ՄԱՐԳԱՐԷՈՒԹԻՒՆ ՆԱՒՈՒՄԱՅ 1 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Առած Նինուէի։ Գիրք տեսլեան Նաւումայ Եղկեսացւոյ։ 2 Աստուած նախանձոտ եւ վրէժխնդիր Տէր. վրէժխնդիր է Տէր բարկութեամբ, եւ խնդրէ Տէր վրէժ ի հակառակորդաց իւրոց, եւ բառնայ ինքն զթշնամիս իւր՝՝։ 3 Տէր երկայնամիտ, եւ մեծ է զօրութիւն նորա, եւ արդարացուցանելով ոչ արդարացուցանէ Տէր. վախճանաւ եւ շարժմամբ է ճանապարհ նորա, հողմ երիվար նորա՝՝, եւ ամպք փոշի ոտից նորա։ 4 Սաստէ ծովու, եւ ցամաքեցուցանէ զնա, եւ զամենայն գետս աւերէ. նուազեաց Բասանացին եւ Կարմեղոս, եւ ամենայն ծաղիկք Լիբանանու պակասեցին։ 5 Լերինք շարժեցան ի նմանէ, եւ բլուրք սասանեցան. խախտեցաւ երկիր յերեսաց նորա, եւ համօրէն ամենայն բնակիչք նորա՝՝։ 6 Առաջի բարկութեան նորա ո՞ հանդարտեսցէ, եւ ո՞ կացցէ ընդդէմ բարկութեան սրտմտութեան նորա. սրտմտութիւն նորա հալէ զիշխանութիւնս՝՝, եւ վէմք խորտակեցան ի նմանէ։ 7 Քաղցր է Տէր. որոց սպասեն նմա՝՝ յաւուր նեղութեան, եւ ճանաչէ զերկիւղածս իւր։ 8 Եւ հեղեղաւ ճանապարհաց արասցէ վախճան յարուցելոց ի վերայ՝՝, եւ զթշնամիս նորա խաւար հալածեսցէ։ 9 Զի՞նչ խորհիք զՏեառնէ. կատարած ինքն արասցէ. եւ ոչ խնդրեսցէ կրկին զնոյն վրէժխնդրութիւն ի նեղութեան։ 10 Զի մինչեւ ի հիմն իւրեանց խոպանասցին. իբրեւ զգեղձ պատեալ կերիցի, եւ՝՝ իբրեւ զեղէգն լի երաշտութեամբ։ 11 Ի քէն ելցէ խորհուրդ զՏեառնէ, չարիս խորհել հակառակութեամբ՝՝։ 12 Այսպէս ասէ Տէր. Ի վերայ իշխանաց ջուրց բազմաց՝ այնպէս զատուսցին, եւ լուր քո ոչ եւս լուիցի՝՝։ 13 Եւ արդ խորտակեցից զգաւազան նորա ի քէն, եւ զկապանս քո խզեցից։ 14 Եւ պատուիրեսցէ վասն քո Տէր, եւ ոչ եւս սերմանեսցի յանուանէ քումմէ. ի տանէ Աստուծոյ քո ջնջեցից զդրօշեալս, եւ զձուլածոյսն արարից ի գերեզման քեզ։ 15 Զի ահա երագ են՝՝ ի վերայ լերանց ոտք աւետարանչին, եւ որ պատմէ զխաղաղութիւն. տօնեա զտօնս քո, Յուդա, հատո զուխտս քո. զի ոչ եւս յաւելցին անցանել ի հնանալ. վախճանեցաւ, մաշեցաւ եւ բարձաւ՝՝։ |