لوقا 2 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلانعیسی مسیح زا روج 1 اُ روجان درون، آگوستوس، امپراطورِ روم، ایتا حُکم اوسه کوده تا مردومی کی تحت سلطه امپراطوری روم بیدَ سرشُماری بُکونید. 2 اَن اوّلتا سرشماری، زماتی انجام بوستی کی کورینیوس، سوریه فرماندار بو. 3 پس، هر کی خو شارِ وَر وگردست تا سرشماری ببه. 4 یوسفَم جه ناصره شار کی جلیل ولایت درون بو، بِیت لِحِمِ یهودیه داوودِ زاگا وَر روانه بوست، چونکی جه داوودِ نسل و نتاج بو. 5 اون اویا بُشو تا خو نامزدِ مرا مریم کی اون وقت ما بو، نام نویسی بُکونید. 6 اُ زمات کی اویا ایسابید، مریمِ زائانِ وقت فارسه 7 و خو اوّلتا زاکا کی پسر بو بزا. اونَ ایتا قنداقی میان بپیچست و ایتا گاچه درون بُخوسانه، چونکی میمانسرا درون جایی اوشان ره نُبو. چوپانان و فیریشته ئان 8 هو سامانسر، چوپانانی بید کی لات میان سر کودیدی و شبانه خوشان گله ی پاستید. 9 نا خبر خُداوندِ ایتا فیریشته اوشان ره ظاهیرَ بو، و خُداوندِ جلالِ نور اوشان دور فتاوست. چوپانان خَیلی بترسه ئید، 10 ولی فیریشته اوشانِ بگفت: «هراسان نیبید، چونکی ایتا خُب خبر شمرأ دَرم، ایتا خبر کی تمان مردومَ شادَ کونه: 11 ایمرو داوود شار درون، نیجات دئنده ئی شیمی واسی بزا بُبوست. اون خُداوند مسیحِ موعوده. 12 صفت نیشان شیمی واسی اَنه کی ایتا قنداقه زایَ گاچه میان بُخوفته خوائید یافتن.» 13 ناخبر ایتا پیله دسته جه آسمان فیریشته ئان ظاهیرَ بوستید کی اویتا فیریشته اَمرا باهم خُدا پرستش ره گفتید: 14 «جلال بر خُدا بُجوری آسمانان درون، و زمینِ سر صلح و سلامت مردومانی ره کی خُدا اوشانِ جا راضیه.» 15 هَطوکی فیریشته ئان جه اَشان ورجه به آسمان بُشوئید، چوپانان همدیگرَ بگفتید: «بائید به بِیت لِحِم بشیم و اون چیَ کی پیش بامو و خُداوندْ امرا اون جا واخُب بُکوده، بیدینیم.» 16 پس تُندی مرا بُشوئید و مریم و یوسف و بُخوفته زاکَ گاچه درون بیافتید. 17 وقتی کی چوپانان اونَ بیدئید، گبیَ کی اُ زاکِ جا اَشان بگفته بُبوسته بو، همه جا بگفتید. 18 و هرکی ایشتاوستی، چوپانان گبِ جا حَیرانَ بوستی. 19 ولی مریم، اَشان همه یَ خو دیلِ درون دَشتی و اوشان باره فیکر کودی. 20 چوپانان اونچی واسی کی بیده و بیشتاوسته بید، هُطوکی اَشان بگفته بُبوسته بو، خُدای ستایش کونان واگردستید. 21 هشتمی روج درون، هَطو کی زاک ختنه زمات فارسه، اونِ نامَ عیسی بنئید. اَن هو نامی بو کی اُ فیریشته، پیش جه اونکی مریم شکم دارَ به، اونِ سر بنه بو. عیسی تقدیم کودن رسم، یهود معبد درون 22 وقتی کی اوشانِ طهارتِ زمات عین موسی شریعت به آخر فارسه، عیسیَ به اورشلیم باوردید تا اونِ خُداوند ره تقدیم بُکونید، 23 عَینِ خُداوند شریعت حکم کی گه: «هر زایدانِ درون اوّلتا بزاسته کی نَر ببه، بایسی خُداوندِ ره وقف ببه.» 24 و قربانی هم پیشکش بُکونید، عَین اونچی کی خُداوند شریعت درون بامو، یعنی «ایتا جفت قُمری یا دوتا کوتر زای». 