یونس 2 - کیتاب مقدّس به گیلکی (رشتی)

یونسٚ دوعا

¹ یونس جٚه ماهی شکمٚ دورون، خوداوند، خو خودا ورجأ دوعا بوکوده

² و بوگفته: «سختی میأن، می خودایَ دوخوأدم و اون می جوابَ بدَه. برزخٚ دورون، فریاد کونان کومک بخوأستم و تو می صدایَ بیشتأوستی.

³ مرَ دریا جولفٚ جیگا دورونی تأوده‌یی و اویه سیلٚ آب مرَ بپوشأنه و تومامٚ تی پیله‌دأنه موجأن و تی کولاک می سرٚ جأ بوگوذشتیدی.

⁴ بوگفتم: ‹تی چومٚ جأ دکفتم. چوطویی ایوار دِه تأنم تی موقدّس جیگایَ بیدینم؟›

⁵ آبأن می جانَ تهدید بوکودیدی و جولفٚ جیگا مرَ خو دورون بیگیفته و دریا واشأن می دورٚ سر بیپیچستید.

⁶ بوشوم هو جایی کی کویأن جٚه اویه بیرون بمو بید و زیمین تا اَبد مرَ به بند فأکشه. ولی تو بی، اَی خوداوند، می خودا، کی مرَ زنده گورٚ جأ بیرون فأکشه‌یی.

⁷ وختی مرگَ بیدم، خوداوندَ به یاد بأوردم و می دوعا تی ورجأ بولندَ بوسته و تی موقدّس جیگایَ فأرسه.

⁸ اوشأنی کی بی‌ارزشٚ بُتأنَ پرستش کونیدی خوشأنٚ وفاداری‌یَ ترک کونیدی.

⁹ ولی من آوازٚ اَمرأ ترَ شکر کونم و تی وأسی قوربانی کونم و می نذرَ فدم. نیجات، خوداوندٚ دسأنٚ دورون نهَه.»

¹⁰ پس خوداوند ماهی‌یَ دستور بدَه و ماهی یونسَ ساحلٚ میأن بوجور بأورده.