مزامیر 10 - کیتاب مقدّس به گیلکی (رشتی)چره سختی‌یأنٚ موقع ترَ قأیمَ کونی؟ 1 اَی خوداوند، چره دور ایسَه‌یی؟ چره سختی‌یأنٚ موقع ترَ قأیمَ کونی؟ 2 شرورٚ آدمأن غرورٚ مره فقیرأنَ اذیت و آزار کونیدی؛ ببه کی گیرفتارٚ خوشأنٚ شومٚ نقشه‌یأن بیبید. 3 چونکی شرورٚ آدم خو نفسٚ خوأسته‌یأنَ ایفتخار کونه، و اونی کی حرصٚ مال و منالَ دأره خوداوندَ کوفر و ناسزا گه. 4 شرورٚ آدم غرورٚ مره گه: «خودا وأزخوأست نوکونه»، اصن اونٚ فیکر و ذکر اَنه کی «خودا وجود نأره». 5 خو بدٚ کردکارأنٚ میأن همیشه موفقه، تی داوری‌یأن اونٚ درکٚ جأ پیله‌تره، تومامٚ خو دوشمنأنَ رخشنَ گیره. 6 خو دیلٚ دورونی گه: «هیوخت هیچی نتأنه می جا سر، مرَ تکان بده، و پوشت در پوشت بلا جأ دور ایسم.» 7 اونٚ دَهن پور جٚه نیفرین، دوز و کلک و ستمه، اونٚ زوانٚ جیر فیتنه و شرارت لانه دأره. 8 دیهأتی آدمأنٚ رِه کمین کونه، بأزین خلوتٚ جاجیگایأنٚ میأن بی‌گونایأنَ کوشه، جیگا خوره و خو طعمه‌یَ پایه؛ 9 درنده شیرٚ مأنستن دار و درختأنٚ دورونی کمین کونه، رافا ایسه تا کی فقیرأنَ شکار بوکونه، فقیرأنَ به دام تأوده و گیرفتارَ کونه. 10 اونٚ قوربانی‌یأن له و لورده بیدی، نتأنیدی خوشأنٚ پا سر بِئسید و اونٚ زور و قوّتٚ وأسی کفیدی. 11 خو دیلٚ دورونی گه: «خودا مرَ جٚه یاد ببرده، و خو دیمَ بیگیفته دره و هیوخت نیدینه.» 12 خوداوندأ، ویریز! خودایا تی دسَ درازَ کون. ستم کشٚ آدمأنَ جٚه تی خأطر نبر. 13 چره شرورٚ آدم خودایَ کوجه‌دأنه دینه؟ چره خو دیلٚ دورونی وأسی بگه: «خودا وأزخوأست نوکونه»؟ 14 ولی خودایا، تو دینی، فیتنه و غم و غورصه‌یَ فندری کی تی دسٚ اَمرأ موجازات بوکونی. بیچاره‌یأن خوشأنَ به تی دس ایسپریدی؛ تو یتیمأنٚ یاوری. 15 شرورٚ آدمأن و بدکارأنٚ بالأنَ بشکن؛ اوشأنَ، شرورٚ کارأنٚ وأسی وأزخوأست بوکون تا کی اثری جٚه او کردکارأن باقی نمأنه. 16 خوداوند پادشا ایسه تا اَبد؛ قومأنی کی خودایَ قوبیل نأریدی، اونٚ سرزیمینٚ جأ جٚه بین شیدی. 17 خوداوندأ، تو ستمکشٚ آدمأنٚ دیلٚ ناجه‌یَ براَورده کونی؛ اوشأنَ قوّتٚ قلب دیهی و اوشأنٚ گبأنَ گوش کونی. 18 تو به دادٚ یتیمأن و مظلومأن فأرسی تا اینسأنی کی خاکٚ جأ ایسه دِه نتأنه کسی‌یَ بترسأنه. |
© 2010-2019 Gilak Media
Gilak Media