၃ ဓမၼရာဇဝင္ 20 - Judson Bible in Zawgyi Versionရွုရိျပည္ႏွင့္စစ္ျဖစ္ျခင္း 1 ရွုရိရွင္ဘုရင္ ဗဟၤာဒဒ္သည္ မိမိဗိုလ္ေျခအေပါင္းတို႔ကို စုေဝးေစ၍၊ မင္းႀကီးသုံးက်ိပ္ႏွစ္ပါးႏွင့္တကြ ျမင္းစီးသူရဲ၊ ရထားစီးသူရဲမ်ားပါလ်က္ စစ္ခ်ီၿပီးလၽွင္ ရွမာရိၿမိဳ႕ကိုဝိုင္းထား၍ တိုက္ေလ၏။ 2 သံတမန္တို႔ကို ဣသေရလရွင္ဘုရင္ အာဟပ္ထံ၊ ၿမိဳ႕ထဲသို႔ေစလႊတ္၍၊ ဗဟၤာဒဒ္၏အမိန္႔ေတာ္ကား၊ 3 သင့္ေရႊေငြသည္ ငါ့ဥစၥာျဖစ္၏။ သင့္သားမယား အေကာင္းဆုံးတို႔ကိုလည္း ငါပိုင္၏ဟု မွာလိုက္သတည္း။ 4 ဣသေရလရွင္ဘုရင္က အရွင္မင္းႀကီး၊ အမိန္႔ေတာ္အတိုင္း ငါႏွင့္ငါ့ဥစၥာရွိသမၽွသည္ ကိုယ္ေတာ္၏ဥစၥာျဖစ္ပါသည္ဟု ျပန္ေျပာ၏။ 5 သံတမန္တို႔သည္ တစ္ဖန္လာ၍ ဗဟၤာဒဒ္၏ အမိန္႔ေတာ္ကား၊ သင္ပိုင္ေသာ ေရႊေငြသားမယားတို႔ကို ငါ၌အပ္ရမည္ဟု ငါမွာလိုက္သည္အမွုမွာ၊ 6 နက္ျဖန္ေန႔ ယခုအခ်ိန္ေရာက္ေသာအခါ ငါ့ကၽြန္တို႔ကို ငါေစလႊတ္မည္။ သူတို႔သည္ သင္ေနေသာအိမ္ႏွင့္ သင့္ကၽြန္ေနေသာ အိမ္တို႔ကိုစစ္၍ အလိုရွိသမၽွတို႔ကို ယူေစရမည္ဟု မွာလိုက္သတည္း။ 7 ထိုအခါ ဣသေရလရွင္ဘုရင္သည္ ျပည္သား အသက္ႀကီးသူအေပါင္းတို႔ကိုေခၚ၍၊ ဤသူသည္ အဘယ္မၽွေလာက္ ရန္ရွာခ်င္သည္ကို ၾကည့္မွတ္ၾကပါေလာ့။ ငါ့ေရႊေငြ သားမယားတို႔ကိုေတာင္း၍ မွာလိုက္ေသာအခါ ငါမျငင္းပါတကားဟု ၾကားေျပာ၏။ 8 အသက္ႀကီးသူအေပါင္းတို႔ႏွင့္ ျပည္သားအေပါင္းတို႔က၊ ထိုသူ၏စကားကို နားေထာင္ေတာ္မမူပါႏွင့္။ ဝန္ခံေတာ္မမူပါႏွင့္ဟု ျပန္ေလၽွာက္ၾက၏။ 9 သို႔ျဖစ္၍ ရွင္ဘုရင္က၊ ကိုယ္ေတာ္သည္ အထက္မိန္႔ေတာ္မူသမၽွအတိုင္း ကိုယ္ေတာ္ကၽြန္ျပဳပါမည္။ ေနာက္မိန္႔ေတာ္မူသည္အတိုင္း မျပဳသင့္ဟု ငါအရွင္မင္းႀကီးအား ျပန္ေလၽွာက္ၾကေလာ့ဟု ဗဟၤာဒဒ္၏သံတမန္တို႔အားမွာလိုက္လၽွင္၊ ထိုသူတို႔သည္ သြား၍ေလၽွာက္ၾက၏။ 10 တစ္ဖန္ ဗဟၤာဒဒ္သည္ ေစလႊတ္၍၊ ရွမာရိၿမိဳ႕၌ရွိေသာ ေျမမွုန္႔သည္ ငါ့ေနာက္သို႔ လိုက္ေသာသူအေပါင္းတို႔တြင္၊ တစ္ေယာက္တစ္လက္ဆုပ္စီ ေစ့ငေလာက္လၽွင္၊ ဘုရားတို႔သည္ ငါ၌ထိုမၽွမကျပဳပါေစေသာဟု မွာလိုက္ေလေသာ္၊ 11 ဣသေရလရွင္ဘုရင္က၊ လက္နက္စုံကို ခၽြတ္ေသာသူသည္ ဝါႂကြားသကဲ့သို႔ ဝတ္ဆင္ေသာသူသည္ မဝါႂကြားေစႏွင့္ဟု ျပန္ေျပာ၏။ 12 ဗဟၤာဒဒ္သည္ မင္းႀကီးတို႔ႏွင့္တကြ တဲေတာ္၌ေသာက္စဥ္၊ ထိုစကားကိုၾကားလၽွင္ စစ္ခင္းက်င္းၾကဟု မိမိကၽြန္တို႔အား မိန္႔ေတာ္မူသည္အတိုင္း၊ သူတို႔သည္ ၿမိဳ႕ေရွ႕မွာ စစ္ခင္းက်င္းၾက၏။ 13 ထိုအခါ ပေရာဖက္တစ္ပါးသည္ ဣသေရလရွင္ဘုရင္အာဟပ္ထံသို႔လာ၍၊ ထာဝရဘုရားမိန္႔ေတာ္မူသည္ကား၊ ထိုႀကီးစြာေသာ အလုံးအရင္းအေပါင္းကို ျမင္ၿပီေလာ။ သင့္လက္၌ ယေန႔ငါအပ္မည္။ ငါသည္ ထာဝရဘုရားျဖစ္ေၾကာင္းကို သင္သိရလိမ့္မည္ဟု အမိန္႔ေတာ္ကိုဆင့္ဆို၏။ 14 အာဟပ္ကလည္း၊ အဘယ္သူအားျဖင့္ အပ္ေတာ္မူမည္နည္းဟု ေမးလၽွင္၊ ၿမိဳ႕ဝန္မ်ား၏လုလင္တို႔အားျဖင့္ အပ္မည္ဟု ထာဝရဘုရားမိန္႔ေတာ္မူေၾကာင္းကို ဆင့္ဆို၏။ စစ္မွုကို အဘယ္သူစီရင္ရမည္နည္းဟု ေမးျပန္ေသာ္၊ မင္းႀကီးကိုယ္တိုင္ စီရင္ရမည္ဟု ဆို၏။ 15 အာဟပ္မင္းသည္ ၿမိဳ႕ဝန္မ်ား၏ လုလင္တို႔ကို ေရတြက္၍ ႏွစ္ရာသုံးဆယ္ႏွစ္ေယာက္ရွိ၏။ ဣသေရလအမ်ိဳးသားအေပါင္းတို႔ကို ေရတြက္ျပန္ေသာ္ ခုနစ္ေထာင္ရွိ၏။ 16 မြန္းတည့္အခ်ိန္၌ ထြက္ၾက၏။ ဗဟၤာဒဒ္မင္းမူကား၊ ဝိုင္းေသာမင္းႀကီး သုံးဆယ္ႏွစ္ပါးတို႔ႏွင့္တကြ တဲေတာ္၌ ယစ္မူးေအာင္ေသာက္လ်က္ ေနၾက၏။ 17 ၿမိဳ႕ဝန္မ်ား၏ လုလင္တို႔သည္ အရင္ထြက္ၾက၏။ ရွမာရိၿမိဳ႕ထဲက လူထြက္ပါသည္ဟု ဗဟၤာဒဒ္မင္းထံသို႔ ေစလႊတ္၍ ၾကားေလၽွာက္လၽွင္၊ 18 စစ္ၿငိမ္းေစျခင္းငွာ ထြက္သည္ျဖစ္ေစ၊ စစ္တိုက္ျခင္းငွာ ထြက္သည္ျဖစ္ေစ၊ အရွင္ဖမ္းဆီးၾကဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 19 ထိုသို႔ၿမိဳ႕ဝန္မ်ား၏ လုလင္တို႔သည္ လိုက္ေသာဗိုလ္ေျခႏွင့္တကြ ၿမိဳ႕ထဲကထြက္၍၊ 20 ရန္သူတို႔ကို လူတိုင္းတစ္ေယာက္စီ သတ္ၾကသျဖင့္ ရွုရိလူတို႔သည္ ေျပးၾက၏။ ဣသေရလလူတို႔သည္လိုက္ၾကသျဖင့္ ရွုရိရွင္ဘုရင္ဗဟၤာဒဒ္သည္ ျမင္းစီး၍ ျမင္းစီးသူရဲတို႔ႏွင့္အတူ အလြတ္ေျပး၏။ 21 ဣသေရလရွင္ဘုရင္သည္လည္း ထြက္၍ ျမင္းတပ္၊ ရထားတပ္မ်ားကိုဖ်က္၍ ရွုရိလူတို႔ကို ႀကီးစြာေသာ လုပ္ႀကံျခင္းအားျဖင့္ သတ္ေလ၏။ 22 တစ္ဖန္ ပေရာဖက္သည္ ဣသေရလရွင္ဘုရင္ထံသို႔လာ၍၊ ကိုယ္ကိုခိုင္ခံ့ေစေလာ့။ အဘယ္သို႔ျပဳရမည္ကို သတိႏွင့္ဆင္ျခင္ေလာ့။ ႏွစ္လည္ေသာအခါ ရွုရိရွင္ဘုရင္သည္ စစ္ခ်ီ၍လာေလဦးမည္ဟု ဆို၏။ ရွုရိအမ်ိဳးသားတို႔ဒုတိယအႀကိမ္တိုက္ခိုက္ျခင္း 23 ရွုရိရွင္ဘုရင္၏ကၽြန္တို႔ကလည္း၊ သူတို႔၏ဘုရားသည္ ေတာင္ကိုသာအစိုးရေသာဘုရားျဖစ္၏။ ထိုေၾကာင့္ သူတို႔သည္ ငါတို႔ကိုနိုင္ပါ၏။ ငါတို႔သည္ လြင္ျပင္၌ တစ္ခါတိုက္ၾကကုန္အံ့။ ထိုသို႔တိုက္လၽွင္ စင္စစ္နိုင္ၾကလိမ့္မည္။ 24 မင္းႀကီးအေပါင္းတို႔ကိုလည္း ပယ္၍ သူတို႔အရာ၌ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ကိုခန္႔ထားေတာ္မူပါ။ 25 ရွုံးေသာျမင္းတပ္၊ ရထားတပ္ႏွင့္အမၽွ မ်ားေသာတပ္ကိုခင္းက်င္းေတာ္မူပါ။ လြင္ျပင္၌တိုက္၍ ဆက္ဆက္နိုင္ၾကပါလိမ့္မည္ဟု ေလၽွာက္ထားေသာစကားကို ရွင္ဘုရင္သည္ နားေထာင္၍ စီရင္ေလ၏။ 26 ႏွစ္လည္ေသာအခါ ဗဟၤာဒဒ္မင္းသည္ ရွုရိလူတို႔ကိုေရတြက္၍ ဣသေရလျပည္သားတို႔ကို စစ္တိုက္အံ့ေသာငွာ၊ အာဖက္ၿမိဳ႕သို႔ ခ်ီသြား၏။ 27 ဣသေရလအမ်ိဳးသားတို႔သည္စာရင္းဝင္၍ ရိကၡာကိုျပင္ဆင္ၿပီးမွ စစ္ခ်ီၾက၏။ ရွုရိလူတို႔သည္ တစ္ျပည္လုံးအႏွံ့အျပားေနလ်က္၊ သူတို႔ေရွ႕မွာ ဣသေရလလူတို႔သည္ ငယ္ေသာဆိတ္သငယ္ႏွစ္စုကဲ့သို႔ တပ္ခ်ၾက၏။ 28 ဘုရားသခင္၏ လူတစ္ေယာက္သည္ ဣသေရလရွင္ဘုရင္ထံသို႔ လာ၍ ထာဝရဘုရားမိန္႔ေတာ္မူသည္ကား၊ ရွုရိလူတို႔က ထာဝရဘုရားသည္ ေတာင္ကိုသာအစိုးရေသာ ဘုရားျဖစ္၏။ လြင္ျပင္ကိုအစိုးရေသာ ဘုရားမဟုတ္ဟု ဆိုမိေသာေၾကာင့္၊ ထိုႀကီးစြာေသာ အလုံးအရင္းအေပါင္းကို သင့္လက္သို႔ငါအပ္မည္။ ငါသည္ ထာဝရဘုရားျဖစ္ေၾကာင္းကို