၂ ဓမၼရာဇဝင္ 14 - Judson Bible in Zawgyi Versionေယ႐ုရွလင္သို႔အဗရွလုံျပန္လာျခင္း 1 ထိုသို႔ရွင္ဘုရင္၏စိတ္ႏွလုံးသည္ အဗရွလုံသို႔ ပါသြားေၾကာင္းကို ေဇ႐ုယာသားယြာဘသည္ ရိပ္မိေသာအခါ၊ 2 ေတေကာၿမိဳ႕သို႔ေစလႊတ္၍ ပညာရွိေသာမိန္းမကိုေခၚၿပီးလၽွင္၊ သင္သည္ ဆီမလိမ္းပါႏွင့္။ စိတ္မသာ ညည္းတြားဟန္ျပဳ၍ မသာအဝတ္ကို ဝတ္ပါေတာ့။ လူေသအတြက္ ၾကာျမင့္စြာ ငိုေႂကြးေသာမိန္းမ ေယာင္ေဆာင္လ်က္၊ 3 ရွင္ဘုရင္ထံေတာ္သို႔ဝင္၍ ဤသို႔ေလၽွာက္ရမည္ဟု သြန္သင္ေလ၏။ 4 ထိုေတေကာၿမိဳ႕သူမိန္းမသည္ အထံေတာ္သို႔ဝင္၍ ေျမေပၚမွာ ပ်ပ္ဝပ္ရွိခိုးလ်က္၊ အရွင္မင္းႀကီး၊ ကယ္မသနားေတာ္မူပါဟု ေလၽွာက္ေလ၏။ 5 ရွင္ဘုရင္ကလည္း၊ အဘယ္အမွုရွိသနည္းဟု ေမးေတာ္မူလၽွင္ မိန္းမက၊ ကၽြန္ေတာ္မသည္ လင္ေသေသာ မုဆိုးမျဖစ္ပါ၏။ 6 ကိုယ္ေတာ္ကၽြန္မ၌ သားႏွစ္ေယာက္ရွိပါ၏။ ထိုသားႏွစ္ေယာက္တို႔သည္ ခိုက္ရန္ျပဳၾကပါ၏။ ဖ်န္ေျဖေသာသူမရွိေသာေၾကာင့္ တစ္ေယာက္သည္တစ္ေယာက္ကို ေသသည္တိုင္ေအာင္ လုပ္ႀကံပါ၏။ 7 ယခုမွာ အေဆြအမ်ိဳးအေပါင္းတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကၽြန္မတစ္ဖက္၌ ထၾက၍ အစ္ကိုကိုသတ္ေသာသူကို ေသစားေသေစျခင္းငွာ အပ္ရမည္။ အေမြခံကိုလည္း ငါတို႔ပယ္ရွင္းမည္ဟု ဆိုၾကပါ၏။ ထိုသို႔ျပဳလၽွင္၊ ကၽြန္ေတာ္မ၌ က်န္ႂကြင္းေသးေသာမီးခဲကို သူတို႔သည္ သတ္ၾကပါလိမ့္မည္။ ကၽြန္ေတာ္မလင္၏အမည္ကိုလည္းေကာင္း၊ အက်န္အႂကြင္းကိုလည္းေကာင္း၊ ေျမႀကီးေပၚက သုတ္သင္ပယ္ရွင္းၾကပါလိမ့္မည္ဟု ေလၽွာက္ေလေသာ္၊ 8 ရွင္ဘုရင္က သင့္အိမ္သို႔ ျပန္သြားေလာ့။ သင့္အမွုကို ငါစီရင္မည္ဟု မိန္းမအားမိန္႔ေတာ္မူ၏။ 9 ေတေကာၿမိဳ႕သူမိန္းမကလည္း၊ အိုအရွင္မင္းႀကီး၊ ကၽြန္ေတာ္မႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္မအေဆြအမ်ိဳး၌ အျပစ္ေရာက္ပါေစ။ ရွင္ဘုရင္ႏွင့္ ရာဇပလႅင္ေတာ္သည္ အျပစ္လြတ္ပါေစဟုေလၽွာက္လၽွင္၊ 