၂ ဓမၼရာဇဝင္ 15 - Judson Bible in Zawgyi Versionအဗရွလုံပုန္ကန္ျခင္း 1 ထိုေနာက္မွ အဗရွလုံသည္ ရထားမ်ားႏွင့္ ျမင္းမ်ားကိုလည္းေကာင္း၊ မိမိေရွ႕မွာ ေျပးရေသာလူ ငါးဆယ္ကိုလည္းေကာင္း ျပင္ဆင္ေလ၏။ 2 အဗရွလုံသည္ ေစာေစာထ၍ တံခါးဝမွာ ရပ္ေနတတ္၏။ အမွုရွိေသာသူသည္ စီရင္ေတာ္မူျခင္းကို ခံအံ့ေသာငွာ၊ ရွင္ဘုရင္ထံေတာ္သို႔ လာေသာအခါ အဗရွလုံက၊ သင္သည္ အဘယ္ၿမိဳ႕သားျဖစ္သနည္းဟု ေမးလၽွင္၊ ထိုသူက ကိုယ္ေတာ္ကၽြန္သည္ ဤမည္ေသာ ဣသေရလအမ်ိဳးအႏြယ္သားျဖစ္ပါ၏ဟု ျပန္ေလၽွာက္ေသာ္၊ 3 အဗရွလုံက၊ သင့္အမွုသည္ ဟုတ္မွန္ေလ်ာက္ပတ္ေပ၏။ သို႔ေသာ္လည္း သင့္အမွုကို ရွင္ဘုရင္မွစ၍ အဘယ္သူမၽွ နားမေထာင္ဟု ေျပာဆိုတတ္၏။ 4 တစ္ဖန္တုံ၊ ငါသည္ဤျပည္၌ တရားစီရင္ေသာ မင္းျဖစ္ပါေစေသာ။ သို႔ျဖစ္လၽွင္ တရားမွုရွိေသာ အမွုသည္အေပါင္းတို႔သည္ ငါ့ထံသို႔လာ၍ ငါသည္တရားသျဖင့္ စီရင္မည္ဟုဆိုတတ္၏။ 5 လူတစ္စုံတစ္ေယာက္သည္ ရိုေသစြာျပဳ၍ ခ်ဥ္းကပ္ေသာအခါ၊ အဗရွလုံသည္ လက္ကိုဆန္႔၍ ထိုသူကိုကိုင္လ်က္ နမ္းေလ့ရွိ၏။ 6 ထိုသို႔စီရင္ေတာ္မူျခင္းကို ခံအံ့ေသာငွာ၊ ရွင္ဘုရင္ထံေတာ္သို႔လာေသာ ဣသေရလအမ်ိဳးသား အေပါင္းတို႔အား အဗရွလုံျပဳ၍ သူတို႔စိတ္ႏွလုံးကို ခိုးေလ၏။ 7 ေလးႏွစ္လြန္ေသာအခါ အဗရွလုံသည္ ရွင္ဘုရင္ထံေတာ္သို႔ ဝင္၍၊ 8 ထာဝရဘုရားသည္ အကၽြန္ုပ္ကို တစ္ဖန္ေယ႐ုရွလင္ၿမိဳ႕သို႔ ေဆာင္ေတာ္မူလၽွင္၊ ထာဝရဘုရားဝတ္ကို အကၽြန္ုပ္ျပဳပါမည္ဟု ကိုယ္ေတာ္ကၽြန္သည္ ရွုရိျပည္ ေဂရွုရၿမိဳ႕၌ေနေသာအခါ သစၥာကတိျပဳပါၿပီ။ သို႔ျဖစ္၍ ကၽြန္ေတာ္သည္ ထာဝရဘုရားအား သစၥာကတိျပဳသည္အတိုင္း၊ ေဟျဗဳန္ၿမိဳ႕သို႔သြား၍ သစၥာဝတ္ကိုေျဖရမည္အေၾကာင္း အခြင့္ေပးေတာ္မူပါဟုေလၽွာက္လၽွင္၊ 9 ရွင္ဘုရင္က၊ ၿငိမ္ဝပ္စြာသြားေလာ့ဟုမိန္႔ေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ အဗရွလုံသည္ထ၍ ေဟျဗဳန္ၿမိဳ႕သို႔သြား၏။ 10 သို႔ရာတြင္ လၽွို႔ဝွက္ေသာသူတို႔ကို ဣသေရလအမ်ိဳးအႏြယ္ရွိသမၽွသို႔ အႏွံ့အျပားေစလႊတ္သျဖင့္၊ သင္တို႔သည္ တံပိုးမွုတ္သံကိုၾကားေသာအခါ အဗရွလုံသည္ ေဟျဗဳန္ၿမိဳ႕၌ နန္းထိုင္ေတာ္မူၿပီဟု ေျပာဆိုၾကေလာ့ဟု မွာထားေလ၏။ 11 အဗရွလုံေခၚေသာ လူႏွစ္ရာတို႔သည္ ေယ႐ုရွလင္ၿမိဳ႕ထဲက ထြက္သြားၾက၏။ သူတို႔သည္ အဘယ္အမွုကိုမၽွမသိဘဲ ေကာင္းေသာစိတ္ႏွင့္ လိုက္ၾက၏။ 12 ဒါဝိဒ္၏တိုင္ပင္မတ္၊ ဂိေလာၿမိဳ႕သား အဟိေသာေဖလသည္ မိမိေနရာဂိေလာၿမိဳ႕၌ ယဇ္ပူေဇာ္လ်က္ရွိ၍ အဗရွလုံေခၚေလ၏။ အဗရွလုံေနာက္သို႔ လိုက္ေသာ သူတို႔သည္တိုးပြားမ်ားျပားသျဖင့္ ပုန္ကန္ျခင္းအမွုအားႀကီးေလ၏။ ဒါဝိဒ္ထြက္ေျပးရျခင္း 13 သတင္းေျပာေသာသူတစ္ေယာက္သည္ ဒါဝိဒ္ထံသို႔လာ၍၊ ဣသေရလအမ်ိဳးသားတို႔၏စိတ္ႏွလုံးသည္ အဗရွလုံဘက္သို႔ ပါသြားပါၿပီဟု ၾကားေလၽွာက္ေလ၏။ 14 ဒါဝိဒ္ကလည္း၊ ငါတို႔သည္ ထ၍ေျပးၾကကုန္အံ့၊ မေျပးလၽွင္ အဗရွလုံလက္ႏွင့္မလြတ္၊ အလ်င္အျမန္ ထြက္ၾကကုန္အံ့။ သို႔မဟုတ္လၽွင္ သူသည္ ခ်က္ခ်င္းတိုက္လာသျဖင့္၊ ငါတို႔ကို ေဘးျပဳ၍ ၿမိဳ႕ကိုလည္း ဓားႏွင့္လုပ္ႀကံလိမ့္မည္ဟု ေယ႐ုရွလင္ၿမိဳ႕တြင္ အထံေတာ္၌ရွိေသာ ကၽြန္အေပါင္းတို႔အား မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 15 ရွင္ဘုရင္၏ ကၽြန္တို႔ကလည္း၊ အရွင္မင္းႀကီး စီရင္ေတာ္မူသမၽွတို႔ကို ကိုယ္ေတာ္ကၽြန္တို႔သည္ ျပဳပါမည္ဟုေလၽွာက္ၾကလၽွင္၊ 16 ရွင္ဘုရင္သည္ နန္းေတာ္သားအေပါင္းတို႔ႏွင့္တကြ ထြက္သြား၏။ သို႔ရာတြင္ နန္းေတာ္ကို ေစာင့္ေစျခင္းငွာ၊ ကိုယ္လုပ္ေတာ္မိန္းမတစ္က်ိပ္တို႔ကို ထားခဲ့ေလ၏။ 17 ထိုသို႔ရွင္ဘုရင္ႏွင့္ ကိုယ္ေတာ္၌ပါေသာသူ အေပါင္းတို႔သည္ ထြက္သြား၍ ေဗသာေမရက္ရြာမွာ စခန္းခ်ၾက၏။ 18 ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးအေပါင္းတို႔သည္ ၿခံရံလ်က္လိုက္ၾက၏။ ဂါသၿမိဳ႕မွ လိုက္လာေသာသူ ေျခာက္ရာတည္းဟူေသာ ဂိတၱိလူအေပါင္းႏွင့္ ေခရသိလူ၊ ေပလသိလူအေပါင္းသည္ ေရွ႕ေတာ္၌ခ်ီသြားၾက၏။ 19 ထိုအခါ ရွင္ဘုရင္သည္ ဂိတၱိလူအိတၱဲအားလည္း၊ ငါတို႔ႏွင့္ အဘယ္ေၾကာင့္လိုက္သနည္း။ ရွင္ဘုရင္ထံသို႔ ျပန္၍ေနေလာ့။ သင္သည္ တစ္ပါးအမ်ိဳးသား၊ ေနရာမက်ေသာဧည့္သည္ျဖစ္၏။ 