مزامیر 4 - کیتاب مقدّس به گیلکی (رشتی)

سختی‌یأنٚ موقع کومک خوأستن

پیله رهبرٚ وأسی کی سرود خوأنأنَ هیدایت کونه. داوودٚ مزمور. سازأنی اَمرأ کی سیم دأریدی.

¹ اَی خودایی کی می حقَ فیگیری، او وخت کی ترَ دوخوأنم، به می داد فأرس. گیرفتاری جأ مرَ آزادَ کودی. مرَ لطف بوکون و می دوعایَ گوش بدن. سِلاه

² اَی اینسأنٚ زأکأن، تا کِی می عیزت، ذیلت و خواری بحیساب اَیه؟ تا کِی باطیلَ کارأنَ دوس دأریدی و دغل و دورُغٚ دونبأل ایسیدی؟ سِلاه

³ وأستی بدأنید کی خوداوند خودشٚ رِه، مؤمنٚ آدمأنَ سیوأ بوکوده، وختی‌یم کی اونَ دوخوأنم، خوداوند ایشنأوه.

⁴ وختی شمرَ غیظَ گیره، گوناه نوکونید؛ وختی خوفتَن دریدی، شیمی دیلٚ دورون فیکر بوکونید و ساکیت بِئسید. سِلاه

⁵ خوروم قوربانی‌یأنَ تقدیم بوکونید، بأزین خوداوندَ توکل بوکونید.

⁶ خیلی‌یأن گیدی: «کیسه کی اَمرَ خُبی بوکونه؟» خوداوندأ، تی دیمٚ نورَ، اَمرَ بتأبأن.

⁷ تو شادی‌یَ می دیلٚ دورونی بنَه‌یی، ویشتر جٚه او وختأنی کی گندم و تازه شراب اوشأنٚ رِه زیادَ به.

⁸ سلامتی اَمرأ خوسم و وأخوابَ شم چونکی فقط تو، اَی خوداوند، وئلی کی من امنیتٚ دورون زندگی بوکونم.