သင္တို႔သိရၾကလိမ့္မည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူေၾကာင္းကို ဆင့္ဆို၏။ 29 ထိုသူတို႔သည္ ခုနစ္ရက္ပတ္လုံး တစ္ဖက္တစ္ခ်က္တြင္ တပ္ခ်လ်က္ေနၿပီးမွ၊ သတၱမေန႔၌စစ္ၿပိဳင္၍ ဣသေရလလူတို႔သည္ တစ္ေန႔ခ်င္းတြင္ ရွုရိေျခသည္သူရဲတစ္သိန္းကို သတ္ၾက၏။ 30 က်န္ေသာသူတို႔သည္ အာဖက္ၿမိဳ႕သို႔ေျပး၍ ၿမိဳ႕ရိုးလဲသျဖင့္ ႏွစ္ေသာင္းခုနစ္ေထာင္ကို ဖိေလ၏။ ဗဟၤာဒဒ္သည္ ေျပး၍ ၿမိဳ႕ထဲအတြင္းအခန္း၌ ပုန္းလ်က္ေန၏။ 31 ဗဟၤာဒဒ္၏ကၽြန္တို႔ကလည္း၊ ဣသေရလအမ်ိဳးသား ရွင္ဘုရင္တို႔သည္ သနားတတ္ေသာမင္းျဖစ္ေၾကာင္းကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၾကားပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ ေလၽွာ္ေတအဝတ္ကိုဝတ္၍၊ ေခါင္းေပၚမွာ ႀကိဳးကိုရြက္လ်က္၊ ဣသေရလရွင္ဘုရင္ထံသို႔ ထြက္ရေသာအခြင့္ကို ေပးေတာ္မူပါ။ အသက္ေတာ္ကို ခ်မ္းသာေပးေကာင္းေပးပါလိမ့္မည္ဟု ေလၽွာက္သည္အတိုင္း၊ 32 ေလၽွာ္ေတအဝတ္ကို ဝတ္၍၊ ေခါင္းေပၚမွာ ႀကိဳးကိုရြက္လ်က္၊ ဣသေရလရွင္ဘုရင္ထံသို႔ေရာက္လၽွင္၊ ကိုယ္ေတာ္ကၽြန္ဗဟၤာဒဒ္က၊ ကၽြန္ေတာ္အသက္ကို ခ်မ္းသာေပးေတာ္မူပါဟု ေတာင္းပန္ေၾကာင္းကို ေလၽွာက္ၾကေသာ္၊ အာဟပ္မင္းက၊ ငါ့အစ္ကိုသည္ အသက္ရွင္ေသးသေလာဟု ေမး၏။ 33 ထိုသူတို႔သည္ အာဟပ္မင္း၏စကားကို ေစ့ေစ့နားေထာင္၍၊ ခ်က္ခ်င္းစကားအရိပ္ကို ဖမ္းလ်က္၊ ကိုယ္ေတာ္အစ္ကိုဟူ၍ မိမိတို႔သခင္ကို ေခၚၾက၏။ အာဟပ္ကလည္း သြား၍ ေခၚၾကေလာ့ဟု ေစလႊတ္သည္အတိုင္း ဗဟၤာဒဒ္သည္ ထြက္လာ၍၊ အာဟပ္မင္းအခြင့္ႏွင့္ ရထားေတာ္ေပၚသို႔ တက္ရ၏။ 34 ဗဟၤာဒဒ္ကလည္း၊ ငါ့အဘသည္ ကိုယ္ေတာ္အဘ၏လက္မွ လုယူေသာၿမိဳ႕တို႔ကို ငါျပန္ေပးပါမည္။ ငါ့အဘသည္ ရွမာရိၿမိဳ႕၌ ရွုရိတန္းကိုလုပ္သကဲ့သို႔ ကိုယ္ေတာ္သည္ ဒမာသက္ၿမိဳ႕၌ ဣသေရလတန္းကို လုပ္ရပါသည္ဟုဆိုလၽွင္၊ အာဟပ္က ထိုသို႔မိတ္သဟာယဖြဲ႕လ်က္၊ သင့္ကို ငါလႊတ္လိုက္မည္ဟုဆို၍ မိတ္သဟာယဖြဲ႕လ်က္ လႊတ္လိုက္ေလ၏။ အာဟပ္အျပစ္ဒဏ္ခံရမည့္အေၾကာင္း 35 ပေရာဖက္အမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္က၊ ငါ့ကို ရိုက္ပါေလာ့ဟု ထာဝရဘုရား၏ ႏွုတ္ကပတ္ေတာ္အတိုင္း အိမ္နီးခ်င္းအားဆို၏။ ထိုသူက ငါမရိုက္ပါဟု ျငင္းပယ္၏။ 36 ပေရာဖက္ကလည္း၊ ထာဝရဘုရား၏အမိန္႔ေတာ္ကို နားမေထာင္ေသာေၾကာင့္ ငါ့ထံမွသြားစဥ္တြင္၊ ျခေသၤ့သတ္လိမ့္မည္ဟု ဆိုသည္အတိုင္း၊ ထိုသူသြားစဥ္တြင္ ျခေသၤ့ေတြ႕၍ သတ္၏။ 37 အျခားေသာသူကိုေတြ႕၍ ငါ့ကိုရိုက္ပါေလာ့ဟု ဆိုျပန္လၽွင္၊ ထိုသူသည္ နာက်င္စြာရိုက္ေလ၏။ 38 ထိုပေရာဖက္သည္ သြား၍ မိမိမ်က္ႏွာကို ပုဝါႏွင့္ဖုံးအုပ္လ်က္ ရွင္ဘုရင္ကို ငံ့လင့္၏။ 39 ရွင္ဘုရင္သည္ ေလၽွာက္သြားေသာအခါ ထိုသူက၊ ကိုယ္ေတာ္ကၽြန္သည္ စစ္တိုက္သြားပါ၏။ လူတစ္ေယာက္သည္ စစ္ပြဲထဲကထြက္လာ၍ ကၽြန္ေတာ္၌ လူတစ္ေယာက္ကိုအပ္သျဖင့္ ဤလူကိုေစာင့္ေလာ့။ တစ္စုံတစ္ခုအားျဖင့္ ေပ်ာက္လၽွင္ သူ႔အသက္အတြက္ သင့္အသက္ေသရမည္။ သို႔မဟုတ္ ေငြအခြက္တစ္ဆယ္ေလ်ာ္ရမည္ဟု မွာထားေသာ္လည္း၊ 40 ကိုယ္ေတာ္ကၽြန္သည္ အရပ္ရပ္၌ အမွုမ်ားေသာအခါ၊ ထိုသူေပ်ာက္ပါသည္ဟု ေလၽွာက္လၽွင္၊ ဣသေရလရွင္ဘုရင္က၊ သင့္အမွုကို ထိုသို႔ပင္စီရင္ရမည္။ သင့္ကိုယ္တိုင္လည္း စီရင္ၿပီးျဖစ္သည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 41 ထိုပေရာဖက္သည္ မ်က္ႏွာဖုံးပုဝါကို ခ်က္ခ်င္းပယ္သျဖင့္၊ ပေရာဖက္ တစ္စုံတစ္ပါးျဖစ္ေၾကာင္းကို ဣသေရလရွင္ဘုရင္သိ၏။ 42 ပေရာဖက္ကလည္း၊ ထာဝရဘုရားမိန္႔ေတာ္မူသည္ကား၊ ငါက်ိန္ေသာသူကို သင္လႊတ္ေသာေၾကာင့္၊ သင့္အသက္သည္ သူ႔အသက္အတြက္၊ သင့္လူတို႔သည္ သူ႔လူတို႔အတြက္အရွုံးခံရမည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူေၾကာင္းကို ဆင့္ဆို၏။ 43 ဣသေရလရွင္ဘုရင္သည္ ညစ္ညဴးေသာစိတ္ႏွင့္ ညႇိုးငယ္လ်က္ ရွမာရိၿမိဳ႕၊ နန္းေတာ္သို႔သြား၏။ |
Judson Bible Myanmar Language Edition Zawgyi Version © Bible Society of Myanmar, 2020.
Bible Society of Myanmar