ԱՌԱԿՔ ՍՈՂՈՄՈՆԻ 24 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Որդեակ իմ, մի՛ նախանձիր ընդ չարս, եւ մի՛ ցանկանայցես կալ ընդ նոսա. 2 զի ստութիւն խորհի սիրտ նոցա, եւ ցաւս խօսին շրթունք նոցա։ 3 Իմաստութեամբ շինի տուն եւ հանճարով կանգնի. 4 եւ խորհրդով լնուն շտեմարանք ամենայն մեծութեամբ պատուականաւ եւ բարեօք։ 5 Լաւ է իմաստուն քան զհզօր, եւ հանճարեղ՝ քան զայն որ ունիցի դաստակերտս մեծամեծս։ 6 Առաջնորդութեամբ մղի պատերազմ, եւ օգնականութեամբ խորհրդական սրտի։ 7 Իմաստութիւն եւ խորհուրդ բարեաց ի դրունս իմաստնոց։ 8 Իմաստունք ոչ խոտորին ի բերանոյ Տեառն, այլ խորհին ի ժողովս իւրեանց։ 9 Անխրատից պատահէ մահ, եւ մեռանի անզգամ ի մեղս։ 10 Պղծութիւն զայր ժանտագործ աղտեղի առնէ յաւուր չարի եւ յաւուր նեղութեան՝ մինչեւ սատակեսցի։՝՝ 11 Փրկեա զորս ի մահ տանին, եւ գնեա զմահապարտս, եւ մի՛ խնայեր։ 12 Ապա թէ ասիցես, թէ՝ Ոչ ճանաչեմ զնա՝ եւ ոչ նա զիս ճանաչէ, գիտասջիր՝ զի Տէր զսիրտս ամենեցուն ճանաչէ. եւ որ ստեղծ զշունչ ամենեցուն՝ նա գիտէ զամենայն՝՝, եւ հատուցանէ իւրաքանչիւր ըստ գործս իւր։ 13 Կեր մեղր, որդեակ, զի բարի է, եւ խորիսխ՝ զի քաղցրասցի կոկորդ քո։ 14 Նոյնպէս եղիցի հանճար իմաստութեան յանձին քում. զի եթէ զայն գտանիցես՝ եղիցի բարեաւ վախճան քո, եւ լոյս քո մի՛ պակասեսցէ։ 15 Մի՛ մատուցաներ զամպարիշտն յարօտս արդարոց, եւ մի՛ խաբիր լրութեամբ որովայնի։՝՝ 16 Զի եթէ եւթն անգամ անկանիցի արդարն՝ կանգնեսցի. իսկ ամպարիշտք տկարասցին ի չարիս։ 17 Եթէ կործանեսցի թշնամին քո՝ մի՛ ոտն հարկաներ, եւ ի գայթակղելն նորա մի՛ հպարտանար։ 18 Զի մի՛ հայեսցի Տէր, եւ ոչ հաճեսցի ընդ այն, եւ դարձուսցէ զբարկութիւն իւր ի նմանէ։ 19 Մի՛ խնդար ընդ չարագործս, եւ մի՛ նախանձիր ընդ մեղաւորս. 20 զի ոչ լինի զաւակ չարաց, եւ ճրագ ամպարշտաց շիջցի։ 21 Երկի՛ր յԱստուծոյ, որդեակ, եւ ի թագաւորէ, եւ ի միոջէ ի նոցանէ մի՛ ապստամբիցես։ 22 Զի յանկարծակի պահանջիցեն զամպարիշտս՝՝, եւ զպատուհաս երկոցունց ո՞վ ծանիցէ։ 23 Զայս ասեմ ձեզ իմաստնոցդ. խելամուտ լինել իրաւանց մի՛ ամաչէք.՝՝ ակն առնուլ ի դատաստանի չէ բարւոք։ 24 Որ ասէ զամպարիշտն թէ՝ Արդար է՝՝, անիծեալ ի ժողովրդոց լիցի եւ ատելի յազգաց։ 25 Իսկ որ յանդիմանեն, նոքա լաւք երեւեսցին, եւ ի վերայ նոցա եկեսցէ օրհնութիւն բարեաց։ 26 Շրթունք սիրեսցեն զպատասխանիս բանից բարեաց. եւ որ պատասխանի տայ բանս դիմադարձութեան, պատրաստէ անձին իւրում բանս հեռանալոյ։ 27 Պատրաստեա յելս զգործս քո. եւ պատրաստեա ի դաստակերտս քո, եւ գնա դու զկնի իմ, եւ շինեսցես վերստին՝՝ զտուն քո։ 28 Մի՛ լինիր վկայ սուտ՝ ընկերի քում, եւ մի՛ լայնիր շրթամբք քովք։ 29 Մի՛ ասեր թէ՝ Որպէս նա ընդ իս գնաց, եւ ես ընդ նա գնացից, հատուցից նմա՝ որպէս եւ զրկեաց զիս։ 30 Իբրեւ անդ մի՛ այր անզգամ, եւ իբրեւ այգի՝ այր պակասամիտ. 31 եւ եթէ թողուս զնա՝ խոպանանայ եւ մոլախոտէ ամենեւին եւ լքանի, եւ քարինք որմոց նորա յատակին։ 32 Յետոյ ասիցէ թէ՝ Զղջացայ ես՝՝, հայեցայ եւ ընտրեցի զխրատ։ 33 Մինչեւ յե՞րբ անկեալ դնիս, ով վատ, ե՞րբ ի քնոյ զարթիցես։՝՝ Սակաւիկ ինչ ննջիցես, սակաւիկ ինչ նիրհիցես, սակաւիկ ինչ դադարիցես՝՝, սակաւիկ ինչ ընդգրկիցես զձեռն քո ի վերայ լանջաց քոց։ 34 Եթէ զայդ առնիցես.՝՝ եկեսցէ իբրեւ զկարապետ աղքատութիւն քո, եւ կարօտութիւն քո իբրեւ զարագոտն սուրհանդակ՝՝։ 35 Որդի որ զգուշանայ բանից՝ եղիցի արտաքոյ կորստեան. զի ընդունելով ընկալաւ զնա։ 36 Մի՛ ինչ ստութիւն ասասցի ի լեզուէ թագաւորի. եւ ոչ ելցէ խաբէութիւն ի լեզուէ նորա։ 37 Սուսեր սուր է լեզու թագաւորի, եւ ոչ մարմնեղէն, եւ որ նմա մատնեսցի՝ խորտակի։ 38 Զի եթէ սրեսցի բարկութիւն նորա՝ յօդիւք հանդերձ սատակեսցէ զմարդիկ, եւ զոսկերս արանց կերիցէ, եւ այրեսցէ իբրեւ զբոց, եւ իբրեւ զգէշ եղիցի ի բոյնս արծուեաց։ 39 Յիմոց բանից երկիր, որդեակ, եւ յորժամ ընկալցիս զնոսա՝ ապաշաւեսջիր։՝՝ |