10 ရွင္ဘုရင္က၊ သင္၌အျပစ္တင္ေသာသူကို ငါ့ထံသို႔ေခၚခဲ့ေလာ့။ ေနာက္တစ္ဖန္ သင့္ကို မေႏွာင့္ယွက္ရဟု မိန္႔ေတာ္မူေသာ္၊ 11 မိန္းမက၊ ေသစားေသေစေသာသူတို႔သည္ ကၽြန္ေတာ္မ၏သားကိုသတ္မည္ဟု စိုးရိမ္ပါသည္ျဖစ္၍၊ သူတို႔သည္ အထူးသျဖင့္ မဖ်က္ဆီးေစျခင္းငွာ အရွင္မင္းႀကီးသည္ ကိုယ္ေတာ္၏ ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရားကို ေအာက္ေမ့ေတာ္မူပါဟု ေလၽွာက္ျပန္ေသာ္၊ ရွင္ဘုရင္က၊ ထာဝရဘုရားအသက္ရွင္ေတာ္မူသည္အတိုင္း၊ သင့္သား၏ဆံပင္တစ္ပင္မၽွ ေျမေပၚသို႔မက်ရဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 12 တစ္ဖန္ မိန္းမကလည္း၊ ကိုယ္ေတာ္ကၽြန္မသည္ အရွင္မင္းႀကီးအား စကားတစ္ခြန္းေလၽွာက္ရေသာအခြင့္ကို ေပးေတာ္မူပါဟု ေတာင္းပန္လၽွင္၊ ေလၽွာက္ေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 13 မိန္းမကလည္း၊ သို႔ျဖစ္လၽွင္ ကိုယ္ေတာ္သည္ ဘုရားသခင္၏လူတို႔တစ္ဖက္၌ အဘယ္ေၾကာင့္ ႀကံစည္ေတာ္မူသနည္း။ အရွင္မင္းႀကီး ႏွင္ထုတ္ေသာသူကို တစ္ဖန္ေခၚေတာ္မမူသျဖင့္၊ ကိုယ္ကိုအျပစ္တင္၍ စီရင္ေတာ္မူပါၿပီတကား။ 14 ငါတို႔သည္ ေသအံ့ေသာသူ ျဖစ္ၾက၏။ ေျမေပၚမွာသြန္ၿပီးလၽွင္ ေနာက္တစ္ဖန္က်ဳံး၍ မယူနိုင္ေသာေရႏွင့္ တူၾကပါ၏။ ဘုရားသခင္သည္ လူမ်က္ႏွာကို မေထာက္ေသာ္လည္း၊ ႏွင္ထုတ္ျခင္းကိုခံရေသာသူသည္ အစဥ္ႏွင္ထုတ္ျခင္းကိုခံ၍ မေနရမည္အေၾကာင္း ႀကံစည္ေတာ္မူ၏။ 15 သို႔ျဖစ္၍ ကၽြန္ေတာ္မသည္လာ၍ ဤအမွုကို အရွင္မင္းႀကီးအား ေလၽွာက္ရသည္အေၾကာင္းမွာ၊ ကၽြန္ေတာ္မေၾကာက္ေအာင္ လူမ်ားတို႔သည္ ျပဳၾကပါ၏။ ကိုယ္ေတာ္ကၽြန္မကလည္း၊ ရွင္ဘုရင္ကို ငါေလၽွာက္မည္။ ရွင္ဘုရင္သည္ ငါေတာင္းပန္သည္အတိုင္း ျပဳေကာင္းျပဳေတာ္မူမည္။ 16 ငါႏွင့္ ငါ့သားကို ဘုရားသခင္၏အေမြေတာ္ေျမေပၚက သုတ္သင္ပယ္ရွင္းေသာ သူ၏လက္မွ ငါ့ကိုႏုတ္အံ့ေသာငွာ နားေထာင္ေတာ္မူလိမ့္မည္ဟု ဆိုပါ၏။ 