၂ ဓမၼရာဇဝင္ 13 - Judson Bible in Zawgyi Versionအာမႏုန္ႏွင့္တာမာ 1 ဒါဝိဒ္၏သား အဗရွလုံ၌ တာမာအမည္ရွိေသာ အဆင္းလွေသာႏွမတစ္ေယာက္ရွိ၏။ ဒါဝိဒ္၏သား အာမႏုန္သည္ ထိုႏွမကို ခ်စ္ေလ၏။ 2 ခ်စ္အားႀကီးေသာေၾကာင့္ နာ၍ေန၏။ ႏွမေတာ္သည္ အပ်ိဳကညာျဖစ္၏။ သူ၌အဘယ္သို႔ အလိုျပည့္စုံမည္ကို အာမႏုန္သည္ ႀကံ၍မရနိုင္။ 3 ဒါဝိဒ္အစ္ကို ရွိမာသား ေယာနဒပ္သည္ အာမႏုန္၏အေဆြခင္ပြန္းျဖစ္၏။ ထိုေယာနဒပ္သည္ လိမၼာေသာသူျဖစ္၏။ 4 ကိုယ္ေတာ္သည္ ရွင္ဘုရင္၏သားေတာ္ျဖစ္လ်က္ အဘယ္ေၾကာင့္ တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ ပိန္ခ်ဳံးေတာ္မူသနည္း။ ကၽြန္ေတာ္ကို မေျပာခ်င္သေလာဟု ေမးလၽွင္၊ အာမႏုန္က၊ ငါ့ညီအဗရွလုံ၏ ႏွမတာမာကို တပ္ေသာစိတ္ရွိသည္ဟု ျပန္ေျပာ၏။ 5 ေယာနဒပ္ကလည္း၊ ခုတင္ေပၚမွာ တုံးလုံးေန၍ နာဟန္ေဆာင္ပါ။ ခမည္းေတာ္သည္ အၾကည့္အရွု ႂကြလာေတာ္မူေသာအခါ၊ အကၽြန္ုပ္ႏွမတာမာလာ၍ ေကၽြးေမြးပါေစ။ သူခ်က္ေသာ စားစရာကို အကၽြန္ုပ္သည္ျမင္၍ သူလက္၌စားရမည္အေၾကာင္း၊ အကၽြန္ုပ္ေရွ႕မွာ ခ်က္ပါေစဟု အခြင့္ေတာင္းရမည္ဟု အႀကံေပးသည္အတိုင္း၊ 6 အာမႏုန္သည္ တုံးလုံးေန၍ နာဟန္ျပဳ၏။ ရွင္ဘုရင္သည္ အၾကည့္အရွု ႂကြလာေတာ္မူေသာအခါ၊ အာမႏုန္က၊ အကၽြန္ုပ္ႏွမတာမာ လာပါေစ။ သူလက္၌ အကၽြန္ုပ္သည္ စားရမည္အေၾကာင္း၊ အကၽြန္ုပ္ေရွ႕မွာ မုန္႔ျပားႏွစ္ျပားကိုလုပ္ပါေစဟု ရွင္ဘုရင္အား အခြင့္ေတာင္းေလ၏။ 7 ဒါဝိဒ္သည္လည္း တာမာအိမ္သို႔ လူကိုေစလႊတ္၍၊ သင္၏ေမာင္ အာမႏုန္အိမ္သို႔ သြားၿပီးလၽွင္ စားစရာကိုခ်က္ေပးပါဟု မွာလိုက္သည္အတိုင္း၊ 8 တာမာသည္ ေမာင္အာမႏုန္အိမ္သို႔သြား၍ အာမႏုန္သည္ တုံးလုံးေန၏။ တာမာသည္ မုန္႔ညက္ကိုယူ၍ နယ္ၿပီးမွ၊ ေမာင္ေရွ႕မွာ မုန္႔ျပားတို႔ကိုလုပ္၍ ဖုတ္ေလ၏။ 9 ပန္းကန္ျပားကိုလည္းယူ၍ အာမႏုန္ေရွ႕မွာေလာင္းထားေသာ္လည္း သူသည္မစားဘဲ လူအေပါင္းတို႔ကို