20 မေန႔ကသာ ေရာက္လာသည္ျဖစ္၍၊ ယေန႔ငါတို႔ႏွင့္အတူ အရပ္ရပ္လွည့္လည္ရမည္ေလာ။ ငါသည္ သြားရေသာ အခြင့္ရွိသည္အတိုင္း သြားရေသာေၾကာင့္၊ သင္သည္ အမ်ိဳးသားခ်င္းတို႔ကိုေခၚ၍ ျပန္ေလာ့။ က႐ုဏာႏွင့္ သစၥာရွိပါေစေသာဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 21 အိတၱဲကလည္း၊ ထာဝရဘုရားအသက္၊ အရွင္မင္းႀကီးအသက္ ရွင္ေတာ္မူသည္အတိုင္း၊ အကယ္၍ အရွင္မင္းႀကီး အသက္ေတာ္ဆုံးသည္ျဖစ္ေစ၊ ခ်မ္းသာသည္ျဖစ္ေစ၊ ရွိေတာ္မူရာအရပ္၌ ကိုယ္ေတာ္ကၽြန္ရွိပါလိမ့္မည္ဟု ရွင္ဘုရင္အား ျပန္ေလၽွာက္ေသာ္၊ 22 ဒါဝိဒ္က၊ ခ်ီသြားေလာ့ဟု အိတၱဲအား မိန္႔ေတာ္မူသျဖင့္၊ ဂိတၱိလူအိတၱဲသည္ မိမိ၌ပါေသာ လူႀကီးလူငယ္အေပါင္းတို႔ႏွင့္တကြ ခ်ီသြားေလ၏။ 23 ျပည္သူျပည္သားအေပါင္းတို႔သည္ ျပင္းစြာငိုေႂကြးၾက၏။ ေနာက္ေတာ္၌ လိုက္ေသာသူအေပါင္းတို႔သည္ ခ်ီသြား၍၊ ရွင္ဘုရင္သည္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ေကျဒဳန္ေခ်ာင္းကိုကူးလၽွင္၊ လူအေပါင္းတို႔သည္ကူး၍ ေတာလမ္းသို႔ လိုက္သြားၾက၏။ 24 ဇာဒုတ္ႏွင့္ ေလဝိလူအေပါင္းတို႔သည္လည္း ဘုရားသခင္၏ ပဋိညာဥ္ေသတၱာေတာ္ကို ထမ္းလ်က္ေရာက္လာ၍ ေသတၱာေတာ္ကို ခ်ထားၾက၏။ လူအေပါင္းတို႔သည္ ၿမိဳ႕ထဲကထြက္၍ မကုန္မီတိုင္ေအာင္ အဗ်ာသာသည္ ယဇ္ပူေဇာ္လ်က္ေန၏။ 25 ရွင္ဘုရင္သည္ ဇာဒုတ္ကိုေခၚ၍၊ ဘုရားသခင္၏ေသတၱာေတာ္ကို ၿမိဳ႕ထဲသို႔ျပန္ပို႔ေလာ့။ ထာဝရဘုရားသည္ ငါ့ကို စိတ္ေတာ္ႏွင့္ေတြ႕လၽွင္ ငါ့ကိုပို႔ျပန္၍ ေသတၱာေတာ္ကိုလည္းေကာင္း၊ က်ိန္းဝပ္ေတာ္မူရာ အရပ္ကိုလည္းေကာင္း ျပေတာ္မူမည္။ 26 သို႔မဟုတ္ သင့္ကိုငါအလိုမရွိဟု ငါ့အားမိန္႔ေတာ္မူလၽွင္ ငါရွိပါ၏။ အလိုေတာ္ရွိသည္အတိုင္း ျပဳေတာ္မူေစသတည္း ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ 27 ယဇ္ပုေရာဟိတ္ ဇာဒုတ္အားလည္း သင္သည္ ပေရာဖက္ျဖစ္သည္မဟုတ္ေလာ။ သင္၏သား အဟိမတ္ႏွင့္ အဗ်ာသာ၏သား ေယာနသန္၊ ထိုသားႏွစ္ေယာက္ကိုေခၚ၍ ၿမိဳ႕သို႔ၿငိမ္ဝပ္စြာ ျပန္သြားေလာ့။ 28 သင္တို႔ၾကားေလၽွာက္ေစေသာ စကားမေရာက္မီ ငါသည္ေတာလြင္ျပင္၌ ဆိုင္းလင့္၍ေနမည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူသည္အတိုင္း၊ 29 ဇာဒုတ္ႏွင့္ အဗ်ာသာတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ေသတၱာေတာ္ကို ေယ႐ုရွလင္ၿမိဳ႕သို႔ ျပန္ပို႔၍ ထိုၿမိဳ႕၌ေနၾက၏။ 30 ဒါဝိဒ္သည္လည္း ငိုလ်က္၊ ဦးေခါင္းကို ျခဳံလ်က္၊ ေျခနင္းကိုခၽြတ္လ်က္ သံလြင္ေတာင္ေပၚသို႔ တက္ေလ၏။ ေနာက္ေတာ္၌ လိုက္ေသာသူအေပါင္းတို႔သည္လည္း ဦးေခါင္းကိုျခဳံလ်က္ ငိုေႂကြးလ်က္ တက္ၾက၏။ 31 အဗရွလုံႏွင့္ ဝိုင္း၍ပုန္ကန္ေသာ လူစုထဲမွာ၊ အဟိေသာေဖလလည္းပါေၾကာင္းကို ဒါဝိဒ္သည္ၾကားလၽွင္၊ အိုထာဝရဘုရား၊ အဟိေသာေဖလေပးေသာအႀကံကို မိုက္ေသာအႀကံျဖစ္ေစေတာ္မူပါဟု ဆုေတာင္းေလ၏။ 32 ေတာင္ေပၚသို႔ ေရာက္ေသာအခါ ဒါဝိဒ္သည္ ဘုရားသခင္ကိုကိုးကြယ္၏။ အာခိၿမိဳ႕သားဟုရွဲသည္လည္း အကၤ်ီကိုဆုတ္လ်က္ ေခါင္းေပၚမွာ ေျမမွုန္႔ကိုတင္လ်က္ ခရီးဦးႀကိဳျပဳအံ့ေသာငွာ လာ၏။ 33 ဒါဝိဒ္ကလည္း၊ သင္သည္ ငါႏွင့္အတူလိုက္လၽွင္ ငါ့ကိုေႏွာင့္ယွက္လိမ့္မည္။ 34 ၿမိဳ႕သို႔ျပန္၍ အဗရွလုံအား၊ အရွင္မင္းႀကီး၊ ကၽြန္ေတာ္သည္ ခမည္းေတာ္ထံ၌ ကၽြန္ခံဖူးသည္နည္းတူ ကိုယ္ေတာ္ထံ၌ကၽြန္ခံပါမည္ဟု ေလၽွာက္လၽွင္၊ အဟိေသာေဖလေပးေသာအႀကံကို ငါ့ဘက္မွာေန၍ ဖ်က္နိုင္လိမ့္မည္။ 35 ၿမိဳ႕တြင္ သင္ႏွင့္အတူ ယဇ္ပုေရာဟိတ္ဇာဒုတ္ႏွင့္ အဗ်ာသာတို႔သည္ ရွိၾကသည္မဟုတ္ေလာ။ သို႔ျဖစ္၍ နန္းေတာ္၌ၾကားသမၽွကို ယဇ္ပုေရာဟိတ္တို႔အား ျပန္ေျပာရမည္။ 36 သူတို႔၌ ဇာဒုတ္၏သား အဟိမတ္ႏွင့္ အဗ်ာသာ၏သား ေယာနသန္သားႏွစ္ေယာက္ ရွိၾက၏။ ၾကားနိုင္သမၽွကို ထိုသားတို႔တြင္ ငါ့ထံသို႔ ေပးလိုက္ရမည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူသည္အတိုင္း၊ 37 ဒါဝိဒ္၏အေဆြခင္ပြန္းဟုရွဲသည္ ၿမိဳ႕သို႔ျပန္သြား၏။ အဗရွလုံသည္လည္း ေယ႐ုရွလင္ၿမိဳ႕သို႔ ဝင္ေလ၏။ |
Judson Bible Myanmar Language Edition Zawgyi Version © Bible Society of Myanmar, 2020.
Bible Society of Myanmar