25 اُ زمات درون، ایتا صالح و خُداترس مرداک، شَمعون نام، اورشلیمِ درون زیوستی کی مسیح موعود رافا ایسابو و روح‌القدّس اون رو قرار دَشتی. 26 روح القدس اون ره واشکافانه بو کی تا خُداوندِ مسیحِ موعودَ نیدینه، خو چومِ دُنیا جا دَنوَده. 27 پس شمعون روح القدسِ رائنمایی مرا معبدِ صحن درون بُشو و هَطو کی عیسی پئر و مار زاکَ باوردید تا شریعت رسمَ اون واسی بجا باورید، 28 شَمعون اونَ کشه گیفت و خُدایَ ستایش کونان بگفت: 29 «اَی خُداوند، هسّا بنا به تی واده، تی خیدمتکارَ آرامشِ مَرا سَرادئن. 30 چونکی می چومان تی نیجاتَ بیده، 31 نیجاتی کی تمان مردومانِ چومانِ جُلُو مهیّا بُکوده ئی، 32 نوری کی حئیقتَ دیگر مردومان ره آشکارَ کونه و تی قوم اسرائیلِ ره، جلال.» 33 عیسی پئر و مار جه گبانی کی اونِ جا بگفته بُبوست، ماتا بوستید. 34 شَمعون، اَشانَ برکت بدَه و اونِ مار، مریمَ بگفت: «بیدین، قسمته کی اَ زای بانی کفتن و ویرشتن خَیلیان جه اسرائیل مردوم بِبِه، و نیشانی بِبِه کی اونِ جُلُو خوائید ایسان، 35 جه اَ رو خیلیانِ دیلِ فیکر آشکار خوائه بوستن. ایتا شمشیرم تی قلبَ ایشکافه. 36 اویا ایتا پیرزنای زیوستی، حَنّا نام، فَنوئیل کُر جه اَشیر قبیله کی خُدا جا نبوّت کودی. حنّا اُ زمات کی باکره بو مردا بوسته و هفت سال مردا بوپسی، 37 تا هشتاد و چهار سالگی ویوه بمانست. اون هی زمات، معبد جا سیوا نُبوستی، بلکی شبند روج، دُعا و روزه مرا پرستش کودی. 38 حَنّا ئم هو موقع جُلُو بامو و خُدایَ شُکر بُکود و تمان اوشانِ اَمرا کی اورشیمِ آزادی رافا بید، عیسی باره گب بزه. 39 هَطو کی یوسف و مریم خُداوند شریعت رسمَ همه ذرّه بجا باوردید، به جلیل و خوشانِ شار ناصره واگردستید. 40 و اُ زای پیله بوستی و قوّت گیفتی. اون پُر بو جه حیکمَت و خُدا فیض اونِ سر نئَه بو. عیسیِ نوجوان معبد درون 41 عیسی پئر و مار هر ساله پسخِ عید ره اورشیم بُشوئید. 42 هَطو کی عیسی دوازده ساله بُبوست، عید رسم ره اورشلیم بُشوئید. 43 عید رسم تمان بو پسی، هَطو کی اون پئر مار واگردستن دیبید، عیسیِ نوجوان اورشلیم درون بأسا. اونِ پئر و مار اَ جریانِ جا واخب نیبید و 44 چون خیال کودید کاروان درون ایسا، تمان روج سفر بُکودید. آخر پسی بنا به عیسی واموجستن خوشان خویش و قوم و رفیقانِ میان بُکودید. 45 چون اونَ نیافتید، اونِ واموجستن ره اورشلیم واگردَستید. 46 سه روج بازین، آخر پسی عیسیَ معبد درون بیافتید. اون آموجگارانِ میان نیشته بو و اَشان گبانَ گوش دئی و اوشان جا سُؤال واورسه ئی. 47 هرکی اون گبانَ ایشتاوستی، جه اون فهم و جوابانی کی دَئی ماتا بوستی. 48 هَطو کی اونِ پئر مار اونَ اویا بیده ئید، غاغا بوستید. اون مار بگفت: «زای، چره اَمی اَمرا اَطو بُکودی؟ من و تی پئر پریشانی مرا خَیلی تی دُمبال بگردستیم.» 49 ولی عیسی اوشانَ بگفت: «چره مَرا وامجستن دیبید؟ مگه نانستید کی من بایسی می پئر خانه میان بئسم؟» 50 ولی اوشان اَ گبَ، کی اَشانَ بگفته نفهمستید. 51 عیسی اَشان مرا را دکفت و ناصره بُشو و خو پئر و مارِ فرمانبر بو. اونِ مار اَشان همه یَ خو دیلِ درون دَشتی. 52 و عیسی قامت و حیکمت درون پیله بوستی و خُدا و مردوم ورجه، عزیز بو و ترقّی کودی. |
@ 2024 Korpu Company