အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

ရွင္မႆဲ 21 - Judson Bible in Zawgyi Version

ေယ႐ုရွလင္ၿမိဳ႕သို႔ဝင္ေရာက္ျခင္း
(မာ၊ ၁၁:၁-၁၁။ လု၊ ၁၉:၂၈-၄၀။ ေယာ၊ ၁၂:၁၂-၁၉)

¹ ေယ႐ုရွလင္ၿမိဳ႕အနီးသို႔ ခ်ဥ္း၍ သံလြင္ေတာင္ေျခရင္း၌ ဗက္ဖာေဂရြာသို႔ ေရာက္ၾကေသာအခါ ေယရွုသည္ တပည့္ေတာ္ႏွစ္ေယာက္တို႔ကို ေစလႊတ္၍၊-

² သင္တို႔ေရွ႕၌ရွိေသာရြာသို႔ သြားၾက။ ထိုရြာ၌ ခ်ည္ေႏွာင္လ်က္ရွိေသာ ျမည္းမႏွင့္ ျမည္းကေလးကို သင္တို႔သည္ ခ်က္ခ်င္းေတြ႕လိမ့္မည္။ ျမည္းႀကိဳးကိုျဖည္၍ ငါ့ထံသို႔ေဆာင္ခဲ့ၾက။-

³ သူတစ္ပါးသည္ သင္တို႔အား တစ္စုံတစ္ခုကိုဆိုလၽွင္ သခင္အလိုရွိသည္ဟု ျပန္ေျပာၾကေလာ့။ ထိုသို႔ ေျပာလၽွင္ ထိုသူသည္ ခ်က္ခ်င္းေပးလိုက္မည္ဟု မွာထားေတာ္မူ၏။-

⁴ ထိုအေၾကာင္းအရာမူကား၊ သင္၏ အရွင္မင္းႀကီးသည္ ျမည္းမႏွင့္ ျမည္းကေလးကို စီး၍၊-

⁵ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕ေသာစိတ္ႏွင့္ သင္ရွိရာသို႔ ႂကြလာေတာ္မူသည္ကို ၾကည့္ရွုေလာ့ဟု ဇိအုန္သတို႔သမီးအား ေျပာၾကေလာ့ဟူေသာ ပေရာဖက္၏ႏွုတ္ထြက္ ျပည့္စုံမည္အေၾကာင္း ျဖစ္သတည္း။

⁶ တပည့္ေတာ္တို႔သည္ သြား၍ အမိန္႔ေတာ္အတိုင္း ျပဳသျဖင့္၊-

⁷ ျမည္းမႏွင့္ ျမည္းကေလးကို ေဆာင္ခဲ့၍ ျမည္းေက်ာေပၚမွာ မိမိတို႔အဝတ္ကို တင္ၾကၿပီးလၽွင္ ကိုယ္ေတာ္သည္ စီးေတာ္မူ၏။-

⁸ အတိုင္းမသိ မ်ားစြာေသာလူတို႔သည္ မိမိတို႔အဝတ္ကို လမ္း၌ခင္းၾက၏။ အခ်ိဳ႕တို႔သည္ သစ္ကိုင္းသစ္ခက္မ်ားကို ခုတ္၍ လမ္း၌ခင္းၾက၏။-

⁹ ေရွ႕ေနာက္လိုက္သြားေသာ အၿခံအရံမ်ားတို႔က ဒါဝိဒ္၏သားေတာ္အား ေဟာရွဏၰျဖစ္ေစသတည္း။ ထာဝရဘုရား၏အခြင့္ႏွင့္ ႂကြလာေတာ္မူေသာသူသည္ မဂၤလာရွိေစသတည္း။ ေကာင္းကင္ဘဝဂ္ဝယ္ ေဟာရွဏၰ ျဖစ္ေစသတည္းဟု ေႂကြးေၾကာ္ၾက၏။-

¹⁰ ေယ႐ုရွလင္ၿမိဳ႕သို႔ ဝင္ေတာ္မူေသာအခါ တစ္ၿမိဳ႕လုံး အုတ္အုတ္သဲသဲျဖစ္၍၊ ဤသူကား အဘယ္သူနည္းဟု ေမးျမန္းၾကလၽွင္၊-

