ဤစာအုပ်သည် ဘုရားသခင်မှ အားသွင်းပေးထားသော စာအုပ်မဟုတ်ပါ။ ၎င်းသည် ခရစ်ယာန်၏ ကာနွန် သို့မဟုတ် ယုဒလူမျိုး၏ တာနာ့ခ်၏ အစိတ်အပိုင်းမဟုတ်ပါ။ သမိုင်းနှင့် သုတေသန ရည်ရွယ်ချက်များအတွက်သာ ပြသထားပါသည်။ အပြည့်စုံသော ရှင်းလင်းချက်ကို ကြည့်ရန် ՄԱՐԳԱՐԷՈՒԹԻՒՆ ԴԱՆԻԵԼԻ 14 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)Գլուխ ԺԴ 1 Եւ Դանիէլ էր կենաց կցորդ թագաւորին, եւ փառաւոր քան զամենայն բարեկամս նորա։ 2 Եւ էին կուռք մի Բաբելացւոց անուն Բէլ. եւ ելանէր նմա ռոճիկ աւուր միոջ նաշիհ՝ երկոտասան արդու, եւ քառասուն ոչխար, եւ գինի՝ վեց մար։ 3 Եւ թագաւորն պաշտէր զնա, եւ երթայր հանապազ երկիր պագանէր նմա։ Բայց Դանիէլ պագանէր երկիր Աստուծոյ իւրում. եւ ասէ ցնա թագաւորն. Դու ընդէ՞ր ոչ երկիր պագանես Բելայ։ 4 Եւ նա ասէ. Քանզի ոչ պաշտեմ զկուռս ձեռագործս, այլ զԱստուած կենդանի՝ զԱրարիչն երկնի եւ երկրի, որ ունի իշխանութիւն ամենայն մարմնոյ։ 5 Եւ ասէ ցնա թագաւորն. Իսկ Բէլ ո՞չ թուի քեզ թէ իցէ Աստուած կենդանի. եթէ ո՞չ տեսանիցես՝ որչափ ուտէ եւ ըմպէ հանապազ։ 6 Եւ ասէ Դանիէլ ծիծաղելով. Մի՛ խաբիր, արքայ, զի դա է ի ներքոյ կաւեայ, եւ արտաքոյ պղնձի. ոչ կերեալ դորա երբեք եւ ոչ արբեալ։ 7 Եւ բարկացեալ թագաւորն՝ կոչեաց զքուրմսն նորա, եւ ասէ ցնոսա թագաւորն. Եթէ ոչ ասիցէք ինձ, ո՛վ ուտէ զսեղանն զայն, մահու մեռանիցիք. 8 ապա եթէ յայտ առնիցէք՝ թէ զայն ամենայն Բէլ ուտէ, մեռանիցի Դանիէլ՝ զի հայհոյեաց զԲէլ։ Եւ ասէ Դանիէլ ցթագաւորն. Եղիցի ըստ բանի քում։ 9 Եւ էին քուրմք Բելայ եւթանասուն, թող զկանայս եւ զմանկտի։ Եւ եկն թագաւորն Դանիելիւ հանդերձ ի տուն Բելայ։ 10 Եւ ասեն քուրմք Բելայ. Ահաւասիկ մեք արտաքս ելցուք. եւ դու, արքայ, դիր առաջի դորա զկերակուրսդ, եւ զգինիդ՝ խառնեալ դիցես. եւ փակեա զդուրսդ եւ կնքեա մատանեաւ քով։ 11 Եւ եկեալ ընդ առաւօտս, եթէ ոչ գտցի այդ ամենայն կերեալ ի Բելայ, մեռցուք մեք. ապա թէ ոչ՝ Դանիէլ որ սուտ խօսեցաւ զմէնջ։ 12 Եւ նոքա վստահ էին, զի արարեալ էին ընդ սեղանովն մուտ անյայտ, եւ ընդ այն մտանէին հանապազ եւ ուտէին զայն։ 13 Եւ եղեւ իբրեւ ելին արտաքս, եւ թագաւորն եդ զկերակուրսն առաջի Բելայ։ Եւ հրաման ետ Դանիէլ իւրում մանկտւոյ, եւ բերին մոխիր, եւ ցանեցին ընդ ամենայն մեհեանն առաջի թագաւորին միայնոյ. եւ ելեալ արտաքս՝ փակեցին զդուռնն, եւ կնքեցին մատանեաւ թագաւորին եւ գնացին։ 14 Եւ քուրմքն մտին գիշերի ըստ սովորութեան իւրեանց՝ կանամբք եւ որդւովք իւրեանց, կերան զամենայն եւ արբին, եւ ոչ ինչ թողին։ 15 Եւ կանխեաց թագաւորն ընդ առաւօտն Դանիելիւ հանդերձ. եւ ասէ. 16 Ո՞ղջ են կնիքդ, Դանիէլ։ Եւ նա ասէ. Ողջ են, արքայ։ 17 Եւ եղեւ ընդ բանալ դրանցն՝ հայեցաւ թագաւորն ի սեղանն, ի ձայն մեծ աղաղակեաց եւ ասէ. Մեծ ես, Բէլ, եւ ոչ գոյ նենգութիւն ի քեզ եւ ոչ մի։ 18 Եւ ծիծաղեցաւ Դանիէլ, եւ կալաւ զթագաւորն