ԱՌԱԿՔ ՍՈՂՈՄՈՆԻ 22 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Լաւ է անուն բարի քան զմեծութիւն բազում, եւ քան զարծաթ եւ զոսկի՝ շնորհք բարիք։ 2 Մեծատուն եւ աղքատ միմեանց պատահեցին, երկոցունց այցելութիւն առնէ Տէր։ 3 Խորագիտի տեսեալ զչարագործն պատժեալ՝ հաստատութեամբ խրատէ զանձն, եւ անմտաց անցեալ առ նոքօք վնասեցան։ 4 Սկիզբն իմաստութեան երկեւղ Տեառն, եւ՝՝ մեծութիւն եւ փառք եւ կեանք։ 5 Տատասկ եւ որոգայթ ի ճանապարհս թիւրաց, իսկ որ զգոյշ կայ անձին իւրում՝ մերժեսցի ի նոցանէ։ 6 Նորոգումն երիտասարդի ըստ ճանապարհաց իւրոց՝՝. նա՝ եւ յորժամ ծերասցի՝ ոչ մերժեսցի ի նոցանէ։ 7 Աղքատք տիրեսցեն մեծատանց, եւ ծառայք տերանց իւրեանց փոխ տայցեն։՝՝ 8 Որ սերմանէ զանզգամութիւն՝ հնձեսցէ զչարիս, եւ զհարուածս գործոց իւրոց բովանդակեսցէ։ 9 Զայր զուարթ եւ զառատ սիրէ Աստուած. որ ողորմի տնանկի՝ ինքն կերակրեսցի, զի յիւրմէ հացէ անտի ետ տնանկի։ Զյաղթութիւն եւ զպատիւ ստանայ որ տայ կաշառ, բայց զոգիս առողացն սպանանէ։ 10 Հան զժանտն յատենէ՝ եւ ելցէ ընդ նմա եւ հակառակութիւն. զի յորժամ նստիցի յատենի՝ զամենեսեան անարգէ։ 11 Սիրէ Տէր զսիրտ սուրբ, եւ ընդունելի են նմա ամենայն անարատք. շրթամբք հովուէ թագաւոր։՝՝ 12 Աչք Տեառն պահեն զհանճար. եւ անգոսնէ զբանս անօրէն՝՝։ 13 Պատճառս դնէ վատ եւ ասէ. Առեւծ ունի զճանապարհս, եւ զանցս հրապարակաց սպանողք։ 14 Գուբ խոր է բերան անօրինի, եւ ատեցեալն ի Տեառնէ անկցի ի նա։ Են ճանապարհք չարք՝ առաջի առն, եւ ոչ սիրէ դառնալ ի նոցանէ. բայց դառնալ պարտ է ի թեւր եւ ի չար ճանապարհէ։ 15 Անմտութիւն բորբոքեալ ի սիրտ երիտասարդի, գաւազան եւ խրատ հեռի է ի նմանէ։ 16 Որ զրպարտէ զաղքատ՝ բազում առնէ իւր չարիս, եւ որ տայ մեծատան կարօտութեամբ։ 17 Բանից իմաստնոց մատո զունկն քո, եւ լուր բանից իմոց եւ հաստատեա զսիրտս քո՝ զի գիտասցես զնոսա, թէ բարի են. 18 եւ եթէ արկցես զնոսա ի սրտի քում, եւ զուարճասցին միանգամայն ի շրթունս քո։ 19 Զի եղիցի յոյս քո ի Տէր, եւ ցուցցէ քեզ զճանապարհս իւր։ 20 Եւ դու գրեա զնոսա յանձին քում երեքկին, ի խորհուրդս եւ ի գիտութիւն եւ ի հանճար։ 21 Ահաւասիկ ուսուցանեմ քեզ զբանս ճշմարիտս եւ զգիտութիւն. հնազանդ լինել պատասխանի տալոյ զբանս ճշմարտութեան որոց մատչիցին առ քեզ։՝՝ 22 Մի՛ հարստահարեր զտնանկն, քանզի աղքատ է. եւ մի՛ անարգեր զտնանկն ի դրունս. 23 զի Տէր դատի զդատաստանս նորա, եւ փրկեսցէ անկապուտ զանձն քո՝՝։ 24 Մի՛ լինիր ընկեր առն բարկացողի, եւ ընդ բարեկամի զայրացողի մի՛ բնակեր՝՝. 25 գուցէ ուսանիցիս զճանապարհս նորա, եւ առնուցուս խեղդ ընդ անձն քո։ 26 Մի՛ տար զանձն քո յերաշխաւորութիւն՝ ակն առեալ երեսաց.՝՝ 27 զի եթէ ոչ ունիցիս ուստի հատուցանիցես, եւ առնուցուն զանկողինսն որ ընդ կողիւք քովք կայցեն։ 28 Մի՛ փոխեր զսահմանս յաւիտենականս զոր եդին հարք քո։ 29 Զայր շոյտ եւ զգոյշ ի գործ իւր՝ թագաւորաց առաջի պարտ է կացուցանել, եւ ոչ կացուցանել առաջի արանց խօթասրտաց։՝՝ |