ԳԻՐՔ ՆԷԵՄԵԱՅ 9 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ ի քսան եւ չորս ամսոյն ժողովեցան որդիքն Իսրայելի եւ սկսան պահել պահս, եւ զգեցան քուրձ եւ արկին մոխիր ի վերայ գլխոց իւրեանց։ 2 Եւ որոշեցան որդիքն Իսրայելի յամենայն որդւոցն այլազգեաց, եւ քաւեցին զմեղս իւրեանց եւ զմեղս հարցն իւրեանց։ 3 Եւ կային ի կարգի իւրեանց. եւ կարդայր Եզրա զգիրս օրինացն Տեառն Աստուծոյ. եւ երկիր պագանէին ամենայն ժողովուրդքն՝՝ Տեառն Աստուծոյ իւրեանց։ 4 Եւ կային ի բարձրաւանդակ տեղւոջ Եզրա եւ Ղեւտացիք եւ Յեսու Յովսեդեկեանց, եւ որդիքն Կադմելի, Սաքանիա որդի Սարեբիայ, որդիք Անանիայ՝՝ եւ գոչեցին մեծաձայն առ Տէր Աստուած իւրեանց։ 5 Եւ ասեն Ղեւտացիքն Յեսու եւ Կադմիէլ. Եղբարք, օրհնեցէք զՏէր Աստուած մեր՝՝ յաւիտեանս յաւիտենից, եւ եղիցի օրհնեալ փառք Տեառն, եւ բարձրասցի օրհնութիւն նորա եւ գոհութիւն։ Եւ սկսաւ օրհնել Եզրա զՏէր Աստուած եւ ասէ՝՝. 6 Դու ես նոյն ինքն Տէր Աստուած միայն, դու արարեր զերկինս եւ զերկինս երկնից եւ զամենայն կարգս նորա, եւ զերկիր եւ զամենայն կարգս նորա, եւ զամենայն ինչ որ է ի նմա, զծով եւ զամենայն որ է ի նմա. եւ դու կենդանացուցեր զամենեսեան. եւ քեզ երկրպագեն զօրք երկնից, եւ զքեզ փառաւորեն երկինք երկնից. 7 վասն զի դու միայն ես Տէր Աստուած մեր. դու՝՝ ընտրեցեր զԱբրամ, եւ հաներ զնա յերկրէն Քաղդեացւոց, եւ եդիր նմա անուն Աբրահամ. 8 եւ գտեր զսիրտ նորա հաւատացեալ առաջի քո. եւ եդիր դու նմա ուխտ տալ նմա զերկիրն Քանանացւոց եւ Քետացւոց եւ Ամովրհացւոց եւ Փերեզացւոց եւ Յեբուսացւոց եւ Գերգեսացւոց եւ զաւակի նորա մինչեւ յաւիտեան՝՝. եւ հաստատեցեր զբանս քո, վասն զի արդար ես։ 9 Եւ տեսեր զնեղութիւնս հարցն մերոց որ յԵգիպտոս, եւ լուար աղաղակի նոցա ի վերայ Կարմիր ծովուն. 10 եւ արարեր նոցա նշան յԵգիպտոս եւ՝՝ ի փարաւոն եւ յամենայն ծառայս նորա, եւ յամենայն ժողովուրդ երկրի նորա. քանզի գիտացեր եթէ հպարտացան ի վերայ ժողովրդեան քո, եւ արարեր քեզ անուն մեծ մինչեւ ցայս օր. 11 եւ զծովն Կարմիր հերձեր առաջի նոցա, եւ անցին ընդ մէջ ծովուն իբրեւ ընդ ցամաք. եւ զհալածիչս նոցա ընկղմեցեր իբրեւ զվէմս ի ջուրս բազումս։ 12 Եւ սեամբ ամպոյ առաջնորդեցեր նոցա ի տուէ, եւ սեամբ հրոյ ի գիշերի, վասն զի լուսաւորէր՝՝ զճանապարհս նոցա ընդ որ գնային։ 13 Եւ ի լեառնն Սինա իջեր եւ խօսեցար ընդ նոսա յերկնից. եւ ետուր նոցա զդատաստանս ուղիղս, եւ օրէնս ճշմարիտս, հրամանս եւ պատուիրանս բարիս. 