17 ကိုယ္ေတာ္ ကၽြန္မကလည္း၊ ငါ့သခင္အရွင္မင္းႀကီး၏ အမိန္႔ေတာ္ေၾကာင့္ ခ်မ္းသာရမည္။ ဘုရားသခင္၏ေကာင္းကင္တမန္ကဲ့သို႔ ငါ့သခင္အရွင္မင္းႀကီးသည္ ေကာင္းမေကာင္းကို ပိုင္းျခား၍ သိေတာ္မူ၏ဟု ေအာက္ေမ့ပါ၏။ ကိုယ္ေတာ္၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရားသည္ ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္အတူ ရွိေတာ္မူလိမ့္မည္ဟု ေလၽွာက္ေလ၏။ 18 ထိုအခါ ရွင္ဘုရင္က၊ ငါေမးျမန္းသည္အမွုကို မထိမ္မဝွက္ပါႏွင့္ ဟုအမိန္႔ရွိေသာ္၊ မိန္းမက အရွင္မင္းႀကီးအမိန္႔ရွိေတာ္မူပါဟု ေလၽွာက္ေလ၏။ 19 ရွင္ဘုရင္ကလည္း၊ ဤအမွု၌ ယြာဘသည္ သင့္အား အႀကံေပးသည္မဟုတ္ေလာဟုေမးေသာ္၊ မိန္းမက အိုအရွင္မင္းႀကီး၊ ကိုယ္ေတာ္အသက္ရွင္ေတာ္မူသည္အတိုင္း၊ အရွင္မင္းႀကီးမိန္႔ေတာ္မူေသာ စကားလမ္းမွ လက္ယာဘက္လက္ဝဲဘက္သို႔ အဘယ္သူမၽွမလႊဲနိုင္ရာ။ အကယ္စင္စစ္ ကိုယ္ေတာ္ကၽြန္ယြာဘသည္ ကၽြန္ေတာ္မကိုမွာထား၍ ဤစကားအလုံးစုံတို႔ကို သြန္သင္ပါ၏။ 20 ပရိယာယ္ျပဳ၍ ဤသို႔အေယာင္ေဆာင္ေစျခင္းငွာ ကိုယ္ေတာ္ကၽြန္ယြာဘသည္ စီရင္ပါ၏။ အရွင္သခင္သည္လည္း ေျမႀကီးေပၚမွာ ရွိသမၽွတို႔ကို သိနိုင္သည္တိုင္ေအာင္ ဘုရားသခင္၏ ေကာင္းကင္တမန္သည္ ပညာရွိသကဲ့သို႔ ပညာရွိေတာ္မူသည္ဟု ျပန္ေလၽွာက္ေလ၏။ 21 ထိုအခါရွင္ ဘုရင္က၊ ဤအမွုကို ငါစီရင္ရ၏။ သင္သြား၍ ထိုလုလင္အဗရွလုံကို တစ္ဖန္ေခၚရမည္ဟု ယြာဘအားမိန္႔ေတာ္မူ၏။ 22 ယြာဘသည္လည္း ေျမေပၚမွာ ဦးခ်ပ်ပ္ဝပ္လ်က္၊ ကၽြန္ေတာ္သခင္အရွင္မင္းႀကီး၊ ကိုယ္ေတာ္ကၽြန္ အသနားေတာ္ခံသည္အတိုင္း အရွင္မင္းႀကီး ျပဳေတာ္မူေသာေၾကာင့္၊ ကိုယ္ေတာ္ကၽြန္သည္ ေရွ႕ေတာ္၌ မ်က္ႏွာရေၾကာင္းကို ကၽြန္ေတာ္သိပါသည္ဟု ေက်းဇူးေတာ္ကို ဝန္ခံေလ၏။ 23 ထိုေနာက္ ယြာဘသည္ထ၍ ေဂရွုရၿမိဳ႕သို႔သြားသျဖင့္၊ အဗရွလုံကို ေယ႐ုရွလင္ၿမိဳ႕သို႔ ေဆာင္ခဲ့ေလ၏။ 24 ရွင္ဘုရင္ကလည္း၊ မိမိအိမ္သို႔သြားေစ။ ငါ့မ်က္ႏွာကို မျမင္ေစႏွင့္ဟု အမိန္႔ေတာ္ရွိသည္အတိုင္း၊ အဗရွလုံသည္ မိမိအိမ္သို႔သြား၍ ရွင္ဘုရင္၏မ်က္ႏွာေတာ္ကို မျမင္ရ။ ဒါဝိဒ္ႏွင့္အဗရွလုံျပန္လည္သင့္ျမတ္ျခင္း 25 ဣသေရလအမ်ိဳး တစ္မ်ိဳးလုံးတြင္ အဗရွလုံကဲ့သို႔ အဆင္းလွ၍ ခ်ီးမြမ္းရေသာသူ တစ္ေယာက္မၽွမရွိ။ ေျခဖဝါးမွသည္ ဦးထိပ္တိုင္ေအာင္ အျပစ္တစ္ခုမၽွမရွိ။ 26 ဆံပင္ေလးေသာေၾကာင့္၊ ႏွစ္တိုင္းျဖတ္၍ တစ္ႏွစ္လၽွင္ အက်ပ္ေတာ္အတိုင္း အက်ပ္သုံးဆယ္ရတတ္၏။ 27 အဗရွလုံသည္ သားသုံးေယာက္ႏွင့္ တာမာအမည္ရွိေသာ သမီးတစ္ေယာက္ကိုျမင္ေလ၏။ သမီးသည္ အလြန္လွေသာသူျဖစ္၏။ 28 အဗရွလုံသည္ ရွင္ဘုရင္၏မ်က္ႏွာေတာ္ကိုမျမင္ရဘဲ ႏွစ္ႏွစ္ပတ္လုံး ေယ႐ုရွလင္ၿမိဳ႕၌ေနၿပီးမွ၊ 29 ယြာဘကို ရွင္ဘုရင္ထံေတာ္သို႔ ေစလႊတ္မည္အႀကံႏွင့္ ေခၚေသာအခါ ယြာဘသည္မလာ။ 30 ဒုတိယအႀကိမ္ေခၚေသာ္လည္းမလာ။ ထိုေၾကာင့္ ကၽြန္တို႔အား၊ ယြာဘ၏လယ္သည္ ငါတို႔ေနရာ ႏွင့္နီးၿပီ။ မုေယာစပါးရွိ၏။ သြား၍မီးရွို႔ၾကဟု စီရင္သည္အတိုင္း အဗရွလုံ၏ကၽြန္တို႔သည္မီးရွို႔ၾက၏။ 31 ထိုအခါ ယြာဘသည္ အဗရွလုံအိမ္သို႔ထသြား၍၊ ကိုယ္ေတာ္၏ကၽြန္တို႔သည္ ကၽြန္ေတာ္လယ္ကို အဘယ္ေၾကာင့္ မီးရွို႔ၾကသနည္းဟု ေမးေသာ္၊ 32 အဗရွလုံက၊ ငါသည္ ေဂရွုရၿမိဳ႕မွ အဘယ္ေၾကာင့္ လာရသနည္း။ ထိုၿမိဳ႕၌ ယခုတိုင္ေအာင္ ေနေကာင္းသည္ဟု ေလၽွာက္ေစျခင္းငွာ၊ သင့္ကို ရွင္ဘုရင္ထံေတာ္သို႔ ေစလႊတ္မည္ဟု ငါေခၚ၏။ ယခုမွာ ရွင္ဘုရင္၏မ်က္ႏွာေတာ္ကို ငါျမင္ရပါေစ။ အျပစ္ရွိလၽွင္ သတ္ေတာ္မူပါေစဟု ယြာဘအားေျပာဆိုေသာ္၊ 33 ယြာဘသည္ ရွင္ဘုရင္ထံေတာ္သို႔သြား၍ ေလၽွာက္သျဖင့္၊ အဗရွလုံကို ေခၚေတာ္မူ၏။ အဗရွလုံသည္လာ၍ ရွင္ဘုရင္ေရွ႕ေတာ္၌ ဦးခ်ပ်ပ္ဝပ္၏။ ရွင္ဘုရင္သည္ သူကိုနမ္းေတာ္မူ၏။ |
Judson Bible Myanmar Language Edition Zawgyi Version © Bible Society of Myanmar, 2020.
Bible Society of Myanmar