၂ ဓမၼရာဇဝင္ 12 - Judson Bible in Zawgyi Versionနာသန္၏ဆုံးမျခင္းႏွင့္ဒါဝိဒ္၏ေနာင္တ 1 ေနာက္တစ္ဖန္ ထာဝရဘုရားသည္ ပေရာဖက္နာသန္ကို ဒါဝိဒ္ထံသို႔ ေစလႊတ္ေတာ္မူသျဖင့္၊ နာသန္သည္ဝင္၍၊ အရွင္မင္းႀကီး၊ ဤမည္ေသာၿမိဳ႕တြင္ သူေဌးတစ္ဦး၊ ဆင္းရဲသားတစ္ဦးရွိပါ၏။ 2 သူေဌးသည္ အလြန္မ်ားစြာေသာ သိုးႏြားမွစသည္တို႔ႏွင့္ ႂကြယ္ဝျပည့္စုံပါ၏။ 3 ဆင္းရဲသားမူကား၊ မိမိဝယ္၍ ေမြးစားေသာသိုးမကေလး တစ္ေကာင္တည္းမွတစ္ပါး တျခားေသာဥစၥာမရွိပါ။ ထိုသိုးမကေလးသည္ အရွင္ႏွင့္လည္းေကာင္း၊ အရွင္၏ သားသမီးတို႔ႏွင့္လည္းေကာင္း ေပါင္း၍ ႀကီးပြား၏။ အရွင္၏အစာကို စားတတ္၏။ အရွင္၏ေရခြက္၌ ေသာက္တတ္၏။ အရွင္၏ရင္ခြင္၌အိပ္၍ သမီးကဲ့သို႔ျဖစ္၏။ 4 သူေဌးအိမ္သို႔ ဧည့္သည္တစ္ဦးေရာက္၍ သူေဌးသည္ ဧည့္သည္ကိုလုပ္ေကၽြးဖို႔ မိမိသိုးႏြားမ်ားကို ႏွေျမာေသာေၾကာင့္ မယူ၊ ဆင္းရဲသား၏ သိုးမကေလးကိုယူ၍ ဧည့္သည္ကိုလုပ္ေကၽြးဖို႔ ခ်က္ပါသည္ဟု ေလၽွာက္ေလေသာ္၊ 5 ဒါဝိဒ္သည္ ထိုသူေဌးကို ျပင္းစြာအမ်က္ထြက္၍၊ ထာဝရဘုရား အသက္ရွင္ေတာ္မူသည္အတိုင္း ထိုသို႔ျပဳေသာသူသည္ အမွန္ေသရမည္။ 6 က႐ုဏာစိတ္မရွိဘဲ ထိုအမွုကိုျပဳေသာေၾကာင့္၊ ထိုသိုးမကေလးအတြက္ ေလးဆျပန္ေပးရမည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 7 နာသန္ကလည္း၊ ထိုသူသည္ကား အျခားသူမဟုတ္။ ကိုယ္ေတာ္ပင္ ျဖစ္ပါ၏။ ဣသေရလအမ်ိဳး၏ ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရား မိန္႔ေတာ္မူသည္ကား၊ ငါသည္ ဘိသိက္ေပး၍ သင့္ကို ဣသေရလရွင္ဘုရင္အရာ၌ ခန္႔ထားၿပီ။ ေရွာလုလက္မွလည္း ကယ္လႊတ္ၿပီ။ 8 သင့္သခင္၏ အေဆြအမ်ိဳးကိုလည္းေကာင္း၊ သင့္သခင္၏မယားတို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ သင္၏ရင္ခြင္၌ ငါအပ္ေပးၿပီ။ ဣသေရလအမ်ိဳးႏွင့္ ယုဒအမ်ိဳးကို ငါေပးၿပီ။ ထိုအရာမ်ားမေလာက္လၽွင္ အျခားတစ္ပါးေသာအရာရာတို႔ကို ေပးျခင္းငွာ ငါအလိုရွိ၏။ 9 သင္သည္ ထာဝရဘုရား၏ ပညတ္တရားေတာ္ကိုမထီမဲ့ျမင္ျပဳ၍ ေရွ႕ေတာ္၌ဒုစရိုက္ကို အဘယ္ေၾကာင့္ ျပဳဘိသနည္း။ ဟိတၱိလူ၊ ဥရိယ၏အသက္ကို ဓားျဖင့္သတ္၍ သူ၏မယားကို သိမ္းေလၿပီတကား။ ထိုသူကို အမၼဳန္အမ်ိဳးသားဓားႏွင့္ သတ္ေလၿပီတကား။ 10 ယခုမွာသင္သည္ ငါ့ကိုမထီမဲ့ျမင္ျပဳ၍ ဟိတၱိလူ၊ ဥရိယ၏မယားကိုသိမ္းေသာေၾကာင့္၊ သင့္အေဆြအမ်ိဳးတို႔သည္ ဓားေဘးႏွင့္အစဥ္ ေတြ႕ၾကဳံရၾကလိမ့္မည္။ 11 ထာဝရဘုရား မိန္႔ေတာ္မူသည္ကား၊ သင္၌ ရန္ဘက္ျပဳေသာသူကို သင္၏အေဆြအမ်ိဳးတို႔အထဲက ငါေပၚေစမည္။ သင့္မ်က္ေမွာက္တြင္ သင္၏မယားတို႔ကိုငါယူ၍ သင့္အိမ္နီးခ်င္း၌အပ္သျဖင့္၊ သူသည္ ေနေရွ႕မွာ သင္၏မယားတို႔ႏွင့္ ေပါင္းေဖာ္လိမ့္မည္။ 12 သင္သည္ ဤအမွုကို မထင္မရွားျပဳေသာ္လည္း၊ ေနေရွ႕မွာငါလွန္ျပမည္ဟု ထာဝရဘုရားမိန္႔ေတာ္မူေသာစကားကို ျပန္ၾကားေလ၏။ 13 ဒါဝိဒ္ကလည္း၊ ငါသည္ ထာဝရဘုရားကို ျပစ္မွားပါၿပီဟု နာသန္အားဝန္ခ်၍ နာသန္က၊ အသက္ေတာ္ကို ခ်မ္းသာေစျခင္းငွာ၊ ထာဝရဘုရားသည္ ကိုယ္ေတာ္အျပစ္ကို ပယ္ေတာ္မူၿပီ။ 14 သို႔ေသာ္လည္း ကိုယ္ေတာ္သည္ ထိုသို႔ျပစ္မွားေသာအားျဖင့္၊ ကဲ့ရဲ့စရာအခြင့္ႀကီးကို ထာဝရဘုရား၏ရန္သူတို႔အားေပးေသာေၾကာင့္၊ ယခုျမင္ေသာသားသည္ ဆက္ဆက္ေသရမည္ဟု ဒါဝိဒ္အားေလၽွာက္ဆိုၿပီးလၽွင္၊ ဒါဝိဒ္၏သားငယ္ေသဆုံးျခင္း 15 နန္းေတာ္မွ ထြက္သြားေသာေနာက္၊ ထာဝရဘုရားသည္ ဒဏ္ခတ္ေတာ္မူသျဖင့္၊ ဥရိယမယားတြင္ ဖြားျမင္ေသာဒါဝိဒ္၏သားသည္ ျပင္းစြာေသာေဝဒနာကို ခံရ၏။ 16 ဒါဝိဒ္သည္ သူငယ္အတြက္ ထာဝရဘုရားအား ေတာင္းပန္ေလ၏။ အစာကိုေရွာင္လ်က္၊ အထဲသို႔ဝင္၍ တစ္ညလုံးေျမေပၚမွာ အိပ္လ်က္ေန၏။ 17 နန္းေတာ္သား အသက္ႀကီးသူတို႔သည္ထ၍ ကိုယ္ေတာ္ကို ခ်ီႂကြအံ့ေသာငွာ ခ်ဥ္းကပ္ၾကေသာ္လည္း၊ ဒါဝိဒ္သည္ျငင္းပယ္၍ သူတို႔ႏွင့္အတူ အစာမစားဘဲေန၏။ 18 ခုနစ္ရက္ေစ့ေသာ္ သူငယ္ေသ၏။ ဒါဝိဒ္၏ကၽြန္တို႔ကလည္း၊ သူငယ္အသက္ရွင္စဥ္အခါ ငါတို႔ေလၽွာက္ေသာစကားကို နားေထာင္ေတာ္မမူသည္ျဖစ္၍၊ သူငယ္ေသေၾကာင္းကို ေလၽွာက္လၽွင္ အလြန္ကိုယ္ကိုကိုယ္ ညႇဥ္းဆဲေတာ္မူလိမ့္မည္ဟုဆိုလ်က္ သူငယ္ေသေၾကာင္းကို မေလၽွာက္ဝံ့ၾက။ 19 သို႔ရာတြင္ ကၽြန္တို႔သည္ တိုးတိုးေျပာေသာစကားကို ဒါဝိဒ္သည္ၾကားလၽွင္၊ သူငယ္ေသေၾကာင္းကိုရိပ္မိသျဖင့္၊ သူငယ္ေသၿပီေလာဟု ကၽြန္တို႔ကို ေမးေတာ္မူ၏။ သူတို႔ကလည္း ေသပါၿပီဟု ေလၽွာက္ၾက၏။ 20 ထိုအခါ ဒါဝိဒ္သည္ ေျမမွထ၍ ေရခ်ိဳးျခင္း၊ ဆီလိမ္းျခင္း၊ အဝတ္လဲျခင္းကို ျပဳၿပီးလၽွင္၊ ထာဝရဘုရား၏ အိမ္ေတာ္သို႔သြား၍ ကိုးကြယ္၏။ ထိုေနာက္ နန္းေတာ္သို႔ျပန္လာ၍ စားစရာကိုေတာင္းေသာအခါ၊ ကၽြန္တို႔သည္ စားပြဲေတာ္ကိုျပင္၍ မင္းႀကီးသည္ စားေတာ္မူ၏။ 21 