ԳԻՐՔ ՍԱՂՄՈՍԱՑ 34 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)ՍԱՂՄՈՍ ԼԴ (ԼԵ) Ի կատարած. Սաղմոս Դաւթի։ 1 Դատեա, Տէր, զայնոսիկ ոյք դատին զիս, մարտիր ընդ այնոսիկ որ մարտնչին ընդ իս։ 2 Առ զզէն եւ զասպար քո, եւ արի յօգնել ինձ։ 3 Հան զսուր քո ընդդէմ հալածչաց իմոց, արգել զնոսա. եւ ասա դու ցանձն իմ թէ՝ Փրկութիւն քո ես եմ։ 4 Ամաչեսցեն եւ յամօթ լիցին ոյք խնդրէին զանձն իմ. դարձցին յետս եւ ամաչեսցեն ոյք խորհէին ինձ չար։ 5 Եղիցին նոքա որպէս փոշի առաջի հողմոյ, եւ հրեշտակ Տեառն նեղեսցէ զնոսա։ 6 Եղիցին ճանապարհք նոցա ի խաւար եւ ի գայթակղութիւն, եւ հրեշտակ Աստուծոյ հալածեսցէ զնոսա։ 7 Ի նանիր թաքուցին ինձ որոգայթ յապականութեան իւրեանց, եւ ի նանիր նախատեցին զանձն իմ՝՝։ 8 Հասցէ ի վերայ նոցա որոգայթ զոր ոչ գիտացին, եւ որս զոր թաքուցին՝ առցէ զոտս նոցա, եւ յորոգայթ ի նոյն անկցին։ 9 Այլ անձն իմ ցնծասցէ ի Տէր, ուրախ եղիցի ի փրկութեան նորա։ 10 Եւ ամենայն ոսկերք իմ ասասցեն. Տէր, ո՞ նման է քեզ. զի փրկեաց զաղքատն ի ձեռաց հզօրի, զաղքատն եւ զտնանկն յայնցանէ որ յափշտակեն զնա։ 11 Յարեան ի վերայ իմ վկայք չարեաց, զոր ինչ ոչ գիտէի հարցանէին զիս։ 12 Հատուցին ինձ չար փոխանակ ընդ բարւոյ, անժառանգել զանձն իմ խորհեցան յորդւոց ի մարդկանէ։ 13 Ես ի նեղել՝՝ նոցա քուրձ զգենուի, խոնարհ առնէի պահօք զանձն իմ, եւ աղօթք իմ ի ծոց իմ դարձցին։ 14 Որպէս զեղբայր եւ զընկեր՝ այնպէս հաճոյ լինէի, որպէս սգաւոր եւ տրտում այնպէս խոնարհ առնէի։ 15 Ի վերայ իմ՝՝ ուրախ եղեն եւ ժողովեցան, ժողովեցան յիս տանջանք եւ ես ոչ ծանեայ. ցրուեցան եւ ոչ զղջացան։ 16 Փորձեցին զիս եւ արհամարհեցին արհամարհանօք, կրճտեցին ի վերայ իմ զատամունս իւրեանց։ 17 Տէր, ե՞րբ տեսցես. ի բաց արա զանձն իմ ի խորամանկութենէ նոցա, եւ յառիւծուց զմիամօրութիւն իմ։ 18 Խոստովան եղէց քեզ, Տէր, յեկեղեցիս մեծս, եւ ի ժողովս բազմաց օրհնեցից զքեզ։ 19 Մի՛ ուրախ եղիցին յիս թշնամիք իմ ոյք ատէին զիս ի տարապարտուց. ակնարկի առնէին յիս աչօք իւրեանց։ 20 Ընդ իս զխաղաղութիւն խօսէին, եւ ինքեանք բարկութեամբ զնենգութիւն խորհէին։՝՝ 21 Բացին ի վերայ իմ զբերանս իւրեանց, եւ ասացին. Այո, այո, տեսին աչք մեր։ 22 Տեսեր, Տէր, եւ մի՛ լռեր, Տէր, մի՛ ի բացեայ առնիր յինէն։ 23 Զարթիր եւ հայեաց, Տէր, յիրաւունս իմ, Աստուած իմ եւ Տէր իմ, ի դատաստանս իմ։ 24 Եւ իրաւ արա ինձ ըստ արդարութեան քում, Տէր Աստուած իմ. մի՛ ուրախ եղիցին յիս թշնամիք իմ. 25 եւ մի՛ ասասցեն ի սիրտս իւրեանց թէ՝ Վաշ վաշ անձանց մերոց զի ընկլուզաք զնա։ 26 Ամաչեսցեն եւ յամօթ լիցին ոյք խնդային ընդ չար իմ. զգեցցին զամօթ եւ զանարգանս ոյք մեծաբանէին ի վերայ իմ։ 27 Ցնծասցեն եւ ուրախ լիցին ի քեզ ամենեքեան, ոյք կամին ընդ արդարութիւն իմ. ասասցեն յամենայն ժամ. Մեծ է Աստուած, եւ ոյք կամին զխաղաղութիւն ծառայի քո՝՝։ 28 Լեզու իմ խօսեսցի զարդարութիւնս քո, զօրհանապազ զգովութիւնս քո։ |