ԳԻՐՔ ՅՈԲԱՅ 7 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Ո՞չ ապաքէն իբրեւ զփորձութիւն են վարք մարդոյ ի վերայ երկրի, եւ իբրեւ զառօրեայ վարձք վարձկանի կեանք նորա։ 2 Կամ իբրեւ զծառայ երկուցեալ ի տեառնէ իւրմէ եւ զօղեալ ընդ հովանեաւ, եւ իբրեւ զվարձկան որ սպասիցէ վարձուց իւրոց, 3 նոյնպէս եւ ես սպասեցի ամսոց սնոտեաց. գիշերք ցաւագին տուեալ են ինձ։ 4 Եթէ ննջեցից՝ ասեմ. Ե՞րբ իցէ տիւ. եւ եթէ յառնիցեմ՝ դարձեալ թէ՝ Ե՞րբ իցէ երեկ. լի ցաւօք լինիմ յերեկորեայ մինչեւ ցառաւօտ։ 5 Թաթաւին մարմինք իմ զազրութեամբ որդանց, մաշեցի զկոշտս երկրի առ ի զթարախս քերելոյ։ 6 Եւ կեանք իմ թեթեւագոյնք են քան զխօսս, եւ կորեան յունայնութեան յուսոյ։՝՝ 7 Յիշեա զի փուք են կեանք իմ, եւ ոչ դարձցի ակն իմ ի տեսանել զբարի։ 8 Եւ ոչ հայեսցի յիս ակն տեսողի. աչք քո յիս՝ եւ ես ոչ եւս իցեմ։ 9 Իբրեւ զամպ ջնջեալ յերկնից. զի եթէ իջանիցէ մարդ ի դժոխս. 10 ոչ եւս ելցէ եւ ոչ դարձցի ի տուն իւր, եւ ոչ եւս ծանիցէ զնա տեղի իւր։ 11 Այսուհետեւ ոչ եւս խնայեցից ի բերան իմ, խօսեցայց մինչեւ իցեմ ի վիշտս, բացից զդառնութիւն անձին իմոյ տագնապաւ։ 12 Միթէ ծո՞վ իցեմ կամ վիշա՞պ, զի կարգեցեր զինեւ պահ։ 13 Ասացի թէ՝ Մխիթարեսցեն զիս մահիճք իմ, վճարեցից զինէն զբանս յանկողնի իմում՝՝, 14 զարհուրեցուցանես զիս երազովք, եւ տեսլեամբք հարկանես զիս։ 15 Թափես զոգի յանձնէ իմմէ, եւ ի մարմնոյ զշունչ իմ, եւ ի մահուանէ զկեանս իմ. 16 զի ոչ եթէ յաւիտեան կեամ, եթէ երկայնամիտ եղէց՝՝. ի բաց կաց յինէն, զի ընդունայն են կեանք իմ։ 17 Զի զի՞նչ է մարդ՝ զի մեծացուցեր զնա, կամ զի հայիցիս ի նա մտօք, 18 կամ այցելութիւն առնիցես նմա մինչեւ ցառաւօտ, եւ ի հանգիստ դատիցիս զնա՝՝։ 19 Մինչեւ յե՞րբ ոչ թողուցուս զիս, եւ ոչ ընդարձակիցես ինձ մինչեւ ցաւովք կլանիցեմ զտողուկս իմ։ 20 Զի թէ մեղայ՝ զի՞նչ կարիցեմ առնել քեզ, որ գիտեսդ զմիտս մարդկան. ընդէ՞ր եդիր զիս քեզ ոսոխ, եւ իցեմ քեզ բեռն։ 21 Եւ ընդէ՞ր ոչ արարեր մոռացումն անօրէնութեան իմոյ եւ սրբութիւն մեղաց իմոց. արդ ահա յերկիր դառնայցեմ՝՝ կանխեալ, եւ այլ ոչ եւս իցեմ։ |