၂ ဓမၼရာဇဝင္ 19 - Judson Bible in Zawgyi Versionဒါဝိဒ္အားယြာဘျပစ္တင္ျခင္း 1 ရွင္ဘုရင္သည္ အဗရွလုံေၾကာင့္ ငိုေႂကြးျမည္တမ္းေတာ္မူသည္ဟု ယြာဘအား ၾကားေျပာေလ၏။ 2 ထိုေန႔၌ေအာင္ပြဲသည္ လူအေပါင္းတို႔တြင္ ဝမ္းနည္းစရာအေၾကာင္းျဖစ္ျပန္၏။ ရွင္ဘုရင္သည္ သားေတာ္ေၾကာင့္ စိတ္နာက်င္ေတာ္မူသည္ကို လူအေပါင္းတို႔သည္ ထိုေန႔၌ၾကား၍၊ 3 စစ္တိုက္ရာမွေျပးေသာ သူတို႔သည္ ရွက္၍ တိတ္ဆိတ္စြာ ေျပးတတ္သကဲ့သို႔ ၿမိဳ႕ထဲသို႔ တိတ္ဆိတ္စြာ ေျပးဝင္ၾက၏။ 4 ရွင္ဘုရင္သည္လည္း မ်က္ႏွာကိုဖုံး၍၊ အိုငါ့သား အဗရွလုံ၊ အိုအဗရွလုံ၊ ငါ့သား၊ ငါ့သားဟု ႀကီးေသာအသံႏွင့္ ငိုေႂကြးေတာ္မူ၏။ 5 ယြာဘသည္ ရွင္ဘုရင္ထံ အိမ္ထဲသို႔ဝင္၍၊ ကိုယ္ေတာ္၏အသက္မွစ၍ သားေတာ္သမီးေတာ္၊ မိဖုရားေမာင္းမမိႆံတို႔၏ အသက္ကို ကယ္တင္ေသာ ကိုယ္ေတာ္ကၽြန္တို႔ကို ယေန႔ အရွက္ကြဲေစေတာ္မူၿပီ။ 6 ရန္သူတို႔ကိုခ်စ္၍ အေဆြခင္ပြန္းတို႔ကို မုန္းေတာ္မူ၏။ မွူးမတ္မ်ား၊ ကၽြန္မ်ားတို႔ကို ပမာဏျပဳေတာ္မမူေၾကာင္းကို ယေန႔ထင္ရွားစြာျပေတာ္မူၿပီ။ အဗရွလုံသည္ အသက္ရွင္၍ ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးအေပါင္းတို႔သည္ ယေန႔ေသလၽွင္ အားရေတာ္မူလိမ့္မည္ဟု ယေန႔ကၽြန္ေတာ္သိျမင္ပါ၏။ 7 ယခုမွာထေတာ္မူပါ။ ႂကြ၍ ကိုယ္ေတာ္ကၽြန္တို႔အား ႏွစ္သိမ့္စကားကို ေျပာေတာ္မူပါ။ ႂကြေတာ္မမူလၽွင္ ယေန႔ညမွာ အထံေတာ္၌ လူတစ္ေယာက္မၽွမေနပါ။ ထိုအမွုသည္ ငယ္ေသာအရြယ္မွစ၍ ယခုတိုင္ေအာင္ ကိုယ္ေတာ္၌ ျဖစ္ေလသမၽွေသာအမွုထက္ သာ၍ဆိုးပါလိမ့္မည္ဟု ထာဝရဘုရားကို တိုင္တည္၍ ကၽြန္ေတာ္က်ိန္ဆိုပါသည္ဟု ေလၽွာက္ေသာ္၊ 8 ရွင္ဘုရင္သည္ ထ၍ တံခါးဝ၌ထိုင္ေတာ္မူ၏။ ရွင္ဘုရင္သည္ တံခါးဝ၌ ထိုင္ေတာ္မူသည္ကို လူအေပါင္းတို႔သည္ ၾကားေသာအခါ အထံေတာ္သို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၾက၏။ ဣသေရလလူမ်ားမူကား