مزامیر 26 - کیتاب مقدّس به گیلکی (رشتی)

ایتأ دوروستکارٚ آدمٚ دوعا

داوودٚ مزمور

¹ اَی خوداوند، می دوروستکاری وأسی به می داد فأرس، چره کی می راستی و دوروستی اَمرأ قدم اوسأدم و بدونٚ اَن کی لغزش بوخورم ترَ، اَی خوداوند، توکل بوکودم.

² خوداوندأ، مرَ ایمتحان و آزمایش بوکون؛ می دیل و فیکرَ تصفیه بوکون.

³ چره کی تی موحبتَ می چومأنٚ جُلُو دأرم و همیشه تی وفاداری سایه جیر قدم اوسأنم.

⁴ دغلبازٚ آدمأن اَمرأ نشست و برخأست نوکونم و دورو آدمأنٚ اَمرأ شوئون و اَمون نوکونم.

⁵ بدکارٚ مردومأنٚ جأ بیزارم و شرورأنٚ اَمرأ بینیش ویریز نوکونم.

⁶ می دسأنَ شورم کی می بی‌گونایَ نیشأن بدم، و تی قوربانگاهَ، اَی خوداوند، زیارت کونم

⁷ کی شوکرگزاری آوازَ به گوش فأرسأنم و تومامٚ تی عجیبٚ کارأنَ واگویا بوکونم.

⁸ ‏ اَی خوداوند، تی خانه جاجیگایَ دوس دأرم، او جاجیگایی کی تی جلال اویه ساکنه.

⁹ او وختأنی کی گوناهکارأنٚ جانٚ فیگیفتَن دری، می جانَ فنگیر هَطویم می زندگی‌یَ مردومأنی اَمرأ کی خون فوکونیدی،

¹⁰ کی اوشأنٚ دسأنٚ دورون ناجورٚ نقشه‌یأن نهَه و اوشأنٚ راستٚ دس رشوه فأدنٚ جأ پوره.

¹¹ می زندگی کودن بی عیب و ایراده؛ مرَ لطف بوکون و نجات بدن.

¹² می پا صافٚ جاجیگاه سر نهَه؛ پیله جمعیتٚ دورون خوداوندَ موتبارک اعلام کونم.