၁-၁၂။ လု၊ ၁၆:၁၈) 1 ထိုအရပ္မွ ကိုယ္ေတာ္သည္ ထ၍ ေယာ္ဒန္ျမစ္တစ္ဖက္ကို ေလၽွာက္သြားသျဖင့္ ယုဒျပည္စြန္းသို႔ ေရာက္ေတာ္မူ၏။ လူမ်ားတို႔သည္ အထံေတာ္၌စုေဝးျပန္၍၊ ထုံးစံရွိေတာ္မူသည္အတိုင္း တစ္ဖန္ ဆုံးမဩဝါဒေပးေတာ္မူ၏။- 2 ဖာရိရွဲတို႔သည္ အထံေတာ္သို႔လာ၍၊ လူသည္ မိမိမယားႏွင့္ ကြာအပ္သေလာဟု စုံစမ္းေႏွာင့္ယွက္ျခင္းငွာ ေမးေလၽွာက္ၾကေသာ္၊- 3 ေယရွုက၊ ေမာေရွသည္ သင္တို႔အား အဘယ္သို႔ စီရင္သနည္းဟု လွန္၍ ေမးေတာ္မူလၽွင္၊- 4 သူတို႔က၊ ျဖတ္စာကိုေပး၍ မယားႏွင့္ ကြာေစျခင္းငွာ ေမာေရွစီရင္ပါသည္ဟု ေလၽွာက္ၾက၏။- 5 ေယရွုကလည္း၊ သင္တို႔စိတ္ႏွလုံး ခိုင္မာေသာေၾကာင့္ ေမာေရွသည္ ထိုပညတ္ကို ေရးထားသတည္း။- 6 ဘုရားသခင္ဖန္ဆင္းေတာ္မူစက ေယာက္်ားႏွင့္ မိန္းမ ႏွစ္ေယာက္တည္းကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူ၏။- 7 ထိုအေၾကာင္းေၾကာင့္ ေယာက္်ားသည္ ကိုယ္မိဘကိုစြန္႔၍ ကိုယ္ခင္ပြန္း၌ မွီဝဲသျဖင့္၊- 8 ထိုသူႏွစ္ေယာက္တို႔သည္ တစ္သားတစ္ကိုယ္တည္း ျဖစ္ရလိမ့္မည္။ ထိုေၾကာင့္ လင္မယားတို႔သည္ ႏွစ္ဦးမဟုတ္ တစ္ဦးတည္းျဖစ္၏။- 9 ဘုရားသခင္ တြဲဖက္၍ ထမ္းပိုးတင္ေတာ္မူေသာအရာကို လူမခြဲမခြာေစႏွင့္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 10 ေနာက္တစ္ဖန္ တပည့္ေတာ္တို႔သည္ အိမ္၌ရွိစဥ္၊ ထိုအေၾကာင္းကို ေမးေလၽွာက္ျပန္ၾက၏။ - 11 ကိုယ္ေတာ္ကလည္း၊ အၾကင္သူသည္ မယားႏွင့္ကြာ၍ အျခားေသာမိန္းမႏွင့္ စုံဖက္ျခင္းကိုျပ၏။ ထိုသူသည္ မိမိမယားကို ျပစ္မွား၏။- 12 မိန္းမသည္လည္း မိမိလင္ႏွင့္ကြာ၍ အျခားေသာေယာက္်ားႏွင့္ စုံဖက္ျခင္းကိုျပဳလၽွင္ မွားယြင္းျခင္းသို႔ ေရာက္သည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ သူငယ္မ်ားကိုေကာင္းခ်ီးေပးျခင္း (မ၊ ၁၉:၁၃-၁၅။ လု၊ ၁၈:၁၅-၁၇) 13 ထိုအခါ သူငယ္တို႔ကို လက္ေတာ္ႏွင့္ တို႔ေစျခင္းငွာ အထံေတာ္သို႔ ေဆာင္ခဲ့သည္ျဖစ္၍၊ တပည့္ေတာ္တို႔သည္ ေဆာင္ခဲ့ေသာသူတို႔ကို အျပစ္တင္ၾက၏။- 14 ေယရွုသည္ ျမင္ေတာ္မူလၽွင္ အမ်က္ေတာ္ထြက္၍၊ ထိုသူငယ္တို႔ကို ငါ့ထံသို႔လာပါေလေစ။ မဆီးတားၾကႏွင့္။ ဘုရားသခင္၏နိုင္ငံေတာ္သည္ ထိုသို႔ေသာသူတို႔၏ နိုင္ငံျဖစ္၏။- 15 ငါအမွန္ဆိုသည္ကား၊ အၾကင္သူသည္ ဘုရားသခင္၏ နိုင္ငံေတာ္ကို သူငယ္ကဲ့သို႔မခံမယူ၊ ထိုသူသည္ နိုင္ငံေတာ္သို႔မဝင္ရဟု မိန္႔ေတာ္မူၿပီးမွ၊- 16 သူငယ္တို႔ကို ခ်ီပိုက္၍ သူတို႔အေပၚမွာ လက္ေတာ္ကိုတင္လ်က္ ေကာင္းခ်ီးေပးေတာ္မူ၏။ ဥစၥာႂကြယ္ဝသူ (မ၊ ၁၉:၁၆-၃၀။ လု၊ ၁၈:၁၈-၃၀) 17 လမ္းမွာႂကြေတာ္မူစဥ္တြင္ လူတစ္ေယာက္သည္ အထံေတာ္သို႔ေျပး၍ ဒူးေထာက္လ်က္၊ ေကာင္းျမတ္ေသာဆရာ၊ ထာဝရအသက္ကို အေမြခံရအံ့ေသာငွာ အကၽြန္ုပ္သည္ အဘယ္အမွုကို ျပဳရပါမည္နည္းဟု ေမးေလၽွာက္ေသာ္၊- 18 ေယရွုက၊ ငါ့ကိုေကာင္းျမတ္သည္ဟု အဘယ္ေၾကာင့္ ေခၚသနည္း။ ဘုရားသခင္တစ္ပါးတည္းသာ ေကာင္းျမတ္ေတာ္မူ၏။- 19 သင္သည္ ပညတ္ေတာ္တို႔ကို သိသည္မဟုတ္ေလာ။ သူ႔မယားကို မျပစ္မွားႏွင့္။ လူအသက္ကို မသတ္ႏွင့္။ သူ႔ဥစၥာကို မခိုးႏွင့္။ မမွန္ေသာသက္ေသကို မခံႏွင့္။ သူ႔ဥစၥာကို မတရားသျဖင့္ မသိမ္းႏွင့္။ မိဘကို ရိုေသစြာျပဳေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူလၽွင္၊- 20 အရွင္ဘုရား၊ ထိုပညတ္ရွိသမၽွတို႔ကို အကၽြန္ုပ္သည္ ငယ္ေသာအရြယ္မွစ၍ ေစာင့္ေရွာက္ပါၿပီဟု ေလၽွာက္ျပန္လၽွင္၊- 21 ေယရွုသည္၊ ထိုသူကိုၾကည့္ရွုလ်က္ ခ်စ္ေသာစိတ္ရွိ၍၊ သင္သည္ တစ္ခုလိုေသး၏။ သြားေလာ့။ ကိုယ္ဥစၥာရွိသမၽွကို ေရာင္း၍ ဆင္းရဲေသာသူတို႔အား ေပးေလာ့။ ထိုသို႔ျပဳလၽွင္၊ ေကာင္းကင္ဘုံ၌ ဘ႑ာကို ရလိမ့္မည္။ သို႔ၿပီးမွလာ၍ လက္ဝါးကပ္တိုင္ကို ထမ္းလ်က္ ငါ့ေနာက္သို႔လိုက္ေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။- 22 ထိုသူသည္ မ်ားစြာေသာဥစၥာကို ရတတ္ေသာသူျဖစ္၍၊ ထိုစကားကိုၾကားလၽွင္ မ်က္ႏွာပ်က္၍ စိတ္မသာသည္ႏွင့္ သြားေလ၏။ 23 ေယရွုကလည္း၊ ဥစၥာရတတ္ေသာသူသည္ ဘုရားသခင္၏နိုင္ငံေတာ္သို႔ အလြန္ဝင္ခဲလွ၏ဟု ပတ္လည္သို႔ၾကည့္ရွု၍ တပည့္ေတာ္တို႔အား မိန္႔ေတာ္မူ၏။- 24 တပည့္ေတာ္တို႔သည္ ထိုစကားကိုၾကားလၽွင္၊ မိန္းေမာေတြေဝျခင္း