ՄՆԱՑՈՐԴԱՑ ԱՌԱՋԻՆ 21 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ եկաց Բանսարկու ի մէջ Իսրայելի, եւ դրդեցոյց զԴաւիթ թուել զԻսրայէլ։ 2 Եւ ասէ Դաւիթ ցՅովաբ եւ ցիշխանս զօրուն. Երթայք թուեցէք զԻսրայէլ ի Բերսաբէէ մինչեւ ցԴան, եւ բերէք առ իս, եւ գիտացից զթիւ նոցա։ 3 Եւ ասէ Յովաբ. Յաւելցէ Տէր ի ժողովուրդ իւր որպէս են դոքա՝ հարիւրապատիկ, եւ աչք տեառն իմոյ տեսցեն, զի ամենեքեան ծառայք են տեառն իմոյ. եւ ընդէ՞ր խնդրէ տէր իմ զայդ, զի մի՛ լինիցի մեղք ի ժողովրդեանդ Իսրայելի։ 4 Եւ բանն արքայի զօրացաւ ի վերայ Յովաբայ. եւ ել Յովաբ եւ եկն յամենայն սահմանսն Իսրայելի, եւ եկն յԵրուսաղէմ։ 5 Եւ ետ Յովաբ զթիւ համարոյ ժողովրդեանն՝ Դաւթի. եւ էր ամենայն Իսրայէլ հազարք հազարաց, եւ հարեւր հազար արանց որ ձգէին սուսերս. եւ Յուդաս չորեք հարեւր յիսուն հազար արանց սուսերաւորաց։ 6 Բայց զՂեւի եւ զԲենիամին ոչ թուեաց ի մէջ նոցա. վասն զի տաղտկացաւ բանն արքայի առ Յովաբայ։ 7 Եւ չար երեւեցաւ առաջի Աստուծոյ վասն իրացն այնոցիկ, եւ եհար զԻսրայէլ։ 8 Եւ ասէ Դաւիթ ցԱստուած. Մեղայ յոյժ, զի արարի զիրդ զայդ. եւ արդ ի բաց բարձ զչարութիւն ծառայի քո, վասն զի ընդունայնացայ յոյժ։ 9 Եւ խօսեցաւ Տէր ընդ Գադայ տեսանողի առ Դաւիթ եւ ասէ. 10 Երթ խօսեաց ընդ Դաւթայ եւ ասասցես. Այսպէս ասէ Տէր. Երիս ինչս ես ասեմ ի վերայ քո, ընտրեա անձին քում ի նոցանէ եւ արարից քեզ։ 11 Եւ եկն Գադ առ Դաւիթ եւ ասէ ցնա. Այսպէս ասէ Տէր. Ընտրեա քեզ՝ 12 կամ երիս ամս սովոյ, կամ զերիս ամիսս փախչել քեզ յերեսաց թշնամեաց քոց, եւ սուր թշնամեաց քոց եղիցի ի սատակել զքեզ, կամ զերիս աւուրս սուր Տեառն եւ մահ յերկրի քում, եւ հրեշտակ Տեառն սատակեսցէ յամենայն ժառանգութիւնս Իսրայելի. եւ արդ տես զինչ բան տաց պատասխանի որ առաքեացն զիս։ 13 Եւ ասէ Դաւիթ ցԳադ. Նեղութիւն է ինձ յոյժ երեքեան այդոքիկ՝՝. բայց անկայց ի ձեռս Տեառն, վասն զի բազում են գթութիւնք նորա յոյժ, եւ ի ձեռս մարդկան մի՛ անկայց։ 14 Եւ ետ Տէր մահ յԻսրայէլ, եւ անկան յԻսրայելէ եւթանասուն հազար արանց։ 15 Եւ առաքեաց Աստուած զհրեշտակն յԵրուսաղէմ սատակել զնա. եւ մինչդեռ սատակէր, ետես Տէր, եւ զղջացաւ ի վերայ չարութեանն, եւ ասէ ցհրեշտակն որ սատակէր. Շատ լիցի քեզ, թողացո զձեռն քո։ Եւ հրեշտակն Տեառն կայր ի կալն Ոռնեայ Յեբուսացւոյ։ 16 Ամբարձ Դաւիթ զաչս իւր եւ ետես զհրեշտակն Տեառն, զի կայր ի մէջ երկնի եւ երկրի, եւ սուրն իւր ձգեալ ի ձեռին իւրում, եւ կարկառեալ ի վերայ Երուսաղեմի. եւ անկան Դաւիթ եւ ծերքն զգեցեալ քուրձս ի վերայ երեսաց իւրեանց։ 17 Եւ ասէ Դաւիթ ցԱստուած. Ո՞չ ապաքէն ես ասացի թուել զժողովուրդդ. ես եմ որ մեղայն, առնելով արարի զչարիսդ, եւ ոչխարքդ այդոքիկ զի՞ արարին. Տէր Աստուած, եղիցի ձեռն քո յիս եւ ի տուն հօր իմոյ, եւ մի՛ ի ժողովուրդ քո կորուսանել, Տէր։ 18 Եւ ասէ հրեշտակն Տեառն ցԳադ. Ասա ցԴաւիթ զի ելցէ կանգնեսցէ սեղան Տեառն ի կալն Ոռնեայ Յեբուսացւոյ։ 19 Եւ ել Դաւիթ ըստ բանին Տեառն, զոր խօսեցաւ յանուն Տեառն։ 20 Եւ դարձաւ Ոռնա, իբրեւ ետես զարքայ եւ զչորեսին որդիսն նորա ընդ նմա ծածկեալս՝՝. եւ Ոռնա կասոյր ի կալն ցորեան։ 21 Եւ եկն Դաւիթ առ Ոռնա եւ ել Ոռնա՝՝ ի կալոյն եւ երկիր եպագ Դաւթայ ի վերայ երեսաց իւրոց յերկիր։ 22 Եւ ասէ Դաւիթ ցՈռնա. Տուր ինձ զտեղիդ քո զայդ զկալդ, եւ շինեցից այդր սեղան Տեառն, արծաթոյ որքան արժիցէ՝ տացես ինձ զդա. եւ դադարեսցեն հարուածքն ի ժողովրդենէն։ 23 Եւ ասէ Ոռնա ցԴաւիթ. Ա՛ռ դու քեզ, եւ արասցէ տէր իմ արքայ զբարին առաջի իւր. ահա ետու զեզինսդ յողջակէզս, եւ զփայտ սայլիցդ եւ զցորեանդ ի զոհս, զամենայն ետու քեզ։ 24 Եւ ասէ արքայ Դաւիթ ցՈռնա. Ոչ այդպէս, այլ գնելով գնեցից արծաթոյ որքան արժիցէ. եւ ոչ առից որ ինչ է քո, մատուցանել ողջակէզ ձրի Տեառն։ 25 Եւ ետ Դաւիթ Ոռնեայ վասն տեղւոյն նորա վեց հարեւր սիկղ ոսկւոյ կշռով։ 26 Եւ շինեաց Դաւիթ անդ սեղան Տեառն, եւ եհան ողջակէզս եւ վասն փրկութեան՝՝. եւ գոչեաց առ Տէր, եւ լուաւ նմա հրով յերկնից ի վերայ սեղանոյ ողջակիզին, եւ ծախեաց զողջակէզսն։՝՝ 27 Եւ ասէ Տէր ցհրեշտակն. Դարձո զսուր քո՝՝ ի պատեանս։ 28 Ի ժամանակին յայնմիկ ի տեսանել Դաւթի, վասն զի լուաւ նմա Տէր ի կալն Ոռնեայ Յեբուսացւոյ, եղեն անդ զոհս։ 29 Եւ խորանն Տեառն զոր արար Մովսէս յանապատին, եւ սեղան ողջակիզացն ի ժամանակին յայնմիկ էին ի Բամա Գաբաւոնի. 30 եւ ոչ կարէր Դաւիթ երթալ առաջի նորա խնդրել յԱստուծոյ, վասն զի տագնապեցաւ յերեսաց սրոյ հրեշտակին Տեառն։ |