¹¹ လူအစုအေဝးတို႔က၊ ဤသူသည္ ဂါလိလဲျပည္ နာဇရက္ၿမိဳ႕၌ ေပၚထြန္းေသာ ပေရာဖက္ေယရွုေပတည္းဟု ေျပာဆိုၾက၏။

ဗိမာန္ေတာ္ကိုသန႔္စင္ျခင္း
(မာ၊ ၁၁:၁၅-၁၉။ လု၊ ၁၉:၄၅-၄၈။ ေယာ၊ ၂:၁၃-၂၂)

¹² ေယရွုသည္ ဘုရားသခင္၏ဗိမာန္ေတာ္သို႔ ဝင္ေတာ္မူၿပီးလၽွင္၊ ဗိမာန္ေတာ္၌ေရာင္းဝယ္ေသာသူ အေပါင္းတို႔ကို ႏွင္ထုတ္၍၊ ေငြလဲေသာသူတို႔၏ ခုံမ်ားကိုလည္းေကာင္း၊ ခ်ိဳးငွက္ေရာင္းေသာသူတို႔၏ ထိုင္ေနရာကိုလည္းေကာင္း တြန္းလွဲေတာ္မူလ်က္၊-

¹³ ငါ့အိမ္ကို ဆုေတာင္းရာအိမ္ဟူ၍ ေခၚေဝၚၾကလတၱံ့ဟု က်မ္းစာ၌လာေသာ္လည္း၊ သင္တို႔သည္ ထိုအိမ္ကို ဓားျပတြင္း ျဖစ္ေစၾကၿပီတကားဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။-

¹⁴ ထိုအခါ ဗိမာန္ေတာ္၌ မ်က္စိကန္းေသာသူ၊ ေျခမစြမ္းေသာသူတို႔သည္ အထံေတာ္သို႔လာ၍ သူတို႔ အနာေရာဂါကို ၿငိမ္းေစေတာ္မူ၏။-

¹⁵ ကိုယ္ေတာ္ျပဳေတာ္မူေသာ အံ့ဩဖြယ္အမွုတို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ သူငယ္တို႔ကလည္း၊ ဒါဝိဒ္၏သားေတာ္အား ေဟာရွဏၰျဖစ္ေစသတည္းဟု ဗိမာန္ေတာ္၌ ေႂကြးေၾကာ္ၾကသည္ကိုလည္းေကာင္း၊ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အႀကီး၊ က်မ္းျပဳဆရာတို႔သည္ ၾကားျမင္လၽွင္ အမ်က္ထြက္ၾက၍၊-

¹⁶ ဤသူတို႔သည္ အဘယ္သို႔ေျပာဆိုသည္ကို ၾကားသေလာဟု ေယရွုအား ေမးၾကေလေသာ္၊ ငါၾကား၏။ နို႔စို႔သူငယ္တို႔ ႏွုတ္ထဲမွ ကိုယ္ေတာ္သည္ ခ်ီးမြမ္းျခင္းကို ျပင္ဆင္ေတာ္မူသည္ဟူေသာ စကားကို သင္တို႔သည္ တစ္ရံတစ္ခါမၽွ မဖတ္ဖူးသေလာဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။-

¹⁷ ထိုအခါ သူတို႔ကိုထားခဲ့၍ ၿမိဳ႕ထဲမွထြက္ၿပီးလၽွင္ ေဗသနိရြာသို႔ႂကြ၍ ထိုညကို လြန္ေစေတာ္မူ၏။-

သေဘၤာသဖန္းပင္ကိုဒဏ္ခတ္ျခင္း
(မာ၊ ၁၁:၁၂-၁၄၊ ၂၀-၂၆)

¹⁸ နံနက္အခ်ိန္၌ ၿမိဳ႕သို႔ ျပန္စဥ္တြင္ ဆာမြတ္ေတာ္မူ၏။-

¹⁹ လမ္းနားမွာ သေဘၤာသဖန္းပင္တစ္ပင္ကို ျမင္လၽွင္၊ ထိုအပင္သို႔ႂကြသြား၍ အရြက္ကိုသာ ေတြ႕ေတာ္မူသည္ရွိေသာ္၊ ယခုမွစ၍ အစဥ္မျပတ္ သင္၌အသီးမသီးေစႏွင့္ဟု မိန္႔ေတာ္မူလၽွင္၊ ထိုအပင္သည္ ခ်က္ခ်င္း ေသြ႕ေျခာက္ေလ၏။-

²⁰ တပည့္ေတာ္တို႔သည္ ျမင္လၽွင္၊ သေဘၤာသဖန္းပင္သည္ ခ်က္ခ်င္း ေသြ႕ေျခာက္ပါၿပီတကားဟု အံ့ဩ၍ ဆိုၾက၏။-

²¹ ေယရွုကလည္း၊ ငါအမွန္ဆိုသည္ကား၊ သင္တို႔သည္ ယုံမွားျခင္းႏွင့္ကင္းေသာ ယုံၾကည္ျခင္းရွိလၽွင္၊ သေဘၤာသဖန္းပင္၌ ျပဳသကဲ့သို႔ သင္တို႔ျပဳနိုင္သည္ သာမက၊ ထိုေတာင္ကိုပင္ ေနရာမွေရြ႕ေလာ့၊ ပင္လယ္၌က်ေလာ့ဟု ဆိုလၽွင္ ဆိုသည္အတိုင္း ျဖစ္လိမ့္မည္။-

²² ယုံၾကည္ျခင္းပါလ်က္ ပတၳနာျပဳ၍ ဆုေတာင္းသမၽွတို႔ကို သင္တို႔သည္ ရၾကလိမ့္မည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

သခင္ေယရွု၏အခြင့္အာဏာ
(မာ၊ ၁၁:၂၇-၃၃။ လု၊ ၂၀:၁-၈)

²³ ဗိမာန္ေတာ္သို႔ ဝင္ျပန္၍ ဆုံးမဩဝါဒ ေပးေတာ္မူစဥ္တြင္၊ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အႀကီးတို႔ႏွင့္ လူတို႔တြင္ အႀကီးအကဲျဖစ္ေသာ သူတို႔သည္ အထံေတာ္သို႔ခ်ဥ္းကပ္၍၊ ကိုယ္ေတာ္သည္ ဤအမွုမ်ားကို အဘယ္အခြင့္ႏွင့္ ျပဳသနည္း။ ထိုအခြင့္ကို အဘယ္သူေပးသနည္းဟု ေမးေလၽွာက္ၾကေသာ္၊-

²⁴ ေယရွုက၊ ငါသည္ တစ္စုံတစ္ခုကို ေမးဦးမည္။ သင္တို႔ေျဖလၽွင္ ဤအမွုမ်ားကို အဘယ္အခြင့္ႏွင့္ ငါျပဳသည္ကို ငါေျပာမည္။-

²⁵ ေယာဟန္၏ ဗတၱိဇံတရားသည္ အဘယ္ကျဖစ္သနည္း။ ဘုရားက ျဖစ္သေလာ။ လူကျဖစ္သေလာဟု ေမးေတာ္မူ၏။ ထိုသူတို႔သည္ အခ်င္းခ်င္းဆင္ျခင္၍ ဘုရားကျဖစ္သည္ဟု ငါတို႔ေျဖလၽွင္၊ သင္တို႔သည္ ေယာဟန္ကို အဘယ္ေၾကာင့္ မယုံသနည္းဟု သူေမးေလဦးမည္။-

²⁶ လူကျဖစ္သည္ဟု ငါတို႔ေျဖလၽွင္ လူမ်ားကိုေၾကာက္ရ၏။ အေၾကာင္းမူကား၊ လူအေပါင္းတို႔သည္ ေယာဟန္ကို ပေရာဖက္ကဲ့သို႔ ထင္မွတ္ၾက၏ဟု အခ်င္းခ်င္းဆင္ျခင္ၿပီးမွ၊-

²⁷ အကၽြန္ုပ္တို႔မသိပါဟု ေယရွုအား ျပန္ေျပာၾက၏။ ကိုယ္ေတာ္ကလည္း၊ ထိုအတူ ဤအမွုမ်ားကို အဘယ္အခြင့္ႏွင့္ ငါျပဳသည္ကို ငါမေျပာ။

