ေယရမိ 51 - Judson Bible in Zawgyi Versionဗာဗုလုန္ၿမိဳ႕ကိုစီရင္ျခင္း 1 ထာဝရဘုရား မိန္႔ေတာ္မူသည္ကား၊ ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႕တစ္ဖက္၌လည္းေကာင္း၊ ငါ၏ရန္သူတို႔ႏွင့္ ေပါင္းေဖာ္ေသာ သူတို႔ တစ္ဖက္၌လည္းေကာင္း၊ ဖ်က္ဆီးတတ္ေသာ ေလကို ငါထေစမည္။ 2 ဆန္ေကာႏွင့္ ျပာတတ္ေသာ သူတို႔ကို ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႕သို႔ ငါေစလႊတ္သျဖင့္၊ သူတို႔သည္ တစ္ျပည္လုံးကိုျပာ၍ ရွင္းလင္းၾကလိမ့္မည္။ အမွုေရာက္ေသာကာလ၊ သူတို႔သည္ ၿမိဳ႕ပတ္ဝန္းက်င္တို႔၌ ရန္ဘက္ျပဳလ်က္ ေနၾကလိမ့္မည္။ 3 ေလးကိုကိုင္ေသာသူ၊ သံခ်ပ္အကၤ်ီကို ဝတ္ေသာသူတို႔ကို ေလးတင္၍ ပစ္ၾကေလာ့။ ၿမိဳ႕သားလုလင္တို႔ကို မႏွေျမာဘဲ၊ ၿမိဳ႕သားအလုံးအရင္းရွိသမၽွတို႔ကို ရွင္းရွင္း ဖ်က္ဆီးၾကေလာ့။ 4 ထိုသို႔ သူရဲတို႔သည္ ခါလဒဲျပည္တြင္၊ လမ္းမတို႔၌လဲ၍ အထိုးခံရၾကလိမ့္မည္။ 5 ဣသေရလအမ်ိဳးႏွင့္ ယုဒအမ်ိဳးေနရာ ျပည္သည္၊ ဣသေရလအမ်ိဳး၏ သန္႔ရွင္းေတာ္မူေသာဘုရားကို ျပစ္မွားေသာ အျပစ္ႏွင့္ ျပည့္ေသာ္လည္း၊ သူတို႔ဘုရားသခင္၊ ေကာင္းကင္ဗိုလ္ေျခအရွင္ ထာဝရဘုရားသည္ ထိုအမ်ိဳးတို႔ကို စြန္႔ပစ္ေတာ္မမူ။ 6 ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႕ထဲက ထြက္ေျပး၍၊ အသီးအသီး ကိုယ္အသက္ကို ကယ္ႏုတ္ၾကေလာ့။ ၿမိဳ႕သားတို႔၏အျပစ္ႏွင့္ ေရာ၍ ဆုံးရွုံးျခင္ကို မခံၾကႏွင့္။ ဤအခ်ိန္ကား၊ ထာဝရဘုရား၏အမ်က္ေတာ္ကို ေျဖခ်ိန္ျဖစ္၍၊ အက်ိဳးအျပစ္ႏွင့္ အေလ်ာက္ စီရင္ေတာ္မူမည္။ 7 ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႕သည္၊ ထာဝရဘုရားကိုင္ေတာ္မူ၍ ေျမႀကီးတစ္ျပင္လုံးကို ယစ္မူးေစေသာ ေရႊဖလားျဖစ္၏။ ထိုဖလား၌ပါေသာ စပ်စ္ရည္ကို လူအမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔သည္ ေသာက္၍ အ႐ူးျဖစ္ၾက၏။ 8 ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႕သည္ ခ်က္ခ်င္းၿပိဳလဲ၍ ပ်က္စီးၿပီ။ သူ၏အတြက္ငိုေႂကြးျမည္တမ္းၾကေလာ့။ သူ၏အနာေပ်ာက္နိုင္လၽွင္၊ ေပ်ာက္ေစျခင္းငွာ ဗာလစံေစးကို ယူၾကေလာ့။ 9 ငါတို႔သည္ ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႕၏အနာကို ေပ်ာက္ေစျခင္းငွာျပဳေသာ္လည္း၊ အနာမေပ်ာက္နိုင္။ သူ႔ကိုစြန္႔ပစ္၍၊ အသီးအသီး ငါတို႔ေနရင္းျပည္သို႔ သြားၾကကုန္အံ့။ သူခံရေသာအျပစ္သည္ ေကာင္းကင္တိုင္ေအာင္ ေရာက္၍၊ မိုးတိမ္ကို ထိလ်က္ရွိ၏။ 10 ထာဝရဘုရားသည္ ငါတို႔ေျဖာင့္မတ္ေၾကာင္းကို ေဖာ္ျပေတာ္မူၿပီ။ လာၾကေလာ့။ ငါတို႔ဘုရားသခင္ ထာဝရဘုရားအမွုေတာ္ကို ဇိအုန္ၿမိဳ႕၌ ၾကားေျပာၾကကုန္အံ့။ 11 ျမားတို႔ကို ပြတ္ၾကေလာ့။ ဒိုင္းလႊားတို႔ကို ကိုင္စြဲၾကေလာ့။ ထာဝရဘုရားသည္ ေမဒိရွင္ဘုရင္တို႔ကို ႏွိုးေဆာ္ေတာ္မူၿပီ။ ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႕ကို ဖ်က္ဆီးမည္ အႀကံရွိေတာ္မူ၏။ အေၾကာင္းမူကား၊ ထာဝရဘုရား၏အမ်က္ေတာ္ကိုေျဖျခင္း၊ ဗိမာန္ေတာ္ကို ဖ်က္ဆီးေသာ အျပစ္ႏွင့္အေလ်ာက္ ဒဏ္ေပးျခင္းအမွု ျဖစ္သတည္း။ 12 ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႕ရိုးေရွ႕မွာ အလံကိုထူၾကေလာ့။ မ်ားစြာေသာ လူေစာင့္တို႔ကို ထား၍ ကင္းထိုးၾကေလာ့။ ေခ်ာင္းေျမာင္းေသာ တပ္သားတို႔ကို ျပင္ၾကေလာ့။ ထာဝရဘုရားသည္ ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႕သားတို႔ကို ၿခိမ္းသည္အတိုင္း ႀကံစည္၍ လက္စသတ္ေတာ္မူသည္။ 13 မ်ားစြာေသာ ေရအနားမွာေန၍ စည္းစိမ္ႀကီးေသာသူ၊ သင္၏ဆုံးရွုံးခ်ိန္၊ သင္၏ေလာဘအလို ပ်က္ခ်ိန္ ေရာက္ေလၿပီ။ 14 ေကာင္းကင္ဗိုလ္ေျခအရွင္ ထာဝရဘုရားသည္ ကိုယ္ကိုတိုင္တည္၍ က်ိန္ဆိုေတာ္မူသည္ကား၊ သင့္ကို က်ိဳင္းေကာင္မ်ားႏွင့္ ျပည့္ေစသကဲ့သို႔ လူမ်ားႏွင့္ျပည့္ေစမည္။ သူတို႔သည္ သင့္တစ္ဖက္၌ ေႂကြးေၾကာ္သံကို လႊင့္ၾကလိမ့္မည္။ ေထာမနာသီခ်င္း 15 တန္ခိုးေတာ္အားျဖင့္ ေျမႀကီးကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူၿပီ။ ပညာေတာ္အားျဖင့္ ေလာကဓာတ္ကို တည္ေတာ္မူၿပီ။ ဉာဏ္ေတာ္အားျဖင့္ မိုးေကာင္းကင္ကို ၾကက္ေတာ္မူၿပီ။ 16 အသံေတာ္ကို လႊတ္ေတာ္မူေသာအခါ၊ မိုးေရ အသံဗလံျဖစ္တတ္၏။ ေျမႀကီးစြန္းမွ မိုးတိမ္ကို တက္ေစေတာ္မူ၏။ မိုးရြာသည္ႏွင့္ လၽွပ္စစ္ျပက္ေစေတာ္မူ၏။ ေလကိုလည္း ဘ႑ာေတာ္တိုက္ထဲက ထုတ္ေတာ္မူ၏။ 17 လူမည္သည္ကား၊ မိမိဉာဏ္အားျဖင့္ တိရစၧာန္ကဲ့သို႔ျဖစ္၏။ ႐ုပ္တုကို သြန္းေသာသူတိုင္း မိမိလုပ္ေသာ ႐ုပ္တုအားျဖင့္ ေမွာက္မွားလ်က္ရွိ၏။ အေၾကာင္းမူကား၊ သြန္းေသာ႐ုပ္တုသည္ မုသားျဖစ္၏။ သူ၌လည္း ထြက္သက္ဝင္သက္ မရွိ။ 18 ထိုသို႔ေသာ အရာတို႔သည္ အခ်ည္းႏွီးသက္သက္ျဖစ္ၾက၏။ လွည့္စားေသာအရာလည္း ျဖစ္ၾက၏။ စစ္ေၾကာျခင္းကို ခံရသည္ကာလ ကြယ္ေပ်ာက္ၾကလိမ့္မည္။ 19 ယာကုပ္အမ်ိဳး၏အဖို႔ျဖစ္ေသာဘုရားသည္ ထိုသို႔ေသာအရာႏွင့္ တူေတာ္မမူ။ ခပ္သိမ္းေသာအရာတို႔ကို ဖန္ဆင္းေသာဘုရား ျဖစ္ေတာ္မူ၏။ ဣသေရလအမ်ိဳးသည္ အေမြခံေတာ္မူရာျဖစ္၏။ နာမေတာ္သည္ ေကာင္းကင္ဗိုလ္ေျခအရွင္ ထာဝရဘုရားေပတည္း။ ထာဝရဘုရား၏သံတူ 20 အို သံတူႀကီး၊ သင္သည္ ငါစစ္တိုက္စရာ လက္နက္ျဖစ္၏။ သင့္ကိုငါကိုင္၍ အတိုင္းတိုင္း အျပည္ျပည္တို႔ကို ခ်ိဳးဖဲ့ၿပီ။ 21 သင့္ကိုကိုင္၍ ျမင္းႏွင့္ ျမင္းစီးသူရဲကိုလည္းေကာင္း၊ ရထားႏွင့္ ရထားစီးသူရဲကိုလည္းေကာင္း ငါခ်ိဳးဖဲ့ၿပီ။ 22 သင့္ကိုကိုင္၍ ေယာက္်ားႏွင့္ မိန္းမတို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ အသက္ႀကီးသူႏွင့္ အသက္ငယ္သူတို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ လူပ်ိဳႏွင့္ အပ်ိဳမတို႔ကိုလည္းေကာင္း ငါခ်ိဳးဖဲ့ၿပီ။ 23 သင့္ကိုကိုင္၍ သိုးထိန္းႏွင့္ သိုးစုကိုလည္းေကာင္း၊ လယ္လုပ္ေသာသူႏွင့္ ႏြားရွဥ္းကိုလည္းေကာင္း၊ ဗိုလ္မ်ားႏွင့္ မင္းမ်ားကိုလည္းေကာင္း ငါခ်ိဳးဖဲ့ၿပီ။ ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႕ကိုဒဏ္ခတ္ျခင္း 24 သို႔ရာတြင္၊ ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႕သူ၊ ခါလဒဲျပည္သား အေပါင္းတို႔သည္ ဇိအုန္ၿမိဳ႕၌ျပဳေလသမၽွေသာ ဒုစရိုက္ရွိသည္အတိုင္း၊ ငါသည္ သင္တို႔မ်က္ေမွာက္၌ သူတို႔အား အျပစ္ေပးမည္ဟု ထာဝရဘုရားမိန္႔ေတာ္မူ၏။ 25 ထာဝရဘုရား မိန္႔ေတာ္မူသည္ကား၊ ဖ်က္ဆီးတတ္ေသာသေဘာရွိ၍၊ ေျမႀကီးတစ္ျပင္လုံးကို ဖ်က္ဆီးတတ္ေသာေတာင္ႀကီး၊ သင့္တစ္ဖက္၌ ငါေန၏။ သင့္အေပၚမွာ ငါ၏လက္ကိုဆန္႔လ်က္၊ ေက်ာက္တို႔မွ သင့္ကိုလွိမ့္ခ်၍၊ မီးႏွင့္ကၽြမ္းေလာင္ေသာေတာင္ ျဖစ္ေစမည္။ 26 တိုက္ေထာင့္အထြဋ္ေက်ာက္၊ တိုက္ျမစ္ေက်ာက္ တစ္စုံတစ္ခုကိုမၽွ သင္၏အထဲက မႏုတ္မယူရ၊ အစဥ္မျပတ္ ပ်က္စီးလ်က္ေနရလိမ့္မည္ဟု ထာဝရဘုရားမိန္႔ေတာ္မူ၏။ 27 ထိုျပည္၌ အလံကိုထူၾကေလာ့။ အျပည္ျပည္တို႔၌ တံပိုးကိုမွုတ္၍၊ လူအမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ကို သူ၏တစ္ဖက္၌ ျပင္ဆင္ၾကေလာ့။ အာရရတ္ျပည္၊ မိႏၷိျပည္၊ အာရွေကနတ္ျပည္တို႔ကို သူ၏တစ္ဖက္၌ စည္းေဝးေစၾကေလာ့။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မင္းကို ခန္႔ထား၍၊ အေမြးၾကမ္းေသာ က်ိဳင္းေကာင္ကဲ့သို႔ ျမင္းစီးသူရဲတို႔ကို စစ္ခ်ီေစၾကေလာ့။ 28 လူမ်ိဳးမ်ားတို႔ႏွင့္တကြ၊ ေမဒိရွင္ဘုရင္မွစ၍ ဗိုလ္မ်ား၊ မင္းမ်ား၊ ေမဒိနိုင္ငံသားအေပါင္းတို႔ကို သူ၏တစ္ဖက္၌ ျပင္ဆင္ၾကေလာ့။ 29 ဗာဗုလုန္ျပည္သည္ တုန္လွုပ္၍ လိမ့္လိမ့္မည္။ ထိုျပည္သည္ ေနသူမရွိ၊ သုတ္သင္ပယ္ရွင္းရာ ျဖစ္ေစျခင္းငွာ၊ ထာဝရဘုရား ႀကံစည္ေတာ္မူေသာ အႀကံအစည္ရွိသမၽွသည္ ျပည့္စုံရလိမ့္မည္။ 30 ဗာဗုလုန္စစ္သူရဲတို႔သည္ စစ္မၿပိဳင္ဘဲ ရဲတိုက္မ်ား၌ေနၾက၏။ အားေလ်ာ့၍ မိန္းမကဲ့သို႔ ျဖစ္ၾက၏။ ၿမိဳ႕သားေနရာတို႔ကို မီးရွို႔၍၊ တံခါးက်င္တို႔ကို ခ်ိဳးဖဲ့ၾက၏။ 31-32 ရန္သူတို႔သည္ ၿမိဳ႕ေတာ္ကို တစ္ဖက္တစ္ခ်က္တိုက္ဝင္ၾကၿပီ ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ လမ္းဝကို ပိတ္ထား၍ ေရကန္နားမွာ မီးရွို႔ေၾကာင္းႏွင့္၊ စစ္သူရဲတို႔သည္ ေၾကာက္လန္႔လ်က္ရွိၾကၿပီ ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ ဗာဗုလုန္ရွင္ဘုရင္အား ၾကားေလၽွာက္အံ့ေသာငွာ၊ မင္းလုလင္ခ်င္း တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္၊ ေစလႊတ္သူခ်င္း တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ေတြ႕ၾကဳံလ်က္ ေျပးလာၾက၏။ 33 ဣသေရလအမ်ိဳး၏ ဘုရားသခင္၊ ေကာင္းကင္ဗိုလ္ေျခအရွင္ ထာဝရဘုရားမိန္႔ေတာ္မူသည္ကား၊ ဗာဗုလုန္ သတို႔သမီးသည္ စပါးနယ္ရေသာ ေကာက္နယ္တလင္းကဲ့သို႔ ျဖစ္၏။ စပါးရိတ္ရာအခ်ိန္နီးၿပီ။ 34 ဗာဗုလုန္ရွင္ဘုရင္ ေနဗုခဒ္ေနဇာသည္ ငါတို႔ကို ကိုက္စား၍ႏွိပ္စက္ပါၿပီ။ ငါတို႔ကို ဟင္းလင္းေသာအိုး ျဖစ္ေစပါၿပီ။ နဂါးမ်ိဳတတ္သကဲ့သို႔ ငါတို႔ကိုမ်ိဳ၍၊ ငါတို႔ေပ်ာ္ေမြ႕စရာအရာတို႔ႏွင့္ မိမိဝမ္းကို ျပည့္ေစပါၿပီ။ ငါတို႔ကို ႏွင္ထုတ္ပါၿပီ။ 35 ဇိအုန္ၿမိဳ႕သမီးက၊ ငါ၏ကိုယ္ႏွင့္ ငါ၏အသား၌ျပဳေသာအဓမၼအမွုသည္ ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႕အေပၚသို႔ ေရာက္ပါေစ ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ ေယ႐ုရွလင္ၿမိဳ႕ကလည္း၊ ငါ၏အေသြးသည္ ခါလဒဲျပည္သားတို႔အေပၚသို႔ေရာက္ပါေစ ဟူ၍လည္းေကာင္း ဆိုရ၏။ ဣသေရလကိုထာဝရဘုရားကူမမည္ 36 သို႔ျဖစ္၍၊ ထာဝရဘုရား မိန္႔ေတာ္မူသည္ကား၊ သင္၏အမွုကို ငါေစာင့္မည္။ သင္ခံရေသာအျပစ္ကို ျပန္ေပးမည္။ သူ၏ ပင္လယ္ကိုလည္းေကာင္း၊ သူ၏စမ္းေရတြင္းတို႔ကိုလည္းေကာင္း ငါခန္းေျခာက္ေစမည္။ 37 ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႕သည္ အမွိုက္ပုံ၊ ေျမေခြးေနရာတြင္း၊ အံ့ဩဖြယ္ရာ၊ ကဲ့ရဲ့သံျပဳရာ၊ လူဆိတ္ညံရာအရပ္ ျဖစ္လိမ့္မည္။ 38 ထာဝရဘုရား မိန္႔ေတာ္မူသည္ကား၊ ၿမိဳ႕သားတို႔သည္ ျခေသၤ့ကဲ့သို႔ ေဟာက္ေသာအသံ၊ ျခေသၤ့သငယ္ကဲ့သို႔ ျမည္ေသာအသံကို တညီတည္း ျပဳၾကလိမ့္မည္။ 39 သူတို႔သည္ ေပ်ာ္ေမြ႕ၾကမည္အေၾကာင္းႏွင့္၊ ေနာက္တစ္ဖန္မနိုးဘဲ၊ အစဥ္မျပတ္ အိပ္ေပ်ာ္မည္အေၾကာင္း၊ သူတို႔သည္ ရႊင္လန္းအားႀကီးေသာအခါ၊ ေသာက္စရာဖို႔ ငါတိုက္၍ ယစ္မူးေစမည္။ 40 အေသသတ္ျခင္းငွာ ဆြဲ၍ခ်ေသာသိုးသငယ္ကိုကဲ့သို႔လည္းေကာင္း၊ သိုးထီး၊ ဆိတ္ထီးကိုကဲ့သို႔လည္းေကာင္း ငါဆြဲ၍ခ်မည္။ ေရွရွက္ၿမိဳ႕၏ကံၾကမၼာ 41 ေရွရွက္ၿမိဳ႕ကိုတိုက္၍ရေလၿပီတကား။ ေျမတစ္ျပင္လုံး၌ ေက်ာ္ေစာေသာ ၿမိဳ႕ကို လုယူေလၿပီတကား။ ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႕သည္ အျပည္ျပည္တို႔တြင္ အံ့ဩရာျဖစ္ေလၿပီတကား။ 42 ပင္လယ္သည္ ဗာဗုလုန္ျပည္အေပၚသို႔တက္၍၊ မ်ားစြာေသာ လွိုင္းတံပိုးတို႔သည္ လႊမ္းမိုးၾကၿပီ။ 43 ၿမိဳ႕မ်ားတို႔သည္ သုတ္သင္ပယ္ရွင္းရာအရပ္၊ ေသြ႕ေျခာက္ေသာ လြင္ျပင္ျဖစ္ၾကၿပီ။ အဘယ္သူမၽွ မေနရ။ လူသား တစ္စုံတစ္ေယာက္မၽွ ထိုလမ္းကိုမေလၽွာက္ရ။ 44 ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႕၌ ေဗလဘုရားကိုလည္း ငါသည္ ဒဏ္ေပးမည္။ သူမ်ိဳေသာအရာတို႔ကို တစ္ဖန္ အန္ေစမည္။ လူအမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔သည္ ေနာက္တစ္ဖန္ သူ႔ထံမွာ မစည္းေဝးရၾက။ ၿမိဳ႕ရိုးလည္း ၿပိဳလဲလ်က္ရွိရလိမ့္မည္။ 45 ငါ၏လူတို႔၊ ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႕ထဲက ထြက္ၾကေလာ့။ ထာဝရဘုရား၏ ျပင္းစြာေသာအမ်က္ေတာ္မွ၊ အသီးအသီး ကိုယ္အသက္ကို ကယ္ႏုတ္ၾကေလာ့။ 46 ထိုျပည္၌ၾကားရေသာ သတင္းေၾကာင့္ စိတ္မပ်က္၊ ေၾကာက္လန္႔ျခင္း မရွိၾကႏွင့္။ တစ္ႏွစ္ထက္တစ္ႏွစ္ သတင္းၾကားရလိမ့္မည္။ မင္းခ်င္းတစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္လုယူ၍ ညႇဥ္းဆဲျခင္းအမွု ရွိရလိမ့္မည္။ 47 ထိုေနာက္မွ ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႕၌ ထုလုပ္ေသာ ႐ုပ္တုဆင္းတုတို႔ကို ငါသည္ ဒဏ္ေပးသျဖင့္၊ တစ္ျပည္လုံး မိန္းေမာေတြေဝ၍၊ သူရဲအေပါင္းတို႔သည္ ၿမိဳ႕ထဲမွာ လဲလ်က္ေသၾကေသာ အခ်ိန္ ေရာက္လိမ့္မည္။ 48 ထိုသို႔ ေျမာက္မ်က္ႏွာအရပ္က လုယူေသာသူတို႔သည္ ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႕သို႔ ေရာက္လာေသာအခါ၊ မိုးေျမမွစ၍ အရပ္ရပ္၌ရွိသမၽွတို႔သည္ ရႊင္လန္းေသာအသံကို ျပဳၾကလိမ့္မည္ဟု၊ ထာဝရဘုရား မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 49 ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႕ေၾကာင့္ ဣသေရလအမ်ိဳး သူရဲတို႔သည္ လဲ၍ေသသကဲ့သို႔၊ ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႕ထဲမွာ ျပည္သား သူရဲအေပါင္းတို႔သည္ လဲ၍ေသၾကလိမ့္မည္။ ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႕ရွိယုဒတို႔အတြက္ဗ်ာဒိတ္ 50 