မိမိတို႔ေနရာသို႔ ေျပးသြားၾကၿပီ။ ေယ႐ုရွလင္ၿမိဳ႕သို႔ဒါဝိဒ္ျပန္လာျခင္း 9 ထိုေနာက္၊ ဣသေရလအမ်ိဳးအႏြယ္အေပါင္းတို႔က၊ ရွင္ဘုရင္သည္ ဖိလိတၱိလူအစရွိေသာ ရန္သူတို႔လက္မွ ငါတို႔ကိုကယ္ႏုတ္ေတာ္မူၿပီ။ ယခုမွာ အဗရွလုံေၾကာင့္ နိုင္ငံေတာ္မွ ထြက္ေျပးေတာ္မူရ၏။ 10 ငါတို႔ ဘိသိက္ေပး၍ ခ်ီးေျမႇာက္ေသာ အဗရွလုံသည္ စစ္တိုက္ပြဲ၌ေသၿပီ။ ယခုမွာ ရွင္ဘုရင္ကို တစ္ဖန္ေဆာင္ခဲ့ရမည္ဟုမဆို၊ အဘယ္ေၾကာင့္ တိတ္ဆိတ္စြာ ေနၾကသနည္းဟု အခ်င္းခ်င္းအျပစ္တင္ၾက၏။ 11 ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးသည္လည္း ယဇ္ပုေရာဟိတ္ ဇာဒုတ္ႏွင့္ အဗ်ာသာတို႔ထံသို႔ လူကိုေစလႊတ္၍၊ ယုဒအမ်ိဳး သက္ႀကီးသူတို႔ထံသို႔ သြား၍ေျပာရမည္ကား၊ ရွင္ဘုရင္ကို နန္းေတာ္သို႔ ျပန္ပို႔ရမည္အမွုမွာ သင္တို႔သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ ေနာက္က်ၾကသနည္း။ ရွင္ဘုရင္သည္ စံနန္းေတာ္၌ ေနစဥ္အခါ၊ ဣသေရလအမ်ိဳးသားအေပါင္းတို႔ ေျပာတတ္ေသာစကားကို ၾကားေတာ္မူၿပီ။ 12 သင္တို႔သည္ ငါ့ညီအစ္ကို၊ ငါ့အရိုး၊ ငါ့အသားျဖစ္၍၊ ရွင္ဘုရင္ကို ျပန္ပို႔မည့္အမွုမွာ အဘယ္ေၾကာင့္ေနာက္က်ၾကသနည္း ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ 13 အာမသအားလည္း၊ သင္သည္ ငါ့အသား ငါ့အရိုးတို႔အဝင္ျဖစ္သည္မဟုတ္ေလာ။ သင္သည္ ငါ့ေရွ႕မွာ ယြာဘ၏ကိုယ္စား အစဥ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မင္းမျဖစ္လၽွင္ ထိုမၽွမက ဘုရားသခင္သည္ ငါ၌ျပဳေတာ္မူေစသတည္း ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ ေျပာၾကေလာ့ဟု မွာလိုက္ေတာ္မူ၏။ 14 ထိုသို႔ယုဒအမ်ိဳးသား အေပါင္းတို႔ကို တညီတညြတ္တည္း ႏွလုံးညြတ္ေစေတာ္မူသျဖင့္၊ သူတို႔က ကိုယ္ေတာ္ကၽြန္အေပါင္းတို႔ႏွင့္တကြ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ျပန္လာေတာ္မူပါဟု ရွင္ဘုရင္အား ေလၽွာက္ေစၾက၏။ 15 ထိုအခါ ရွင္ဘုရင္သည္ျပန္၍ ေယာ္ဒန္ျမစ္သို႔ ေရာက္ေတာ္မူ၏။ ယုဒအမ်ိဳးသည္ ရွင္ဘုရင္ကို ခရီးဦးႀကိဳျပဳ၍ ေယာ္ဒန္ျမစ္တစ္ဖက္သို႔ပို႔ျခင္းငွာ ဂိလဂါလၿမိဳ႕သို႔ သြားၾက၏။ 16 ဗယၤာမိန္အမ်ိဳးျဖစ္ေသာ ဗာဟုရိမ္ၿမိဳ႕သား ေဂရ၏သားရွိမိသည္ ယုဒအမ်ိဳးသားတို႔ႏွင့္အတူ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးကို ခရီးဦးႀကိဳျပဳျခင္းငွာ အလ်င္အျမန္ လိုက္လာ၏။ 17 သူႏွင့္အတူ ဗယၤာမိန္အမ်ိဳးသားတစ္ေထာင္၊ ေရွာလုအေဆြအမ်ိဳး၏ ကၽြန္ဇိဘႏွင့္ သူ၏သား တစ္က်ိပ္ငါးေယာက္၊ ကၽြန္ႏွစ္ဆယ္တို႔သည္လည္း လိုက္လာ၍ ရွင္ဘုရင္ေရွ႕ေတာ္၌ ေယာ္ဒန္ျမစ္ကို ကူးၾက၏။ ရွိမိအားဒါဝိဒ္က႐ုဏာျပျခင္း 18 ကူးတို႔ေလွသည္ နန္းေတာ္သားမ်ားကို ပို႔ျခင္းငွာလည္းေကာင္း၊ အလိုေတာ္ကို ေဆာင္ျခင္းငွာလည္းေကာင္း၊ သြားလာလ်က္ရွိ၏။ ေယာ္ဒန္ျမစ္ကို ကူးေတာ္မူေသာအခါ၊ ေဂရ၏သား ရွိမိသည္ ေရွ႕ေတာ္၌ပ်ပ္ဝပ္၍၊ 19 ကၽြန္ေတာ္အရွင္သည္ ကၽြန္ေတာ္ကို အျပစ္ေပးေတာ္မမူပါႏွင့္။ အရွင္မင္းႀကီးသည္ ေယ႐ုရွလင္ၿမိဳ႕မွ ထြက္ေတာ္မူေသာေန႔၌ ကိုယ္ေတာ္ကၽြန္သည္ လြန္က်ဴးစြာ ျပဳမိေသာအမွုကို မွတ္ေတာ္မမူပါႏွင့္။ ႏွလုံးသြင္းေတာ္ မမူပါႏွင့္။ 20 ကိုယ္ေတာ္ကၽြန္သည္ ျပစ္မွားမိသည္ကို ကိုယ္ေတာ္ကၽြန္သိပါ၏။ သို႔ေသာ္လည္း ေယာသပ္အမ်ိဳးသား အေပါင္းတို႔အရင္၊ ကၽြန္ေတာ္သည္ ယေန႔အရွင္မင္းႀကီးကို ခရီးဦးႀကိဳျပဳျခင္းငွာ လာပါၿပီဟု ေလၽွာက္ေလ၏။ 21 ေဇ႐ုယာသား အဘိရွဲကလည္း၊ ရွိမိသည္ ထာဝရဘုရားအခြင့္ႏွင့္ ဘိသိက္ခံေသာအရွင္ကို က်ိန္ဆဲေသာေၾကာင့္ အေသသတ္ျခင္းကို ခံရမည္မဟုတ္ေလာဟုဆိုေသာ္၊ 22 ဒါဝိဒ္က၊ အိုေဇ႐ုယာသားတို႔၊ သင္တို႔သည္ ယေန႔ ငါ့ရန္သူလုပ္မည္အေၾကာင္း ငါႏွင့္အဘယ္သို႔ ဆိုင္ၾကသနည္း။ ဣသေရလအမ်ိဳးသား တစ္စုံတစ္ေယာက္သည္ ယေန႔အေသသတ္ျခင္းကိုခံရမည္ေလာ။ ငါသည္ ယေန႔ ဣသေရလရွင္ဘုရင္ျဖစ္သည္ကို ငါသိသည္မဟုတ္ေလာဟု မိန္႔ေတာ္မူ၍၊ 23 ရွိမိအားလည္း၊ သင္သည္ အေသသတ္ျခင္းကို မခံရဟု က်ိန္ဆိုေတာ္မူ၏။ ေမဖိေဗာရွက္အားဒါဝိဒ္က႐ုဏာျပျခင္း 24 ေရွာလု၏သား ေမဖိေဗာရွက္သည္လည္း ရွင္ဘုရင္ကို ခရီးဦးႀကိဳျပဳျခင္းငွာလာ၏။ ရွင္ဘုရင္ထြက္ေသာေန႔မွစ၍ ၿငိမ္ဝပ္စြာ ျပန္လာေတာ္မမူမီတိုင္ေအာင္၊ သူသည္ေျခတို႔ကို မျပဳစု၊ မုတ္ဆိတ္ကိုမျပင္ဆင္၊ အဝတ္ကို မေလၽွာ္ဘဲေနၿပီ။ 25 ရွင္ဘုရင္ကို ခရီးဦးႀကိဳျပဳျခင္းငွာ ေယ႐ုရွလင္ၿမိဳ႕သို႔ ေရာက္လာေသာအခါ၊ ရွင္ဘုရင္က ေမဖိေဗာရွက္ ငါႏွင့္အတူ အဘယ္ေၾကာင့္ မလိုက္သနည္းဟု ေမးေတာ္မူလၽွင္၊ 26 အရွင္မင္းႀကီး၊ ကိုယ္ေတာ္ကၽြန္သည္ ေျခဆြံ့ေသာေၾကာင့္ ျမည္းစီး၍ ကိုယ္ေတာ္ထံသို႔သြားျခင္းငွာ ျမည္းကို ကုန္းႏွီးတင္မည္ဟု ႀကံစဥ္အခါ၊ ကၽြန္ေတာ္ကၽြန္သည္ ကၽြန္ေတာ္ကို လွည့္စားပါ၏။ 27 အရွင္မင္းႀကီးထံေတာ္၌ ကိုယ္ေတာ္ကၽြန္ကို ကုန္းတိုက္ပါၿပီ။ သို႔ရာတြင္ အရွင္မင္းႀကီးသည္ ဘုရားသခင္၏ေကာင္းကင္တမန္ကဲ့သို႔ ျဖစ္ေတာ္မူ၏။ စိတ္ေတာ္ရွိသည္အတိုင္း ျပဳေတာ္မူပါ။ 28 ကၽြန္ေတာ္အေဆြအမ်ိဳးအေပါင္းတို႔သည္ အရွင္မင္းႀကီးေရွ႕ေတာ္မွာ လူေသျဖစ္ၾကေသာ္လည္း၊ စားပြဲေတာ္၌ စားေသာသူတို႔ႏွင့္အတူ ကိုယ္ေတာ္ကၽြန္ကို ေနရာေပးေတာ္မူၿပီ။ သို႔ျဖစ္၍ ရွင္ဘုရင္ထံေတာ္၌ ကၽြန္ေတာ္ျမည္တမ္းရေသာ အခြင့္သည္ အဘယ္သို႔ ရွိပါသနည္းဟု ျပန္ေလၽွာက္ေသာ္၊ 29 ရွင္ဘုရင္က သင္၏အမွုအရာတို႔ကို အဘယ္ေျပာစရာရွိသနည္း။ သင္ႏွင့္ဇိဘသည္ ေျမကိုေဝ၍ ယူရၾကမည္ငါစီရင္ၿပီဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 30 ေမဖိေဗာရွက္ကလည္း၊ အရွင္မင္းႀကီးသည္ နန္းေတာ္သို႔တစ္ဖန္ ၿငိမ္ဝပ္စြာေရာက္ေတာ္မူေသာေၾကာင့္၊ သူသည္အလုံးစုံတို႔ကိုပင္ယူပါေစဟု ေလၽွာက္ေလ၏။ ဗာဇိလဲအားဒါဝိဒ္က႐ုဏာျပျခင္း 31 ဂိလဒ္ျပည္သား