مزامیر 2 - کیتاب مقدّس به گیلکی (رشتی)

او پادشایی کی خودا اینتخاب بوکوده

¹ چی وأسی قومأن شورش کونیدی؟ چره مردومأن بیخودی نقشه کشیدی؟

² پادشایأن، زیمینٚ سر ویریزیدی و حاکمأن شور و مشورت کونیدی به ضدٚ خوداوند و اونٚ مسیح.

³ اوشأن گیدی: «بأیید خودمأنَ اوشأنٚ لافندأنٚ جأ نجات بدیم و اوشأنٚ زنجیلأنٚ جأ آزادَ کونیم!»

⁴ خوداوند کی آسمانٚ جور نیشته، خنده کونه و اوشأنَ رخشنَ گیره.

⁵ بأزین غیظٚ اَمرأ اوشأنٚ مره گب زنه و خشمٚ اَمرأ اوشأنَ ترسأنه.

⁶ خودا گه: «من می پادشایَ قرار بدَم می موقدّسٚ کوه، صهیونٚ سر.»

⁷ و هسأ خوداوندٚ حوکمَ وأگویا کونم: اون مرَ بوگفته: «ایمروز تو می پسر ایسی و من تی پئر.

⁸ می جأ بخوأه، من ملتأنَ تی ارث و میراث چأکونم و چار طرفٚ زیمین تی‌شین به.

⁹ آهینی عصا اَمرأ اوشأنَ ایشکنی و هَطویم کوزه‌گرٚ کوزه مأنستن، اوشأنَ خوردَ کونی.»

¹⁰ هسأ دِه عاقل بیبید، اَی پادشایأن، و شیمی چومأنَ وازَ کونید، شومأنی کی زیمینٚ سر حوکم کونیدی.

¹¹ خوداوندَ ترسٚ اَمرأ عیبادت بوکونید و هَطویم ترس و لرزٚ مره شادی بوکونید.

¹² پسرَ ماچی بدید نوکونه اونَ غیظَ گیره بأزین رأ دورونی هلاکَ بید، چره کی اون ایدفعه‌یی به خشم اَیه. خوشا به حالٚ همه‌یٚ اوشأنی کی اونَ پناه اَوریدی.