တရားေဟာရာ 2 - Judson Bible in Zawgyi Versionေတာထဲတြင္ေနရေသာႏွစ္မ်ား 1 တစ္ဖန္ ထာဝရဘုရားသည္ ငါ့အားမိန္႔ေတာ္မူသည္အတိုင္း၊ ငါတို႔သည္လွည့္၍၊ ဧဒုံပင္လယ္လမ္းျဖင့္ ေတာသို႔ခရီးသြားလ်က္၊ စိရေတာင္ကို ၾကာျမင့္စြာလွည့္လည္ၾက၏။ 2-3 ထာဝရဘုရားကလည္း၊ သင္တို႔သည္ ကာလအခ်ိန္ေစ့ေအာင္ ဤေတာင္ကို လွည့္လည္ၾကၿပီ။ တစ္ဖန္ ေျမာက္မ်က္ႏွာသို႔ သြားၾကဦးေလာ့။ 4 သင္သည္ လူမ်ားတို႔အားဆင့္ဆိုရမည္မွာ၊ သင္တို႔၏ညီအစ္ကို ဧေသာအမ်ိဳးသားတို႔ေနေသာ စိရျပည္အနားမွာ သင္တို႔ေလၽွာက္သြားေသာအခါ၊ သူတို႔သည္ ေၾကာက္ၾကလိမ့္မည္။ ထိုေၾကာင့္ သတိျပဳၾကေလာ့။ 5 သူတို႔ကိုအလၽွင္းမျပဳၾကႏွင့္။ သူတို႔ျပည္ကို သင္တို႔အားငါမေပး။ ေျခနင္းရာခန္႔ကိုမၽွ မေပး။ စိရေတာင္ကို ဧေသာအား ငါအပိုင္ေပးၿပီ။ 6 သင္တို႔သည္စားဖို႔ရာအစာကိုလည္းေကာင္း၊ ေသာက္ဖို႔ရာေရကိုလည္းေကာင္း သူတို႔ထံ ေငြႏွင့္ဝယ္ရၾကမည္။ 7 သင္တို႔ျပဳေလရာရာ၌ သင္တို႔၏ ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရားသည္ ေကာင္ခ်ီးေပးေတာ္မူၿပီ။ ဤေတာႀကီး၌ သင္တို႔လွည့္လည္ေသာ အေၾကာင္းအရာတို႔ကို သိေတာ္မူ၏။ အႏွစ္ေလးဆယ္ပတ္လုံး သင္တို႔၏ဘုရားသခင္ ထာဝရဘုရားသည္ သင္တို႔ႏွင့္အတူရွိေတာ္မူသည္ျဖစ္၍၊ သင္တို႔၌ဘာမၽွမလိုဟု ဆင့္ဆိုရ၏။ 8 စိရျပည္မွာေနေသာ ငါတို႔ညီအစ္ကို ဧေသာအမ်ိဳးသားတို႔အနား၌ ေလၽွာက္လ်က္ ဧလပ္ၿမိဳ႕၊ ဧဇယုန္ဂါဗာၿမိဳ႕မွသြားေသာ လြင္ျပင္လမ္းသို႔လိုက္ၿပီးလၽွင္၊ တစ္ဖန္လွည့္၍ ေမာဘေတာလမ္းျဖင့္ သြားၾက၏။ 9 ထာဝရဘုရားကလည္း၊ ေမာဘျပည္သားတို႔ကို မေႏွာင့္ယွက္ႏွင့္။ စစ္မတိုက္ႏွင့္။ သူတို႔ျပည္ကို သင့္အားငါအပိုင္မေပး။ အာရျပည္ကို ေလာတအမ်ိဳးသားတို႔အား ငါအပိုင္ေပးၿပီဟု ငါ့အားမိန္႔ေတာ္မူ၏။ 10 ေရွးကာလ၌ အာနကအမ်ိဳးသားကဲ့သို႔ ႀကီးျမင့္မ်ားျပားေသာလူ၊ ဧမိမ္အမ်ိဳးသားတို႔သည္ ထိုျပည္မွာေနၾက၏။ 11 ထိုသူတို႔သည္ အာနကအမ်ိဳးသားကဲ့သို႔ အလြန္ႀကီးမားေသာ လူတို႔အဝင္ျဖစ္သည္ကို လူမ်ားထင္မွတ္ၾက၏။ သို႔ရာတြင္ ေမာဘျပည္သားတို႔သည္ ထိုသူတို႔ကို ဧမိမ္ဟူ၍ေခၚၾက၏။ 12 ေရွးကာလ၌ ေဟာရိလူတို႔သည္လည္း စိရျပည္မွာေနၾက၏။ ထိုသူတို႔ကို ဧေသာအမ်ိဳးသားတို႔သည္ သုတ္သင္ပယ္ရွင္း၍ သူတို႔ေနရာ၌ေနၾက၏။ ထိုအတူ ထာဝရဘုရား အပိုင္ေပးေတာ္မူေသာျပည္ကို ဣသေရလအမ်ိဳးသားတို႔သည္ ျပဳရၾကသတည္း။ 13 ယခုထ၍ ေဇရက္ေခ်ာင္းကိုကူးၾကေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူသည္အတိုင္း၊ သင္တို႔သည္ ေဇရက္ေခ်ာင္းကို ကူးၾက၏။ 14 ကာေဒရွဗာနာအရပ္သို႔ အရင္ေရာက္ေသာကာလမွစ၍ ေဇရက္ေခ်ာင္းကို ကူးေသာကာလတိုင္ေအာင္ ႏွစ္ေပါင္းသုံးဆယ္ရွစ္ႏွစ္ လြန္သတည္း။ ထာဝရဘုရား က်ိန္ဆိုေတာ္မူသည္အတိုင္း၊ အရင္စစ္သူရဲမ်ိဳးအေပါင္းတို႔သည္ လူအလုံးအရင္းထဲက ေသေၾကကြယ္ေပ်ာက္ရၾက၏။ 15 ထိုသူတို႔ မကြယ္မေပ်ာက္မီတိုင္ေအာင္၊ ထာဝရဘုရားသည္ သူတို႔ကို အလုံးအရင္းထဲကပယ္ရွားျခင္းငွာ လက္ေတာ္ကို ဆန္႔ေတာ္မူ၏။ 16 စစ္သူရဲအေပါင္းတို႔သည္ လူစုထဲက ေသေၾကကြယ္ေပ်ာက္ၿပီးမွ၊ 17-18 ထာဝရဘုရားက၊ သင္သည္ေမာဘျပည္၊ အာရနယ္အလယ္၌ ယေန႔ေလၽွာက္သြားရမည္။ 19 အမၼဳန္အမ်ိဳးသားတို႔အနီးသို႔ ေရာက္ေသာအခါ သူတို႔ကိုမေႏွာင့္ယွက္ႏွင့္၊ အလၽွင္းမျပဳႏွင့္။ အမၼဳန္အမ်ိဳးသားေနေသာျပည္ကို သင့္အားငါအပိုင္မေပး၊ ထိုျပည္ကို ေလာတအမ်ိဳးသားတို႔အား ငါအပိုင္ေပးၿပီဟု ငါ့အားမိန္႔ေတာ္မူ၏။ 20 ထိုျပည္ကိုလည္း၊ အလြန္ႀကီးမားေသာ သူတို႔၏ေနရာျဖစ္သည္ဟု လူမ်ားထင္မွတ္ၾက၏။ ေရွးကာလ၌ ထိုသို႔ေသာလူတို႔သည္ ေနၾက၏။ သူတို႔ကို အမၼဳန္ျပည္သားတို႔သည္ ဇံဇုမၼိမ္ဟူ၍ ေခၚၾက၏။ 21-22 ထိုလူမ်ိဳးသည္ အာနကအမ်ိဳးသားကဲ့သို႔ ႀကီးျမင့္မ်ားျပားေသာလူ ျဖစ္ၾက၏။ သို႔ေသာ္လည္း စိရျပည္၌ေနေသာ ဧေသာအမ်ိဳးသားေရွ႕မွာ ေဟာရိလူတို႔ကို ထာဝရဘုရားဖ်က္ဆီးေတာ္မူသျဖင့္၊ သူတို႔ေနရာ၌ ဧေသာအမ်ိဳးသားတို႔သည္ ယေန႔တိုင္ေအာင္ေနၾကသကဲ့သို႔၊ အမၼဳန္အမ်ိဳးသားတို႔ေရွ႕မွာ ဇံဇုမၼိမ္လူတို႔ကို သုတ္သင္ပယ္ရွင္းေတာ္မူသျဖင့္၊ သူတို႔ေနရာ၌ အမၼဳန္အမ်ိဳးသားတို႔သည္ ေနၾက၏။ 23 ထိုအတူ၊ ဟာဇရိမ္ၿမိဳ႕မွစ၍ အဇၨာၿမိဳ႕တိုင္ေအာင္ေနဖူးေသာ အာဝိမ္လူတို႔ကို၊ ကေတၱာရၿမိဳ႕မွထြက္ေသာ ကေတၱာရိမ္လူတို႔သည္ ဖ်က္ဆီး၍ သူတို႔ေနရာ၌ေနၾက၏။ 24 သင္တို႔သည္ ထ၍ခရီးသြားသျဖင့္ အာႏုန္ျမစ္ကိုကူးၾကေလာ့။ အာေမာရိအမ်ိဳး၊ ေဟရွဘုန္ရွင္ဘုရင္ရွိဟုန္ႏွင့္ သူ၏ေျမကို သင္တို႔လက္၌ ငါအပ္ေသာေၾကာင့္၊ ထိုေျမကိုသိမ္းစျပဳ၍ ထိုမင္းကိုစစ္တိုက္ၾကေလာ့။ 25 မိုးေကာင္းကင္ေအာက္၌ ရွိသမၽွေသာလူမ်ိဳးတို႔သည္ ယေန႔သင္တို႔ကို ေၾကာက္ရြံ့ထိတ္လန္႔စရွိမည္အေၾကာင္း ငါျပဳမည္။ သင္တို႔၏သတင္းကိုၾကား၍ တုန္လွုပ္ျခင္း၊ စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကျခင္းသို႔ ေရာက္ၾကလိမ့္မည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ရွိဟုန္မင္းကိုေအာင္ျခင္း (ေတာ၊ ၂၁:၂၁-၃၀) 26 ငါသည္လည္း၊ ေကဒမုတ္ေတာမွ ေဟရွဘုန္ရွင္ဘုရင္ ရွိဟုန္မင္းထံသို႔ သံတမန္တို႔ကိုေစလႊတ္လ်က္၊ 27 မင္းႀကီး၏ျပည္အလယ္၌ ကၽြန္ုပ္ေလၽွာက္သြားပါရေစ။ မင္းလမ္းသို႔သာ လိုက္ပါမည္။ လက္ယာဘက္လက္ဝဲဘက္သို႔ မလႊဲပါ။ 28-29 စိရျပည္၌ေနေသာဧေသာအမ်ိဳးသား၊ အာရျပည္၌ေနေသာ ေမာဘအမ်ိဳးသားတို႔သည္ ကၽြန္ုပ္၌ျပဳသကဲ့သို႔ ကၽြန္ုပ္စားဖို႔ရာအစာကိုလည္းေကာင္း၊ ေသာက္ဖို႔ရာေရကိုလည္းေကာင္း၊ မင္းႀကီးသည္ ေငြႏွင့္ေရာင္းပါေလာ့။ ကၽြန္ုပ္တို႔ဘုရားသခင္ ထာဝရဘုရား ေပးေတာ္မူေသာျပည္သို႔ ကၽြန္ုပ္သည္ ေယာ္ဒန္ျမစ္ကိုကူး၍ မေရာက္မီတိုင္ေအာင္ မင္းႀကီးျပည္အလယ္၌ ေျချဖင့္သြား႐ုံမၽွသာျပဳပါမည္ဟု မိတ္သဟာယစကားႏွင့္ ေျပာဆိုေသာ္လည္း၊ 30 ကၽြန္ုပ္တို႔ေလၽွာက္သြားရေသာအခြင့္ကို ေဟရွဘုန္ရွင္ဘုရင္ ရွိဟုန္မင္းသည္ မေပး။ အေၾကာင္းမူကား၊ ယေန႔ထင္ရွားသည္အတိုင္း၊ သင္တို႔၏ဘုရားသခင္ ထာဝရဘုရားသည္ ထိုမင္းကို သင္တို႔လက္၌အပ္ျခင္းငွာ၊ ခက္ထန္ေသာ စိတ္သေဘာ၊ ခိုင္မာေသာႏွလုံးကို သူ၌ေပးသြင္းေတာ္မူ၏။ 31 ထာဝရဘုရားကလည္း၊ ရွိဟုန္မင္းႏွင့္ သူ၏ေျမကို သင့္အားငါေပးစျပဳ၏။ ထိုေျမကိုအေမြခံအံ့ေသာငွာ၊ သိမ္းစျပဳေလာ့ဟု ငါ့အားမိန္႔ေတာ္မူ၏။ 32 ထိုအခါ ရွိဟုန္မင္းသည္ သူ၏လူအေပါင္းတို႔ႏွင့္တကြ ယာဟတ္ၿမိဳ႕မွာ ငါတို႔ကိုတိုက္ျခင္းငွာ ထြက္လာ၏။ 33 ငါတို႔ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရားသည္ ထိုမင္းကို ငါတို႔၌အပ္ေတာ္မူသျဖင့္ သူမွစ၍သားမ်ား၊ လူမ်ားအေပါင္းတို႔ကို ငါတို႔သည္လုပ္ႀကံၾက၏။ 34 ထိုအခါ သူ၏ၿမိဳ႕ရွိသမၽွတို႔ကို တိုက္ယူ၍၊ ေယာက္်ားမိန္းမ သူငယ္တို႔ကို တစ္ေယာက္မၽွမႂကြင္းေစျခင္းငွာ ရွင္းရွင္းဖ်က္ဆီးၾက၏။ 35 တိရစၧာန္မ်ား၊ ၿမိဳ႕ရြာ၌လက္ရဥစၥာမ်ားကိုသာ ကိုယ္ဖို႔သိမ္းယူၾက၏။ 36 အာႏုန္ျမစ္နား၌ရွိေသာ အာေရာ္ၿမိဳ႕မွစ၍ ဂိလဒ္ၿမိဳ႕တိုင္ေအာင္၊ ျမစ္နား၌ ရွိသမၽွေသာၿမိဳ႕တို႔တြင္ ငါတို႔မေအာင္နိုင္ေသာၿမိဳ႕ တစ္ၿမိဳ႕မၽွမရွိ။ ငါတို႔ဘုရားသခင္ ထာဝရဘုရားသည္ အလုံးစုံတို႔ကို ငါတို႔၌အပ္ေတာ္မူ၏။ 37 သို႔ရာတြင္ အမၼဳန္အမ်ိဳးသားေနေသာေျမ၊ ယဗၺဳတ္ျမစ္ႏွင့္ဆိုင္ေသာေျမ၊ ေတာင္ရိုးၿမိဳ႕အစရွိေသာ၊ ငါတို႔ဘုရားသခင္ ထာဝရဘုရား ျမစ္တားေတာ္မူေသာအရာ တစ္စုံတစ္ခုကိုမၽွ မခ်ဥ္းရၾက။ |
Judson Bible Myanmar Language Edition Zawgyi Version © Bible Society of Myanmar, 2020.
Bible Society of Myanmar