သားႏွစ္ေယာက္ဥပမာ

²⁸ သင္တို႔သည္ အဘယ္သို႔ထင္ၾကသနည္း။ တစ္စုံတစ္ေယာက္ေသာသူ၌ သားႏွစ္ေယာက္ရွိ၏။ သားအႀကီး ဆီသို႔သြား၍ ငါ့သား၊ ယေန႔ ငါ့စပ်စ္ဥယ်ာဥ္သို႔သြား၍ လုပ္ေဆာင္ေလာ့ဟု ဆိုလၽွင္၊-

²⁹ သားက ငါမသြားဘူးဟု ျပန္ေျပာေသာ္လည္း၊ ေနာက္မွ ေနာင္တရ၍ သြားေလ၏။-

³⁰ အဘသည္ အျခားေသာသားဆီသို႔သြား၍ ေရွ႕နည္းအတူဆိုလၽွင္၊ သားကသြားပါမည္ အဘသခင္ဟု ဆိုေသာ္လည္း မသြားဘဲေန၏။-

³¹ ထိုသားႏွစ္ေယာက္တို႔တြင္ အဘယ္သူသည္ အဘ၏အလိုကို ေဆာင္သနည္းဟု ေမးေတာ္မူလၽွင္၊ သားအႀကီးေဆာင္ပါသည္ဟု ေလၽွာက္ၾကေသာ္၊ ေယရွုကလည္း ငါအမွန္ဆိုသည္ကား၊ အခြန္ခံတို႔ႏွင့္ ျပည့္တန္ဆာတို႔သည္ သင္တို႔အရင္ ဘုရားသခင္၏ နိုင္ငံေတာ္သို႔ ဝင္တတ္ၾက၏။-

³² အေၾကာင္းမူကား၊ ေယာဟန္သည္ ေျဖာင့္မတ္ေသာအက်င့္ကို က်င့္၍ သင္တို႔ဆီသို႔ လာေသာ္လည္း သင္တို႔မယုံၾကည္ၾက။ အခြန္ခံတို႔ႏွင့္ ျပည့္တန္ဆာတို႔မူကား ယုံၾကည္ၾက၏။ ထိုအေၾကာင္းကို သင္တို႔သည္ ျမင္ေသာ္လည္းယုံၾကည္မည္အေၾကာင္း ေနာက္တစ္ဖန္ ေနာင္တမရၾက။

စပ်စ္ဥယ်ာဥ္ေစာင့္မ်ားဥပမာ
(မာ၊ ၁၂:၁-၁၂။ လု၊ ၂၀:၉-၁၉)

³³ အျခားေသာ ဥပမာကိုနားေထာင္ၾကေလာ့။ အိမ္ရွင္တစ္ဦးသည္ စပ်စ္ဥယ်ာဥ္ကိုစိုက္ပ်ိဳး၍၊ ေစာင္ရန္းကို လုပ္ၿပီးမွ စပ်စ္သီးနယ္ရာက်င္းကို တူးေလ၏။ မွီခိုရာလင့္စင္ကိုလည္း ေဆာက္ေလ၏။ လုပ္ေဆာင္ေသာ သူတို႔အား ဥယ်ာဥ္ကိုငွား၍ အျခားေသာျပည္သို႔ သြားေလ၏။-

³⁴ အသီးသီးခ်ိန္ ေရာက္ေသာအခါ၊ အသီးကိုခံေစျခင္းငွာ ငယ္သားတို႔ကို ဥယ်ာဥ္ေစာင့္တို႔ရွိရာသို႔ ေစလႊတ္ေလ၏။-

³⁵ ထိုသူတို႔သည္ ငယ္သားမ်ားကို ဖမ္းၿပီးလၽွင္ တစ္ဦးကိုရိုက္၍၊ တစ္ဦးကိုသတ္၍၊ တစ္ဦးကို ခဲႏွင့္ ပစ္ၾက၏။-

³⁶ ေနာက္တစ္ဖန္ အရင္ထက္မ်ားေသာ အျခားငယ္သားတို႔ကို ေစလႊတ္ျပန္လၽွင္၊ ဥယ်ာဥ္ေစာင့္တို႔သည္ ေရွ႕နည္းအတူျပဳၾက၏။-