ရွိၾက၏။ တစ္ဖန္ေယရွုက၊ ငါသားတို႔၊ မိမိဥစၥာကို မွီခိုေသာသူသည္ ဘုရားသခင္၏ နိုင္ငံေတာ္သို႔ အလြန္ဝင္ခဲလွ၏။- 25 ကုလားအုတ္သည္ အပ္နဖားကိုလၽွိုလြယ္၏။ ေငြရတတ္ေသာသူသည္ ဘုရားသခင္၏နိုင္ငံေတာ္သို႔ ဝင္ခဲသည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။- 26 ထိုသူတို႔သည္ သာ၍မိန္းေမာေတြေဝျခင္းရွိ၍၊ သို႔ျဖစ္လၽွင္ အဘယ္သူသည္ ကယ္တင္ေတာ္မူျခင္းသို႔ ေရာက္နိုင္မည္နည္းဟု အခ်င္းခ်င္းေျပာဆိုၾက၏။- 27 ေယရွုကလည္း၊ သူတို႔ကိုၾကည့္ရွု၍၊ ဤအမွုကို လူမတတ္နိုင္ေသာ္လည္း၊ ဘုရားသခင္ မတတ္နိုင္သည္မဟုတ္။ ဘုရားသခင္သည္ ခပ္သိမ္းေသာအမွုတို႔ကို တတ္နိုင္ေတာ္မူသည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 28 ထိုအခါ၊ ေပတ႐ုက၊ အကၽြန္ုပ္တို႔သည္ ရွိသမၽွကိုစြန္႔ပစ္၍ ကိုယ္ေတာ္ေနာက္သို႔ လိုက္ၾကပါၿပီဟု ေလၽွာက္ေလေသာ္၊- 29 ေယရွုက၊ ငါအမွန္ဆိုသည္ကား၊ အၾကင္သူသည္ ငါ့ေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ ဧဝံေဂလိတရားေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ အိမ္၊ လယ္၊ ညီအစ္ကို၊ ႏွမ၊ မိဘ၊ သားမယားတည္းဟူေသာ တစ္ပါးပါးကိုစြန္႔၏။- 30 ထိုသူသည္ အဆတရာေသာ အက်ိဳးတည္းဟူေသာ ယခုကာလ၌ ညႇဥ္းဆဲျခင္းႏွင့္တကြ အိမ္၊ လယ္၊ ညီအစ္ကို၊ ႏွမ၊ အမိ၊ သားသမီးတို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ ေနာင္ဘဝ၌ ထာဝရအသက္ကိုလည္းေကာင္း ခံရလတၱံ့။- 31 ေနာက္က်ေသာသူအမ်ားတို႔သည္ အရင္က်ၾကလိမ့္မည္။ အရင္က်ေသာသူအမ်ားတို႔သည္ ေနာက္က်ၾကလိမ့္မည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ အေသခံရမည့္အေၾကာင္းတတိယအႀကိမ္ေဖာ္ျပျခင္း (မ၊ ၂၀:၁၇-၁၉။ လု၊ ၁၈:၃၁-၃၄) 32 ေယ႐ုရွလင္ၿမိဳ႕သို႔ တက္သြားၾကရာ၊ လမ္းမွာ ေယရွုသည္ တပည့္ေတာ္တို႔ေရွ႕၌ ႂကြေတာ္မူစဥ္၊ သူတို႔သည္ မိန္းေမာေတြေဝ၍ ေၾကာက္ရြံ့ေသာစိတ္ႏွင့္ လိုက္ၾက၏။ ထိုအခါ ကိုယ္ေတာ္သည္ တစ္က်ိပ္ႏွစ္ပါးတို႔ကို တစ္ဖန္ေခၚ၍၊ ငါတို႔သည္ေယ႐ုရွလင္ၿမိဳ႕သို႔ ယခုသြားၾက၏။- 33 