یوحنا 15 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

حقیقتی انگوردار مو ایسّم

¹ «حقیقتی اَنگور دار مو ایسّم و باغبون می آسمونی پئرِ.

² هرته انگور رز که می میئن بار نأری، می پِئر اونه بینه، و هرته انگور رزی که بار بأری، اونه هَرس کوئنه تا بیشتر بار بأری.

³ شمه الؤن ایی کلام واسه که شمره بوتم، پاک ایسّین.

⁴ مي میئن بَيسين، و منم شيمه میئن ايسَنم. هوطو که رز مَنِئه خوشای بار بأری اگه انگور دارِ سر نوموئنی، شَمَرَم منئین بار بأرین اگه مي میئن نوموئنین.

⁵ مو انگور دارَم و شمه اونه رزؤن. کسی که مي میئن بیسی و منم اونه میئن، او کسی ایسّه که خیلی بار أبِنه؛ چونکه می جَی سیوا ببین، هیچی منیئن بکونین.

⁶ اگه کسی مي میئن نَیسی، یکته رزِ مورسؤنِ که اونه اَگبِئنن و خشکَ بنه. خشکِ رزؤنِ جومَه کؤئنن و آتش میئن تؤدِنَن و سوجبِنَن.

⁷ اگه مي مئن بیسین و می کلام شيمه میئن بیسی، هرچي خؤأنین درخواست بکونین، که برآورده بنه.

⁸ می پئرِ جلال اینه میئنِ که شمه خیلی بار بأرین؛ و ایطوری ثابت بنه که می شاگرد بنین.

⁹ هیطو که می پئر مه دوست دئنه، منم شمره دوست دئنم؛ مي محبت میئن بَيسين.

¹⁰ اگر می حکمؤن انجوم بدین، می محبت میئن ایسَنین؛ هیطوکه مو می پئرِ حکمؤن انجوم دِئنم و اونه محبت میئن ایسَنم.

¹¹ ایی چی أنِ شمره بوُتم تا می شادی شیمه میئن بومؤنی و شیمه شادی کامیلَ بی.

¹² «می حکم اینه که همدیگر دوست بدارین، هیطو که مو شمره دوست دَئنم.

¹³ محبتی اینَ جی پیلتر وجود ندئنه که ینفر خوشِ جؤنِ خو ریفقؤن وَسه فدا بکونی.

¹⁴ اگه اوچی که شمره حکم کوئنَم، انجوم بدین می ریفقؤن ایسّین.

¹⁵ ده شمره نوکر دونخؤبِنَم، چونکه نوکر خوشِ ارباب کارؤنای واخوب نیه، بلکه شمره ریفق دوخؤبِنَم چونکه هر چیزی که پئرَ جی بشتؤسم، شمره اونای واخُوبَ گودَم.

¹⁶ شمه نبین که مه انتخاب بودین، بلکه مو شمره انتخاب بودَم و شمره سرادئم که بشین و میوه بأرین و شیمه میوه بمؤنی، تا هرچی پئرَ جی به ایسم مو بخوأین، شمره هدای.

¹⁷ می حکم شیمه بِه اینه که همدیگر دوست بدارین.

دونیا نفرت عیسی دومباله روئنَ جی

¹⁸ اگه دونیا شیمه جی نفرت دَئنه، بودؤنین که شمرای پیشتر، می جَی نفرت داشت.

¹⁹ اگه دونیا شی بین، دونیا شمره خوشِ کسون مورسؤن دوست داشت، امّا چونکه دونیا شی نیئین، بلکه مو شمره دونیا جی انتخاب بودَم، دونیا شمرای نفرت دَئنه.

²⁰ کلامیِ که شمره بوُتم بخاطر بدارین: ”نوکر خو اربابای پيلتر نیه.“ اگه مه اذیت و آزار بکونَن، شمره هم اذیت و آزار کوئنن و اگه می کلامِ انجوم بدین، شیمه کلامم انجوم دِئنَن.

²¹ امّا ایی هَمه، می ایسمِ وسه شیمه اَمره کوئنن، چونکه می سرا داکسِ نشنأسنَن.

²² اگر نمابوم و ایشؤنِ أمره گب نزه‌بوم، گوناهی نداشتن؛ امّا الؤن ده هیچ بهونه​ای خوشؤنِ گوناهؤن بِه ندَئنَن.

²³ کسی که می جَی نفرت بدأری، می پئرِ جَی هم نفرت دئنه.

²⁴ اگه اوشونه میئن کارؤنی نوده بوم که بغیر از مو هیشکس نؤده بو، گوناه نداشتن؛ ولی الؤن با اینکه او کارؤن بدِئن، هم می جَی، هم می پئر جَی نفرت دئنَن.

²⁵ ولی هو کلامی که خوشؤنِ تورات میئن بومَه دئنه باء حقیقت پیدا کونی که: ”اوشؤن، می جَی هَچی نفرت دأشتَن.“

²⁶ «ولی وختی او یاور که پئر ورجای شیمه به سرادِئنَم بائ، یعنی حقیقتی روح که پئرَ جی سرادا بنه، او خودش می باره گوایی دِئنه.

²⁷ و شَمَرَم گوایی دِئنین، چونکه از اوّل می أمره بین.