³⁷ ေနာက္ဆုံး၌ ဥယ်ာဥ္ရွင္က၊ ထိုသူတို႔သည္ ငါ့သားကို အားနာၾကလိမ့္မည္ဟုဆို၍ မိမိသားကို ေစလႊတ္ေလ၏။-

³⁸ ဥယ်ာဥ္ေစာင့္တို႔သည္ သားကိုျမင္လၽွင္ ဤသူသည္ အေမြခံျဖစ္၏။ လာၾက၊ သူ႔ကိုသတ္၍ သူ၏အေမြဥစၥာကို ယူၾကကုန္အံ့ဟု အခ်င္းခ်င္းတိုင္ပင္၍၊-

³⁹ ဥယ်ာဥ္ရွင္၏သားကို ဖမ္းယူၿပီးမွ ဥယ်ာဥ္ျပင္သို႔ထုတ္၍ သတ္ပစ္ၾက၏။-

⁴⁰ သို႔ျဖစ္လၽွင္ ဥယ်ာဥ္ရွင္သည္ လာေသာအခါ၊ ဥယ်ာဥ္ေစာင့္တို႔ကို အဘယ္သို႔ ျပဳမည္နည္းဟု ေမးေတာ္မူ၏။-

⁴¹ ပရိသတ္တို႔ကလည္း ထိုလူဆိုးတို႔အား ဆိုးေသာဖ်က္ဆီးျခင္းကို စီရင္ပါလိမ့္မည္။ အသီးသီးခ်ိန္တြင္ အသီးကိုဆက္အံ့ေသာ အျခားလူတို႔အား ထိုဥယ်ာဥ္ကို ငွားပါလိမ့္မည္ဟု ေလၽွာက္ၾက၏။

⁴² ေယရွုကလည္း၊ တိုက္ကိုတည္လုပ္ေသာသူမ်ား ပယ္ထားေသာေက်ာက္သည္ ေနာက္တစ္ဖန္ တိုက္ေထာင့္အထြဋ္ဖ်ားသို႔ ေရာက္ျပန္၏။ ထိုအမွုသည္ ထာဝရဘုရား ျပဳေတာ္မူေသာအမွု ျဖစ္၏။ ငါတို႔ မ်က္ေမွာက္၌လည္း အံ့ဩဖြယ္ျဖစ္၏ ဟူေသာစကားကို က်မ္းစာ၌ သင္တို႔သည္ တစ္ရံတစ္ခါမၽွ မဖတ္ဖူးသေလာ။-

⁴³ ထိုေၾကာင့္ ငါဆိုသည္ကား၊ ဘုရားသခင္၏နိုင္ငံေတာ္ကို သင္တို႔မွႏုတ္၍ နိုင္ငံေတာ္၏အသီးကို သီးအံ့ေသာလူမ်ိဳးအား ေပးရလတၱံ့။-

⁴⁴ အၾကင္သူသည္ ထိုေက်ာက္အေပၚသို႔ က်၏။ ထိုသူသည္ က်ိဳးလတၱံ့၊ အၾကင္သူ၏အေပၚသို႔ ထိုေက်ာက္သည္ က်၏၊ ထိုသူသည္ ညက္ညက္ေၾကလတၱံ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

⁴⁵ ထိုဥပမာစကားကို ယဇ္ပုေရာဟိတ္အႀကီးႏွင့္ ဖာရိရွဲတို႔သည္ ၾကားရလၽွင္၊ မိမိတို႔ကိုရည္ေဆာင္၍ ေဟာေျပာေတာ္မူသည္ကို သိၾက၏။-

⁴⁶ ကိုယ္ေတာ္ကို ဖမ္းဆီးျခင္းငွာ ရွာႀကံေသာ္လည္း စုေဝးေသာသူမ်ားကို ေၾကာက္ၾက၏။ အေၾကာင္းမူကား၊ ထိုသူတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကို ပေရာဖက္ကဲ့သို႔ ထင္မွတ္ၾက၏။

« အရင်

နောက်တစ်ခု »

Bible Society of Myanmar

ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ပံ့ပိုးပေးထားသော လင့်ခ်များ

ကြော်ငြာတွေ