ԱՌ ԵԲՐԱՅԵՑԻՍ ԹՈՒՂԹ 3 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Ուստի, եղբարք սուրբք, երկնաւոր կոչմանն բաժանորդք, նայեցարուք ընդ Առաքեալն եւ ընդ Քահանայապետ խոստովանութեան մերոյ ընդ Յիսուս Քրիստոս. 2 որ հաւատարիմ է արարչին իւրոյ, որպէս եւ Մովսէս յամենայն տան նորա։ 3 Զի առաւել եւս փառաց քան զՄովսէս արժանի եղեւ, որչափ առաւել պատիւ ունիցի քան զտունն՝ տանն առնելի։ 4 Զի ամենայն տուն կազմի յումէ կազմի. իսկ որ զամենայնն արար՝ Աստուած է։ 5 Մովսէս հաւատարիմ է յամենայն տան նորա իբրեւ զծառայ առ ի վկայութենէ բանից ասացելոց. 6 այլ Քրիստոս իբրեւ որդի ի վերայ տան իւրոյ. որոյ տունն մեք իսկ եմք, միայն թէ զհամարձակութիւն եւ զպարծանս յուսոյն մինչեւ ի վախճան հաստատուն ունիցիմք։ 7 Վասն որոյ այսպէս ասէ Հոգին Սուրբ. Այսօր եթէ ձայնի նորա լուիցէք, 8 մի՛ խստացուցանէք զսիրտս ձեր իբրեւ ի դառնութեանն՝ յաւուրն փորձութեան յանապատի, 9 ուր փորձեցին զիս հարքն ձեր, քննեցին զիս եւ տեսին զգործս իմ զքառասուն ամ. 10 վասն որոյ տաղտկացայ ազգաւն այնուիկ, եւ ասացի. Միշտ մոլորեալ են սրտիւք։ Եւ նոքա ոչ ծանեան զճանապարհս իմ. 11 որպէս երդուայ ի բարկութեան իմում թէ՝ Մտցեն ի հանգիստ իմ։ ԵԶ. 12 Տեսէք, եղբարք, գուցէ երբեք լինիցի յումեք ի ձէնջ սիրտ չար անհաւատութեան՝ ապստամբ լինել յԱստուծոյ կենդանւոյ։ 13 Այլ մխիթարեցէք զմիմեանս զօրհանապազ՝ մինչդեռ այսօրդ առաջի կայ՝՝, զի մի՛ ոք խստասցի ի ձէնջ խաբէութեամբ մեղաց։ 14 Քանզի բաժանորդք եղեաք Քրիստոսի, միայն թէ զսկիզբն հաստատութեանն մինչեւ ի վախճան պինդ կալցուք. 15 յասելն. Այսօր եթէ ձայնի նորա լուիցէք, մի՛ խստացուցանէք զսիրտս ձեր իբրեւ ի դառնութեանն։ 16 Քանզի ոմանք լուան եւ դառնացուցին, այլ ոչ ամենեքեան որ՝՝ ելեալ էին յԵգիպտոսէ ի ձեռն Մովսիսի։ 17 Յումէ՞ տաղտկացաւ զքառասուն ամ. ո՞չ ապաքէն ի յանցուցելոցն, որոց ոսկերքն անկան յանապատի անդ։ 18 Ո՞ւմ երդուաւ չմտանել ի հանգիստն իւր, եթէ ոչ՝ անհաւատիցն։ 19 Եւ տեսանեմք զի ոչ կարացին մտանել վասն անհաւատութեանն։ |