یوحنا 4 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

عیسی و سامری زنأک

¹ وختی عیسی بفَهمسه که فریسی فرقه عالمون بشتؤسَن که او یحیی جی بیشتر دومباله رو دَئنه و اوشونه غسل تعمید دِئنه

² - هرچند عیسی شاگردؤن تعمید دَئن نه خودوش-

³ یهودیه ولایتَ جی بیرون بومَه و دومرته جلیل ولایت سو بوشؤ.

⁴ و باء سامره منطقه جی ردّه بی.

⁵ پس یکته از سامره شهرون، که اونه ایسم سوخار بو برسه، نزدیکِ او زمینی که یعقوب خوشِ ریکه یوسف هَدأ بو.

⁶ یعقوبِ چاه اوره هنّه بو. پس عیسی سفرَ جی وکته، چاه کنار بنیشته. ساعت دوروبر دوازده ظهر بو.

⁷ یکته زناک سامره مردمؤنَ جی بومَه تا چاهَ جی آؤ ویگیری. عیسی اونه بوته: «ایسکالی آؤ مه هَدی.»

⁸ چونکه اونه شاگردؤن غذا هِئنِ به بوشؤبون شهر.

⁹ سامری زنکای عیسی بوته: «چوطو ایسّه که تو که یکته یهودی ایسی، می جی که یکته سامری زناکم، آؤ خوأنی؟» چونکه، یهودیِ أن، سامری أن اَمره معاشرت نوکوئنَن.

¹⁰ عیسی اونه جواب بده: «اگه دونسی که خدا خوائنه چی هَدیه ای تَه هدای، و دونسی که کیسه تَه گونه، ”ایسکالی آؤ مَه هدی،“ تو اونای خوأستی و اونَم تَه آؤی هدای که زندگی هَدِئنه.»

¹¹ او زنکای عیسی بوته: «آقا، تو که هیچی ندَئنی اونه أمره آؤ ویگیری و چاهم جلفِ. پس آؤ ی که زندگیِ هدِئنَه کورای اَبِئنی؟

¹² مگه تو امه جد، یعقوب جی، پیلتری؟ او ایی چاه اَمَره هَدأ و خودش و اونِ ریکاکؤن و اونِ گلّه​أن ایی چاه آؤَ جَی وودوشتَن.»

¹³ عیسی او زنکه بوته: «هر کس ایی آؤَ جی وودوشی، هنده تشنه بنه.

¹⁴ ولی هر کس او آؤَ جی که مو اونه هَدَم وودوشی، هرگی تشنه نبنه. او آؤی که مو هَدِئنَم، اونه میئن یکته چشمه بنه که تا ابدی زندگی، جوش کؤئنه و سرَ شنه.»

¹⁵ او زنکای عیسی بوته: «آقا، ایی آؤای مه هدی تا ده تشنه نوبوئم و مجبورَ نوبوئم آؤ ویتنه بِه إرِه بَئم.»

¹⁶ عیسی اونه بوته: «بشو تی مرداک دوخؤن و بیه اِره.»

¹⁷ زنکای جواب بدا: «مرد ندَئنم.» عیسی بوته: «راست گونی که مرد ندَئنی،

¹⁸ چونکه پنج​ته مرد بوبُوی و اونی​هم که الؤن دئنی تی مرد نییه. اوچی که بوتی راستِ.»

¹⁹ او زنکای عیسی بوته: «آقا، دِئدرم که تو یکته پیغمبر ایسی.

²⁰ امه اجداد ایی کوه میئن پرستش گودَن، ولی شمه یهودی أن گونین که جایی که بأ پرستش گودن، اورشلیمِ.»

²¹ عیسی بوته: «زناک، باور بکون زمؤنی رسئدره که آسمونی پئرِ نه ایی کوه میئن پرستش کؤنین نه اورشلیم میئن.

²² شمه اوچیزی​ِ که نشنأسنین پرستش کؤنین، أمه، اوچیزی​که شنأسنیم پرستش کؤنیم، چونکه نجات بواسطه یهود قوم، هنه.

²³ ولی زمونی رسنه و هی اَلؤنم برسه، که حقیقی پرستش کننده‌أن، آسمونی پئرِ، روح و حقیقت میئن پرستش کوئنن، چونکه آسمونی پئر، ایجور مردومؤنِ دومبال ایسّه که اونه پرستش بکونن.

²⁴ خدا روح ایسّه و اونه پرستش کننده أن باء، خدا، روح و حقیقت میئن پرستش بکونَن.»

²⁵ زنکای عیسی بوته: «مو دؤنم که ماشیَح هو مسیح موعود هنه؛ وختی او بائ، همه چیه اَمَره گونه.»

²⁶ عیسی اونه بوته: «مو که تی​اَمره گب زِئدرم، هو ایسّم.»

²⁷ هو وخت، عیسی شاگردؤن وگرسن و هینه وسه که او یکته زناک اَمره گب زِئدبو، حیرونَ بوئن. امّا هیتّه نپورسِئن که: «چی خوأنی؟» یا، «چرِء ایی زناکِ اَمره گب زئنی؟»

²⁸ هو موقع او زناک خوشِ گولَه هوره بنه و بوشو شهر و مردمِ بوته:

²⁹ «بأین یکته مردکَه بینین که هر کاری که تا الؤن بُوده​بومِ، مه بوته. بنه او مسیح موعود ببی؟»

³⁰ پس اوشؤن شهرای بیرون بومَئن و عیسی ورجه بوشؤن.

