ԾՆՈՒՆԴՔ 49 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Կոչեաց Յակոբ զորդիսն իւր եւ ասէ. Ժողովեցարուք, զի պատմեցից ձեզ ինչ, որ պատահիցէ ձեզ ի վախճանի աւուրց։ 2 Ժողովեցարուք, եւ լուարուք, որդիք Յակոբայ. լուարուք Իսրայելի հօր ձերում։ 3 Ռուբէն, անդրանիկ իմ, դու զօրութիւն իմ եւ սկիզբն որդւոց իմոց, խստութեամբ գնացեր եւ խստութեամբ յանդգնութեամբ թշնամանեցեր։ 4 Իբրեւ զջուր մի՛ եռասցիս՝՝. զի ելեր յանկողինս հօր քո, յայնժամ պղծեցեր. զանկողինս յոր ելեր՝՝։ 5 Շմաւոն եւ Ղեւի եղբարք. կատարեցին զանիրաւութիւն ի կամաց իւրեանց՝՝։ 6 Ի խորհուրդս նոցա մի՛ մտցէ անձն իմ, եւ ժողովս նոցա ոչ հաճեսցին միտք իմ. զի սրտմտութեամբ իւրեանց սպանին զարս, եւ ցանկութեամբ իւրեանց կարթակոտոր արարին զցուլս։ 7 Անիծեալ սրտմտութիւն նոցա, զի յանդուգն էր. եւ ոխութիւն նոցա, զի խիստ էր. բաժանեցից զնոսա ի մէջ Յակոբայ, եւ ցրուեցից զնոսա ի մէջ Իսրայելի։ 8 Յուդա, զքեզ օրհնեսցեն եղբարք քո. ձեռք քո ի վերայ թիկանց թշնամեաց քոց. երկիր պագցեն քեզ որդիք հօր քո։ 9 Կորիւն առիւծու Յուդա. ի շառաւիղէ ելեր, որդեակ իմ. ելեր բազմեցար, ննջեցեր իբրեւ զառեւծ եւ իբրեւ զկորիւն առիւծու. ո՞ յարուցանէ զնա։ 10 Մի՛ պակասեսցէ իշխան ի Յուդայ, եւ մի՛ պետ յերանաց նորա, մինչեւ եկեսցեն նմա հանդերձեալքն՝՝, եւ նա է ակնկալութիւն հեթանոսաց։ 11 Կապեսցէ զորթոյ զյաւանակ իւր, եւ զգնդակէն՝ զյաւանակ իշոյն. լուասցէ գինւով զպատմուճան իւր, եւ արեամբ խաղողոյ զհանդերձս իւր։ 12 Զուարթագին են աչք նորա ի գինւոյ եւ սպիտակ ատամունք իւր քան զկաթն։ 13 Զաբուղոն յեզերս ծովու բնակեսցէ, եւ ինքն նաւահանգիստ նաւաց, եւ ձգեսցի մինչեւ ի Սիդոն։ 14 Իսաքար բարւոյ ցանկացաւ՝՝, հանգուցեալ ի մէջ վիճակաց։ 15 Տեսեալ զհանգիստն զի գեղեցիկ էր, եւ զերկիրն զի պարարտ էր, եդ զուս իւր յաշխատել, եւ եղեւ այր արդիւնարար՝՝։ 16 Դան դատեսցէ զժողովուրդ իւր իբրեւ զմի այր ի մէջ՝՝ Իսրայելի։ 17 Եւ եղիցի Դան օձ դարանակալ ի ճանապարհի՝՝, հարկանել զգարշապար երիվարի, եւ ընկենուլ զհեծեալն յետս։ 18 Եւ մնալ փրկութեան Տեառն՝՝։ 19 Գադ հինի ելցէ՝՝, եւ ինքն ելցէ հինիւ զհետ նոցա։ 20 Ասերայ պարարտ հաց իւր, եւ ինքն տացէ կերակուր իշխանաց։ 21 Նեփթաղիմ ծառ բարձրացեալ, աճեցուցանել արմտեօք, զգեցուցանել արմտեօք զգեղեցկութիւն։ 22 Որդեակ աճեցեալ Յովսէփ, որդեակ աճեցեալ նախանձելի. որդեակ իմ մատաղ, առ իս դարձիր։ 23 Զոր բանսարկուք բամբասէին եւ դատափետ առնէին, եւ ոխանային ընդ նմա արք աղեղանց։ 24 Եւ փշրեցան զօրութեամբ աղեղունք իւրեանց, եւ լուծան ջիղք բազկաց նոցա ձեռամբ Հզօրին Յակոբայ. անտի որ զօրացոյց զԻսրայէլ, 25 յԱստուծոյ հօրն քո, եւ օգնեաց քեզ Աստուած իմ, եւ օրհնեաց զքեզ օրհնութիւն երկնից ի վերուստ, եւ զօրհնութիւն երկրի՝ լի ամենայնիւ. վասն օրհնութեանց ստեանց եւ արգանդի։ 26 Օրհնութեանց հօր քո եւ մօր քո, որ զօրացան քան զօրհնութիւնս լերանց մշտնջենաւորաց, եւ քան զօրհնութիւնս բլրոց յաւիտենականաց, եղիցի ի վերայ գլխոյ Յովսեփայ, եւ ի վերայ գլխոյ եղբարցն որոց առաջնորդեաց։՝՝ 27 Բենիամին գայլ յափշտակող, զայգունն դեռ եւս ուտիցէ, եւ առ երեկս բաշխիցէ կերակուրս։ 28 Ամենեքեան սոքա որդիք Յակոբայ՝ ազգք՝՝ երկոտասան. եւ այս է զոր խօսեցաւ ընդ նոսա հայրն իւրեանց, եւ օրհնեաց զնոսա. իւրաքանչիւր ըստ օրհնութեան իւրում օրհնեաց զնոսա։ 29 Եւ պատուիրեաց նոցա եւ ասէ ցնոսա. Ես յաւելում առ ժողովուրդ իմ. թաղեցէք զիս ընդ հարս իմ յայրի անդ որ է յագարակին Եփրոնի Քետացւոյ. 30 յայրին որ յանդի անդ է, ի կրկնում, յանդիման Մամբրէի յերկրին Քանանացւոց՝ զոր ստացաւ Աբրահամ զայրն յԵփրոնէ Քետացւոյ ի ստացուածս շիրմի։ 31 Անդ թաղեցին զԱբրահամ եւ զՍառա զկին նորա. անդ թաղեցին զԻսահակ եւ զՌեբեկա կին նորա. անդ թաղեցին զԼիա։ Ի ստացուածի ագարակին եւ այրին որ է ի նմա առ ի յորդւոցն Քետայ։ 32 Եւ դադարեաց Յակոբ ի պատուիրելոյ որդւոցն իւրոց, եւ առեալ զոտս իւր անդէն ի մահիճսն՝ պակասեաց, եւ յաւելաւ առ ժողովուրդ իւր։ |