14 եւ զշաբաթս քո սուրբս ծանուցեր նոցա, եւ զպատուիրանս եւ զհրամանս եւ զօրէնս ետուր նոցա ի ձեռն Մովսիսի ծառայի քո։ 15 Եւ զհաց երկնից ետուր նոցա ի կերակուր, եւ զջուր բղխեցուցեր ի վիմէ եւ արբուցեր նոցա. եւ բացեր նոցա մտանել ժառանգել զերկիրն յոր համբարձեր զձեռն քո տալ նոցա։ 16 Եւ ինքեանք իսկ հարքն մեր հպարտացան եւ անօրինեցան, եւ խստացուցին զպարանոցս իւրեանց, եւ ոչ լուան պատուիրանաց քոց, 17 եւ ակնկորեցին յօրինաց քոց, եւ ոչ յիշեցին զսքանչելիս քո զոր արարեր դու ընդ նոսա. այլ խստացուցին զպարանոցս իւրեանց, եւ դարձուցին զթիկունս իւրեանց. եւ կամեցան դառնալ ի ծառայութիւն անդրէն յԵգիպտոս. այլ դու, Տէր՝՝ Աստուած մեր, գթած ես եւ ողորմած, երկայնամիտ եւ բազումողորմ, եւ ոչ ի սպառ մերժեցեր զնոսա։ 18 Եւ դարձեալ արարին իւրեանց որթ ձուլածոյ՝ եւ ասացին. Այս են աստուածք որ հանին զմեզ յերկրէն Եգիպտացւոց. եւ արարին մեծամեծ բարկութիւնս. 19 եւ դու ըստ բազում գթութեան եւ ողորմութեան քում ոչ թողեր եւ ցրուեցեր զնոսա յանապատին, եւ զսիւն ամպոյն ոչ հեռացուցեր ի նոցանէ որ առաջնորդէր նոցա ի տուէ, եւ զսիւն հրոյն որ լուսաւորէր զնոսա ի գիշերի՝ զճանապարհսն զոր երթային։ 20 Եւ զՀոգի քո Սուրբ զբարերար՝ ետուր նոցա իմանալ զօրէնսն՝՝ եւ զմանանայն ոչ հեռացուցեր ի բերանոց նոցա, եւ ետուր նոցա ջուր ի ծարաւոյ վիմէ՝՝։ 21 Եւ զքառասուն ամ շրջեցուցեր զնոսա յանապատին՝՝. հանդերձք նոցա ոչ մաշեցան, եւ կօշիկք նոցա ոչ հնացան։ 22 Եւ հարեր առաջի նոցա զթագաւորս եւ զժողովուրդս, եւ բաժանեցին եւ կալան զերկիր նոցա ի ժառանգութիւն, զերկիրն Սեհոնի՝՝ թագաւորին Եսեբոնայ, եւ զերկիրն Ովգայ թագաւորին Բասանու։ 23 Եւ զորդիս նոցա բազմացուցեր իբրեւ զաստեղս երկնից. եւ ածեր զնոսա յերկիր զոր խոստացար հարցն նոցա, եւ ժառանգեցին զնա. 24 վասն զի սատակեցեր առաջի նոցա զբնակիչս երկրին Քանանացւոց, եւ ետուր զերկիրն նոցա ի ձեռս նոցա. եւ զթագաւորս նոցա եւ զժողովուրդ երկրին սպառեցեր՝ որպէս եւ կամեցան՝՝ ըստ կամաց իւրեանց։ 25 Եւ առին զքաղաքս բարձրաբերձս եւ զպարիսպս՝՝, եւ ժառանգեցին զտունս լի ամենայն բարութեամբ, ջրհորս փորեալս եւ կազմեալս, այգիս եւ ձիթենիս եւ զամենայն ծառս պտղաբերս ի կերակուրս լիութեան նոցա. կերան եւ յագեցան, գիրացան եւ փափկացան ի բարութիւնս մեծամեծս զոր ետուր նոցա։ 26 Եւ հեռացան եւ մերժեցան ի քէն, եւ յետս դարձան յօրինաց քոց. եւ զմարգարէսն քո կոտորեցին, որ քարոզեցին նոցա դառնալ առ քեզ. եւ արարին զբարկութիւն մեծ առաջի քո։ 27 Եւ ետուր զնոսա ի ձեռս նեղչաց նոցա, եւ նեղեցին զնոսա. եւ աղաղակեցին առ քեզ ի ժամանակս նեղութեան իւրեանց, եւ դու յերկնից լուար նոցա. եւ բազում գթութեամբ եւ ողորմութեամբ փրկեցեր զնոսա, եւ հաներ զնոսա ի ձեռաց նեղչաց նոցա։ 28 Եւ յորժամ հանգեան, դարձան եւ արարին զչարիս առաջի քո. եւ թողեր զնոսա ի ձեռս թշնամեաց նոցա, եւ չարչարեցին զնոսա. եւ դարձեալ աղաղակեցին առ քեզ, եւ դու յերկնից լուար նոցա, եւ փրկեցեր զնոսա բազում ողորմութեամբ քով՝՝. 