مزامیر 11 - کیتاب مقدّس به گیلکی (رشتی)دوروستکارأنٚ پناهگاه پیله رهبرٚ وأسی کی سرود خوأنأنَ هیدایت کونه. داوودٚ مزمور. 1 خوداوندٚ ورجأ پناه بیگیفتم. پس چره مرَ گیدی: «ایتأ پرنده مأنستن پر بزن بوشو تی کوه سر. 2 چونکی شرورٚ آدمأن خوشأنٚ کمانَ فأکشیدی و تیرَ زه دورون بنَه‌ییدی کی تاریکی دورون راست‌دیلأنٚ طرف تأودید. 3 وختی پایه‌یأن فوگُردیدی، دوروستکارٚ آدم دِه چی تأنه بوکونه؟» 4 خوداوند خو موقدّسٚ معبدٚ دورون ایسَه، خوداوند آسمانٚ دورون خو تختٚ سر نیشته. اونٚ چومأن فندره. اونٚ چومأنٚ پلک زِئنٚ اَمرأ اینسأنَ ایمتحان کونه. 5 خوداوند، دوروستکار و شرورَ ایمتحان کونه اون، خو وجودٚ دورون اونی‌یَ کی خشونتَ دوس بدأره، بد دأره. 6 شرورٚ آدمأنٚ سر، ول بیگیفته آتش وأرأنه؛ اوشأنٚ سأم ول بیگیفته گوگرد به و آتشی باد کی سوجأنه. 7 چونکی خوداوند عادله، اون، دوروستکاری‌یَ دوس دأره دوروستکارٚ آدمأن اونٚ رویَ دینیدی. |
© 2010-2019 Gilak Media
Gilak Media