လူသားသည္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အႀကီး၊ က်မ္းျပဳဆရာတို႔လက္သို႔ ေရာက္လိမ့္မည္။ ထိုသူတို႔သည္ ေသျပစ္ကို စီရင္၍ တစ္ပါးအမ်ိဳးသားတို႔လက္သို႔ အပ္ႏွံၾကလိမ့္မည္။- 34 သူတို႔သည္လည္း လူသားအား ျပက္ရယ္ျပဳျခင္း၊ ရိုက္ပုတ္ျခင္း၊ တံေတြးႏွင့္ေထြးျခင္း၊ အေသသတ္ျခင္းကို ျပဳၾကလိမ့္မည္။ သုံးရက္ေျမာက္ေသာေန႔၌ ထေျမာက္လိမ့္မည္ဟူ၍ မိမိကိုယ္၌ေရာက္လတၱံ့ေသာ အမွုအရာတို႔ကို တပည့္ေတာ္တို႔အား မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ယာကုပ္ႏွင့္ေယာဟန္ (မ၊ ၂၀:၂၀-၂၈) 35 ထိုအခါ ေဇေဗဒဲ၏သား ယာကုပ္ႏွင့္ ေယာဟန္သည္ အထံေတာ္သို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍၊ အရွင္ဘုရား၊ အကၽြန္ုပ္တို႔ေတာင္းေသာ ဆုေက်းဇူးကို ျပဳေတာ္မူေစခ်င္ပါသည္ဟု ေလၽွာက္ေလ၏။- 36 ကိုယ္ေတာ္က၊ ငါသည္သင္တို႔ကို အဘယ္သို႔ ျပဳေစခ်င္သနည္းဟု ေမေတာ္မူေသာ္၊- 37 ကိုယ္ေတာ္သည္ ဘုန္းပြင့္ေတာ္မူေသာအခါ အကၽြန္ုပ္တို႔သည္ လက္ယာေတာ္ဘက္၌ တစ္ေယာက္၊ လက္ဝဲေတာ္ဘက္၌ တစ္ေယာက္ ထိုင္ရေသာအခြင့္ကို ေပးေတာ္မူပါဟု ေလၽွာက္ၾက၏။- 38 ေယရွုကလည္း၊ သင္တို႔သည္ အဘယ္သို႔ေတာင္းပန္သည္ကို သင္တို႔မသိၾက။ ငါေသာက္ေသာခြက္ကို ေသာက္ျခင္းငွာလည္းေကာင္း၊ ငါခံေသာဗတၱိဇံကို ခံျခင္းငွာလည္းေကာင္း၊ သင္တို႔သည္ တတ္စြမ္းနိုင္သေလာဟု ေမးေတာ္မူလၽွင္၊- 39 အကၽြန္ုပ္တို႔သည္ တတ္စြမ္းနိုင္ပါ၏ဟု ေလၽွာက္ၾကေသာ္၊ ေယရွုက၊ ငါေသာက္ေသာခြက္ကို သင္တို႔သည္ ေသာက္ရၾကလိမ့္မည္။ ငါခံေသာဗတၱိဇံကိုလည္း သင္တို႔သည္ ခံရၾကလိမ့္မည္။- 40 သို႔ေသာ္လည္း ငါ့လက္ယာဘက္၊ လက္ဝဲဘက္မွာ ထိုင္ရေသာအခြင့္ကိုကား အၾကင္သူတို႔အဖို႔အလိုငွာ ျပင္ဆင္၏၊ ထိုသူတို႔အားသာ ငါေပးပိုင္သည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 41 အျခားေသာ တပည့္ေတာ္တစ္က်ိပ္တို႔သည္ ၾကားသိလၽွင္၊ ယာကုပ္ႏွင့္ ေယာဟန္တို႔ကို အမ်က္ထြက္ၾက၏။- 42 ေယရွုသည္ ထိုသူတို႔ကိုေခၚေတာ္မူ၍၊ သင္တို႔သိသည္အတိုင္း ေလာကီမင္းတို႔သည္ အစိုးတရျပဳတတ္ၾက၏။ အကဲအမွူးတို႔သည္ အာဏာထားတတ္ၾက၏။- 43 သင္တို႔မူကား၊ ထိုသို႔မျပဳၾကႏွင့္။ သင္တို႔တြင္ အကဲအမွူးျပဳလိုေသာသူသည္ သင္တို႔အေစခံ ျဖစ္ရမည္။- 44 သင္တို႔တြင္ အထြဋ္အျမတ္လုပ္ခ်င္ေသာသူသည္လည္း အလုံးစုံတို႔၏ေစခိုင္းရာ ကၽြန္ျဖစ္ရမည္။- 45 အေၾကာင္းမူကား၊ လူသားသည္ သူတစ္ပါးကို ေစစားျခင္းငွာမလာ၊ သူတစ္ပါးအေစကို ခံျခင္းငွာလည္းေကာင္း၊ မိမိအသက္ကိုစြန္႔၍ လူမ်ားကို ေရြးျခင္းငွာလည္းေကာင္း၊ ႂကြလာသတည္းဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ဗာတိမဲကိုမ်က္စိျမင္ေစျခင္း (မ၊ ၂၀:၂၉-၃၄။ လု၊ ၁၈:၃၅-၄၃) 46 ေယရိေခါၿမိဳ႕သို႔ ေရာက္ၾကလၽွင္၊ တပည့္ေတာ္တို႔မွစ၍ မ်ားစြာေသာ လူအေပါင္းတို႔ႏွင့္တကြ ထိုၿမိဳ႕မွ ထြက္ႂကြေတာ္မူစဥ္တြင္၊ တိမဲ၏သား ဗာတိမဲအမည္ရွိေသာ လူကန္းသည္ လမ္းနားမွာထိုင္၍ ေတာင္းစားေလ၏။- 47 နာဇရက္ၿမိဳ႕သား ေယရွုရွိေၾကာင္းကို ၾကားရလၽွင္၊ ဒါဝိဒ္၏သားေတာ္ေယရွု၊ အကၽြန္ုပ္ကို ကယ္မသနားေတာ္မူပါဟု ဟစ္ေၾကာ္ေလ၏။- 48 ထိုသူကို တိတ္ဆိတ္စြာေနေစျခင္းငွာ လူအမ်ားတို႔သည္ ေငါက္၍ဆိုၾကေသာ္လည္း၊ ဒါဝိဒ္၏သားေတာ္၊ အကၽြန္ုပ္ကို ကယ္မသနားေတာ္မူပါဟု သာ၍ ဟစ္ေၾကာ္ေလေသာ္၊- 49 ေယရွုသည္ ရပ္ေတာ္မူလ်က္၊ ထိုသူကိုေခၚခဲ့ဟု အမိန္႔ေတာ္ရွိ၏။ သူတစ္ပါးတို႔သည္ လူကန္းကိုေခၚ၍ မစိုးရိမ္ႏွင့္၊ ထေလာ့။ သင့္ကို ေခၚေတာ္မူသည္ဟု ဆိုၾက၏။- 50 ထိုသူသည္ မိမိအဝတ္ကို ပစ္ခ်ထားၿပီးလၽွင္၊ ထ၍ ေယရွုထံေတာ္သို႔သြား၏။- 51 ေယရွုကလည္း၊ သင္၌ အဘယ္သို႔ ျပဳေစလိုသနည္းဟု ေမးေတာ္မူလၽွင္၊- 52 အရွင္ဘုရား အကၽြန္ုပ္မ်က္စိျမင္ေစျခင္းငွာ ျပဳေတာ္မူပါဟု လူကန္းေလၽွာက္ေလေသာ္၊ ေယရွုက၊ သြားေလာ့။ သင္၏ယုံၾကည္ျခင္းသည္ သင့္ကိုကယ္မၿပီဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ထိုခဏခ်င္းတြင္ ထိုသူသည္ မ်က္စိျမင္၍ လမ္း၌ေနာက္ေတာ္သို႔ လိုက္ေလ၏။ |
Judson Bible Myanmar Language Edition Zawgyi Version © Bible Society of Myanmar, 2020.
Bible Society of Myanmar