مزامیر 73 - کیتاب مقدّس به گیلکی (رشتی)خوداوند می قوّتٚ دیله آساف مزمور. 1 راس راسی کی خودا، ایسرائیلٚ قومٚ ره نیکو ایسه، اوشأنی کی دیلٚ پاک دأریدی. 2 ولی چیزی نمأنستهبو کی می پایأن بلغزه و نزدیک بو کی جٚه رأ بدر بشم، 3 چونکی مغرورٚ آدمأنٚ ره حسودی بوکودم و شرورأنٚ سلامتییَ بیدم. 4 اوشأن تا او زماتی کی بیمیرید درد نأریدی، اَشأنٚ جان ساق و سالمه. 5 دیگرأنٚ مأنستن موشکلاتی نأریدی و درد و بلا کی دیگرأنٚ سر اَیه، اوشأنٚ سر نأیه. 6 هَنٚ وسی اوشأنٚ غرور ایتأ گردنبندَ مأنه کی اوشأنٚ گردن دره و ظلم و ستمَ لیباسٚ مأنستن دوکوده دأریدی. 7 اَنقدر بوخوردیدی کی اوشأنٚ چومأن کاسه جَا خوأیه بیرون بزنه و اوشأنٚ دیلٚ فیکرم حد و مرزی نأره. 8 همه کسَ دس پرَ گیریدی و بد دیلی مره گب زنیدی و خوشأنٚ غرورٚ گبأنٚ اَمرأ دیگرأنَ اذیت و آزار کونیدی. 9 خوشأنٚ دهنَ وازَ کونیدی، به ضدٚ آسمان کفر گیدی و سرتاسرٚ زیمینٚ سر خودشأنٚ گبأنٚ مره گولاز کونیدی. 10 هَن وسی اوشأنٚ قوم، اوشأنٚ طرف اَییدی و اوشأنٚ گبأنَ سِئرَ بوستن جٚه آب خوردنٚ مأنستن قوبیل کونیدی. 11 اوشأن گیدی: «خودا چوطو خوأیه بدأنه؟ مگر خودایٚ موتعال همه چییَ دأنه؟» 12 بله، شرورٚ آدمأن اَطو ایسیدی همیشه اوشأنٚ خیال جم ایسه کی اوشأنٚ مال و منال ویشترَ به. 13 راس راسی من بیخود مرَ پاک بدأشتم هَچین می دسأنَ پاکی وسی بوشوستم؛ 14 تومامٚ روزأن گیرفتار بوم، و همهتأ صُب تنبیه بوبوستم. 15 اگه بوگفتهبیم: «هَجور گب زنم،» تی نسلٚ زأکأنَ خیانت کودیم. 16 وختی ویشتر فیکر بوکودم کی اَ ماجرا مرَ حألی ببه، مِره خیلی دوشوار بو 17 تا کی خودا موقدّسٚ جاجیگاه بموم، بَزین به اوشأنٚ آخر عاقبت پی ببردم. 18 راس راسی کی اوشأنَ لیزٚ جایأن بدأشتی و اوشأنَ خرابٚ جا دورونی تأودی کی نابودَ بید. 19 چوطو ایدفعهیی هلاکَ بوستیدی و وحشتناکٚ بلایأنٚ مره جٚه بین بوشوییدی. 20 خوداوندأ، او وختی کی تو جٚه تی جاجیگاه ویریزی، اوشأن تِره ناچیزیدی، جٚه بین شیدی مثٚ ایتأ خوابٚ مأنه کی اینسان اونٚ جَا بیدارَ به. 21 وختی می دیل و فیکر زرخَ بوستهبو و می روح زخمی، 22 من نادان و بیعقل بوم؛ تی حوضور ایتأ حیوانٚ مأنستن رفتار بوکودم. 23 ولی هسه دِه الأن من تی اَمرأ ایسَم و می راستٚ دسَ گیری. 24 تی مصلحتٚ اَمرأ مرَ هیدایت کونی بَزین مرَ به جلال فأرسأنی. 25 آسمانٚ دورون جز تو کییَ دأرم؟ و زیمینٚ سر غیرٚ تو هیچییَ نخوأیم. 26 اگرچی می دیل و جان جٚه بین بشه، ولی خودا می دیلٚ ره صخرهیه و می ارث و میراثه تا اَبد. 27 چره کی راس راسی کسأنی کی تی جَا دور ایسَهییدی جٚه بین شیدی، تومامٚ اوشأنییم کی تی جَا خوشأنٚ دیمَ وأگردأنیدی خودایأنٚ دیگرییَ پرستش بوکونید، هلاکَ کونی. 28 امّا مِره چقدر خُب ایسه کی خودایَ نزدیکَ بم. ترَ می پناهگاه چأکودم، اَی یهوه، می سرور، تا تومامٚ تی کارأنَ وأگویا بوکونم. |
© 2010-2019 Gilak Media
Gilak Media