ԾՆՈՒՆԴՔ 29 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ զոտս իւր ամբարձեալ Յակոբայ գնալ յերկիրն արեւելից, առ Լաբան որդի Բաթուելի Ասորւոյ, եղբայր Ռեբեկայ, մօր Յակոբայ եւ Եսաւայ։՝՝ 2 Եւ հայեցաւ եւ ահա ջրհոր մի ի դաշտի անդ. եւ էին անդ երեք հօտք խաշանց մակաղեալք ի նմա, եւ ի ջրհորոյն յայնմանէ արբուցանէին զխաշինսն. եւ վէմ մի մեծ կայր ի վերայ բերանոյ ջրհորոյն։ 3 Եւ անդր ժողովէին ամենայն հօտք, եւ տապալէին զվէմն ի բերանոյ ջրհորոյն, եւ տային ջուր խաշանցն, եւ կափուցանէին զվէմն ի բերան ջրհորոյն անդրէն ի տեղի իւր։ 4 Եւ ասէ ցնոսա Յակոբ. Եղբարք, ուստի՞ էք դուք։ Եւ նոքա ասեն. Ի Խառանէ եմք։ 5 Ասէ ցնոսա. Գիտէ՞ք դուք զԼաբան զորդի Նաքովրայ։ Եւ նոքա ասեն. Գիտեմք։ 6 Ասէ ցնոսա. Ո՞ղջ իցէ։ Եւ նոքա ասեն. Ողջ է։ Եւ ահա Ռաքէլ դուստր նորա գայր ընդ խաշինսն։ 7 Եւ ասէ Յակոբ. Դեռ աւուր շատ կայ, չեւ եւս է ժամ խաշանցդ ժողովելոյ. արբուցէք խաշանցդ, եւ երթայք արածեցէք։ 8 Եւ նոքա ասեն. Չէ հնար թէ մինչ ոչ ժողովիցին ամենայն հովիւք, եւ տապալիցեն զվէմդ ի բերանոյ ջրհորոյդ, եւ արբուցանիցեմք խաշանցս։ 9 Մինչդեռ նա ընդ նոսա խօսէր, ահա Ռաքէլ դուստր Լաբանու գայր ընդ խաշինս հօր իւրոյ. քանզի նա արածէր զխաշինս հօր իւրոյ։ 10 Եւ եղեւ իբրեւ ետես Յակոբ զՌաքէլ դուստր Լաբանայ եղբօր մօր իւրոյ, եւ զխաշինս Լաբանայ եղբօր մօր իւրոյ, եւ մատուցեալ Յակոբ տապալեցոյց զվէմն ի բերանոյ ջրհորոյն, եւ արբոյց խաշանցն Լաբանու եղբօր մօր իւրոյ։ 11 Եւ համբուրեաց Յակոբ զՌաքէլ, եւ ձայն եբարձ եւ ելաց։ 12 Եւ պատմեաց Յակոբ Ռաքելայ եթէ եղբայր հօր նորա է, եւ որդի Ռեբեկայ. եւ ընթացաւ պատմեաց հօր իւրում ըստ բանիցս այսոցիկ՝՝։ 13 Եւ եղեւ իբրեւ լուաւ Լաբան զանուն Յակոբայ որդւոյ քեռ իւրոյ, ընթացաւ ընդ առաջ նորա, գիրկս արկ եւ համբուրեաց զնա, եւ տարաւ զնա ի տուն իւր. եւ պատմեաց Լաբանու զամենայն զբանս զայսոսիկ։ 14 Եւ ասէ ցնա Լաբան. Յոսկերացս իմոց եւ ի մարմնոցս իմոց ես դու։ Եւ էր ընդ նմա ամսօրեայ մի ժամանակ։ 15 Եւ ասէ Լաբան ցՅակոբ. Զի եղբայր իմ ես դու, ոչ ծառայեսցես ինձ ձրի՝՝. յայտ արա ինձ զինչ իցեն