ကၽြန္တို႔ကလည္း၊ ကိုယ္ေတာ္သည္ အဘယ္သို႔ ျပဳေတာ္မူသနည္း။ သူငယ္အသက္ရွင္စဥ္အခါ၊ သူငယ္အတြက္ အစာေရွာင္လ်က္ ငိုေႂကြးလ်က္ ေနေတာ္မူ၏။ သူငယ္ေသေသာအခါ ထ၍ စားေတာ္ေခၚပါသည္တကားဟု ေလၽွာက္လၽွင္၊ 22 ဒါဝိဒ္က၊ သူငယ္အသက္ရွင္စဥ္အခါ ဘုရားသခင္သည္ ငါ့ကိုသနားေတာ္မူ၍၊ သူငယ္အသက္ကို ခ်မ္းသာေပးေတာ္မူမည္ မမူမည္ကို အဘယ္သူ ဆိုနိုင္သနည္းဟု ေအာက္ေမ့လ်က္ ငါသည္အစာေရွာင္၍ ငိုေႂကြးလ်က္ေန၏။ 23 ယခုမွာ သူငယ္ေသၿပီ။ အဘယ္ေၾကာင့္ အစာေရွာင္ရမည္နည္း။ သူငယ္ကိုျပန္၍ ေဆာင္ခဲ့နိုင္သေလာ။ သူရွိရာသို႔ ငါသြားရမည္။ သူသည္ ငါရွိရာသို႔ မျပန္မလာရဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ေရွာလမုန္ေမြးဖြားျခင္း 24 တစ္ဖန္ ဒါဝိဒ္သည္ ခင္ပြန္းဗာသေရွဘကို ႏွစ္သိမ့္ေစသျဖင့္၊ သူ႔ထံသို႔ဝင္၍ ဆက္ဆံေလ၏။ သူသည္လည္း သားေယာက္်ားကို ဖြားျမင္၍ ေရွာလမုန္အမည္ျဖင့္ အဘမွည့္ေလ၏။ 25 ထာဝရဘုရားသည္ ထိုသူငယ္ကိုခ်စ္၍ေက်းဇူးျပဳေတာ္မူသျဖင့္၊ ပေရာဖက္နာသန္ကို ေစခိုင္း၍ ေယဒိဒိအမည္ျဖင့္ မွည့္ေတာ္မူ၏။ ရဗၺာၿမိဳ႕ကိုသိမ္းယူျခင္း (၅ ရာ၊ ၂၀:၁-၃) 26 ယြာဘသည္လည္း အမၼဳန္ျပည္၊ ရဗၺာၿမိဳ႕ကိုတိုက္၍ ၿမိဳ႕ေတာ္ကိုရၿပီးမွ၊ 27 ဒါဝိဒ္ထံေတာ္သို႔ လူကိုေစလႊတ္၍၊ ကၽြန္ေတာ္သည္ ရဗၺာၿမိဳ႕ကိုတိုက္၍ ကန္ေတာ္ရွိရာၿမိဳ႕ကိုရပါၿပီ။ 28 ယခုမွာ ႂကြင္းေသာလူတို႔ကို စုေဝးေစသျဖင့္၊ ၿမိဳ႕နားမွာ တပ္ေတာ္ခ်၍ တိုက္ယူေတာ္မူပါ။ သို႔မဟုတ္ ကၽြန္ေတာ္ယူ၍ ကၽြန္ေတာ္အမည္ျဖင့္ ၿမိဳ႕ကို သမုတ္ၾကလိမ့္မည္ဟု ေလၽွာက္လၽွင္၊ 29 ဒါဝိဒ္သည္ လူအေပါင္းတို႔ကို စုေဝးေစသျဖင့္၊ ရဗၺာၿမိဳ႕သို႔ ခ်ီသြား၍ တိုက္ယူေလ၏။ 30 မင္းႀကီး၏သရဖူကိုခၽြတ္ယူ၍ ေခါင္းေတာ္ေပၚ မွာတင္ၾက၏။ သရဖူအခ်ိန္ကား ေက်ာက္ျမတ္ကိုမဆိုဘဲ ေရႊအခြက္တစ္ဆယ္ ရွိသတည္း။ ၿမိဳ႕၌လုယူေသာ ဥစၥာအမ်ားကိုလည္း ထုတ္ေလ၏။ 31 ၿမိဳ႕သားတို႔ကိုလည္း ထုတ္ေဆာင္၍ လႊတိုက္မွု၊ သံထြန္၊ သံပုဆိန္ႏွင့္အလုပ္မွုကို လုပ္ေစ၍ အုတ္ဖို၌လည္း က်င္လည္ေစ၏။ ထိုသို႔ ဒါဝိဒ္သည္ အမၼဳန္ၿမိဳ႕သူ ရြာသားအေပါင္းတို႔၌ ျပဳၿပီးမွ၊ လူအေပါင္းတို႔ႏွင့္အတူ ေယ႐ုရွင္လင္ၿမိဳ႕သို႔ ျပန္ေလ၏။ |
Judson Bible Myanmar Language Edition Zawgyi Version © Bible Society of Myanmar, 2020.
Bible Society of Myanmar