ԳՈՐԾՔ ԱՌԱՔԵԼՈՑ 9 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)ԲԶ. 1 Իսկ Սաւղոս տակաւին լցեալ սպառնալեօք եւ սպանմամբ աշակերտացն Տեառն՝՝, մատուցեալ առ քահանայապետն՝ 2 խնդրեաց ի նմանէ թուղթս ի Դամասկոս առ ժողովուրդսն. որպէս թէ զոք գտցէ զայնր ճանապարհաւ, արս կամ կանայս, կապեալս ածցէ յԵրուսաղէմ։ 3 Եւ ընդ երթալն նորա՝ եղեւ մերձենալ ի Դամասկոս. յանկարծակի շուրջ զնովաւ փայլատակեաց լոյս յերկնից։ 4 Եւ անկեալ յերկիր՝ լուաւ բարբառ որ ասէր ցնա. Սաւուղ, Սաւուղ, զի՞ հալածես զիս։ 5 Եւ ասէ. Ո՞վ ես, Տէր։ Եւ նա ասէ. Ես եմ Յիսուս զոր դուն հալածես. 6 այլ յոտն կաց եւ մուտ ի քաղաքդ, եւ պատմեսցի քեզ զինչ պարտ իցէ առնել։ 7 Իսկ արքն որ ընդ նմայն երթային, կային անշշունջ, զձայնն միայն լսէին, բայց տեսանէին եւ ոչ ինչ։ 8 Յարեաւ Սաւղոս յերկրէ անտի, եւ աչօք բացօք ոչ զոք տեսանէր. զձեռանէ առեալ նորա՝ մուծին ի Դամասկոս։ 9 Եւ էր անդ աւուրս երիս եւ ո՛չ տեսանէր. եւ ոչ եկեր եւ ոչ արբ։ 10 Եւ էր ոմն աշակերտ ի Դամասկոս Անանիա անուն. ասէ ցնա Տէր ի տեսլեան. Անանիա։ Եւ նա ասէ. Ահաւասիկ եմ, Տէր։ 11 Եւ ասէ ցնա Տէր. Յոտն կաց եւ գնա ընդ փողոցն որ կոչի Ուղիղ, եւ խնդրեսցես յապարանսն Յուդայ Սաւղոս անուն զՏարսոնացի. զի կայ դեռ յաղօթս։ 12 Եւ ետես ի տեսլեան այր մի Անանիա անուն, մտեալ եւ եդեալ ի վերայ նորա զձեռն, որպէս զի տեսցէ։ 13 Պատասխանի ետ Անանիա. Տէր, լուայ ի բազմաց վասն առնն այնորիկ, որչափ արար չարիս սրբոց քոց յԵրուսաղէմ. 14 եւ աստ ունի իշխանութիւն ի քահանայապետիցն, կապել զամենեսեան որ կարդան զանուն քո։ 15 Ասէ ցնա Տէր. Երթ դու, զի անօթ ընտրութեան է ինձ նա, կրել զանուն իմ առաջի հեթանոսաց եւ թագաւորաց եւ որդւոցն Իսրայելի։ 16 Քանզի ես իսկ ցուցից նմա որչափ պարտ իցէ նմա չարչարել վասն անուան իմոյ։ 17 Եւ գնաց Անանիա եւ եմուտ յապարանսն, եւ եդեալ ի վերայ նորա ձեռս՝ ասէ. Սաւուղ եղբայր, ի վեր հայեաց,՝՝ Տէր առաքեաց զիս, Յիսուս որ երեւեցաւն քեզ ի ճանապարհին յորում գայիրն, որպէս զի տեսցես եւ լցցիս Հոգւով Սրբով։ 18 Եւ վաղվաղակի անկան յաչաց նորա իբրեւ կեղեւանք. ետես եւ յարեաւ մկրտեցաւ։ 19 Եւ առեալ կերակուր՝ զօրացաւ. եւ եղեւ ի Դամասկոս ընդ աշակերտսն աւուրս ինչ։ 20 Եւ վաղվաղակի ի ժողովուրդսն քարոզեաց զՅիսուս, թէ սա է Որդին Աստուծոյ։ 21 Զարմացեալ էին ամենեքեան որ լսէինն, եւ ասէին. Ո՞չ սա էր որ աւար հարկանէր յԵրուսաղէմ զայնոսիկ, որ կարդային զանուն Յիսուսի՝՝. եւ այսր նմին իրի եկեալ է, զի կապեալս զսոսա տարցի առ քահանայապետսն։ 22 Այլ Սաւղոս առաւել եւս զօրանայր եւ յաղթահարէր զՀրեայսն որ բնակեալ էին ի Դամասկոս. եւ խելամտեցուցանէր թէ սա է Քրիստոսն։ 23 Իբրեւ կատարէին աւուրք բազումք, խորհեցան Հրեայքն սպանանել զնա։ 24 Յայտնեցաւ Սաւղոսի նենգութիւն նոցա, քանզի պահէին զդրունսն ի տուէ եւ ի գիշերի որպէս զի սպանցեն զնա։ 25 Եւ առեալ զնա աշակերտացն ի գիշերի՝ ընդ պարիսպն կախեալ իջուցին վանդակաւ։ 26 Իբրեւ եկն Սաւղոս յԵրուսաղէմ, ընդելանէր յարել յաշակերտսն. եւ ամենեքեան երկնչէին ի նմանէ, չհաւատային թէ իցէ աշակերտ։ 27 Բայց Բառնաբայ առեալ զնա՝ ած առ առաքեալսն, եւ պատմեաց նոցա որպէս ի ճանապարհին ետես զՏէր, եւ զի խօսեցաւ ընդ նմա, եւ զի ի Դամասկոս համարձակեցաւ յանուն Յիսուսի։ 28 Եւ էր ընդ նոսա ի մտանել եւ ելանել յԵրուսաղէմ, համարձակեալ յանուն Տեառն։ 29 Խօսէր եւ վիճէր ընդ Յոյնսն. եւ նոքա խոկային սպանանել զնա։ 30 Եւ իմացեալ եղբարց՝ իջուցին զնա ի Կեսարիա, եւ առաքեցին զնա ի Տարսոն։ 31 Բայց եկեղեցին ընդ ամենայն Հրէաստան եւ ի Սամարիա եւ ի Գալիլեա ունէր խաղաղութիւն, շինեալ եւ երթեալ զհետ երկիւղի Տեառն եւ մխիթարութեամբ Հոգւոյն Սրբոյ բազմանայր։ Բէ. 32 Եւ եղեւ ի շրջելն Պետրոսի առ ամենեքումբք, իջանել նմա եւ առ սուրբսն որ բնակեալ էին ի Լիւդդա։ 33 Եւ եգիտ անդ այր մի, որում անուն էր Ենեա, ութեմեան դնէր ի մահիճս անդամալոյծ։ 34 Եւ ասէ ցնա Պետրոս. Ենեա, բժշկէ զքեզ Տէր Յիսուս Քրիստոս՝՝, արի եւ քեզէն թօթափեա զանկողինս քո։ Եւ վաղվաղակի յարեաւ։ 35 Եւ տեսին զնա ամենեքեան որ բնակեալ էին ի Լիդդա եւ ի Սարովնա, որք եւ դարձան իսկ ի Տէր։ 36 Եւ ի Յոպպէ էր կին ոմն աշակերտեալ անուն Տաբիթա, (որ թարգմանեալ կոչի Այծեմնիկ.) սա էր լի գործովք բարեօք եւ ողորմութեամբք զոր առնէր։ 37 Եւ եղեւ յաւուրսն յայնոսիկ հիւանդանալ նմա եւ մեռանել. լուացին զնա եւ եդին ի դստիկոնի անդ։ 38 Եւ մերձ էր Լիւդդա ի Յոպպէ. աշակերտացն լուեալ եթէ Պետրոս անդ է, առաքեցին երկուս արս առ նա աղաչել զի մի՛ դանդաղեսցի գալ առ նոսա։ 39 Եւ յարուցեալ Պետրոս եկն ընդ նոսա, զոր իբրեւ եկն՝ հանին ի վերնատունն. եւ կացին շուրջ զնովաւ այրիքն ամենայն, լային եւ ցուցանէին զձորձս եւ զհանդերձս, որչափ առնէր նոցա Այծեմնիկն։ 40 Եւ հանեալ արտաքս զամենեսեան Պետրոսի՝ եդ ծունր, եկաց յաղօթս, եւ դարձաւ ի մարմինն եւ ասէ. Տաբիթա, արի կաց յանուն Տեառն Յիսուսի Քրիստոսի՝՝։ Եւ նա եբաց զաչս իւր, եւ տեսեալ զՊետրոս նստաւ կանգուն։ 41 Ձեռն ետ նմա եւ յարոյց զնա. կոչեաց զսուրբսն եւ զայրիսն, առաջի կացոյց զնա կենդանի։ 42 Եւ յայտնի եղեւ ընդ ամենայն Յոպպէ, եւ հաւատացին բազումք ի Տէր։ 43 Եւ եղեւ աւուրս բազումս լինել նմա ի Յոպպէ առ ումեմն Սիմովնի խաղախորդի։ |