دوم قرنتیان 2 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

¹ چونکی تصمیم بیتم دومرته شیمه ورجه نام تا شمره غصه دار نکونم.

² چونکه اگه شمره غصه دار بکونم، ده کی تینه ما شاداکونی، جز شمه که شمره غصه داراگودم؟

³ مو نومهَ یک طوری شیمه به بنویشتم تا او وختی که اَمَئدرم شیمه ورجه، اوشونی که باء مَه شادَ کونن، می غصه باعیث نبون. چره که همته شمره اطمینؤن داشتم که می شادی شیمه همته شادی ایسّه.

⁴ چونکه خیلی غم و غصه همرا و بشکسه دیل و ارسودکته چوشمون هما شیمه به بنویشتم، نه اینکه شمره غصه داراکونم، بلکه تا بودونین چنی زیاد شمره دوست دانم.

گناهکاره ببخشین

⁵ ایسه اگه ینفر غصه باعث ببی، نه فقط مَه -بلکه - اگه نخوام هچی بوگؤم- کم و بیش شمره همتهَ غصه داراگوده.

⁶ چون ای جور ادم ئبه ای مجازاتی که شیمه بیشتری اونه سزاوار بودونسین، بس ایسّه.

⁷ پس ده باء اونه ببخشین و دیلداری بدین، نبی که زیادی غصه، اونه تودی.

⁸ پس، شمرای خواهش کوئنم اونه شیمه محبتای مطمئن بکونین.

⁹ چون اینه وسه شیمئه بنویشتم که شمره ایمتحون بکونم و بینم که هر دستورَ جی فرمون بئنین یا نه؟

¹⁰ هرکسی که شمه ببخشین، منم اونه بخشنم. و راس راسه اگه ینفر ببخشِئم - البته اگه دلیلی بخشِئنِ به هننأبی - مو شیمه واسی مسیح محضر میئن ایطو بودَم،

¹¹ تا شیطؤن أمره گول نزنی، چونکه امه اونه فتنه ئان جی بی خبر نیم.

پیروزی مسیح میئن

¹² وختی تروآس شهر بوشوئم تا مسیح انجیله موعظه بکونم، با ای که خداوند اوره یکته پیله دروازه می جلو واگوده،

¹³ ولی هنده آروم و قرار نداشتم چونکه می برار تیتوسِ نیاتم. پس او آدمؤنِ أمره خدافظی بودم و مقدونیه منطقه بوشوم.

¹⁴ ولی خدایه شکر که همیشه مسیحِ میئن، او خوشه پیروزی مئن امره راهنمایی کونه و اونه دونایی عطره بواسیطه أمه همه جا پخشَ کوئنه.

¹⁵ چونکه امه خدا به بوی خوشِ مسیح ایسیم، چی نجات بیاتَئن میئن و چی اوشونی مئن که هلاکَ بنن.

¹⁶ ینفرِ به مرگِ بیِ دئنیم که مرگ سو شنه؛ ینفر دیگرِ به زندگی بی دئنیم ایسیّم که زندگی سو شنه. کیسه که ایجور چیئن لیاقته بداری؟

¹⁷ چونکه امه او ادمون مورسون نییم که منفعت واسی خدا کلوم فورشنن، بلکه أمه خدای چشمون جلو، مسیحِ میئن گب زئنیم. او ادمؤن مورسؤن کی خالص نیتون دانن و خدا طرف اجی ایسن.