ေယာဘဝတၳဳ 14 - Judson Bible in Zawgyi Version

တို​ေတာင္း​ေသာ​အ​သက္​ကို​ဆင္​ျခင္

¹ လူ​သည္ မိန္း​မ​ဖြား​ေသာ​သူ ျဖစ္​သ​ျဖင့္၊ အ​သက္​တို၍ ဒု​ကၡ​ႏွင့္​ျပည့္​စုံ​ပါ၏။

² ပန္း​ပြင့္​ကဲ့​သို႔​ပြင့္၍ ရိတ္​ျဖတ္​ျခင္း​ကို ခံ​ရ​ပါ၏။ မ​တည္​မ​ရပ္​ဘဲ အ​ရိပ္​ကဲ့​သို႔ ေရြ႕​သြား​တတ္​ပါ၏။

³ ထို​သို႔​ေသာ​သူ​ကို ကိုယ္​ေတာ္ ၾကည့္​မွတ္​ေတာ္​မူ​သ​ေလာ။ အ​ကၽြန္ုပ္​ႏွင့္​ဘက္၍ တ​ရား​ေတြ႕​ေတာ္​မူ​မည္​ေလာ။

⁴ မ​သန္႔​ရွင္း​ေသာ​အ​ရာ​ထဲ​က သန္႔​ရွင္း​ေသာ​အ​ရာ​ကို အ​ဘယ္​သူ ထုတ္​ေဖာ္​နိုင္​သ​နည္း။ အ​ဘယ္​သူ​မၽွ မ​ထုတ္​မ​ေဖာ္​နိုင္​ပါ။

⁵ လူ၏​ေန႔​ရက္​တို႔​ကို မွတ္​သား၍၊ သူ​ေန​ရ​ေသာ လ​အ​ေရ​အ​တြက္​ကို ကိုယ္​ေတာ္​သည္​သိ​သ​ျဖင့္၊ သူ​မ​လြန္​နိုင္​ေသာ အ​ပိုင္း​အ​ျခား​ကို ထား​ေတာ္​မူ​ေသာ​ေၾကာင့္၊

⁶ မ်က္​စိ​ေတာ္​ကို​လႊဲ၍ လူ​သည္​သူ​ငွား​ကဲ့​သို႔ မိ​မိ​ေန႔​ရက္​ကို လြန္​ေစ​သည္​တိုင္​ေအာင္ ၿငိမ္​ဝပ္​ရ​ေသာ​အ​ခြင့္​ကို ေပး​ေတာ္​မူ​ပါ။

⁷ သစ္​ပင္​ကို​ခုတ္​ေသာ္​လည္း၊ အ​ငုတ္​အ​ခ်ည္း​စည္း​မ​ရွိ​ဘဲ အ​တက္​ေပါက္​ေလ​ဦး​မည္​ဟု ေမၽွာ္​လင့္​စ​ရာ​ရွိ၏။

⁸ ေျမ​ထဲ​မွာ အ​ျမစ္​ေဟာင္း၍၊ ေျမ​ေပၚ​မွာ အ​ငုတ္​ေသ​ေသာ္​လည္း၊

⁹ ေရ​ေငြ႕​ေၾကာင့္ အ​တက္​ေပါက္၍၊ ပ်ိဳး​ပင္​ကဲ့​သို႔ အ​ညြန္႔​တို႔​ႏွင့္ ျပည့္​စုံ​လိမ့္​မည္။

¹⁰ လူ​မူ​ကား ေသ၍ ေဆြး​ေျမ့​တတ္၏။ လူ​သည္ အ​သက္​ခ်ဳပ္​ၿပီး​လၽွင္ အ​ဘယ္​မွာ​ရွိ​သ​နည္း။

¹¹ အိုင္​ေရ​ျပတ္​သ​ကဲ့​သို႔​လည္း​ေကာင္း၊ ျမစ္​ေရ ခန္း​ေျခာက္​သ​ကဲ့​သို႔​လည္း​ေကာင္း၊

¹² လူ​သည္​အိပ္​ၿပီး​မွ ေနာက္​တစ္​ဖန္ မ​ထ​ရ။ မိုး​ေကာင္း​ကင္ မ​ကုန္​မ​ဆုံး​မီ​တိုင္​ေအာင္ မ​နိုး​ရ။ အ​အိပ္​အ​ေပ်ာ္ မ​ပ်က္​ရ။

