مزامیر 21 - کیتاب مقدّس به گیلکی (رشتی)

پادشا خودا قوّتٚ اَمرأ شادی کونه

پیله رهبرٚ وأسی کی سرود خوأنأنَ هیدایت کونه. داوودٚ مزمور.

¹ اَی خوداوند، تی قوّتٚ وأسی پادشا شادی کونه، و تی نجاتٚ وأسی چقدر ذوق کونه.

² تو اونٚ دیلٚ ناجه‌یَ فأدَه‌یی و اونٚ زوانٚ خوأهشَ اونٚ جأ دریغ نوکودی. سِلاه

³ چونکی خوروم برکتأنٚ اَمرأ اونَ مولاقات کونی و ایتأ تاج جٚه خالصٚ طلا اونٚ سر نیهی.

⁴ تی جأ زندگی بخوأسته و اونَ فأدَه‌یی، هَطویم عمرٚ دراز و همیشگی اَمرأ.

⁵ تی نجاتٚ وأسی‌یه کی اونٚ جلال پیله‌دأنه‌یه. اونَ شکوه و عظمت ببخشه‌یی.

⁶ رأس رأسی کی همیشگی برکتأن اونَ فأدَه‌یی و تی حوضورٚ شادی وأسی اونَ خوشحالَ کودی.

⁷ چره کی پادشا، خوداوندَ توکل کونه؛ و خودایٚ موتعالٚ موحبتٚ وأسی قایم خو جا سر ایسه.

⁸ اَی خوداوند، تی دسٚ اَمرأ تومامٚ تی دوشمنأنَ یأفی؛ تی راستٚ دس به تی بدخوأیأن فأرسه.

⁹ او وختی کی بأیی، اوشأنَ آتشٚ تنورٚ مأنستن چأکونی. خوداوند، خو غیظٚ اَمرأ اوشأنَ فٚوٚره و آتش اوشأنَ سوجأنه و جٚه بین بره.

¹⁰ اوشأنٚ نسلَ، جٚه زیمینٚ سر اوسأنی و اوشأنٚ زأکأنَ جٚه بنی‌آدمٚ میأن.

¹¹ با اَنکی تی ضد بد نقشه‌یأن بکشید و توطئه بوکونید، موفق نیبیدی.

¹² او وختی کی تی کمانَ فأکشی و اوشأنٚ طرف نیشأنه گیری، اوشأنَ وأدأرَ کونی کی وأگردید.

¹³ اَی خوداوند، تی قوّتٚ وأسی موتعال بوبو! تی قودرت و عظمتٚ وأسی تِره سرود خوأنیم و ترَ ستایش کونیم.