ဤစာအုပ်သည် ဘုရားသခင်မှ အားသွင်းပေးထားသော စာအုပ်မဟုတ်ပါ။ ၎င်းသည် ခရစ်ယာန်၏ ကာနွန် သို့မဟုတ် ယုဒလူမျိုး၏ တာနာ့ခ်၏ အစိတ်အပိုင်းမဟုတ်ပါ။ သမိုင်းနှင့် သုတေသန ရည်ရွယ်ချက်များအတွက်သာ ပြသထားပါသည်။ အပြည့်စုံသော ရှင်းလင်းချက်ကို ကြည့်ရန် ՄԱՐԳԱՐԷՈՒԹԻՒՆ ԴԱՆԻԵԼԻ 1 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ էր այր մի բնակեալ ի Բաբելոն, եւ անուն նորա Յովակիմ։ 2 Եւ առ իւր կին՝ անուն Շուշան, դուստր Քեղկեայ, գեղեցիկ յոյժ եւ երկիւղած ի Տեառնէ։ 3 Եւ ծնօղք նորա արդարք, եւ ուսուցին զդուստրն իւրեանց ըստ օրինացն Մովսիսի։ 4 Եւ էր Յովակիմ մեծատուն յոյժ. եւ էր նորա բուրաստան մերձ յապարանս իւր. եւ առ նա ժողովէին Հրեայք, զի փառաւորագոյն էր քան զամենեսեան։ 5 Եւ երեւեցան երկու ծերք ի ժողովրդենէ անտի՝ դատաւորք տարւոյն այնմիկ, զորոց խօսեցաւ Տէր, եթէ՝ Ել անօրէնութիւն ի Բաբելոնէ ի ծերոցն դատաւորաց, որ համարէին առաջնորդել ժողովրդեանն։ 6 Եւ նոքա հանապազորդէին ի տունն Յովակիմայ, եւ գային առ նոսա ամենեքեան ի դատաստան։ 7 Եւ լինէր իբրեւ ժողովուրդն մեկնէր զհասարակ աւուրբք՝ մտանէր Շուշան եւ զգնայր ի բուրաստանի առն իւրոյ։ 8 Եւ տեսանէին զնա երկոքին ծերքն հանապազ՝ զի մտանէր եւ զգնայր, եւ ցանկացան նմա։ 9 Եւ դարձուցին զմիտս իւրեանց, եւ խոտորեցուցին զաչս իւրեանց՝ չհայել յերկինս եւ չյիշել զարդար դատաստանսն։ 10 Եւ էին երկոքեան հարեալ ի նմա, եւ չպատմէին միմեանց զցաւս իւրեանց, 11 զի պատկառէին պատմել զցանկութիւնն իւրեանց. քանզի կամէին լինել ընդ նմա։ 12 Եւ սպասէին նմա ստէպ հանապազ տեսանել զնա։ 13 Եւ ասեն ցմիմեանս. Երթիցուք ի տուն, զի ճաշոյ ժամ է։ 14 Ելին եւ մեկնեցան ի միմեանց. եւ դարձեալ անդրէն եկին միւսանգամ առ միմեանս։ Եւ հարցեալ միմեանց զպատճառսն, խոստովան եղեն զցանկութիւնն իւրեանց. ապա եղեն ժամադիրք միմեանց՝ թէ ե՛րբ կարասցեն զնա միայն գտանել։ 15 Եւ եղեւ ի սպասելն նոցա նմա ի դիպող աւուր, եկն եմուտ երբեմն որպէս յերէկն եւ յեռանդն՝ երկու միայն աղջկամբք, եւ ցանկացաւ լուանալ ի բուրաստանի անդ. քանզի տօթ էր. 16 եւ չէր ոք անդ, բայց միայն երկու ծերքն թաքուցեալք՝ որ սպասէին նմա։ 17 Եւ ասէ ցաղջկունսն. Երթայք բերէք ինձ եւղ եւ օճառ, եւ զդուրս բուրաստանիս փակեցէք, զի լուացայց։ 18 Եւ արարին որպէս ասաց նոցա. փակեցին զդուրս բուրաստանին, եւ ելին ի կողմանէ դրանցն բերել զոր ինչ հրամայեաց նոցա. եւ ոչ տեսին զծերսն, քանզի թաքուցեալ էին։ 19 Եւ եղեւ իբրեւ ելին աղջկունքն, յարեան երկու ծերքն եւ դիմեցին ի վերայ նորա եւ ասեն. 20 Ահա դուրք բուրաստանիս փակեալ են, եւ չիք ոք