ငါ့ထံမွထြက္သြားေစဟု ဆိုသျဖင့္၊ လူအေပါင္းတို႔သည္ ထြက္သြားၾက၏။ 10 တာမာအားလည္း၊ သင့္လက္၌ ငါစားရေအာင္ အခန္းထဲသို႔ယူခဲ့ေလာ့ဟု ဆိုသည္အတိုင္း၊ တာမာသည္ မိမိလုပ္ေသာမုန္႔ျပားတို႔ကိုယူ၍ ေမာင္အာမႏုန္ရွိရာ အခန္းထဲသို႔ဝင္ေလ၏။ 11 ထိုသို႔ အာမႏုန္စားစရာဖို႔ ယူခဲ့ေသာအခါ၊ သူသည္ ႏွမလက္ကိုဆြဲ၍၊ ငါ့ႏွမ၊ ငါႏွင့္အိပ္ပါဟု ဆို၏။ 12 တာမာကလည္း မျပဳပါႏွင့္ ငါ့ေမာင္။ ငါ့ကို မရွုတ္ခ်ပါႏွင့္။ ဣသေရလအမ်ိဳး၌ ဤသို႔ေသာအမွုကို မျပဳသင့္၊ ဤအမွုဆိုးကို မျပဳပါႏွင့္။ 13 ျပဳလၽွင္ ငါသည္ရွက္ျခင္းႏွင့္ အဘယ္သို႔ ကင္းလြတ္မည္နည္း။ သင္သည္လည္း ဣသေရလအမ်ိဳး၌ လူမိုက္ကဲ့သို႔ျဖစ္လိမ့္မည္။ သို႔ျဖစ္၍ ရွင္ဘုရင္ကို ေလၽွာက္ပါေလာ့။ ေလၽွာက္လၽွင္ မေပးစားဘဲ ေနေတာ္မမူပါဟု ေျပာဆိုေသာ္လည္း၊ 14 အာမႏုန္သည္ နားမေထာင္။ ႏွမထက္အားႀကီးသျဖင့္ အနိုင္ျပဳ၍ အိပ္ေလ၏။ 15 တစ္ဖန္ အာမႏုန္သည္ ႏွမကိုအလြန္မုန္းျပန္၏။ အရင္ ခ်စ္အားႀကီးသည္ထက္ မုန္းအားသာ၍ႀကီးသျဖင့္၊ သင္ထ၍သြားေတာ့ဟု ဆို၏။ 16 ႏွမကလည္း အေၾကာင္းမရွိပါ။ ငါ၌ျပဳဖူးေသာအျပစ္ထက္ ယခုႏွင္ထုတ္ေသာအျပစ္ သာ၍ႀကီးသည္ဟု ဆိုေသာ္လည္း၊ အာမႏုန္သည္ နားမေထာင္။ 17 အေစခံကၽြန္တစ္ေယာက္ကို ေခၚ၍ ဤမိန္းမကိုႏွင္ထုတ္ေလာ့။ သူေနာက္မွာ တံခါးက်င္ထိုးေလာ့ဟု စီရင္၏။ 18 အပ်ိဳကညာျဖစ္ေသာ ရွင္ဘုရင္၏သမီးေတာ္ ဝတ္တတ္သည္အတိုင္း၊ အဆင္းအေရာင္ထူးျခားေသာ အဝတ္ကိုဝတ္လ်က္ရွိေသာ တာမာကို အေစခံကၽြန္သည္ႏွင္ထုတ္၍ သူေနာက္မွာ တံခါးက်င္ထိုးေလ၏။ 19 တာမာသည္လည္း ေခါင္းေပၚမွာ ျပာကိုတင္၍ အဆင္းအေရာင္ထူးျခားေသာ အဝတ္ကိုဆုတ္ၿပီးမွ၊ ေခါင္းေပၚ၌လက္တင္၍ ငိုေႂကြးလ်က္ ျပန္သြား၏။ 20 ေမာင္ရင္းအဗရွလုံကလည္း၊ ငါ့အစ္ကိုအာမႏုန္သည္ သင္ႏွင့္အတူရွိၿပီေလာ။ သို႔ေသာ္လည္းငါ့ႏွမ တိတ္ဆိတ္စြာေနေလာ့။ သူသည္ သင္၏ေမာင္ျဖစ္၏။ ဤအမွုကိုမမွတ္ႏွင့္ဟု