ဓားေဘးႏွင့္လြတ္ေသာသူတို႔၊ သြားၾကေလာ့။ ရပ္၍မေနၾကႏွင့္။ ေဝးေသာအရပ္၌ ထာဝရဘုရားကို ေအာက္ေမ့၍၊ ေယ႐ုရွလင္ၿမိဳ႕ကိုလည္း စိတ္စြဲလမ္းၾကေလာ့။ 51 ငါတို႔သည္ ကဲ့ရဲ့ေသာအသံကို ၾကားေသာေၾကာင့္ အရွက္ကြဲလ်က္၊ မ်က္ႏွာပ်က္လ်က္ ေနရၾကပါ၏။ တစ္ပါးအမ်ိဳးသားတို႔သည္ ဗိမာန္ေတာ္တြင္၊ သန္႔ရွင္းရာအရပ္ဌာနေတာ္တို႔၏ အထဲသို႔ဝင္ၾကပါၿပီ။ 52 သို႔ျဖစ္၍၊ ထာဝရဘုရား မိန္႔ေတာ္မူသည္ကား၊ ဗာဗုလုန္ျပည္ကိုးကြယ္ေသာ ႐ုပ္တုဆင္းတုတို႔ကို ငါသည္ဒဏ္ေပး၍၊ တစ္ျပည္လုံး၌ ဒဏ္ခ်က္ထိေသာသူတို႔သည္ ညည္းတြားၾကေသာအခ်ိန္ ေရာက္လိမ့္မည္။ 53 ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႕သည္ မိုးေကာင္းကင္သို႔တက္၍၊ ၿမိဳ႕ရိုးအထြဋ္ကို ခိုင္ခံ့စြာ တည္ေသာ္လည္း၊ ငါေစလႊတ္၍ လုယူေသာသူတို႔သည္ သူရွိရာသို႔ ေရာက္ၾကလိမ့္မည္ဟု၊ ထာဝရဘုရား မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႕ကိုေနာက္ထပ္ဖ်က္ဆီးျခင္း 54 ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႕မွ ငိုေႂကြးသံကိုလည္းေကာင္း၊ ခါလဒဲျပည္မွာ ျပင္းစြာေသာ ပ်က္စီးသံကိုလည္းေကာင္း ၾကားရ၏။ 55 အေၾကာင္းမူကား ထာဝရဘုရားသည္ ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႕ကိုဖ်က္ဆီး၍၊ သူျပဳတတ္ေသာ အသံႀကီးကို ၿငိမ္းေစေတာ္မူ၏။ သူ၏လွိုင္းတံပိုးတို႔သည္ အားႀကီးေသာေရကဲ့သို႔ ဟုန္ဟုန္းျမည္သံျဖင့္၊ ႀကီးစြာေသာ အသံဗလံကို ျပဳတတ္ၾက၏။ 56 ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႕ကို တိုက္ဖ်က္လုယူေသာသူသည္ ေရာက္လၽွင္၊ ၿမိဳ႕သားစစ္သူရဲတို႔သည္ ရန္သူတို႔လက္သို႔ ေရာက္၍၊ သူတို႔စြဲကိုင္ေသာ ေလးရွိသမၽွတို႔သည္ က်ိဳးၾက၏။ အက်ိဳးအျပစ္ကို ေပးတတ္ေသာ ဘုရားသခင္ ထာဝရဘုရားသည္ ဆက္ဆက္ေပးေတာ္မူၿပီ။ 57 ဗာဗုလုန္မင္းသား၊ တိုင္ပင္မွူးမတ္၊ စစ္ကဲ၊ မင္းအရာရွိ၊ ခြန္အားႀကီးေသာ သူတို႔ကို ငါယစ္မူးေစသျဖင့္၊ သူတို႔သည္ ေနာက္တစ္ဖန္မနိုးဘဲ အစဥ္မျပတ္ အိပ္ေပ်ာ္ၾကလိမ့္မည္ဟု၊ ေကာင္းကင္ဗိုလ္ေျခအရွင္ ထာဝရဘုရားဟူ၍ ဘြဲ႕နာမရွိေသာရွင္ဘုရင္ မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 58 ေကာင္းကင္ဗိုလ္ေျခအရွင္ ထာဝရဘုရားမိန္႔ေတာ္မူသည္ကား၊ ဒုႀကီးေသာ ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႕ရိုးတို႔ကို အကုန္အစင္ၿဖိဳဖ်က္၍၊ ျမင့္ေသာၿမိဳ႕တံခါးတို႔ကိုလည္း မီးရွို႔ၾကလိမ့္မည္။ လူအမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔သည္ အခ်ည္းႏွီးလုပ္ေဆာင္၍၊ မီး၌ပင္ပန္းျခင္းကို ခံရၾကၿပီ။ စရာယကိုမွာၾကားျခင္း 59 ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႕အေပၚမွာ ေရာက္လတၱံ့ေသာ၊ ေဘးဥပဒ္အေပါင္းတည္းဟူေသာ၊ ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႕ကို ရည္မွတ္၍ ေရးထားေသာ ဤစကားအလုံးစုံတို႔ကို ပေရာဖက္ေယရမိသည္ေရးကူး၍၊ 60 ယုဒရွင္ဘုရင္ေဇဒကိ နန္းစံေလးႏွစ္တြင္၊ ရွင္ဘုရင္ႏွင့္အတူ ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႕သို႔လိုက္သြားေသာ၊ မာေသယ၏သားျဖစ္ေသာ ေနရိ၏သား အတြင္းဝန္စရာယကို မွာထားေသာစကားဟူမူကား၊ 61 သင္သည္ ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႕သို႔ေရာက္ေသာအခါ၊ ဤစကားအလုံးစုံတို႔ကို ၾကည့္ရွု၍ ဖတ္ရမည္။ 62 ထိုအခါသင္က၊ အို ထာဝရဘုရား၊ ကိုယ္ေတာ္သည္ ဤအရပ္၌ လူမရွိ၊ တိရစၧာန္မရွိ၊ အစဥ္မျပတ္ ဆိတ္ညံရာအရပ္ ျဖစ္ေစ၍၊ သုတ္သင္ပယ္ရွင္းမည္အေၾကာင္းကို ၿခိမ္းေတာ္မူၿပီဟု ေလၽွာက္ဆိုရမည္။ 63 ဤစာကို အကုန္အစင္ဖတ္ၿပီးလၽွင္၊ စာေပၚမွာ ေက်ာက္ကိုခ်ည္ထား၍၊ ဥဖရတ္ျမစ္အလယ္မွာခ်ပစ္လ်က္၊ 64 ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႕သည္ ဤသို႔နစ္ရလိမ့္မည္။ ငါေရာက္ေစေသာ ေဘးဥပဒ္ထဲက ေနာက္တစ္ဖန္ မထေျမာက္ရ။ ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားတို႔သည္ အားကုန္လ်က္ ေနရၾကလိမ့္မည္ဟု၊ ႁမြက္ဆိုရမည္အေၾကာင္းကို၊ ေယရမိသည္ မွာထားေလ၏။ ဤေရြ႕ကား၊ ေယရမိစကားေပတည္း။ |
Judson Bible Myanmar Language Edition Zawgyi Version © Bible Society of Myanmar, 2020.
Bible Society of Myanmar