29 եւ դարձեալ եդիր վկայութիւն առ նոսա՝ դառնալ յօրէնս քո. իսկ նոքա անմտացեալք յիմարութեամբ ոչ լուան օրինաց քոց, եւ ի հրամանս քո եւ ի պատուիրանս քո մեղան, զոր դու ասացեր եւ հրամայեցեր, զի ո ոք արասցէ ի մարդկանէ զբան պատուիրանաց քոց կեցցէ՝՝ նոքիմբք. իսկ նոքա դարձուցին զթիկունս իւրեանց, եւ եղեն խստապարանոցք եւ ոչ լուան բանի քում. 30 եւ դու երկայնամտեցեր առ նոսա եւ առաքեցեր ի վկայութիւն զմարգարէսն Հոգւով քո Սրբով՝՝. սակայն եւ այնպէս ոչ լուան. եւ մատնեցեր զնոսա ի ձեռս ժողովրդոց օտարաց երկրին, որք տառապեցուցին զնոսա յոյժ։՝՝ 31 Եւ դու ըստ բազում գթութեան եւ ողորմութեան քում ոչ թողեր զնոսա մինչեւ ի սպառ, եւ ոչ մերժեալ հեռացուցեր զնոսա ի քէն. զի դու հզօր ես գթած եւ ողորմած, երկայնամիտ եւ բազումողորմ։ 32 Եւ այժմ, Տէր Աստուած մեր՝ զօրաւոր եւ մեծ, ամենակալ եւ ահարկու, արդար եւ ճշմարիտ, պահեա զուխտ եւ զողորմութիւն, եւ հայեաց ի տառապանս մեր եւ ի նեղութիւնս, եւ թագաւորացն մերոց եւ իշխանացն մերոց, եւ քահանայից եւ մարգարէիցն մերոց, եւ ամենայն հարցն մերոց, եւ ժողովրդեան քո զոր տառապեցուցին, եւ բռնացան ի վերայ մեր թագաւորք Ասորեստանեայց մինչեւ ցայսօր։ 33 Եւ դու արդար ես յամենայնի զոր ածեր ի վերայ մեր վասն մեղաց մերոց. վասն զի ճշմարտութեամբ արարեր. 34 քանզի մեղաք մեք եւ թագաւորք մեր եւ իշխանք եւ քահանայք եւ հարքն մեր, եւ ոչ արարաք զպատուիրանս քո, եւ ոչ հայեցաք յօրէնս քո եւ ի վկայութիւնս զոր եդիր առ մեզ. 35 եւ զգթութիւնս քո եւ զբազում բարութիւնս՝ զոր ետուր մեզ եւ յերկրիս յայսմիկ ի լայնս եւ յընդարձակ եւ ի պարարտ զոր ետուր մեզ, ոչ գիտացաք՝ ծառայել քեզ. այլ դարձուցաք զսիրտս մեր յօրինաց քոց, եւ մատնեցաք մեք ի գերութիւն վասն մեղաց մերոց։՝՝ 36 Եւ ահաւասիկ եմք այսօր ի ծառայութիւն, եւ երկիրս զոր ետուր հարցն մերոց ուտել զպտուղ եւ զբարութիւն սորա ազատութեամբ։ 37 Արդ այսօր թագաւորք օտարք տիրեն ի վերայ մեր եւ ուտեն զսա վասն մեղաց մերոց, եւ անկեալք ի ծառայութիւն՝ տամք հարկս. եւ վարեն զմեզ եւ զանասունս մեր որպէս եւ կամին, եւ եմք ի նեղութեան եւ ի վիշտս մեծ այսօր վասն մեղաց մերոց՝՝։ 38 Եւ արդ ի վերայ այսր ամենայնի՝ մեք դնեմք ուխտս եւ հաւատարմութիւնս, եւ հաւատամք յօրէնս քո եւ առնեմք զնոսա, եւ որ ինչ գրեալ է ի նոսա.՝՝ եւ զբանս զայս գրով հաստատեմք եւ կնքեմք՝ ամենայն իշխանք մեր եւ Ղեւտացիք մեր եւ քահանայք մեր։ |