ԱՌ ԵԲՐԱՅԵՑԻՍ ԹՈՒՂԹ 4 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Երկիցուք այսուհետեւ, գուցէ ի թողուլ զաւետիսն՝ ի մտանելոյ՝՝ ի հանգիստ նորա, գտանիցի ոք ի ձէնջ նուազեալ։ 2 Քանզի եմք աւետարանեալք որպէս եւ նոքայն. այլ նոցա ոչինչ օգնեաց լուր բանին, չամոքելոցն ի հնազանդութիւն հաւատոց՝՝։ 3 Այլ մեք մտանեմք ի հանգիստն որք հաւատացաքս. որպէս եւ ասացն թէ՝ Որպէս երդուայ ի բարկութեան իմում, թէ՝ Մտցեն ի հանգիստ իմ. թէպէտ եւ արդիւնքն ի սկզբանէ աշխարհի լիեալ էին։ 4 Քանզի ասէ ուրեք վասն աւուրն եւթներորդի այսպէս. Եւ հանգեաւ Աստուած յաւուրն եւթներորդի յամենայն գործոց իւրոց։ 5 Եւ աստ դարձեալ ասէ թէ՝ Մտցեն ի հանգիստ իմ։ 6 Եւ արդ՝ քանզի արգելան ոմանք մտանել՝՝ ի նա, եւ որք յառաջագոյն աւետարանեալն էին՝ չմտին վասն անհաւանութեանն։ 7 Դարձեալ այլ օր սահմանէ. Զայսօրն ի Դաւթի եւ ասէ յետ այնչափ ժամանակաց, որպէս յառաջագոյնն ասաց. Այսօր եթէ ձայնի նորա լուիցէք, մի՛ խստացուցանէք զսիրտս ձեր։ 8 Զի եթէ զնոսա Յեսուայ հանգուցեալ էր, ապա վասն այլոյ աւուր ոչ խօսէր յետ այնորիկ։ 9 Արդ ուրեմն նուազեալ է՝՝ շաբաթումն ժողովրդեանն Աստուծոյ։ 10 Զի որ եմուտ ի հանգիստն նորա, եւ նա հանգեաւ յիւրոց գործոց անտի, որպէս եւ Աստուած յիւրայոցն։ ՎՋ 11 Փութասցուք այսուհետեւ մտանել յայն հանգիստ, զի մի՛ ոք ընդ նովին օրինակաւ անհաւանութեանն անկանիցի։ 12 Զի կենդանի է բանն Աստուծոյ եւ ազդող եւ հատու քան զամենայն սուր երկսայրի, եւ անցանէ մինչեւ ցորոշումն շնչոյ եւ ոգւոյ եւ յօդից, եւ ուղղոյ, եւ քննիչ է մտաց եւ խորհրդոց սրտից. 13 եւ չիք արարած աներեւոյթ յերեսաց նորա, այլ ամենայն ինչ մերկապարանոց կայ առաջի աչաց նորա՝ զորմէ մեր բանքս են։ 14 Ունիմք այսուհետեւ Քահանայապետ մեծ անցեալ ընդ երկինս, զՅիսուս զՈրդի Աստուծոյ, պինդ կալցուք զխոստովանութիւնն։ 15 Քանզի ոչ եթէ ունիմք քահանայապետ որ չիցէ կարող չարչարակից լինել տկարութեան մերոյ, այլ փորձ է ամենայնիւ ըստ նմանութեան, առանց մեղաց։ ԶԿ. 16 Մատիցուք այսուհետեւ համարձակութեամբ առաջի աթոռոյ շնորհացն նորա, զի ընկալցուք զողորմութիւն եւ գտցուք շնորհս ի դէպ ժամանակի օգնականութեան։ |