զի մի՛ մտցէ ի ներքս, եւ ասէ. Աղէ հայեաց ընդ յատակսդ, եւ տես ո՛յր է հետդ այդ։ 19 Եւ ասէ թագաւորն. Տեսանեմ հետ արանց, կանանց եւ մանկտւոյ։ 20 Յայնժամ բարկացեալ թագաւորն կալաւ զքուրմսն եւ զկանայս եւ զորդիս նոցա. եւ ցուցին նմա զգաղտնի դուրսն՝ ընդ որ մտանէին եւ ծախէին զսեղանն։ 21 Եւ կոտորեաց զնոսա թագաւորն, եւ զԲէլ ետ ի ձեռս Դանիելի, եւ կործանեաց զնա եւ զմեհեան նորա։ 22 Եւ էր վիշապ մի մեծ, եւ պաշտէին զնա Բաբելացիքն։ 23 Եւ ասէ թագաւորն ցԴանիէլ. Միթէ եւ զդմանէ՞ ասիցես թէ պղնձի է. ահաւադիկ կենդանի է, ուտէ եւ ըմպէ. եւ ոչ կարես ասել թէ չիցէ դա աստուած կենդանի. արդ եկ պագ դմա երկիր։ 24 Եւ ասէ ցնա Դանիէլ. Ես Տեառն Աստուծոյ իմում երկիր պագանեմ, զի նա է Աստուած կենդանի։ 25 Բայց դու, արքայ, տուր ինձ իշխանութիւն, եւ սպանից զվիշապդ առանց սրոյ եւ գաւազանի։ Եւ ասէ թագաւորն. Տուեալ քեզ։ 26 Եւ ա՛ռ Դանիէլ եւղ, ձիւթ եւ ճարպ եւ մազ, եւ եփեաց ի միասին եւ արար գնդակս, եւ եհար ի բերան վիշապին. եւ իբրեւ կերաւ՝ պայթեաց վիշապն. եւ ասէ. Տեսէք զպաշտամունսդ ձեր։ 27 Եւ եղեւ իբրեւ լուան Բաբելացիքն՝ բարկացան յոյժ, եւ կուտեցան ի վերայ թագաւորին, եւ ասեն. Հրեայ եղեւ թագաւորն, զԲէլ կործանեաց, եւ զվիշապն սպան, զքուրմսն կոտորեաց։ 28 Եւ իբրեւ եկին, ասեն ցթագաւորն. Տուր մեզ ի ձեռս զԴանիէլ. ապա թէ ոչ՝ սպանանեմք զքեզ եւ զտուն քո։ 29 Եւ իբրեւ ետես թագաւորն՝ եթէ կարի տագնապեն զնա, հարկաւ ի ձեռս ետ նոցա զԴանիէլ։ 30 Եւ նոքա արկին զնա ի գուբն առիւծուց, եւ անդ էր զվեց օր։ 31 Եւ էին ի գբին եւթն առեւծք, եւ տային նոցա հանապազ երկուս մարդս եւ երկուս պատրուճակս. բայց յայնժամ ոչ ինչ արկին նոցա, զի վաղվաղակի կերիցեն զԴանիէլ։ 32 Եւ էր Ամբակում մարգարէ ի Հրէաստանի. եւ եփեաց թան, եւ բրդեաց հաց ի կուր, եւ երթայր յանդ՝ տանել մշակաց իւրոց։ 33 Եւ ասէ հրեշտակ Տեառն ցԱմբակում. Տար զճաշդ զոր ունիս՝ ի Բաբելոն Դանիելի՝ ի գուբն առիւծուց։ 34 Եւ ասէ Ամբակում. Տէր, զԲաբելոն իմ չիք տեսեալ, եւ զգուբն ոչ գիտեմ ուր իցէ։ 35 Եւ բուռն եհար հրեշտակն զգագաթանէ նորա, եւ կալաւ զվարսից գլխոյ նորա, եւ եդ զնա ի Բաբելոն ի վերայ գբոյն սաստկութեամբ հոգւոյ իւրոյ։ 36 Եւ աղաղակեաց Ամբակում եւ ասէ. Դանիէլ, Դանիէլ, արի առ զճաշդ զոր առաքեաց քեզ Աստուած։ 37 Եւ ասէ Դանիէլ. Յիշեցեր զիս, Աստուած, եւ ոչ ընդ վայր հարեր զսիրելիս քո։ 38 Եւ յարեաւ Դանիէլ եւ եկեր. եւ հրեշտակն Աստուծոյ տարաւ զԱմբակում նոյնժամայն անդրէն ի տեղի իւր։ 39 Եւ թագաւորն եկն յաւուրն եւթներորդի աշխարել զԴանիէլ. եւ իբրեւ եկն ի բերան գբոյն եւ հայեցաւ, եւ ետես զի նստէր Դանիէլ, աղաղակեաց ի ձայն մեծ եւ ասէ. 40 Մեծ ես, Տէր Աստուած Դանիելի, եւ չիք այլ ոք բաց ի քէն։ 41 Եւ առ զնա ի վեր. եւ զվնասակարս կորստեան նորա արկին ի գուբն, եւ գէշ գէշ պատառեցան նոյնժամայն առաջի նորա։՝՝ |