پیدایش 9 - کیتاب مقدّس به گیلکی (رشتی)

خودا نوحٚ اَمرأ عهد دٚوٚده

¹ بأزین خودا، نوح و اونٚ پسرأنَ برکت بدَه و اوشأنَ بوگفته: «بارور و زیادَ بید و زیمینَ پورَ کونید.

² زیمینٚ تومامٚ حیوانأن و آسمانٚ تومامٚ پرنده‌یأن، همه‌یٚ جونده‌یأن و خزنده‌یأن و تومامٚ ماهی‌یأن شیمی جأ ترسیدی و وحشت دأریدی، اوشأنَ شیمی دس بیسپردم.

³ هر موجودی کی زنده‌یه و حرکت کونه شیمی خوراک به. هَطویی کی سبزٚ گیاهأن شمرَ فدَم، هسأ همه چی‌یَ شمرَ بخشم.

⁴ ولی گوشتَ، اونٚ خونٚ اَمرأ کی اونٚ حیاته، نوخورید.

⁵ وأ بدأنید شیمی خونٚ تاوانَ شیمی جانٚ وأسی فیگیرم. اگه حیوان اینسأنٚ خونَ فوکونه، اونٚ تاوانَ فیگیرم و اگه اینسأن ایتأ اینسأنٚ دیگرٚ خونَ فوکونه، اونٚ تاوانم فیگیرم.

⁶ هر کس اینسأنٚ خونَ فوکونه، اونٚ خونم اینسأنٚ دسٚ مره فیوِه، چونکی خودا اینسأنَ به خو شکل و شمایل خلق بوکوده.

⁷ ولی شومأن، بارور و زیادَ بید، زیمینٚ سر پخش و اونٚ دورون ویشترَ بید.»

⁸ بأزین خودا، نوح و اونٚ پسرأنَ اونٚ اَمرأ بوگفته:

⁹ «هسأ من شیمی اَمرأ و اوشأنی مره کی شیمی نسلٚ جأ بدونیا اَییدی، می عهد و پیمانَ دَوَدم،

¹⁰ هَطویم هر جانداری کی شیمی اَمرأ بو، جٚه پرنده‌یأن و وحشی و اهلی حیوانأن، ینی همه‌یٚ اوشأنی کی شیمی اَمرأ کشتی جأ بیرون بموییدی، ینی تومامٚ جاندارأنی کی زیمینٚ سر ایسَه‌ییدی.

¹¹ من می عهد و پیمانَ اَطویی شیمی اَمرأ دَوَدم، کی دِه هیوخت هیچ جاندارٚ زنده‌یی سیلابٚ اَمرأ نابودَ نبه، و هیوخت سیلی نأیه کی زیمینَ جٚه بین ببره.»

¹² هَطویم خودا بوگفته: «عهد و پیمانی کی شیمی اَمرأ و تومامٚ جاندارأنٚ زنده اَمرأ کی شیمی میأن ایسَه‌ییدی، دَوَدم، اَبدی‌یه و اونٚ نیشأنه،

¹³ هَنه کی می رنگین کمانَ ابرأنٚ جور نهم و اون، نیشأنه‌یٚ عهد و پیمانی به، مابینٚ من و زیمین.

¹⁴ اَطویی ببه کی وختی من ابرأنَ زیمینٚ سر وأشنم و رنگین کمان ابرأنٚ جور نمایانَ به،

¹⁵ او وخت می عهد و پیمانَ کی شیمی اَمرأ و تومامٚ جاندارأنٚ زنده اَمرأ دٚوٚسته‌بوم، بخاطر اَورم و دِه هیوخت آبأنٚ جأ پیله سیلاب نأیه کی تومامٚ جاندارأنَ نابودَ کونه.

¹⁶ هر وخت رنگین کمان ابرأنٚ جور نمایانَ به، اونَ دینم و می عهد و پیمانٚ اَبدی‌یَ کی زیمینٚ تومامٚ جاندارأنٚ زنده اَمرأ دٚوٚستم، بخاطر اَورم.»

¹⁷ پس خودا، نوحَ بوگفته: «اَنه نیشأنه‌یٚ او عهد و پیمانی کی زیمینٚ تومامٚ جاندارأنٚ اَمرأ دٚوٚستم.»