որ տեսանէ զմեզ, եւ մեք ցանկացեալ եմք քեզ. վասն որոյ եւ քո հաւանեալ մեզ՝ լեր ընդ մեզ։ 21 Ապա թէ ոչ, վկայեմք զքէն, եթէ ոմն պատանի էր ընդ քեզ, եւ վասն այնորիկ արձակեցեր զաղջկունսն ի քէն։ 22 Յոգւոց եհան Շուշան եւ ասէ. Տագնապ է ինձ յամենայն կողմանց. եթէ զայդ գործ գործեցից՝ մահ է ինձ, եւ եթէ ոչ գործեցից՝ չեմ ապրելոց ի ձեռաց ձերոց։ 23 Բայց լաւ է ինձ չգործել զայդ, եւ անկանել ի ձեռս ձեր, քան թէ մեղայց առաջի Տեառն։ 24 Եւ աղաղակեաց ի ձայն մեծ Շուշան. աղաղակեցին եւ երկոքին ծերքն կից նմին։ 25 Եւ ընթացաւ մին եբաց զդուրս բուրաստանին։ 26 Իբրեւ լուան զձայն ճչոյն ի բուրաստանի անդ ընտանիքն՝ անկան ընդ կողմն դրանն ի ներքս, տեսանել թէ զի՛նչ իրք ընդ նմա անցեալ իցեն։ 27 Եւ իբրեւ ասացին ծերքն զբանս իւրեանց՝ զամօթի հարան ծնօղքն յոյժ, զի ոչ երբեք այնպիսի բանք ասացան զՇուշանայ։ 28 Եւ եղեւ ի վաղիւ անդր իբրեւ եկն ժողովուրդն առ այրն նորա Յովակիմ, եկին եւ երկոքին ծերքն անօրէն մտօք զՇուշանայ՝ սպանանել զնա։ 29 Եւ ասեն առաջի ժողովրդեանն. Յղեցէք զՇուշանայ զդստերէ Քեղկեայ, որ է կին Յովակիմայ։ 30 Եւ նոքա յղեցին. եւ եկն նա, եւ ծնողք իւր եւ որդիք իւր եւ ամենայն ազգականք նորա։ 31 Եւ Շուշան էր փափուկ յոյժ եւ գեղեցիկ տեսլեամբ։ 32 Եւ անօրէնքն հրամայեցին հոլանի առնել զնա, քանզի սքողեալ էր, զի լցցին գեղով նորա։ 33 Եւ իւրքն լային, եւ ամենեքին որ ճանաչէին զնա։ 34 Յարեան երկոքին ծերքն ի միջոյ ժողովրդեանն, եւ եդին զձեռս իւրեանց ի վերայ գլխոյ նորա։ 35 Եւ նա լալով հայեցաւ յերկինս, քանզի էր սիրտ նորա յուսացեալ ի Տէր։ 36 Ասեն ծերքն երկոքեան. Մինչդեռ մեք միայն զգնայաք ի մէջ բուրաստանին, եմուտ դա անդր երկու աղջկամբք, եւ փակեաց զդուրս բուրաստանին, եւ արձակեաց զաղջկունսն։ 37 Եկն առ նա պատանի մի որ էր թաքուցեալ, եւ անկաւ ընդ դմա։ 38 Եւ մեք էաք յանկեան բուրաստանին. իբրեւ տեսաք զանօրէնութիւնն՝ ընթացաք առ դոսա, եւ տեսաք զլինելն դոցա ընդ միմեանս։ 39 Զնա ոչ կարացաք ունել, քանզի բուռն էր քան զմեզ, եւ եբաց զդուրսն եւ փախեաւ արտաքս։ 40 Զդա զոր ըմբռնեցաքդ՝ հարցաք թէ ո՛վ էր պատանին, եւ ոչ կամեցաւ պատմել մեզ. զայդ վկայեմք։ 41 Եւ հաւատաց նոցա ատեանն իբրեւ ծերոց ժողովրդեան եւ դատաւորաց, եւ դատեցան զնա մեռանել։ 42 Աղաղակեաց ի ձայն բարձր Շուշան եւ ասէ. Աստուած յաւիտենական ծածկագէտ, որ գիտես զամենայն յառաջ քան զլինել նոցա. 43 դու գիտես զի սուտ վկայեն զինէն. եւ ահա մեռանիմ որ ոչ ինչ գործեցի՝ զոր դոքայդ անօրինեն զինէն։ 44 Եւ լուաւ Տէր ձայնի նորա. եւ մինչդեռ տանէին զնա կորուսանել, 