ԱՌԱԿՔ ՍՈՂՈՄՈՆԻ 12 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Որ սիրէ զխրատ՝ սիրէ զիմաստութիւն, եւ որ ատեայ զյանդիմանութիւն՝ անմիտ է։ 2 Լաւ է որ՝՝ գտանէ շնորհս ի Տեառնէ, իսկ այր անօրէն կարկեսցի։ 3 Ոչ յաջողեսցի մարդոյ յանօրէնութենէ, արմատք արդարոց ոչ հատցին։ 4 Կին ժրագլուխ՝ պսակ է առն իւրոյ. որպէս որդն՝ փայտի վնասակար է, նոյնպէս կորուսանէ զայր կին չարագործ՝՝։ 5 Խորհուրդք արդարոց իրաւունք, առաջնորդք են ամպարիշտք նենգութեանց։ 6 Բերանք ամպարշտաց նենգաւորք,՝՝ բերան ուղղոց փրկեսցէ զնոսա։ 7 Յոր կողմ եւ դարձցի ամպարիշտն՝ եղծանի, տունք արդարոց յերկարեսցին։ 8 Բերան իմաստնոյ գովի ի մարդկանէ՝՝, իսկ խօթասիրտն արհամարհեսցի։ 9 Լաւ է մարդոյ խոնարհութեամբ ծառայել անձին՝՝, քան անձին շուք եդեալ՝ եւ հաց մուրանայցէ։ 10 Արդար ողորմի անասնոյ իւրում, աղիք ամպարշտաց անողորմ են։ 11 Որ գործէ զերկիր իւր՝ յագեսցի հացիւ, իսկ որ զհետ երթան զնանրութեան՝ պակասամիտք են։ Որ ախորժէ զգինեաց դեգերանս, թողցէ ի բնակութիւնս իւր զանարգանս։՝՝ 12 Ցանկութիւնք ամպարշտաց՝ չար են, արմատք բարեպաշտաց հաստատունք՝՝ են։ 13 Վասն վնասու շրթանց անկանի յորոգայթ մեղաւորն, եւ արդարն զերծանի ի նմանէ։ Քաղցրահայեացն գթութիւն գտանէ. որ պատահէ ի դրունս՝ նեղէ զոգիս՝՝։ 14 Ի պտղոյ բերանոյ առն՝ լցցի անձն իւր բարութեամբ, հատուցումն շրթանց իւրոց հատուսցի նմա։ 15 Ճանապարհք անմտաց՝ ուղիղ թուին առաջի նոցա. ունկնդիր լինի խրատու իմաստունն, 16 իսկ անմիտն առ օրին յայտնէ զբարկութիւն իւր. թաքուցանէ զանարգանս իւր այր խորագէտ։ 17 Եւ զյայտնի հաւատս պատմէ արդար՝՝. վկայ անօրինաց նենգաւոր է։ 18 Են՝ որ բանիւք իւրեանց խոցեն որպէս սրով, բայց լեզուք իմաստնոց բժշկեն։ 19 Շրթունք ճշմարիտք հաստատեն զվկայութիւն, վկայ վաղվաղուկ՝ ունի՝՝ լեզու անիրաւ։ 20 Նենգութիւն կայ ի սրտի չարանիւթի, իսկ որ կամին զխաղաղութիւն՝ ուրախ լիցին։ 21 Ոչ է հաճոյ՝՝ արդարոյ եւ ոչ մի ինչ անիրաւ, իսկ ամպարիշտք լցցին չարութեամբ։ 22 Պիղծ են առաջի Տեառն շրթունք սուտք, իսկ որ առնէ զհաւատս՝ ընդունելի է նմա։ 23 Այր իմաստուն՝ աթոռ հանճարոյ, սիրտ անզգամաց պատահեսցէ նզովից։ 24 Ձեռն ընտրելոց դիւրաւ յաղթեսցէ. նենգաւորք մատնեսցին ի յափշտակութիւն։ 25 Բան ահեղ խռովեցուցանէ զսիրտ առն արդարոյ,՝՝ աւետիք բարեաց՝ ուրախ առնեն զնա։ 26 Արդարն իրաւախոհ սիրէ զանձն. խորհուրդք ամպարշտաց մեղմեխք են։ Զմեղաւորս հալածեն չարիք, արդարոց հասցեն բարութիւնք.՝՝ ճանապարհք ամպարշտաց մոլորեցուսցեն զնոսա։ 27 Ոչ պատահեսցէ որս նենգաւորի. ստացուածք պատուական՝ այր սուրբ եւ առատ։՝՝ 28 Ի ճանապարհս արդարութեան կեանք, ճանապարհք ոխակալաց մահ՝՝։ |