၁ ဓမၼရာဇဝင္ 20 - Judson Bible in Zawgyi Versionေယာနသန္၏အကူအညီ 1 ဒါဝိဒ္သည္ ရာမၿမိဳ႕၊ နာယုတ္ရြာမွေျပး၍ ေယာနသန္ထံသို႔ေရာက္ၿပီးလၽွင္၊ ကၽြန္ုပ္သည္ အဘယ္သို႔ျပဳဘိသနည္း။ အဘယ္အျပစ္ ရွိသနည္း။ ခမည္းေတာ္သည္ ကၽြန္ုပ္အသက္ကိုရွာမည္အေၾကာင္း၊ ကၽြန္ုပ္သည္ အဘယ္ဒုစရိုက္ကို ျပဳဘိသနည္းဟုေမးေသာ္၊ 2 ေယာနသန္က၊ ဤအမွုေဝးပါေစေသာ။ သင္သည္ မေသရ။ ကၽြန္ုပ္အဘသည္ ကၽြန္ုပ္အားမေျပာဘဲ အမွုအႀကီးအငယ္ တစ္စုံတစ္ခုကိုမၽွ မျပဳတတ္။ ဤအမွုမွန္လၽွင္ ကၽြန္ုပ္မသိေစျခင္းငွာ အဘယ္ေၾကာင့္ ဝွက္ထားမည္နည္း။ ဤအမွုမမွန္ဘူးဟု ျပန္ေျပာ၏။ 3 ဒါဝိဒ္ကလည္း၊ ကၽြန္ုပ္သည္ သင္၏မိတ္ေဆြျဖစ္ေၾကာင္းကို သင္၏အဘသည္ အမွန္သိသျဖင့္၊ ေယာနသန္စိတ္မသာ ရွိမည္စိုးရိမ္၍ သူသည္ ဤအမွုကို မသိေစႏွင့္ဟု ေျပာဆိုပါၿပီ။ အကယ္စင္စစ္ ထာဝရဘုရားအသက္ရွင္ေတာ္မူသည္အတိုင္း၊ သင့္အသက္လည္း ရွင္သည္အတိုင္း၊ ကၽြန္ုပ္ႏွင့္ ေသေဘးစပ္ၾကားမွာ အသြားတစ္လွမ္းသာရွိပါသည္ဟု အက်ိန္ႏွင့္ဆို၏။ 4 ေယာနသန္ကလည္း၊ သင့္စိတ္ႏွလုံး အလိုရွိသည္အတိုင္း ကၽြန္ုပ္ျပဳပါမည္ဟု ဒါဝိဒ္အားဆိုလၽွင္၊ 5 ဒါဝိဒ္က၊ နက္ျဖန္ေန႔သည္ လဆန္းေန႔ျဖစ္၍၊ ကၽြန္ုပ္သည္ ရွင္ဘုရင္ႏွင့္အတူ စားေတာ္ပြဲနားမွာ မထိုင္ဘဲမေနသင့္။ သို႔ေသာ္လည္း ကၽြန္ုပ္သြား၍ သုံးရက္ေန႔ညဥ့္ဦးတိုင္ေအာင္ ေတာ၌ ပုန္းေရွာင္လ်က္ ေနပါရေစ။ 6 သင္၏အဘသည္ ကၽြန္ုပ္မရွိသည္ကို မွတ္မိလၽွင္၊ ဒါဝိဒ္၏ အေဆြအမ်ိဳးအေပါင္းတို႔သည္ ႏွစ္စဥ္ပြဲခံခ်ိန္ရွိေသာေၾကာင့္၊ မိမိေနရာ ဗက္လင္ၿမိဳ႕သို႔ သြားရမည္အေၾကာင္း၊ က်ပ္က်ပ္အခြင့္ပန္ပါ၏ဟုေလၽွာက္ပါ။ 7 အဘက ေကာင္းၿပီဟုဆိုလၽွင္၊ ကိုယ္ေတာ္ကၽြန္သည္ ခ်မ္းသာရၿပီ။ သို႔မဟုတ္ အလြန္စိတ္ဆိုးလၽွင္၊ ေဘးျပဳမည္ အႀကံရွိသည္ကို သေဘာက်ပါ။ 8 ကိုယ္ေတာ္ကၽြန္၌ ေက်းဇူးျပဳပါ။ ထာဝရဘုရား၏ပဋိညာဥ္ကို ကိုယ္ေတာ္ကၽြန္ႏွင့္ ဖြဲ႕ပါၿပီ။ သို႔ေသာ္လည္း ကၽြန္ုပ္၌အျပစ္ရွိလၽွင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္သတ္ပါ။ အဘယ္ေၾကာင့္ အဘထံသို႔ ေဆာင္သြားရပါမည္နည္းဟု ေယာနသန္အားဆို၏။ 9 ေယာနသန္က ထိုသို႔ေသာအမွု ေဝးပါေစေသာ။ ကၽြန္ုပ္အဘသည္ သင္၌ေဘးျပဳမည္ဟု အႀကံရွိသည္ကို ကၽြန္ုပ္သည္ အမွန္သိလၽွင္ သင့္အားမေျပာဘဲ ေနလိမ့္မည္ေလာဟု ဆို၏။ 10 ဒါဝိဒ္ကလည္း၊ ခမည္းေတာ္သည္ ၾကမ္းတမ္းစြာျပန္ေျပာလၽွင္၊ ကၽြန္ုပ္အား အဘယ္သူ ၾကားေျပာလိမ့္မည္နည္းဟု ေယာနသန္အားေမးေသာ္၊ 11 ေယာနသန္က၊ ငါတို႔သည္ ေတာသို႔သြားၾကကုန္အံ့ဟု ဒါဝိဒ္အားဆိုလ်က္၊ ႏွစ္ေယာက္တို႔သည္ ေတာသို႔ထြက္သြားၾက၏။ 12 ေယာနသန္ကလည္း၊ ဣသေရလအမ်ိဳး၏ ဘုရားသခင္ ထာဝရဘုရား အသက္ရွင္ေတာ္မူသည္အတိုင္း၊ နက္ျဖန္ေန႔၊ သဘက္ေန႔၌ ကၽြန္ုပ္အဘကိုစုံစမ္းေသာအခါ သူသည္ ဒါဝိဒ္၌ ေကာင္းေသာအႀကံရွိ၍ သင့္ကိုကၽြန္ုပ္မၾကားလိုက္ဘဲ ေနေသာ္လည္းေကာင္း၊ 13 သို႔မဟုတ္ ကၽြန္ုပ္အဘသည္ ေဘးျပဳျခင္းငွာ အလိုရွိ၍ သင္သည္ ၿငိမ္ဝပ္စြာသြားရမည္အေၾကာင္း၊ ကၽြန္ုပ္ သတိမေပး မလႊတ္လိုက္ဘဲ ေနေသာ္လည္းေကာင္း၊ ထာဝရဘုရားသည္ ထိုမၽွမက ေယာနသန္ကို ျပဳေတာ္မူေစသတည္း။ ထာဝရဘုရားသည္ ကၽြန္ုပ္အဘႏွင့္ အတူရွိခဲ့ၿပီးသကဲ့သို႔ သင္ႏွင့္အတူ ရွိပါေစေသာ။ 14 သင္သည္ ကၽြန္ုပ္အသက္ရွင္စဥ္အခါ၌သာ အသက္ခ်မ္းသာေစျခင္းငွာ ထာဝရဘုရား အလိုေတာ္အတိုင္း ေက်းဇူးျပဳရမည္မက၊ 15 ထာဝရဘုရားသည္ ဒါဝိဒ္၏ရန္သူအေပါင္းတို႔ကို ေျမႀကီးေပၚက ပယ္ရွင္းေတာ္မူေသာ ေနာက္မွာလည္း၊ ကၽြန္ုပ္အမ်ိဳးအႏြယ္၌ အစဥ္အျမဲ ေက်းဇူးျပဳရမည္ဟု ဒါဝိဒ္အားဆိုသျဖင့္လည္းေကာင္း၊ 16 သစၥာပ်က္လၽွင္ ဒါဝိဒ္၏ရန္သူတို႔အားျဖင့္ ထာဝရဘုရား အျပစ္ေပးေတာ္မူေစသတည္းဟု ဒါဝိဒ္၏ အမ်ိဳးအႏြယ္ႏွင့္ ပဋိညာဥ္ဖြဲ႕သျဖင့္လည္းေကာင္း၊ 17 ကိုယ္ဝိညာဥ္ကို ခ်စ္သကဲ့သို႔ ဒါဝိဒ္ကိုခ်စ္ေသာေၾကာင့္၊ ခ်စ္ေသာစိတ္အားႀကီး၍ ဒါဝိဒ္အား အထပ္ထပ္က်ိန္ဆို၏။ 18 တစ္ဖန္ ေယာနသန္က၊ နက္ျဖန္ေန႔သည္ လဆန္းေန႔ျဖစ္၍၊ သင္ထိုင္ရာအရပ္လပ္လၽွင္ သင္မရွိေၾကာင္း ထင္ရွားလိမ့္မည္။ 19 သင္သည္ သုံးရက္ေနၿပီးမွ အလ်င္အျမန္ ဆင္းလာသျဖင့္၊ အရင္အမွုရွိစဥ္ ပုန္းေရွာင္၍ ေနရာအရပ္သို႔ေရာက္လၽွင္၊ ဧေဇလေက်ာက္နားမွာ ေနရမည္။ 20 ကၽြန္ုပ္သည္လည္း၊ စက္ကိုပစ္ဟန္ျပဳ၍၊ ထိုေက်ာက္နားသို႔ ျမားသုံးစင္းပစ္မည္။ 21 ျမားတို႔ကို သြား၍ရွာေခ်ဟု လူကေလးကို ေစခိုင္းေသာအခါ၊ ျမားတို႔သည္ နင့္အနားမွာရွိ၏။ ေကာက္ေတာ့ဟု ေသခ်ာစြာေျပာလၽွင္ လာခဲ့ပါ။ ထာဝရဘုရား အသက္ရွင္ေတာ္မူသည္အတိုင္း ေဘးမရွိ၊ ခ်မ္းသာရၿပီ။ 22 သို႔မဟုတ္၊ ျမားတို႔သည္ နင့္ကိုလြန္ၿပီဟု လုလင္အားဆိုလၽွင္ သြားေလာ့။ ထာဝရဘုရားသည္ သင့္ကို လႊတ္လိုက္ေတာ္မူ၏။ 23 ယခု ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္ ေျပာေသာအမွုသည္ကား၊ ထာဝရဘုရားသည္ သင္ႏွင့္ ကၽြန္ုပ္စပ္ၾကားမွာ အစဥ္ရွိေတာ္မူေစသတည္းဟု ဒါဝိဒ္အား ေျပာဆိုေလ၏။ 24 ဒါဝိဒ္သည္ ေတာ၌ ပုန္းေရွာင္၍ေန၏။ လဆန္းေန႔ေရာက္မွ ရွင္ဘုရင္သည္ စားေတာ္ေခၚျခင္းငွာ ထိုင္၏။ 25 ထုံးစံအတိုင္း ထရံနားမွာ ရွင္ဘုရင္ထိုင္လၽွင္၊ ေယာနသန္ထ၍ အာဗနာသည္ ေရွာလုအနားမွာထိုင္၏။ ဒါဝိဒ္၏ ေနရာထိုင္ရာသည္ လပ္၏။ 26 သို႔ရာတြင္ ေရွာလုက အေၾကာင္းတစ္စုံတစ္ခု ရွိလိမ့္မည္။ သူသည္ မစင္ၾကယ္။ အကယ္၍ သူသည္မစင္ၾကယ္ဟု ထင္မွတ္၍ ထိုေန႔၌ တိတ္ဆိတ္စြာေန၏။ 27 နက္ျဖန္ေန႔ လဆန္းႏွစ္ရက္ေန႔၌ ဒါဝိဒ္၏ ေနရာထိုင္ရာသည္ လပ္ေသာေၾကာင့္ ေရွာလုက၊ ေယရွဲသားသည္ စားပြဲေတာ္သို႔ မေန႔ကမလာ၊ ယေန႔လည္း မလာဘဲ အဘယ္ေၾကာင့္ေနသနည္းဟု သားေတာ္ေယာနသန္အား ေမးလၽွင္၊ 28 ေယာနသန္က၊ ဒါဝိဒ္သည္ ဗက္လင္ၿမိဳ႕သို႔ သြားရမည္အေၾကာင္း က်ပ္က်ပ္အခြင့္ပန္လ်က္၊ 29 အကၽြန္ုပ္ သြားရေသာအခြင့္ကိုေပးပါေလာ့။ အကၽြန္ုပ္ အေဆြအမ်ိဳးတို႔သည္ ထိုၿမိဳ႕၌ ယဇ္ပြဲကိုေဆာင္ၾကပါ၏။ အကၽြန္ုပ္အစ္ကိုလည္း မွာလိုက္ပါၿပီ။ စိတ္ေတာ္ႏွင့္ ေတြ႕သည္မွန္လၽွင္ အကၽြန္ုပ္သြား၍ အစ္ကိုတို႔ကို ျမင္ရမည္အေၾကာင္း အခြင့္ေပးပါေလာ့ဟု ေတာင္းပန္ပါ၏။ ထိုေၾကာင့္ စားပြဲေတာ္သို႔ မလာပါဟု ေရွာလုအား ေလၽွာက္ေလ၏။ 30 ထိုအခါ ေရွာလုသည္ ေယာနသန္ကို အမ်က္ထြက္၍၊ ေမ်ာက္မထားေသာ မိန္းမ၏သား၊ သင္သည္ ကိုယ္တိုင္ အရွက္ကြဲသည္တိုင္ေအာင္လည္းေကာင္း၊ သင့္အမိအဝတ္ကၽြတ္၍ အရွက္ကြဲသည္တိုင္ေအာင္လည္းေကာင္း၊ ေယရွဲ၏သားဘက္၌ ေနသည္ကို ငါမသိသေလာ။ 31 ေယရွဲ၏သားသည္ ေျမႀကီးေပၚမွာ အသက္ရွင္သည္ကာလပတ္လုံး သင္ႏွင့္သင္၏နိုင္ငံ မတည္ရ။ ယခုေစလႊတ္၍ သူကိုေခၚခဲ့။ သူသည္ အေသခံရမည္ဟုဆိုလၽွင္၊ 32 ေယာနသန္က၊ ဒါဝိဒ္သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ အေသခံရမည္နည္း။ အဘယ္သို႔ျပဳဘိသနည္းဟု အဘေရွာလုအား ေမးေလေသာ္၊ 33 ေရွာလုသည္ ေယာနသန္ကိုမွန္ေစျခင္းငွာ လွံတိုကို လက္လႊတ္၍ ထိုးေလ၏။ သို႔ျဖစ္၍ အဘသည္ ဒါဝိဒ္ကို သတ္မည္အႀကံရွိသည္ကို ေယာနသန္သည္သိသျဖင့္၊ 34 အမ်က္ထြက္၍၊ ထိုလဆန္းႏွစ္ရက္ေန႔၌ အစာမစားဘဲ ထသြား၏။ မိမိအဘသည္ ဒါဝိဒ္ကို အရွက္ခြဲေသာေၾကာင့္ ဒါဝိဒ္အတြက္ ညႇိုးငယ္ေသာစိတ္ရွိ၏။ 35 နံနက္ေရာက္မွ ဒါဝိဒ္ႏွင့္ ခ်ိန္းခ်က္ေသာအခ်ိန္၌၊ ေယာနသန္သည္ လူကေလးကိုေခၚ၍ ေတာသို႔သြား၏။ 36 လူကေလးအားလည္း ေျပးေတာ့။ ငါပစ္ေသာ ျမားတို႔ကို ရွာေတာ့ဟုဆို၍ လူကေလးသည္ေျပးေသာအခါ သူ႔ကိုလြန္ေအာင္ ျမားတစ္စင္းကို ပစ္ေလ၏။ 37 ေယာနသန္ပစ္ေသာ ျမားက်ရာအရပ္သို႔ လူကေလးေရာက္ေသာအခါ၊ ေယာနသန္က၊ ျမားတစ္စင္းသည္ နင့္ကိုလြန္ၿပီမဟုတ္ေလာ။ 38 ႀကိဳးစား၍ အလ်င္အျမန္ေျပးေတာ့။ မေနႏွင့္ဟု လူကေလးေနာက္မွာ ဟစ္ေလ၏။ လူကေလးသည္လည္း ျမားတို႔ကိုေကာက္၍ မိမိသခင့္ထံသို႔ ျပန္လာ၏။ 39 သို႔ရာတြင္ လူကေလးသည္ ထိုအမွုကိုနားမလည္။ ေယာနသန္ႏွင့္ ဒါဝိဒ္သာ နားလည္ၾက၏။ 40 ေယာနသန္သည္ မိမိလက္နက္တို႔ကို လူကေလး၌အပ္၍ ၿမိဳ႕ထဲသို႔ယူသြားေတာ့ဟု ဆို၏။ 41 လူကေလးသြားေသာေနာက္၊ ဒါဝိဒ္သည္ ေတာင္မ်က္ႏွာအရပ္က ထ၍ ေျမေပၚမွာပ်ပ္ဝပ္လ်က္ သုံးႀကိမ္တိုင္ေအာင္ ဦးညႊတ္ၿပီးလၽွင္၊ သူတို႔သည္ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္နမ္းလ်က္ မ်က္ရည္က်လ်က္၊ ဒါဝိဒ္သည္သာ၍ ျပဳသည္တိုင္ေအာင္ ျပဳၾက၏။ 42 ေယာနသန္ကလည္း၊ ထာဝရဘုရားသည္ သင္ႏွင့္ကၽြန္ုပ္စပ္ၾကား၊ သင့္အမ်ိဳးအႏြယ္ႏွင့္ ကၽြန္ုပ္အမ်ိဳးအႏြယ္ စပ္ၾကားမွာ အစဥ္အျမဲရွိေတာ္မူေစသတည္းဟူ၍ ထာဝရဘုရား၏ နာမေတာ္ကို တိုင္တည္သျဖင့္၊ ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္သည္ က်ိန္ဆိုၾကသည္ကိုေထာက္၍၊ ၿငိမ္ဝပ္စြာ သြားေတာ့ဟု ဒါဝိဒ္အားဆိုလၽွင္၊ ဒါဝိဒ္သည္ ထသြား၍ ေယာနသန္လည္း ၿမိဳ႕ထဲသို႔ ဝင္ေလ၏။ |
Judson Bible Myanmar Language Edition Zawgyi Version © Bible Society of Myanmar, 2020.
Bible Society of Myanmar