³¹ هی مِئنه، شاگردؤن عیسی جی خواهش بودَن و بوُتن: «اوستاد یچی بوخُور!»

³² امّا عیسی اوشونه بوته: «مو غذایی خوردن بِه دَئنم که شمه اونای هیچی ندؤنین.»

³³ شاگردؤن همدیگره بوُتن: «مگه کسی اونه​بِه غذا بأرده؟»

³⁴ عیسی ایشؤنه بوته: «می غذا اینه که می سراداکسِ خواسته انجوم بدِئم و اونه کار کامیلَ کونم.

³⁵ مگه ایی گب نشتؤسین که ”حله بِئن وخت چهار ماه ده بومونسه“؟ نیگاه بکونین، مو شمره گونم، شیمه چیشمونِ بازَ کونین و بینین که گندم کله، بِئنِ به آماده ایسّه.

³⁶ الؤن اونی که محصولِ بینه، خوشِ مزدِ هگینه و ابدی زندگی به محصول جومَه کوئنه، تا کاشتن کس و بِئن کس، با هم شادَ بوئن.

³⁷ ایی گب جا إرِه ایسه که گونن: ”یه نفر کارنه و ینفر دیگه بینه“.

³⁸ مو شمره سرادئم تا محصولیِ ببینین که شیمه زحمت بکشه نییه. دیگرؤن زحمت بکشِئن و شمه اوشونه زحمت بکشِئکَ جی استفاده کأدرین.»

³⁹ او زناکِ گوایی وَسه که بوته بو، «هر کاریِ که تا اَلؤن بوده​بوم، مه بوته،» خیلی از سامریؤنی که او شهر میئن زندگی گودن، عیسی ایمؤن بأردن.

⁴⁰ وختی او سامری أن اونه ورجه بومَئن، عیسی جَی بخواسّن که اوشونه ورجه بَیسی. پس اونم دو روز اوره بیسه.

⁴¹ و خیلی أن دیگرم، عیسی گبونِ وَسه ایمؤن بأردن.

⁴² اوشؤن او زناکِ گوتَن: «ده فقط تی​گبون واسه نیه که ایمؤن أبِئنیم، چونکه اَمه خودمؤن اونه گبؤنِ بشتؤسیم و دؤنیم که راست راستِ، ایی مرداک، دنيا نجات دهنده‌ ایسّه.»

⁴³ بعدِ او دو روز، عیسی اورای جلیل ولایت سو بوشو.

⁴⁴ چونکه عیسی خودوش گوائی بده بو که: «پیغمبر خوشِ شهر میئن حرمت ندَئنه.»

⁴⁵ پس وختی عیسی جلیلِ ولایت برسه، جلیلی ان ذوق أمره اونه پیشواز بوشوئن، هینه وَسه که اوشؤنم همه کارونی که عیسی، اورشلیم میئن انجؤم بدا​بو، بدِه​بوئن.

عیسی یکته درباری مردکه ریکه شفا دِئنه

⁴⁶ بازین عیسی هنده بوشو قانای دهات، جلیلِ میئن، هو جا که آؤِ، شرابَ گوده​بو. اوره یکته درباری مرداک ایسأ بو که یکته مریض ریکای کفرناحوم شهر میئن داشت.

⁴⁷ وختی او مردکای بشتؤسه که عیسی یهودیه ولایتَ جی، جلیل ولایت بومه، اونه دِئنه به بوشو و خواهش بُوده که بائ اونه ریکه شفا بدای چونکه اونه ریکه مورده بو.

⁴⁸ عیسی اونه بوته: «تا نیشونه و معجزه أن و عجایب غرایب چی أن نَینین، ایمؤن نأبِنین.»

⁴⁹ او درباری مردکه عیسی بوته: «آقا، قبل اینکه می زاک بمیری، بیه.»

⁵⁰ عیسی اونه بوته: «بشو، تی ریکه زنده مؤنه.» او مردکه عیسی گب باور بُوده و راه دکته.

⁵¹ حله راه میئن ایسأ بو که اونه خدمتکارؤن اونه پیشواز بومئن و بوُتن: «تی ریکه زنده موئنه و خوبَ بوئدره.»

⁵² پس او درباری مردکه اوشونای بپورسه: «چی ساعتی اینه حال بنا بوده خوبَ بوئن؟» اوشون بوتَن: «دیروز ساعت یک بعدظهر اونه تب قطعَ بو.»

⁵³ هووخت او ریکاکه پئر بفَهمسه که ایی هو ساعتی بو که عیسی اونه بوته بو: «تی ریکه زنده مؤنه.» پس خودوش و تمؤمِ اینه خونه آدمون ایمؤن بأردن.

⁵⁴ ایی دوّمین نیشونه و معجزه ای بو که عیسی وختی یهودیه ولایتَ جی، جلیل ولایت بومَه، انجوم بدا.