¹³ ကိုယ္​ေတာ္​သည္ အ​ကၽြန္ုပ္​ကို သခၤ်ိဳင္း​တြင္း၌ ဝွက္​ထား​ေတာ္​မူ​ပါ​ေစ။ အ​မ်က္​ေတာ္ မ​လြန္​မီ​တိုင္​ေအာင္ ကြယ္​ကာ​ေတာ္​မူ​ပါ​ေစ။ အ​ကၽြန္ုပ္​ကို ေအာက္​ေမ့​စ​ရာ​အ​ခ်ိန္​ကို ခ်ိန္း​ခ်က္​ေတာ္​မူ​ပါ​ေစ။

¹⁴ လူ​သည္ ေသ​လၽွင္ အ​သက္​ရွင္​ျပန္​ပါ​လိမ့္​မည္​ေလာ။ အ​ကၽြန္ုပ္ ေျပာင္း​လဲ​ခ်ိန္ မ​ေရာက္​မီ၊ ပင္​ပန္း​စြာ အ​မွု​ထမ္း​ရ​ေသာ ေန႔​ရက္​ကာ​လ​ပတ္​လုံး သည္း​ခံ​လ်က္ ေန​ပါ​မည္။

¹⁵ အ​ကၽြန္ုပ္​ကို ေခၚ​ေတာ္​မူ​ပါ။ အ​ကၽြန္ုပ္​ျပန္​ေလၽွာက္​ပါ​မည္။ ကိုယ္​တိုင္ ဖန္​ဆင္း​ေတာ္​မူ​ေသာ​အ​ရာ​ကို သ​နား​ျခင္း​စိတ္ ရွိ​ေတာ္​မူ​ပါ။

¹⁶ ယ​ခု​မွာ အ​ကၽြန္ုပ္​ေျခ​ရာ​တို႔​ကို ကိုယ္​ေတာ္​သည္​ေရ​တြက္၍၊ အ​ကၽြန္ုပ္​အ​ျပစ္​တို႔​ကို ေစာင့္​ေတာ္​မူ၏။

¹⁷ အ​ကၽြန္ုပ္​သည္ မွား​ျခင္း​အ​ေၾကာင္း​အ​ရာ​ကို အိတ္၌​တံ​ဆိပ္​ခတ္၍၊ အ​ကၽြန္ုပ္ ဒု​စ​ရိုက္​အ​ျပစ္​အ​ေပၚ​မွာ အ​ထပ္​ထပ္ အ​ျပစ္​တင္​ေတာ္​မူ၏။

¹⁸ ၿပိဳ​ေသာ​ေတာင္​သည္ ကြယ္​ေပ်ာက္​တတ္​ပါ၏။ ေက်ာက္​သည္​လည္း မိ​မိ​ေန​ရာ​မွ ေရြ႕​ေလ်ာ့​တတ္​ပါ၏။ ေရ​တိုက္​ေသာ ေက်ာက္​ခဲ​သည္​လည္း ပြန္း​တတ္​ပါ၏။

¹⁹ လႊမ္း​မိုး​ေသာ​ေရ​ႏွင့္​အ​တူ ေျမ​မွုန္႔​ပါ​သြား​တတ္​ပါ၏။ ထို​အ​တူ ကိုယ္​ေတာ္​သည္ လူ​ေမၽွာ္​လင့္​စ​ရာ​အ​ေၾကာင္း​ကို ဖ်က္​ေတာ္​မူ၏။

²⁰ ကိုယ္​ေတာ္​သည္ လူ​ကို အ​စဥ္​နိုင္​ေတာ္​မူ၍၊ လူ​သည္ ကြယ္​ေပ်ာက္​တတ္​ပါ၏။ ထူး​ျခား​ေသာ​မ်က္​ႏွာ​ကို ေပး၍ အ​ျခား​သို႔ လႊတ္​လိုက္​ေတာ္​မူ၏။

²¹ သူ၏​သား​တို႔​သည္ ခ်ီး​ေျမႇာက္​ျခင္း​သို႔ ေရာက္​ေသာ္​လည္း သူ​သည္​မ​သိ​ရ​ပါ။ ႏွိမ့္​ခ်​ျခင္း​သို႔ ေရာက္​ေသာ္​လည္း ထို​အ​မွု​ကို​ပင္ မ​ရိပ္​မိ​ပါ။

²² သို႔​ရာ​တြင္ သူ၏​ကိုယ္​သည္ ကိုက္​ခဲ​လ်က္၊ သူ၏​ဝိ​ညာဥ္​သည္ ညည္း​တြား​လ်က္ ေန​ရ​ပါ​သည္​ဟု ႁမြက္​ဆို၏။