مزامیر 14 - کیتاب مقدّس به گیلکی (رشتی)بدکارٚ آدم پیله رهبرٚ وأسی کی سرود خوأنأنَ هیدایت کونه. داوودٚ مزمور. 1 نادان خو دیلٚ دورون گه: «خودا وجود نأره!» اَ جور آدمأن فاسد ایسیدی و پستٚ کارأن کونیدی، خوروم آدمی وجود نأره! 2 خوداوند آسمانٚ جأ اینسأنأنَ فندره تا بیدینه کسی ایسَه کی عاقلانه رفتار بوکونه و خودا دونبأل بگرده؟ 3 همهتأن گومرأ بوبوستیدی و همدیگرٚ اَمرأ فاسدَ بوستیدی؛ خوروم آدمی وجود نأره، حتی اینفر. 4 ینی بدکارٚ آدمأن درک و فأم نأریدی؟ اوشأنی کی می قومَ فٚوٚریدی، اینگار کی نان خوردَن دریدی و خوداوندَ دونخوأنیدی؟ 5 بأزین حیسابی ترسیدی چونکی خودا، دوروستکارٚ آدمأنٚ اَمرأیه. 6 شومأن ستم بیده آدمأنٚ نقشهیأنَ باطیلَ کونیدی ولی خوداوند اَشأنٚ پوشت و پناهه. 7 کأشکی ایسرائیلٚ نجات، صهیونٚ جأ ظاهیرَ بوستهبی! وختی خوداوند گوذشته مأنستن خوشبختی و سعادتَ خو قومٚ رِه وأگردأنه، یعقوب به شوق و ذوق اَیه و ایسرائیلم شادی کونه. |
© 2010-2019 Gilak Media
Gilak Media