ဗာဇိလဲသည္လည္း ေရာေဂလိမ္ၿမိဳ႕မွလာ၍ ရွင္ဘုရင္ကို ေယာ္ဒန္ျမစ္တစ္ဖက္သို႔ ပို႔ျခင္းငွာ ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္အတူ ကူးေလ၏။ 32 ဗာဇိလဲသည္ အသက္ရွစ္ဆယ္ရွိ၍ အိုေသာသူျဖစ္၏။ ရွင္ဘုရင္သည္ မဟာနိမ္ၿမိဳ႕မွာ တပ္ခ်ေသာကာလပတ္လုံး ရွင္ဘုရင္ကို လုပ္ေကၽြး၏။ အလြန္ရတတ္ေသာသူလည္း ျဖစ္၏။ 33 ရွင္ဘုရင္ကလည္း ငါႏွင့္အတူလိုက္ေလာ့။ ေယ႐ုရွလင္ၿမိဳ႕၌ သင့္ကိုငါႏွင့္အတူ ငါလုပ္ေကၽြးမည္ဟု ဗာဇိလဲအားအမိန္႔ရွိလၽွင္၊ 34 ဗာဇိလဲက၊ အရွင္မင္းႀကီးႏွင့္အတူ ေယ႐ုရွလင္ၿမိဳ႕သို႔သြားရမည္အေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္အသက္သည္ အဘယ္မၽွေလာက္ က်န္ႂကြင္းပါေသးသနည္း။ 35 ယေန႔ကၽြန္ေတာ္အသက္ ရွစ္ဆယ္ရွိပါၿပီ။ ေကာင္းမေကာင္းကို ကၽြန္ေတာ္ပိုင္းျခား၍ သိနိုင္ပါမည္ေလာ။ ကိုယ္ေတာ္ကၽြန္သည္ အစားအေသာက္ အရသာကို ျမည္းနိုင္ပါမည္ေလာ။ သီခ်င္းသည္ေယာက္်ား၊ သီခ်င္းသည္မိန္းမ ဆိုေသာအသံကို ၾကားနိုင္ပါမည္ေလာ။ ကိုယ္ေတာ္ကၽြန္သည္ အရွင္မင္းႀကီးကို အဘယ္ေၾကာင့္ ေႏွာင့္ယွက္ရပါမည္နည္း။ 36 ကိုယ္ေတာ္ကၽြန္သည္ အရွင္မင္းႀကီးႏွင့္အတူ ေယာ္ဒန္ျမစ္တစ္ဖက္သို႔ အနည္းငယ္လိုက္ပါမည္။ ရွင္ဘုရင္သည္ ဤမၽွေလာက္ႀကီးစြာေသာ ဆုကို အဘယ္ေၾကာင့္ ခ်ေပးေတာ္မူမည္နည္း။ 37 ကိုယ္ေတာ္ကၽြန္သည္ ေနရင္းၿမိဳ႕တြင္ မိဘသခၤ်ိဳင္းနားမွာ ေသရမည္အေၾကာင္း၊ ျပန္သြားရေသာအခြင့္ကို ေပးေတာ္မူပါ။ သို႔ရာတြင္ ကိုယ္ေတာ္ကၽြန္ခိမဟံ ရွိပါ၏။ အရွင္မင္းႀကီးႏွင့္အတူ လိုက္ေစေတာ္မူပါ။ စိတ္ေတာ္ရွိသည္အတိုင္း သူ၌ျပဳေတာ္မူပါဟု ေလၽွာက္ေလ၏။ 38 ရွင္ဘုရင္ကလည္း၊ ခိမဟံသည္ ငါႏွင့္အတူ လိုက္ရမည္။ သင္အလိုရွိသည္အတိုင္း သူ၌ငါျပဳမည္။ သင္ေတာင္းသမၽွကိုလည္း သင့္အဖို႔ ငါျပဳမည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 39 