متّی 26 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

عیسی قتلِ توطئه

¹ وختی عیسی همه خو گبؤنِ تمنه گوده، خوشِ شاگردؤنِ بوته:

² «دؤنین که دو روز دیگه عید پِسَخ رسنه و انسؤنِ ریکه تسلیمَ کوئنن تا به صلیب هکشه ببی.»

³ پس کاهینون سرون و قوم شیخون، کاهینِ اعظمِ کاخِ میئن که، قیافا اینه ایسم بو. جومَه بوئن

⁴ و توطئه بودن که، چطو کلکِ اَمره عیسی گرفتارَ کونَن و بکوشَن.

⁵ ولی گوتَن: «نه عیدِ روزؤن میئن، نبی که مردوم شورش بکونَن.»

⁶ هو وختی که عیسی بیت عَنْیا، شمعون جذامی خونه میئن ایسأ بو،

⁷ یکته زنأک با مرمری ظرف که عطرِ خیلی گرونقیمت اونه میئن دبو اونه ورجه بومَه و وختی که عیسی سفره‌سر نیشته بو، اونه سر فوده.

⁸ شاگردؤن تا اینه بدِئن، غیظی بوُبوُئن، بوُتن:

⁹ «ایی اسراف چی وَسه ایسّه؟ ایی عطره تینَسیم خیلی گرؤنتر بفورشیم و ندارونِ هَدَیم.»

¹⁰ عیسی که اینه دونَس اوشونه بوته: «چرِء ایی زناکِ ناراحتَ کأدرین؟ او می واسه خوروم کار بُوده.

¹¹ ندارؤنِ همیشه شیمه اَمره دَئنین، امّا مَه همیشه ندَئنین.

¹² ایی زناک ایی عطر فودنِ أمره می جؤن رو، در اصل مه دفنه گودنِ بِه حاضره گوده.

¹³ راست راستِ شمره گونم تمؤم دنیا میئن، هر جا که ”انجیل خوروم خبر“ اعلؤم ببی، ایی زناکِ کارم به یاد خودش بوته بنه.»

یهودا خیانت

¹⁴ هوموقع یهودای اَسْخَریوطی که یکته از دوازده​ته شاگرد بو، کاهینون سرون ورجه بوشو

¹⁵ و بوته: «چقدر مه هَدِنین تا عیسی شمره تحویل بَدِم؟» اوشون سی‌ته سکّه نقره اونه هدَئن.

¹⁶ از او زمون، یهودا یکته فرصت دومبال بو که، عیسی تحویل بدای.

آخری شام

¹⁷ اولّی روز عید نون بی خمیرمایه، شاگردؤن عیسی ورجه بومئن و بپورسِن: «کوره خوأنی تِه بِه تهیه بَینیم تا عیدِ پِسَخ شام بوخوری؟»

¹⁸ عیسی اوشونِ بوته که بوشُؤئن شهر، فلؤن شخصِ ورجه و اونه بوگُن: «اوستاد گونه ”می وخت رسئدره. خوانم عیدِ پِسَخ می شاگردؤنِ اَمره تی خونه میئن بجا بأرم.“‌»

¹⁹ شاگردؤن هوطوُ که عیسی بوته بو، بودَن و پسخِ حاضیرَ گودن.

²⁰ شؤ برسه و عیسی خوشِ دوازده​ته شاگردِ اَمره سفره‌سر بنیشته.

²¹ شؤم خوردنِ وخت، عیسی بوته: «راست راستِ شمره گونم که، یکته از شمه مَه دشمن دست هدِئنه.»

²² شاگردؤن خیلی ناراحتَ بوئن و یکته یکته اونای بپورسِئن: «آقا، مو که او کَس نییَم؟»

²³ عیسی جواب بدا: «اونی که خوشِ دستِ می اَمره کاسه میئن تؤوده، هو مه تحویل دِئنه.

²⁴ انسؤنِ ریکه هوطوُ که اونه باره خدا کلام میئن بنویشته بوبُو، شنه، امّا وای بر او کس که، انسونِ ریکهَ دشمن تحویل بدای. اونه بِه بهتر بو که، هرگی بزاسّه نوبؤبی.»

²⁵ هووخت یهودا، اونی که اونه تسلیمَ کوئنه بوته: «اوستاد، مو که او کس نی یم؟» عیسی جواب بدا: «تو ایطو بوتی!»

²⁶ هیطو که خورده دبُون، عیسی نونِ ویته و شکرگزاری بوده پس تیکه بوده و شاگردؤن هَدأ و بفرماسّه: «هگیرین، بوخورین؛ ایی می تنِ!»

²⁷ بازین جام ویته و شکرگزاری بوده پس اونه هَدأ شاگردؤنِ و بوته: «شمه همته اینای وودوشین.

²⁸ ایی می خونِ، جدیدِ عهد میئن که خیلی أنِ گوناهونِ بخشِئن واسه فبنه.

²⁹ شمره گونم که انگور محصول جی ده ووندوشنَم تا او روز که، شیمه اَمره می پئره پادشاهی میئن، تازه وودوشَم.»

³⁰ هووخت بعد ایکه یکته آواز بوخؤندَن، زیتون کوه سمت راه دکتَن.

پطرسِ حشاگودَن

³¹ هووخت عیسی اوشونِ بوته: «امشؤ شمه همه می وسه لغزش کُوئنین. چونکه زکریای پیغمبر کتاب میئن بنویشته بوبُو: «”چوپؤنِ زِئنَم و گوسندونِ گلّه پخشَ بنن.“‌

³² امّا بعد از اونکه زنده بوبوم، قبل از شمه جلیل ولایت سو شنم.»

³³ پطرس جواب بده: «حتّی اگه همه تی وَسه بلغزن، مو هرگی نلغزنم.»

³⁴ عیسی اونه بوته: «راست راستِ تَه گونم که هی امشؤ، قبل اونکه تله اُوئی بکونی، تو سُه بار مه حشا کوئنی!»

³⁵ امّا پطرس بوته: «حتّی اگه لازم ببی تی اَمره بمیرم، تَه حشا نوکؤئنم.» بقیه شاگردؤنم هیطو بوُتن.

جتسیمانی باغ

³⁶ هوموقع عیسی خو شاگردؤنِ اَمره یکته جا به ایسم جِتْسیمانی بوشو و اوشونه بوته: «اِره بَنیشین تا مو اوره بوشُوم ، دعا بَکونم.»

³⁷ بازین پطرس و زبدی دوته ریکاکه خوشِ اَمره ببرده، در حالی که غوصه دار و ناراحت بو

³⁸ عیسی ایشؤنه بوته: «از ناراحتی زیاد، موردَرم. إرِه بیسین و می اَمره بیدار ببین.»

³⁹ پس أِنی پیش بوشو، دیم أمره خاک سر بَکته و دعا بُوده: «پئر، اگه امکؤن دانه ایی جامِ می سرای ردَّ کون، امّا نه به می خواسته بلکه به تی اراده.»

⁴⁰ بازین خوشِ شاگردؤنِ ورجه وگرسه و اوشونه بدِه که خوتَن. پس پطرسِ بوته: «یعنی منیسیّن یک ساعت می أَمره بیدار بَیسین؟

⁴¹ بیدار بیسین و دعا بکونین تا امتحون میئن دنکاین. روح مشتاق ایسّه، امّا جسم توؤن ندَئنه!»

⁴² پس عیسی یبار ده بوشو و دعا بُوده: «پئر جؤن، اگه نبنه که ایی جام ووندوشته می سرای ردّا بی، پس اوچی که تی اراده ایسه، انجؤم ببی.»

⁴³ وختی عیسی وگرسه، ایشؤنِ هنده بخوته بدِه. چون ایشؤنِ چیشمون سنگینَ بو بُو.

⁴⁴ پس یبار دیگرم ایشؤنِ ویلَه گوده بنه و بوشو و سومّین بار به هنده هو دعا تکرار بُوده.

⁴⁵ بعد شاگردؤن ورجه بومَه و ایشونِ بوته: «هله خوتین و استراحت کأدرین؟ اَلؤن هو وقت رسنه و انسؤنِ ریکه گوناهکأرونِ دست تسلیمَ بنه.

⁴⁶ ویریسین، بشیم، اَلؤن می تسلیم کننده راهَ جی رسنه.»

عیسی گرفتارَ بوئن

⁴⁷ عیسی حله خوشِ گب زِدبو که یهودا، یکته از او دوازده نفر، یکته پیله گروه اَمره که کولاکت و شمشیر داشتن، کاهینون سرون و شیخون قوم طرفَ جی، راهَ جی برسه.

⁴⁸ عیسی تسلیم کننده اوشونی که اونه أمره بوئنِ ایشاره بزه بو و بوته بو: «اونی که موچّی زِئنَم، هونه؛ اونه بگیرین.»

⁴⁹ پس درجا عیسی نزدیکی بومَه و بوته: «سلام، اوستاد!» و اونه موچّی بَزه.

⁵⁰ عیسی اونه بوته: «ریفق، تی او کار واسه که بومای بکونی بکون.» بازین اوشؤن جلو بومئن، عیسی سر دکالسَن و اونه بَیتَن.

⁵¹ هی موقع یکته از عیسی همراه أن خو دستِ شمشیر سمت ببورده، اونه هکشه و یکته ضربه پیله کاهین خدمتکار بزه و اونه گوشِ ببه.

