ԱՌ ՏԻՄՈԹԷՈՍ ԱՌԱՋԻՆ ԹՈՒՂԹ 1 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)ԱԿ. 1 Պաւղոս, առաքեալ Յիսուսի Քրիստոսի ըստ հրամանի Փրկչին մերոյ Աստուծոյ եւ Քրիստոսի Յիսուսի յուսոյն մերոյ. 2 Տիմոթեայ, որդւոյ սիրելւոյ հաւատովք, շնորհք, ողորմութիւն, խաղաղութիւն յԱստուծոյ Հօրէ եւ ի Տեառնէ մերմէ Յիսուսէ Քրիստոսէ։ 3 Որպէս աղաչեցի զքեզ կալ յԵփեսոս, մինչ երթայի ի Մակեդոնիա, զի պատուէր տացես ոմանց չլինել օտարուսմունս, 4 եւ չհայել յառասպելս եւ ի տոհմաթիւս անչափս. որ մանաւանդ խնդիրս յուզեն, եւ ոչ զտնտեսութիւն Աստուծոյ հաւատովք։ 5 Քանզի գլուխ պատուիրանին սէր է, ի սուրբ սրտէ եւ ի մտաց բարեաց եւ յանկեղծաւոր հաւատոց. 6 յորոց ոմանք վրիպեցան՝ խոտորեալք յունայնութիւն բանից. 7 կամին լինել վարդապետք օրինաց, ինքեանք ոչ իմանան զինչ խօսին, եւ ոչ վասն որոց պնդեալն են։ 8 Գիտեմք եթէ բարւոք են օրէնք, եթէ ոք զնոսա օրինօք կրեսցէ։ 9 Բայց զայս գիտասցէ, զի ի վերայ արդարոց օրէնք ոչ կան, այլ ի վերայ անօրինաց եւ անհնազանդից, ամբարշտաց եւ մեղաւորաց, անսրբոց եւ պղծոց, զհայր եւ զմայր անարգողաց, մարդասպանաց, 10 պոռնկաց, արուագիտաց, մարդելուզաց, ստոց, ստերդմանց, եւ եթէ այլ ինչ իցէ հակառակ ողջամիտ վարդապետութեանս, 11 որ ըստ աւետարանի փառաց երանելւոյն Աստուծոյ է, որում եղէ ես հաւատարիմ։ ՎՋ 12 Շնորհ ունիմ այնմիկ որ զօրացոյցն զիս, ի Քրիստոս Յիսուս ի Տէր մեր՝՝, զի հաւատարիմ համարեցաւ կարգել ի սպասաւորութիւն. 13 որ յառաջագոյն հայհոյիչն էի եւ հալածիչ եւ թշնամանիչ, այլ գտի ողորմութիւն, զի զայն յանգիտութեան եւ յանհաւանութեան գործէի. 14 եւ առաւել եղեն շնորհք Տեառն մերոյ հաւատովքն եւ սիրով որ ի Քրիստոս Յիսուս։ 15 Հաւատարիմ է բանս եւ ամենայն ընդունելութեան արժանի է, զի Քրիստոս Յիսուս եկն յաշխարհ փրկել զմեղաւորս որոց գլուխն ես եմ։ 16 Այլ վասն այնորիկ գտի ողորմութիւն, զի նախ յիս եցոյց Յիսուս Քրիստոս զամենայն երկայնմտութիւն յօրինակ այնոցիկ որ հաւատալոցն իցեն ի նա ի կեանսն յաւիտենից։ 17 Այլ Թագաւորին յաւիտենից, անեղծի եւ աներեւութի, միոյն Աստուծոյ՝՝, փառք եւ պատիւ յաւիտեանս յաւիտենից։ Ամէն։ 18 Զայս պատուիրան աւանդեմ քեզ, որդեակ իմ Տիմոթէոս, ըստ կանխելոց ի քեզ մարգարէութեանցն, զի դու զինուորիցիս նոքօք զգեղեցիկ զինուորութիւնն. 19 ունիցիս հաւատս սրբովք մտօք, զոր ոմանց մերժեալ յանձանց իւրեանց՝ նաւակոծեցան ի հաւատսն. 20 որոց սակի են Հիմենոս եւ Աղեքսանդրոս, զորս մատնեցի Սատանայի, զի խրատեսցին չհայհոյել։ |