လူအေပါင္းတို႔သည္လည္း ေယာ္ဒန္ျမစ္ကို ကူးၾက၏။ ရွင္ဘုရင္သည္ ကိုယ္တိုင္ကူးၿပီးမွ၊ ဗာဇိလဲကိုနမ္း၍ ေကာင္းခ်ီးေပးေတာ္မူသျဖင့္၊ သူသည္ မိမိေနရာသို႔ ျပန္သြား၏။ ဘုရင္အတြက္အခ်င္းမ်ားၾကျခင္း 40 ရွင္ဘုရင္သည္ ဂိလဂါလၿမိဳ႕သို႔ ႂကြေတာ္မူ၏။ ခိမဟံသည္လည္း လိုက္ေလ၏။ ယုဒအမ်ိဳးသားရွိသမၽွတို႔ႏွင့္ ဣသေရလအမ်ိဳးသား တစ္ဝက္တို႔သည္ ရွင္ဘုရင္ကို ပို႔ၾက၏။ 41 တစ္ဖန္ ဣသေရလအမ်ိဳးသားအေပါင္းတို႔သည္ ရွင္ဘုရင္ထံေတာ္သို႔လာ၍၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ညီအစ္ကိုျဖစ္ေသာ ယုဒအမ်ိဳးသားတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကိုခိုးယူ၍ ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္တကြ နန္းေတာ္သား ကိုယ္ေတာ္၏ လူအေပါင္းတို႔ကို အဘယ္ေၾကာင့္ေယာ္ဒန္ျမစ္တစ္ဖက္သို႔ ပို႔ရၾကမည္နည္းဟု ေလၽွာက္ၾကေသာ္၊ 42 ယုဒအမ်ိဳးသားအေပါင္းတို႔က၊ ရွင္ဘုရင္သည္ ငါတို႔ႏွင့္ ေပါက္ေဖာ္ေတာ္သည္ျဖစ္၍၊ ဤအမွု၌ သင္တို႔သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ စိတ္ဆိုးၾကသနည္း။ ရွင္ဘုရင္၏ ရိကၡာေတာ္ကို ငါတို႔စားၾကသေလာ။ ငါတို႔အား တစ္စုံတစ္ခုေသာ ဆုကိုေပးေတာ္မူသေလာဟု ဣသေရလအမ်ိဳးသားတို႔အား ျပန္ေျပာၾက၏။ 43 ဣသေရလအမ်ိဳးသားတို႔ကလည္း၊ ငါတို႔သည္ ရွင္ဘုရင္၌ ဆယ္ဖို႔တို႔ကိုဆိုင္ၾက၏။ ဒါဝိဒ္အမ်ိဳးကို သင္တို႔ဆိုင္သည္ထက္ ငါတို႔သာ၍ဆိုင္ၾက၏။ ရွင္ဘုရင္ကို ျပန္ပို႔ျခင္းအမွုတြင္ ငါတို႔ႏွင့္ေရွ႕ဦးစြာ မတိုင္ပင္ဘဲ အဘယ္ေၾကာင့္ ငါတို႔ကို မထီမဲ့ျမင္ျပဳၾကသနည္းဟု ယုဒအမ်ိဳးသားတို႔ကို ျပန္ေျပာၾက၏။ သို႔ရာတြင္ ဣသေရလအမ်ိဳးသားတို႔ စကားထက္ ယုဒအမ်ိဳးသားတို႔စကားသည္ သာ၍ခိုင္ခံ့၏။ |
Judson Bible Myanmar Language Edition Zawgyi Version © Bible Society of Myanmar, 2020.
Bible Society of Myanmar