⁵² امّا عیسی بفرماسّه: «تی شمشیرِ غلافَ کون چونکه هر کس شمشیر هکشی، شمشیرِ اَمره​م بکوشته بنه.

⁵³ یعنی خیال کوئنی منِئم هی الؤن می پئرای بخوام که، بیشتر از دوازده ته قوشون فرشته می کمکِ بِه سرا دای؟

⁵⁴ امّا ایطوری مقدّس کیتابؤن پیشگویی چطو حقیقت پیدا کوئنِه که گونه ایی اتفاقون باید دکای؟»

⁵⁵ هی موقع عیسی رو به جماعت بوته: «مگر مو راهزنم که کولاکت و شمشیرِ اَمره می گیتَنه بِه بوماین؟ مو هر روز معبدِ میئن نیشَنَم و تعلیم دِئنَم و مه نَیتین.

⁵⁶ امّا ایشون همه اتفاق دکته تا پیغمبرون پیشگویی به حقیقت برسی.» هوموقع همته شاگردؤن اونه ویلَه گودن و فرار بودَن.

عیسی، شورای یهودِ ورجه

⁵⁷ اوشؤن که عیسی بیته بُون، اونه پیله کاهین قیافا ورجه ببوردَن. تورات معلمون و شیخون اوره جومَه بوُبوئن.

⁵⁸ امّا پطرس دورادوری عیسی دومبالسر بوشو تا پیله کاهین خونه صارا برسه. پس بوشو دیرون و مامورونِ اَمره بنیشته تا آخر و عاقیبت کاره بَینی.

⁵⁹ کاهینون سرون و تموم شورا آدمون، دومبال یکته دروغ گوایی ضد عیسی بؤئن تا اونه بکوشَن.

⁶⁰ با اونکه خیلی دروغگو گواأن جلو بومئن، ایجور چی پیدا نوبؤ. سرآخر دونفر جلو بومئن

⁶¹ و بوُتن: «ایی مردکای بوته بوُ، ”مو تینم خدا معبدِ ویرؤنَ کونم و اونه سه روزه میئن هنده چأکونم.“‌»

⁶² بازین پیله کاهین ویریسا و عیسی بوته: «هیچ جوابی ندِئنی؟ ایی چی ایسّه که، تی ضد گوائی دِئنَن؟»

⁶³ امّا عیسی هوطو ساکت بیسه. پیله کاهین اونه بوته: «تَه قسم دِئنم به خدای زنده که، اَمره بگو اگه تو مسیح موعود ایسّی، خدا ریکه.»

⁶⁴ عیسی جواب بدا: «تو ایطو بوتی! و شمره گونم که از ایی ببعد انسونِ ریکهَ تینین بَینین که، قدرت راستِ ور نیشته و آسمونِ اَبرؤن سر أَمَئدَره.»

⁶⁵ هو وخت پیله کاهین خوشِ یَئقه پاره بوده و بوته: «کُفر بوته! ده چی احتیاجِ به گواه؟ الون که اونه کُفرِ بشتؤسین،

⁶⁶ شیمه حوکم چیسّه؟» اوشون جواب بدَئن: «اونه سزا مرگِ!»

⁶⁷ هووخت عیسی دیمِ سر فیلی فودَن، اونه بزئن. بعضی​أنم اونه کشیده زِئن

⁶⁸ و گوتَن: «اَی مسیح، غیباغیبی بگو کی تَه بزهِ؟»

پطرسِ حشا

⁶⁹ و اما پطرس خونه بیرون، صارا میئن نیشته​بو که، یکته کنیز اونه ورجه بومَه و بوته: «تنَم عیسای جلیلی اَمره بی!»

⁷⁰ امّا پطرس همته ورجه حشا بُوده و بوته: «نودونم چی گونی!»

⁷¹ بازین بوشو خونه درِ ورجه. اوره یکته کنیز دیگه اونه بدِه و اوشونی که اوره ایسابونِ بوته: «ایی مردکاکَم عیسای ناصری اَمره بو!»

⁷² پطرس هنده حشا بُوده و قسّم بوخورده که «مو ایی مرداکِ نشنأسنَم.»

⁷³ اَنِی ده، جماعتی که اوره ایسأ بُوئن، جلو بومئن و پطرس بوُتن: «شکّی نی​یه که، تنم یکته از اوشؤنی! تی لهجه آی معلومه!»

⁷⁴ بازین پطرس لعن و نفرین بوده و قسّم بوخورده و بوته: «ایی مرداکِ نشناسنم!» هودم تله اُوئی بوده.

⁷⁵ هوموقع پطرس عیسی گبؤنِ یاد بارده که بوته بو: پیشتر از اونکه تله اُوئی بکونی، تو سه بار مه حشا کوئنی!» پس پطرس بیرون بوشو و زرخ ونگ بزه.