ՄԱՐԳԱՐԷՈՒԹԻՒՆ ԵՍԱՅԵԱՅ 14 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ ողորմեսցի Տէր Յակոբայ, եւ ընտրեսցէ միւսանգամ զԻսրայէլ. եւ հանգիցեն յերկրի իւրեանց, եւ յաւելցի պանդուխտն ի տունն Յակոբայ։ 2 Ընկալցին զնոսա հեթանոսք, եւ ածցեն ի տեղիս իւրեանց եւ ժառանգեսցեն, եւ բազմասցին յերկրին Աստուծոյ՝՝ ի ծառայս եւ յաղախնայս. եւ եղիցին գերիք գերեվարք նոցա, եւ անկցին ի ծառայութիւն որ տիրէին նոցա։ 3 Եւ եղիցի յաւուր յայնմիկ, հանգուսցէ զքեզ Տէր ի ցաւոց եւ ի սրտմտութենէ քումմէ, եւ ի ծառայութենէ խստութեան զոր ծառայեցեր նոցա, 4 եւ առցես զողբս զայս ի վերայ թագաւորին Բաբելացւոց, եւ ասասցես յաւուր յայնմիկ՝՝. Զիա՜րդ դադարեալ կայ պահանջօղն, հանգեաւ տագնապողն։ 5 Զի խորտակեաց Տէր զլուծ մեղաւորացն՝ զլուծ իշխանացն. 6 սատակեաց զազգսն սրտմտութեամբ, անհնարին հարուածովք բարկութեամբ յանխնայ։ 7 Հանգեաւ յուսով՝՝ երկիր ամենայն, եւ գոչէ ուրախութեամբ։ 8 Եւ փայտքն Լիբանանու՝՝ ոտնհար եղեն քեզ, եւ մայրքն Լիբանանու ասեն, թէ՝ Յորմէ հետէ դու դադարեցեր՝ ոչ ելին ի մեզ փայտահարք։ 9 Դժոխք ի ներքուստ դառնացան ի պատահելն քեզ. կանգնեցան միանգամայն հսկայքն ամենայն որ լեալ էին իշխանք երկրի, որ յարուցին՝՝ յաթոռոց իւրեանց զամենայն թագաւորս ազգաց։ 10 Ամենեքեան պատասխանի տացեն քեզ եւ ասասցեն. Եւ դո՞ւ իբրեւ զմեզ ըմբռնեցար, եւ ընդ մեզ համարեցար։ 11 Իջին ի դժոխս փառք քո, եւ բազում ուրախութիւնն քո. ի ներքոյ քո մէցս տարածեսցեն, եւ ի վերայ քո որդն յարկցի։ 12 Զիա՜րդ անկաւ յերկնից Արուսեակն որ ընդ առաւօտն ծագէր. անկաւ յերկիր, խորտակեցաւ՝ որ առաքէր առ ամենայն ազգս։՝՝ 13 Դու ասէիր ի մտի քում. Ելից յերկինս, ի վերոյ քան զաստեղս երկնից արկից՝՝ զաթոռ իմ. նստայց ի լերինն բարձու, ի վերայ լերանց բարձանց՝՝ հիւսիսոյ. 14 ելից ի վեր քան զամպս, եղէց նմանօղ Բարձրելոյն։ 15 Արդ ահաւադիկ ի դժոխս իջցես եւ ի հիմունս երկրի՝՝։ 16 Որք տեսանիցեն զքեզ՝ զարմասցին ի վերայ քո եւ ասասցեն. Այս ա՞յն այր է որ զայրացուցանէր զերկիր, շարժէր զթագաւորս. 17 որ առնէր զամենայն տիեզերս աւերակ, եւ քակէր զքաղաքս նոցա. գերեաց գերեդարձ ոչ արար։ 18 Ամենայն թագաւորք ազգաց ննջեցին պատուով՝ այր իւրաքանչիւր ի տան իւրում. 19 եւ դու անկցիս ի վերայ լերանց իբրեւ զմեռեալ, գարշելի ի մէջ բազում դիականց կոտորելոց սրով՝ իջելոց ի դժոխս. իբրեւ զձորձս արեամբ թաթաւեալ որ ոչ իցէ սուրբ. 20 նոյնպէս եւ դու ոչ սրբեսցիս՝՝. զի ապականեցեր զերկիր իմ, եւ զժողովուրդ իմ կոտորեցեր. մի՛ մնասցես յաւիտեանս ժամանակաց զաւակ չար։ 21 Պատրաստեա զորդիս քո ի՝՝ սպանումն վասն մեղաց հարց իւրեանց. զի մի՛ յարիցեն եւ ժառանգեսցեն զերկիր, եւ լցցեն զերկիր պատերազմօք։ 22 Յարեայց ի վերայ նոցա, ասէ Տէր Սաբաւովթ, եւ կորուսից զանուն նոցա եւ զզարմ եւ զզաւակ։ Այսպէս ասէ Տէր զօրութեանց. 23 Արարից զԲաբելոն աւերակ, զի բնակեսցեն ի նմա ոզնիք. եւ եղիցի յոչինչ, եւ արարից զնա խորխորատ տղմոյ ի կորուստ։ 24 Այսպէս ասէ Տէր զօրութեանց. Զոր օրինակ ասացի՝՝ այնպէս եղիցի, եւ որպէս խորհեալ եմ՝ այն կացցէ. 25 սատակել զԱսորեստանեայս յերկրի իմում եւ ի վերայ լերանց իմոց եւ եղիցին ի կոխումն. եւ բարձցի ի ձէնջ լուծ նոցա, եւ գոռոզութիւն նոցա ի պարանոցէ ձերմէ՝՝ վերասցի։ 26 Այս խորհուրդ է զոր խորհեցաւ Տէր ի վերայ ամենայն տիեզերաց. եւ այս ձեռն բարձրացեալ ի վերայ ամենայն ազգաց։ 27 Զի զոր սուրբն Աստուած՝՝ խորհեցաւ, ո՞վ իցէ որ զայն ցրիցէ. եւ զբարձրացեալ ձեռն նորա՝ ո՞վ իցէ որ դարձուցանիցէ։ 28 Յամին յորում մեռաւ Աքազ արքայ, եղեւ պատգամս այս ի վերայ այլազգեաց։՝՝ 29 Մի՛ ուրախ լինիք, ամենայն այլազգիք, թէ խորտակեցաւ լուծ հարկանողացն ձերոց. զի ի զաւակէ օձին ելցեն ծնունդք իժից, եւ ի նոցա ծննդոց ելցեն օձք թեւաւորք։ 30 Եւ բուծցին աղքատք նովաւ, եւ տկար մարդիկ՝՝ ի խաղաղութեան բնակեսցեն. եւ սատակեսցէ ի սովոյ զզաւակ քո, եւ զմնացորդս քո սատակեսցէ։ 31 Ողբացէք, դրունք քաղաքաց. ձայնս արկցեն, քաղաքք խռովեալք, ամենայն այլազգիք. ծուխ ել ի հիւսիսոյ, եւ ոչ եւս գտանիցի։՝՝ 32 Եւ զի՞նչ տայցեն պատասխանի թագաւորք ազգաց. զի Տէր հաստատեաց զհիմունս Սիոնի, եւ նովաւ փրկեսցին խոնարհք ժողովրդեանն՝՝։ |