ဆိုေသာ္၊ တာမာသည္ မိမိေမာင္အဗရွလုံအိမ္၌ ဆိတ္ညံစြာေန၏။ 21 ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးသည္ ထိုအမွုအလုံးစုံကို ၾကားသိေသာအခါ၊ အလြန္အမ်က္ထြက္၏။ 22 အဗရွလုံသည္ အစ္ကိုအာမႏုန္အား ေကာင္းေသာစကား၊ မေကာင္းေသာစကားကို မေျပာ။ သို႔ရာတြင္ ႏွမတာမာကိုရွုတ္ခ်ေသာေၾကာင့္ အၿငိဳးထား၏။ အဗရွလုံလက္စားေခ်ျခင္း 23 ထိုေနာက္ ႏွစ္ႏွစ္ေစ့ေသာအခါ အဗရွလုံသည္ ဧဖရိမ္ၿမိဳ႕အနား၊ ဗာလဟာေဇာ္ရြာမွာ သိုးေမြးညႇပ္ပြဲကိုခံ၍ ရွင္ဘုရင္၏သားေတာ္အေပါင္းတို႔ကို ေခၚဖိတ္ေလ၏။ 24 အဗရွလုံသည္လည္း ရွင္ဘုရင္ထံေတာ္သို႔သြား၍၊ ကိုယ္ေတာ္ကၽြန္သည္ သိုးေမြးညႇပ္ပြဲကို ခံပါ၏။ ကၽြန္မ်ားတို႔ကိုေခၚ၍ ကိုယ္ေတာ္ကၽြန္ႏွင့္အတူ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ႂကြေတာ္မူပါဟု ေလၽွာက္လၽွင္၊ 25 ရွင္ဘုရင္က မသြားသင့္ငါ့သား၊ လူအေပါင္းတို႔ကို မသြားေစႏွင့္။ စရိတ္မ်ားမည္ကို စိုးရိမ္စရာရွိသည္ဟု ဆိုသျဖင့္၊ အဗရွလုံ ေသြးေဆာင္ေသာ္လည္း ကိုယ္ေတာ္တိုင္မလိုက္ဘဲ ေကာင္းခ်ီးေပး၏။ 26 အဗရွလုံကလည္း၊ လိုက္ေတာ္မမူလၽွင္၊ ေနာင္ေတာ္အာမႏုန္ လိုက္ရေသာအခြင့္ကို ေပးေတာ္မူပါဟု ေလၽွာက္ျပန္ေသာ္၊ ရွင္ဘုရင္က အဘယ္ေၾကာင့္ လိုက္ေစရမည္နည္းဟု ဆိုေသာ္လည္း၊ 27 အဗရွလုံပူဆာေသာေၾကာင့္ အာမႏုန္မွစ၍ သားေတာ္ရွိသမၽွ လိုက္ရေသာအခြင့္ကို ေပးေတာ္မူ၏။ 28 အဗရွလုံကလည္း၊ အာမႏုန္သည္ စပ်စ္ရည္ကိုေသာက္၍ ရႊင္လန္းေသာအခါ ေစာင့္ေနၾက။ အာမႏုန္ကို ထိုးခုတ္ၾကဟု ငါဆိုေသာအခါ၊ ေသေအာင္လုပ္ႀကံၾက။ မစိုးရိမ္ၾကႏွင့္။ ငါစီရင္သည္ မဟုတ္ေလာ။ အားယူ၍ ရဲရင့္ျခင္းရွိၾကေလာ့ဟု မိမိကၽြန္တို႔အား မွာထားႏွင့္သည္အတိုင္း၊ 29 သူတို႔သည္ အာမႏုန္ကို ျပဳၾက၏။ ထိုအခါ ရွင္ဘုရင္၏ သားေတာ္အေပါင္းတို႔သည္ ထ၍ လားကိုစီးလ်က္ ေျပးသြားၾက၏။ 30 သူတို႔မေရာက္မီ အျခားသူလာ၍၊ အဗရွလုံသည္ အရွင္မင္းႀကီး၏သားေတာ္အေပါင္းတို႔ကို သတ္ပါၿပီ။ တစ္ေယာက္မၽွ မက်န္ႂကြင္းပါဟု နားေတာ္ေလၽွာက္ေလ၏။ 31 ရွင္ဘုရင္သည္ထ၍ အဝတ္ေတာ္ကိုဆုတ္လ်က္ ေျမေပၚမွာ တုံးလုံးေန၏။ ကၽြန္ေတာ္အေပါင္းတို႔သည္လည္း၊ မိမိတို႔အဝတ္ကိုဆုတ္လ်က္ အနားေတာ္၌ေနၾက၏။ 32 ဒါဝိဒ္အစ္ကို ရွိမာ၏သားေယာနဒပ္က၊ အရွင္မင္းႀကီး၏ သားေတာ္အေပါင္းတို႔ကို သတ္ေလၿပီဟူေသာစကားကို ယုံေတာ္မမူပါႏွင့္။ အာမႏုန္တစ္ေယာက္တည္းသာ ေသပါၿပီ။ အဗရွလုံႏွမ တာမာကို အာမႏုန္သည္ ရွုတ္ခ်ေသာေန႔မွစ၍ ဤအမွုကိုသူ၏ ေမာင္စီရင္ပါၿပီ။ 33 ယခုမွာ ကၽြန္ေတာ္သခင္အရွင္မင္းႀကီး၏ သားေတာ္အေပါင္းတို႔သည္ ေသၾကၿပီဟုထင္လ်က္ စိတ္ညႇိုးငယ္ေတာ္ မမူပါႏွင့္။ အာမႏုန္တစ္ေယာက္တည္းသာ ေသ၍ အဗရွလုံလည္း ေျပးပါလိမ့္မည္ဟု ေလၽွာက္ေလ၏။ 34 ထိုအခါ ကင္းေစာင့္လုလင္သည္ ေမၽွာ္ၾကည့္၍၊ မိမိေနာက္၌ ေတာင္ေျခရင္းလမ္းမွာ လူမ်ားလာသည္ကို ျမင္၏။ 35 ေယာနဒပ္ကလည္း၊ အရွင္မင္းႀကီး၏သားေတာ္တို႔သည္ လာၾကပါၿပီ။ ကိုယ္ေတာ္ကၽြန္ေျပာေသာစကား မွန္ပါ၏ဟု ေလၽွာက္သည္အဆုံး၌၊ 36 ရွင္ဘုရင္၏သားေတာ္တို႔သည္ေရာက္လာ၍ အသံကိုလႊင့္လ်က္ ငိုေႂကြးၾက၏။ ရွင္ဘုရင္ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္အေပါင္းတို႔သည္ ျပင္းစြာငိုေႂကြးၾက၏။ 37 အဗရွလုံသည္ ေျပး၍ ေဂရွုရမင္းႀကီးအမိဟုဒ္သား တာလမဲထံသို႔ သြား၏။ ဒါဝိဒ္သည္ မိမိသားေၾကာင့္ ေန႔တိုင္း ငိုေႂကြးျမည္တမ္းေလ၏။ 38 အဗရွလုံသည္ ေဂရွုရၿမိဳ႕သို႔ ေျပးၿပီးမွ သုံးႏွစ္ေန၏။ 39 တစ္ဖန္ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးသည္ အာမႏုန္ေသေသာေၾကာင့္၊ ထိုသူကို ေအာက္ေမ့ေသာစိတ္အားေလ်ာ့သျဖင့္ အဗရွလုံကို လြမ္းဆြတ္လ်က္ေန၏။ |
Judson Bible Myanmar Language Edition Zawgyi Version © Bible Society of Myanmar, 2020.
Bible Society of Myanmar