վարձք քո։ 16 Եւ Լաբանայ էին երկու դստերք. անուն երիցուն Լիա, եւ անուն կրտսերոյն Ռաքէլ։ 17 Եւ աչք Լիայ գիջագոյնք, բայց Ռաքէլ բարի էր տեսլեամբ եւ գեղեցիկ երեսօք։ 18 Եւ սիրեաց Յակոբ զՌաքէլ. եւ ասէ. Ծառայեցից քեզ եւթն ամ վասն Ռաքելայ դստեր քո կրտսերոյ։ 19 Եւ ասէ ցնա Լաբան. Լաւ իցէ՝ քեզ տալ զնա քան տալ զնա առն օտարի. բնակեա դու ընդ իս։ 20 Եւ ծառայեաց Յակոբ վասն Ռաքելայ ամս եւթն. եւ էին յաչս նորա իբրեւ աւուրք սակաւք, քանզի սիրէր զնա։ 21 Եւ ասէ Յակոբ ցԼաբան. Տուր ինձ զկին իմ, լցեալ են աւուրք, զի մտից առ նա։ 22 Եւ ժողովեաց Լաբան զամենայն արս տեղւոյն, եւ արար հարսանիս։ 23 Եւ եղեւ երեկոյ, առեալ Լաբանու զԼիա դուստր իւր տարաւ առ Յակոբ, եւ եմուտ առ նա Յակոբ։ 24 Եւ ետ Լաբան զԶելփա զաղախին իւր նաժիշտ դստեր իւրում Լիայ։ 25 Եւ իբրեւ այգ եղեւ, եւ ահա Լիա էր. եւ ասէ Յակոբ ցԼաբան. Զի՞նչ գործեցեր զայս. ո՞չ վասն Ռաքելի ծառայեցի քեզ. ընդէ՞ր խաբեցեր զիս։ 26 Ասէ Լաբան. Չեն օրէնք յաշխարհի մերում տալ նախ զկրտսերն քան զերէց։ 27 Արդ կատարեա եւթն եւս ամ ընդ նորա՝՝, եւ տաց քեզ եւ զնա փոխանակ վաստակոցն զոր վաստակեսցես ինձ զեւթն ամ եւս այլ։ 28 Արար այնպէս Յակոբ, եւ կատարեաց եւթն եւս ամ ընդ նորա՝՝. եւ ետ նմա Լաբան զՌաքէլ դուստր իւր կնութեան։ 29 Եւ ետ Լաբան Ռաքելի դստեր իւրում զԲալլա զաղախին իւր նաժիշտ։ 30 Եւ եմուտ առ Ռաքէլ, եւ սիրեաց զՌաքէլ քան զԼիա. եւ ծառայեաց նմա այլ եւս եւթն ամ։ 31 Իբրեւ ետես Տէր եթէ ատելի է Լիա, եբաց զարգանդ նորա. բայց Ռաքէլ ամուլ էր։ 32 Եւ յղացաւ Լիա, եւ ծնաւ որդի Յակոբայ, եւ կոչեաց զանուն նորա Ռուբէն. ասէ. Զի ետես Տէր զտառապանս իմ, արդ սիրեսցէ զիս այր իմ։ 33 Յղացաւ դարձեալ Լիա եւ ծնաւ երկրորդ որդի Յակոբայ, եւ ասէ. Զի լուաւ Տէր եթէ ատեցեալ եմ, եւ յաւել ինձ զսա. եւ կոչեաց զանուն նորա Շմաւոն։ 34 Եւ յղացաւ եւ ծնաւ որդի, եւ ասէ. Արդ առ իս եղիցի այր իմ, զի ծնայ նմա երիս որդիս. վասն այսորիկ կոչեաց զանուն նորա Ղեւի։ 35 Եւ յղացաւ դարձեալ, ծնաւ որդի, եւ ասէ. Զայս միւսանգամ գոհացայց զՏեառնէ. եւ կոչեաց զանուն նորա Յուդա. եւ եկաց ի ծննդոց։ |