45 զարթոյց Աստուած զՀոգին Սուրբ ի վերայ մանկան միոյ տղայոյ որում անուն էր Դանիէլ։ 46 Եւ աղաղակեաց ի ձայն բարձր, եւ ասէ. Անպարտ եմ ես յարենէ դորա։ 47 Եւ դարձաւ ամենայն ժողովուրդն առ նա, եւ ասեն. Զի՞նչ է բանդ այդ զոր դուդ խօսեցար։ 48 Եւ նա եկաց ի մէջ նոցա եւ ասէ. Այդպէս անմի՞տք էք, որդիք Իսրայելի. ոչ քննեցէք եւ ոչ յիրաւանց վերայ հասէք. եւ դատապարտեցէք զդուստրդ Իսրայելի։ 49 Դարձայք անդրէն յատեան. քանզի սուտ վկայեցին դոքա զնմանէ։ 50 Եւ դարձաւ ժողովուրդն վաղվաղակի. եւ ասեն ցնա ծերքն. Եկ նիստ ի միջի մերում, եւ պատմեա մեզ. զի քեզ ետ Աստուած զերիցութիւն։ 51 Եւ ասէ ցնոսա Դանիէլ. Մեկնեցէք զդոսա ի միմեանց ի բաց եւ քննեսցուք զդոսա։ 52 Իբրեւ մեկնեցան ի միմեանց, կոչեաց զմին ի նոցանէ եւ ասէ ցնա. Ա՛յ հնացեալ աւուրբք չարութեան, այժմ ահա եկին հասին մեղք քո՝ զոր գործէիր յառաջագոյն։ 53 Զի դատէիր զդատաստանս անիրաւութեամբ, զանմեղս դատապարտէիր, եւ զվնասակարս արձակէիր. ուր Աստուծոյ ասացեալ էր թէ՝ Զանմեղն եւ զարդարն մի՛ սպանանիցես։ 54 Բայց արդ եթէ տեսեր զդոսա, ընդ որո՞վ ծառով հասեր առ դոսա՝ մինչ խօսէին ընդ միմեանս։ Եւ նա ասէ. Ընդ հերձեաւն։ 55 Ասէ Դանիէլ. Բարւոք ստեցեր ի քոյին գլուխդ. ահաւասիկ հրեշտակի Աստուծոյ առեալ հրաման, հերձցէ զքեզ ընդ մէջ։ 56 Եւ ի բաց մերժեաց զնա. հրամայեաց ածել զմեւսն, եւ ասէ ցնա. Զաւակ Քանանու, եւ ոչ Յուդայ, գեղ դորա պատրեաց զքեզ, եւ ցանկութիւն շրջեաց զսիրտ քո։ 57 Այդպէս առնէիք զդստերս Իսրայելի, եւ նոքա առ երկիւղի մերձենային առ ձեզ. այլ եւ ոչ դուստրդ Յուդայ կալաւ յանձին զանօրէնութիւնս ձեր։ 58 Բայց արդ աղէ ասա, ընդ որո՞վ ծառով հասեր առ դոսա մինչդեռ խօսէին ընդ միմեանս։ Եւ նա ասէ. Ընդ սղոցեաւն։ 59 Ասէ ցնա Դանիէլ. Բարւոք ստեցեր եւ դու ի քոյին գլուխ, զի կայ աւասիկ հրեշտակ Աստուծոյ սուսեր մերկ ի ձեռին՝ սղոցել զքեզ ընդ մէջ, զի սատակեսցէ զքեզ։ 60 Եւ աղաղակեաց ամենայն ժողովուրդն ի ձայն մեծ, եւ օրհնեցին զԱստուած որ ապրեցուցանէ զյուսացեալս իւր։ 61 Եւ յարեան ի վերայ երկուց ծերոցն. քանզի յանդիմանեաց զնոսա Դանիէլ ի նոցին բերանոց սուտ վկայս. եւ արարին ընդ նոսա՝ որպէս եւ եդին չարութիւն ի մտի առնել ընդ ընկերի, ըստ օրինացն Մովսիսի։ 62 Եւ սպանին զնոսա. եւ ապրեցաւ արիւն արդար յաւուր յայնմիկ։ 63 Իսկ Քեղկիա եւ կին նորա օրհնեցին զԱստուած վասն դստերն իւրեանց Շուշանայ՝ հանդերձ Յովակիմաւ արամբ նորա, եւ ամենայն ազգականօք նորա. զի ոչ գտան իրք գարշութեան ի նմա։ 64 Եւ Դանիէլ եղեւ մեծ առաջի ժողովրդեանն յօրէ յայնմանէ եւ անդր։՝՝ |