၂ ဓမၼရာဇဝင္ 18 - Judson Bible in Zawgyi Versionအဗရွလုံက်ဆုံးျခင္း 1 ဒါဝိဒ္သည္ မိမိ၌ပါေသာ လူတို႔ကိုေရတြက္၍ တစ္ေထာင္အုပ္၊ တစ္ရာအုပ္တို႔ကို ခန္႔ထား၏။ 2 လူသုံးစုတစ္စုကို ယြာဘ၌လည္းေကာင္း၊ တစ္စုကို ေဇ႐ုယာသား ယြာဘညီ အဘိရွဲ၌လည္းေကာင္း၊ တစ္စုကိုဂိတၱိလူ အိတၱဲ၌လည္းေကာင္းအပ္၍၊ ငါ့ကိုယ္တိုင္ခ်ီသြားမည္ဟု လူမ်ားတို႔အားမိန္႔ေတာ္မူ၏။ 3 လူမ်ားတို႔ကလည္း၊ ကိုယ္တိုင္ႂကြေတာ္မမူပါႏွင့္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေျပးေသာ္လည္း သူတို႔သည္ အမွုမထားၾကပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တစ္ဝက္ေသေသာ္လည္း သူတို႔သည္ အမွုမထားၾကပါ။ ကိုယ္ေတာ္မူကား၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တစ္ေသာင္းထက္ ျမတ္ေတာ္မူ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ၿမိဳ႕ထဲကမစေတာ္မူလၽွင္ သာ၍ေကာင္းပါလိမ့္မည္ဟု ေလၽွာက္ၾက၏။ 4 ရွင္ဘုရင္ကလည္း၊ ငါသည္သင္တို႔အလိုသို႔လိုက္မည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၍ တံခါးဝနားမွာရပ္ေတာ္မူလၽွင္၊ လူအေပါင္းတို႔သည္ တစ္ရာတပ္၊ တစ္ေထာင္တပ္အားျဖင့္ ခ်ီသြားၾက၏။ 5 ရွင္ဘုရင္ကလည္း၊ ငါ့မ်က္ႏွာကိုေထာက္၍ ငါ့သားအဗရွလုံကို ျဖည္းညင္းစြာျပဳၾကေလာ့ဟု ယြာဘ၊ အဘိရွဲ၊ အိတၱဲတို႔ကို မွာထားေတာ္မူ၏။ ထိုသို႔ ရွင္ဘုရင္သည္ အဗရွလုံအတြက္ ဗိုလ္မင္းအေပါင္းတို႔ကို မွာထားေတာ္မူေသာအခါ၊ လူအေပါင္းတို႔သည္ ၾကားၾက၏။ 6 ထိုသို႔ လူမ်ားတို႔သည္ ဣသေရလလူတို႔ကို စစ္တိုက္အံ့ေသာငွာ ၿမိဳ႕ျပင္သို႔ထြက္၍ ဧဖရိမ္ေတာ၌ စစ္ၿပိဳင္ၾက၏။ 7 ဣသေရလလူတို႔သည္ ဒါဝိဒ္၏ကၽြန္တို႔ေရွ႕မွာရွုံး၍ ထိုေန႔ခ်င္းတြင္ ႀကီးစြာေသာလုပ္ႀကံျခင္းအားျဖင့္ လူႏွစ္ေသာင္းေသၾက၏။ 8 ေျမတစ္ျပင္လုံးအႏွံ့အျပား တိုက္ၾကသျဖင့္ ထိုေန႔၌ လူခ်င္းသတ္၍ ေသသည္ထက္ ေတာ၌ဆုံးရွုံးေသာသူ သာ၍မ်ားၾက၏။ 9 ဒါဝိဒ္၏ကၽြန္တို႔သည္ အဗရွလုံကိုေတြ႕ၾက၏။ သူသည္ ျမည္းကိုစီးလ်က္ပင္ ျမည္းသည္ ႀကီးေသာသပိတ္ပင္ အကိုင္းအခက္ေအာက္သို႔ဝင္၍၊ အဗရွလုံ၏ေခါင္းသည္ သပိတ္ပင္၌ၿငိသျဖင့္၊ မိုးႏွင့္ ေျမႀကီးစပ္ၾကားမွာ တြဲလြဲဆြဲလ်က္ေန၍၊ ျမည္းသည္ အလိုအေလ်ာက္သြားေလ၏။ 10 ျမင္ေသာသူတစ္ေယာက္သည္ ယြာဘထံသို႔ သြား၍၊ သပိတ္ပင္၌ အဗရွလုံဆြဲေနသည္ကို ကၽြန္ေတာ္ျမင္ခဲ့သည္ဟု ၾကားေျပာလၽွင္၊ 11 ယြာဘက၊ သင္သည္ ျမင္ခဲ့သည္မွန္လၽွင္ အဘယ္ေၾကာင့္ သူ႔ကိုထိုး၍ ေျမႀကီးေပၚသို႔ မခ်ခဲ့သနည္း။ ထိုသို႔ျပဳလၽွင္ ေငြအက်ပ္တစ္ဆယ္ႏွင့္ ခါးစည္းကို ငါေပးၿပီဟု ေျပာဆိုေသာ္၊ 12 ထိုသူက ကၽြန္ေတာ္သည္ ကိုယ္လက္၌ ေငြအခြက္တစ္ဆယ္ကိုပင္ ခံရေသာ္လည္း ရွင္ဘုရင္၏သားကို မျပဳနိုင္ပါ။ အေၾကာင္းမူကား၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ၾကားသည္အတိုင္း ရွင္ဘုရင္က၊ ငါ့မ်က္ႏွာကိုေထာက္၍ ငါ့သားအဗရွလုံကို ေစာင့္မၾကေလာ့ဟု ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္ အဘိရွဲ၊ အိတၱဲတို႔ကို မွာထားေတာ္မူၿပီ။ 13 ကၽြန္ေတာ္ျပဳမိလၽွင္ ကိုယ္ကိုလွည့္စား၍ ကိုယ္အသက္ရွုံးပါၿပီ။ ရွင္ဘုရင္မသိေသာအမွု တစ္စုံတစ္ခုမၽွ မရွိ။ ကိုယ္ေတာ္သည္လည္း ကၽြန္ေတာ္တစ္ဖက္၌ ေနပါလိမ့္မည္ဟု ေျပာဆိုေသာ္၊ 14 ယြာဘက၊ သင္ႏွင့္အတူ ငါမေနအားဟုဆိုလ်က္ လွံယဥ္သုံးစင္းကိုကိုင္ယူ၍ သပိတ္ပင္အလယ္၌ အသက္ရွင္လ်က္ရွိေသာ အဗရွလုံ၏ႏွလုံးကို ထုတ္ခ်င္း ခပ္ထိုးေလ၏။ 15 လက္နက္ေဆာင္လုလင္ တစ္က်ိပ္တို႔သည္လည္း ဝိုင္း၍ အဗရွလုံကို အေသသတ္ၾက၏။ 16 ယြာဘသည္လည္း တံပိုးမွုတ္၍ လူတို႔ကိုဆီးတားသျဖင့္ ဣသေရလလူတို႔ကို လိုက္ရာမွ ျပန္လာၾက၏။ 17 အဗရွလုံကိုလည္းယူ၍ ေတာ၌ နက္ေသာေျမတြင္းထဲသို႔ ခ်ၿပီးမွ ေက်ာက္ပုံႀကီးကို ပုံထားၾက၏။ ဣသေရလလူအေပါင္းတို႔သည္ အသီးအသီး မိမိတို႔အိမ္သို႔ေျပးၾက၏။ 18 အဗရွလုံသည္ အသက္ရွင္စဥ္အခါ၊ ငါ၏နာမသည္ မေပ်ာက္ အျမဲတည္မည္အေၾကာင္း၊ သားမရွိဟုဆိုလ်က္ ရွင္ဘုရင္ခ်ိဳင့္တြင္ ကိုယ္အဖို႔ ေက်ာက္တိုင္ကိုစိုက္၍ မိမိနာမျဖင့္သမုတ္ေသာေၾကာင့္၊ ယေန႔တိုင္ေအာင္ အဗရွလုံ၏ေအာင္တိုင္ဟူ၍ တြင္သတည္း။ အဗရွလုံကြယ္လြန္ေၾကာင္းဒါဝိဒ္ၾကားသိျခင္း 19 ထိုအခါ ဇာဒုတ္၏သား အဟိမတ္က၊ ထာဝရဘုရားသည္ ရွင္ဘုရင္၏ရန္သူတို႔ကို အျပစ္အေလ်ာက္ စီရင္ေတာ္မူေၾကာင္းကို ကၽြန္ေတာ္ေျပး၍ သတင္းၾကားေလၽွာက္ပါရေစဟု အခြင့္ေတာင္းလၽွင္၊ 20 ယြာဘက၊ ယေန႔သင္သည္ သတင္းမၾကား မေလၽွာက္ရ။ အျခားေသာေန႔၌ၾကားေလၽွာက္ရမည္။ ရွင္ဘုရင္၏သားေတာ္ေသေသာေၾကာင့္ ယေန႔သင္သည္ သတင္းမၾကားမေလၽွာက္ရဟု ဆိုၿပီးမွ၊ 21 ကုရွိအား သင္ျမင္သမၽွကိုသြား၍ ရွင္ဘုရင္အား ၾကားေလၽွာက္ေလာ့ဟု ဆိုသည္အတိုင္း၊ ကုရွိသည္ ယြာဘအားဦးညႊတ္၍ ေျပးေလ၏။ 22 တစ္ဖန္ ဇာဒုတ္သားအဟိမတ္က၊ သို႔ေသာ္လည္း ကၽြန္ေတာ္သည္ ကုရွိေနာက္မွာ ေျပးပါရေစဟု အခြင့္ေတာင္းျပန္လၽွင္၊ ယြာဘက ငါ့သား၊ ဝမ္းေျမာက္စရာ သတင္းမဟုတ္သည္ျဖစ္၍ အဘယ္ေၾကာင့္ ေျပးသြားခ်င္သနည္းဟု ဆိုေသာ္လည္း၊ 23 ေျပးပါရေစဟု တစ္ဖန္အခြင့္ေတာင္းေသာေၾကာင့္ ေျပးေလာ့ဟု အခြင့္ေပး၏။ ထိုအခါ အဟိမတ္သည္ လြင္ျပင္လမ္း၌ေျပး၍ ကုရွိကိုလြန္ေလ၏။ 24 ဒါဝိဒ္သည္ ၿမိဳ႕တံခါးႏွစ္ထပ္ၾကားမွာ ထိုင္၍ေန၏။ ကင္းေစာင့္တစ္ေယာက္သည္ ၿမိဳ႕ရိုးတံခါးအေပၚ ျပအိုးမိုးေအာက္သို႔တက္၍ ေမၽွာ္ၾကည့္သျဖင့္ လူတစ္ေယာက္တည္း ေျပးလာသည္ကို ျမင္ေသာအခါ၊ 25 ရွင္ဘုရင္အားဟစ္၍ ေလၽွာက္ေလ၏။ ရွင္ဘုရင္ကလည္း၊ တစ္ေယာက္တည္းျဖစ္လၽွင္ သတင္းပါလိမ့္မည္ဟု အမိန္႔ရွိ၏။ ထိုသူသည္ ေျပးလာ၍ အနီးသို႔ေရာက္ေသာအခါ၊ 26 ကင္းေစာင့္သည္လည္း အျခားေသာသူေျပးလာသည္ကို ျမင္၍၊ အျခားေသာသူတစ္ေယာက္တည္း ေျပးလာပါသည္ဟု တံခါးသို႔လွည့္၍ ဟစ္လၽွင္၊ ရွင္ဘုရင္က ထိုသူ၌လည္း သတင္းပါလိမ့္မည္ဟု အမိန္႔ရွိ၏။ 27 ကင္းေစာင့္ကလည္း၊ ေရွ႕လာေသာသူ၏ ေျပးျခင္းသည္ ဇာဒုတ္သား အဟိမတ္ေျပးျခင္းႏွင့္ တူသည္ကို ကၽြန္ေတာ္ထင္ပါသည္ဟု ေလၽွာက္ေသာ္၊ ရွင္ဘုရင္က သူသည္ လူေကာင္းျဖစ္၏။ ေကာင္းေသာ သတင္းပါလိမ့္မည္ဟု အမိန္႔ရွိျပန္၏။ 28 အဟိမတ္ကလည္း၊ ခ်မ္းသာရပါ၏ဟုဟစ္လ်က္ ရွင္ဘုရင္ေရွ႕ေျမေပၚမွာ ပ်ပ္ဝပ္လ်က္၊ အရွင္မင္းႀကီးကို ပုန္ကန္ေသာလူတို႔ကို အပ္ေတာ္မူေသာ ကိုယ္ေတာ္၏ဘုရားသခင္ ထာဝရဘုရားသည္ မဂၤလာရွိေတာ္မူေစသတည္းဟု ေလၽွာက္ေလ၏။ 29 ရွင္ဘုရင္ကလည္း၊ ငါ့သား အဗရွလုံသည္ ေဘးလြတ္၏ေလာဟု ေမးေတာ္မူလၽွင္ အဟိမတ္က၊ အရွင္မင္းႀကီး၏ကၽြန္ယြာဘသည္ ကိုယ္ေတာ္ကၽြန္ ကိုေစလႊတ္ေသာအခါ ႐ုန္းရင္းခတ္ျခင္းအမွုကို ကၽြန္ေတာ္ျမင္ေသာ္လည္း ေသခ်ာစြာမသိရပါဟု ေလၽွာက္ေသာ္၊ 30 ရွင္ဘုရင္က၊ ဤအနားမွာ ေရႊ႕၍ေနေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူသည္အတိုင္း သူသည္ေရႊ႕၍ေနေလ၏။ 31 တစ္ဖန္ ကုရွိေရာက္လာ၍ အရွင္မင္းႀကီး၊ သတင္းပါပါ၏။ ကိုယ္ေတာ္ကို ပုန္ကန္ေသာသူအေပါင္းတို႔ကို ထာဝရဘုရားသည္ ထိုသူ၏ အျပစ္အေလ်ာက္ ယေန႔စီရင္ေတာ္မူၿပီဟုေလၽွာက္လၽွင္၊ 32 ရွင္ဘုရင္က၊ ငါ့သားအဗရွလုံသည္ ေဘးလြတ္၏ေလာဟု ေမးေတာ္မူေသာ္၊ ကုရွိက အရွင္မင္းႀကီး၏ရန္သူမ်ား၊ ကိုယ္ေတာ္ကိုညႇဥ္းဆဲျခင္းငွာ ပုန္ကန္ေသာသူမ်ားအေပါင္းတို႔သည္ ထိုလုလင္ကဲ့သို႔ ျဖစ္ၾကပါေစေသာဟု ျပန္ေလၽွာက္ေလ၏။ 33 ရွင္ဘုရင္သည္ အလြန္နာက်င္ေသာစိတ္ရွိသျဖင့္ ၿမိဳ႕တံခါးအေပၚ၌ရွိေသာ တဲသို႔တက္၍ တက္စဥ္တြင္၊ အိုငါ့သားအဗရွလုံ၊ ငါ့သား၊ ငါ့သားအဗရွလုံ၊ သင့္ကိုယ္စား ငါမေသပါေလတကား။ အိုအဗရွလုံ၊ ငါ့သား၊ ငါ့သားဟု ငိုေႂကြးေလ၏။ |
Judson Bible Myanmar Language Edition Zawgyi Version © Bible Society of Myanmar, 2020.
Bible Society of Myanmar